INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 02 lutego 2012 r. (data wpływu 09 lutego 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (określony ostatecznie w piśmie z dnia 02 lutego 2012 r.).

Spółka produkuje maszyny i urządzenia do gospodarki odpadami. Spółka startuje w przetargach jako główny dostawca lub podwykonawca. Spółka otrzymuje w niektórych przypadkach zaliczki na poczet przyszłej transakcji. Podstawą udzielenia takiej zaliczki jest umowa sprzedaży zamówionych w przyszłości maszyn i urządzeń. Do tej pory Spółka wystawiała po otrzymaniu takiej zaliczki fakturę VAT, gdzie w polu nazwa towaru lub usługi pisała „zaliczka od umowy sprzedaży” i kwotę zaliczki netto zaliczała do przychodów, a VAT rozliczała w księdze VAT sprzedaż. Z załączonego artykułu i zawartych w nim interpretacji wynika, że w przypadku braku możliwości powiązania zaliczki z konkretną transakcją, czyli sprzedażą towaru lub wykonania usługi otrzymanie zaliczki nie skutkuje wystawieniem faktury i powstaniem obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wpłaconą kwotę zaliczki nie należy uznać za przychód, nie wystawiać faktury i nie uwzględnić w obliczeniu dochodu z tego powodu, że świadczenie nie jest określane w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru lub wykonanej usługi...

Treść pytania wynika z pisma uzupełniającego z dnia 02 lutego 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania zaliczki, która nie jest przeznaczona na konkretny towar lub usługę Spółka nie powinna wystawić faktury VAT. Wpisywanie w pole rodzaju towaru lub usługi „zaliczka do umowy współpracy” jest błędne, bo zaliczka nie jest ani towarem ani usługą. Poza tym faktura wystawiona przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, a faktura jest potwierdzeniem zdarzenia, które zaistniało, a dostawa towaru lub wykonanie usługi zostały wykonane przez podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, fakturę powinien On wystawić dopiero po wykonaniu konkretnej dostawy lub usługi i wtedy ująć ją w rozliczeniu podatku VAT i podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Z powyższego wynika, iż powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia wskazanych w przepisie zdarzeń oraz że przychód generuje zdarzenie, które wystąpi najwcześniej. Jednocześnie wskazać należy, że jeżeli ww. zdarzenia wystąpią po dniu wystawienia faktury czy po dniu dokonania zapłaty należności, to te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia, decydują o momencie powstania przychodu.

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku – art. 12 ust. 3c ww. ustawy.

Natomiast w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty – art. 12 ust. 3e cyt. ustawy.

Z kolei, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Jak wynika z treści powołanych przepisów, art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania do otrzymanych zaliczek lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w późniejszych okresach sprawozdawczych, bowiem takie zaliczki lub zarachowane należności, stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powyższe oznacza, że nie każde otrzymane pieniądze są przychodami podatkowymi; jeżeli stanowią przedpłatę lub zaliczkę na poczet przyszłych świadczeń, to nie są zapłatą za wykonane świadczenie.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka bierze udział w przetargach jako główny dostawca lub podwykonawca. W niektórych przypadkach Spółka otrzymuje zaliczki na poczet przyszłej transakcji, których podstawą udzielenia jest umowa sprzedaży zamówionych w przyszłości maszyn i urządzeń. Nie zawsze jednak można w sposób jednoznaczny określić towar i usługę, które będą wchodziły w skład realizowanej dostawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dokonywane przez kontrahentów wpłaty (zaliczki) na rzecz przyszłych dostaw towarów / usług niewyspecyfikowanych w momencie dokonania tych wpłat, nie będą stanowić w momencie ich otrzymania przychodów podlegających opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy. Przychód wystąpi natomiast w momencie zaistnienia zdarzeń wskazanych w art. 12 ust. 3a ww. ustawy.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego opisanego w złożonym w dniu 21 listopada 2011 r. i uzupełnionego pismem z dnia 02 lutego 2012 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokument dołączony do wniosku oraz jego uzupełnienia nie podlegał analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o obowiązku wystawienia faktury VAT, który to obowiązek regulują przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), lecz odnosi się jedynie do kwestii określenia momentu powstania przychodu podatkowego w związku z otrzymaniem zaliczki na poczet przyszłej transakcji.

Końcowo informuje się, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.