Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1135/15-2/AMN
z 5 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe,
• sposobu określania przychodu – jest prawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie handlu pieczarkami (źródło przychodów art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych). Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych #8722; podatek liniowy. Z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie przekroczył przychodu (netto i brutto) 1 200 000 euro i nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Dodatkowo prowadzi także działy specjalne produkcji rolnej #8722; uprawę grzybów (źródło przychodów art. 10 ust. 1 pkt 4). Podatek z uprawy grzybów opłacany jest na podstawie norm szacunkowych od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej #8722; decyzja urzędu skarbowego PIT-7. Z uprawy pieczarek Wnioskodawca nie przekracza 1 200 000 euro przychodu (netto i brutto).

Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie przekroczył przychodu 1 200 000 euro (netto i brutto) i nie prowadzi pełnych ksiąg rachunkowych i opłaca podatek liniowy. Z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (uprawy pieczarek) Wnioskodawca opłaca podatek ustalony na zasadzie norm szacunkowych od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej i z tej działalności nie przekroczył przychodu 1 200 000 euro (netto i brutto). Wnioskodawca zaznacza, że po sumowaniu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej, przychód ten przekroczy łącznie 1 200 000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z dodanym art. 15 ust. 2 w ustawie od podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca będzie musiał opłacać podatek liniowy z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej...
2. Czy po przekroczeniu przychodu 1 200 000 euro, który wyłącza opodatkowanie działów specjalnych produkcji rolnej na zasadzie norm szacunkowych w związku z nowo dodanym ust. 2 do art. 15 ustawy o PDOF liczy się tylko przychód z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (art. 10 ust. 1 pkt 4), czy limit ten sumuje się z innymi źródłami przychodu wymienionymi w art. 10 ustawy PDOF, w tym przychód z pozarolniczej działalności (art. 10 ust. 1 pkt 3).
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do przychodu, który wyłącza działy specjalne produkcji rolnej z opodatkowania na zasadzie norm szacunkowych zaliczany jest przychód, który powstaje tylko i wyłącznie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wlicza się natomiast pozostałych źródeł przychodu w przypadku Wnioskodawcy jest to przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3). Podatnik dopiero po przekroczeniu przychodu, o którym mówi ustawa o rachunkowości 1 200 000 euro ze źródła przychodów działy specjalne produkcji rolnej zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych i opłacania podatku dochodowego na zasadach ogólnych (18%, 32%) lub liniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Jak stanowi art. 24 ust. 4 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zastosowany w tym przepisie termin „również” wskazuje, że ustawodawca uregulował w nim zasadniczo odmienną sytuację faktyczną niż ta, która podlega regulacji zawartej w ust. 1 art. 24a. O ile zatem ust. 1 art. 24a ustawy dotyczy podatników wykonujących działalność gospodarczą, a więc uzyskujących przychody ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o tyle ust. 2 art. 24a ustawy odnosi się do podatników uzyskujących przychody z innych źródeł przychodów – prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg (pkt 2).

Natomiast termin „księgi” zastosowany w tej regulacji, jak również w art. 15 i 24 ust. 4 ustawy odnosi się zarówno do podatkowej księgi przychodów jak i ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Określony w tym przepisie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych po przekroczeniu określonego limitu przychodów dotyczy, co do zasady podatników osiągających przychody z prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.), przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro.

Z przepisu tego wynika, że przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się m.in. do osób fizycznych i spółek, których przychody netto ze sprzedaży towarów produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, niemniej przepis ten winien być wykładany z uwzględnieniem treści normatywnej zawartej w art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazany przepis art. 24a ustawy zawiera bowiem normy szczególne, określające, po pierwsze kiedy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych powstaje dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujących przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (ust. 4) oraz po drugie, których podatników obowiązek prowadzenia ksiąg co do zasady dotyczy, chyba że sami zdecydują się na przyjęcie tego obowiązku (ust. 2 pkt 2). Ma on więc wyraźnie węższy zakres regulacji, a zatem jest przepisem szczególnym w stosunku do ogólnego przepisu zamieszczonego w ustawie o rachunkowości.

Przekroczenie limitu przychodów, o jakim mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, spowoduje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2016 r. w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie wynikał z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej będzie ustalany na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu pieczarkami, opodatkowaną podatkiem liniowym. Z działalności tej Wnioskodawca nie przekroczył przychodu (netto i brutto) 1 200 000 euro oraz nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Dodatkowo Zainteresowany prowadzi także działy specjalne produkcji rolnej #8722; uprawę grzybów. Podatek z uprawy grzybów Wnioskodawca opłaca na podstawie norm szacunkowych od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Z uprawy pieczarek Zainteresowany nie przekracza 1 200 000 euro przychodu (netto i brutto). Wnioskodawca zaznaczył, że po sumowaniu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej, przychód ten przekroczy łącznie 1 200 000 euro.

Mając na uwadze wyżej wskazane przepisy należy stwierdzić, że do przychodu wyłączającego opodatkowanie działów specjalnych produkcji rolnej na zasadzie norm szacunkowych zalicza się tylko przychody uzyskiwane z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej, które #8722; w myśl art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych #8722; stanowią odrębne źródło przychodów. Przychodów tych nie łączy się z przychodami uzyskiwanymi z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Zatem skoro w przedmiotowej sprawie przychody netto Wnioskodawcy z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej (uprawy grzybów) opodatkowanych na podstawie norm szacunkowych nie przekraczają kwoty równowartości w walucie polskiej 1 200 000 euro – niezależnie od wysokości uzyskanych przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej #8722; to w związku z dodanym do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 15 ust. 2, Zainteresowany nie będzie obowiązany do opodatkowania w 2016 roku przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• opodatkowania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe,
• sposobu określania przychodu – jest prawidłowe.
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.