Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-476/15/KG
z 24 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 18 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 14 sierpnia 2015 r. znak: IBPP3/4512-476/15/KG.

W przedmiotowym wniosku, doprecyzowanym pismem z 25 sierpnia 2015 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S.S.A. (dalej również – Wnioskodawca lub w skrócie – S. S.A.) jest zainteresowana nabyciem od M. T. K. Sp. z o.o. (dalej również – M. T. K. Sp. z o.o.) elektrociepłowni zlokalizowanej w K. (dalej również – elektrociepłownia). W skład elektrociepłowni wchodzą składniki majątkowe, w tym nieruchomości gruntowe, budynki, budowle, sieci elektryczne, telefoniczne i wodnokanalizacyjne oraz inne środki trwałe służące do realizacji określonych zadań gospodarczych (w tym zwłaszcza środki trwałe wchodzące w skład instalacji do spalania paliw).

Dodatkowo, na mocy decyzji Starosty K. z dnia 3 października 2012 r., znak: XXX, M. T. K. Sp. z o.o. przejęła prawa i obowiązki wynikające z decyzji Wojewody z dnia 12 grudnia 2006 r. znak: XXX (która została pierwotnie wydana na rzecz M. T. S.A. z siedzibą w K. J.) w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego dla instalacji spalania paliw zlokalizowanej na terenie elektrociepłowni.

Elektrociepłownia stanowi zatem zespół składników materialnych i niematerialnych, zaś Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem elektrociepłowni wyłącznie jako „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (dalej również w skrócie – ZCP).

M.T. K. Sp. z o.o. nabyła poszczególne składniki majątkowe wchodzące w skład elektrociepłowni (w tym zwłaszcza środki trwałe), od poprzedniego nabywcy, w październiku 2012 r. odrębnie tj. zostały przez M. T. K. Sp. z o.o. nabyte prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z prawami własności posadowionych na nich budynków, budowli i innych środków trwałych. Nabycie to dotyczyło zatem poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład elektrociepłowni, a nie całej elektrociepłowni jako ZCP.

Po nabyciu tych składników majątkowych na terenie elektrociepłowni nie była prowadzona jakakolwiek działalność, w związku z czym od środków trwałych wchodzących w skład elektrociepłowni M. T. K. Sp. z o.o. nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Jednak elektrociepłownia – ze względów technicznych i technologicznych – może w każdej chwili zostać uruchomiona, co oznacza, że elektrociepłownia może realizować określone zadania gospodarcze.

Według informacji uzyskanych przez S. S.A. od M. T. K. Sp. z o.o., dla struktury stanowiącej elektrociepłownię zostały utworzone odrębne centra kosztowe, opracowano stosowny schemat organizacyjny oraz przypisano do tej struktury część zobowiązań (pasywów). W szczególności podatek od nieruchomości został przypisany do centrów kosztowych dotyczących elektrociepłowni.

Ponadto M. T. K. Sp. z o.o. wydzierżawia firmom telekomunikacyjnym komin znajdujący się na terenie elektrociepłowni, a zatem uzyskuje z tego tytułu dochody.

Pismem z 14 sierpnia 2015 r., znak: IBPP3/4512-476/15/KG (doręczonym Wnioskodawcy w dniu 19 sierpnia 2015 r.; dalej również – wezwanie z 14 sierpnia 2015 r.), Minister Finansów działający przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (dalej również – Organ interpretacyjny) wezwał S. SA (dalej również – Wnioskodawca lub S. S.A.) do udzielenia odpowiedzi na szczegółowe pytania dotyczące wykazania interesu prawnego Wnioskodawcy w sprawie będącej przedmiotem wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji podatkowej (dalej również – wniosek), jak również wezwał do przedstawienia szczegółowego opisu zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i czy ta transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej również – podatek VAT).

Poniżej S. S.A. przedstawia odpowiedzi na te pytania:

Występując z wnioskiem Wnioskodawca niewątpliwie jest podmiotem zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, z uwagi na następujące okoliczności:

1. Nabycie od M. T. K. Sp. z o.o. elektrociepłowni jako przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT będzie oznaczało, że transakcja ta, na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym łączna cena nabycia elektrociepłowni będzie niższa. W takim przypadku S. S.A. odniesie odczuwalną korzyść ekonomiczną, ponieważ w sensie finansowym będzie musiała mniej wydać środków pieniężnych na zakup elektrociepłowni. W takim przypadku po stronie Wnioskodawcy nie powstanie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. Nabycie od M. T. K. Sp. z o.o. elektrociepłowni jako przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa spowoduje, że Wnioskodawca będzie mógł kontynuować odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wchodzących w skład elektrociepłowni od wartości tych środków, która zostanie wskazana w umowie sprzedaży elektrociepłowni.
3. Nabycie od M. T. K. Sp. z o.o. elektrociepłowni jako przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa spowoduje, że Wnioskodawca będzie mógł wstąpić w prawa i obowiązki M. T. K. Sp. z o.o. wynikające z decyzji administracyjnej w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego dla instalacji spalania paliw zlokalizowanej na terenie elektrociepłowni.
   
   

Uwzględniając przytoczone powyżej okoliczności jest oczywiste, że Wnioskodawca niewątpliwie jest podmiotem zainteresowanym w złożeniu w wniosku w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego zgodnie z wytycznymi i pytaniami zawartymi w Pkt III (str. 2) wezwania z 14 sierpnia 2015 r.:

1.ektrociepłownia stanowi zespół budynków i budowli znajdujących się na oddzielnych działkach. Nie zatrudnia pracowników, z wyjątkiem ochrony obiektu świadczonej przez firmę zewnętrzną. Elektrociepłownia w systemie księgowym SAP jest przypisana do oddzielnego centrum kosztowego, które pozwala wyodrębnić jej przychody i koszty od reszty przedsiębiorstwa M. T. K. Sp. z o.o. Elektrociepłownia, mogąca pracować w technologii spalania węgla kamiennego, stanowi zapasowe źródło energii cieplnej dla fabryki M. T. K. Sp. z o.o. i może funkcjonować w przypadku ewentualnych trudności z dostawami gazu, który obecnie stanowi główne źródło ciepła dla maszyn papierniczych. Elektrociepłownia znajduje się w stanie spoczynku i jedyną prowadzoną działalnością jest odpłatna dzierżawa komina firmom zewnętrznym oraz ochrona obiektu przed podmiot zewnętrzny.

1. Elektrociepłownia w strukturze organizacyjnej występuje jako samodzielny wydział.
2. M. T. K. Sp. z o.o. przyporządkowuje do elektrociepłowni przychody, głównie z wynajmu komina dla podmiotów trzecich oraz koszty, tj. podatek od nieruchomości, opłata za użytkowanie wieczyste gruntów, opłaty za energię elektryczna oraz ochronę obiektu. Również zobowiązania i należności są przyporządkowane oddzielnie do elektrociepłowni. Elektrociepłownia jest przypisana do wspólnego rachunku bankowego M. T. K. Sp. z o.o.
3. Elektrociepłownia może stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Wymagać będzie to wniesienia majątku elektrociepłowni do oddzielnej spółki np. do S. S.A., uzyskanie wymaganych pozwoleń (z tym, że możliwe będzie przejęcie, przysługującej obecnie M. T. K. Sp. z o.o., decyzji w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego przez Wnioskodawcę), zatrudnienie pracowników, wprowadzenie sytemu księgowego oraz utworzenie konta bankowego.
   
   

2.przypadku nabycia elektrociepłowni, Wnioskodawca przejmie umowy dzierżawy komina dla podmiotów zewnętrznych oraz będzie ponosił opłaty za użytkowanie wieczyste, podatki od nieruchomości, energię elektryczna oraz ochronę obiektu. Środki pieniężne nie będą wchodziły w zakres transakcji. Z całą pewnością S. S.A. przejmie wierzytelności i zobowiązania wynikające z umowy najmu komina znajdującego się na terenie elektrociepłowni. Stosowne dokumenty zostaną przekazane nabywcy przez M. T. K. Sp. z o.o.

3.i 4.Na terenie elektrociepłowni S. S.A. zamierza prowadzić działalność polegającą na pozyskiwaniu i sprzedaży energii cieplnej. Będzie to więc faktyczne wykorzystanie funkcji, którą spełnia elektrociepłownia, ponieważ, jak już wskazano w ppkt 1, stanowi ona już obecnie zapasowe źródło energii cieplnej dla fabryki M. T. K. Sp. z o.o.

5Po nabyciu elektrociepłowni przez Wnioskodawcę nastąpi kontynuacja wynajmu komina znajdującego się na terenie elektrociepłowni.

6.Zbywca nie zatrudnia pracowników przypisanych do elektrociepłowni, poza ochroną obiektu świadczoną przez podmiot zewnętrzny. Ewentualna transakcja zakupu nie będzie obejmowała przejęcia pracowników. Po nabyciu elektrociepłowni przez S. S.A. zostaną w niej zatrudnieni pracownicy w zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności przez elektrociepłownię.

7.Zespół składników wchodzących w skład elektrociepłowni, którą zamierza nabyć Wnioskodawca, będzie wykorzystywany przez S. S.A. do wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 25 sierpnia 2015 r.):

1. Czy opisana w stanie faktycznym wniosku elektrociepłownia stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, a tym samym, czy zbycie tej elektrociepłowni przez M. T. K. Sp. z o.o. na rzecz Wnioskodawcy (na podstawie umowy sprzedaży) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej również – podatek VAT) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT?
2. Czy – jeżeli odpowiedź Organu interpretacyjnego na pytanie wskazane w pkt 1 będzie negatywna, tj. gdy Organ interpretacyjny wskaże, że zbycie elektrociepłowni będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT – to czy wówczas, po stronie Wnioskodawcy powstanie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, w tym środków trwałych, wchodzących w skład elektrociepłowni?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy elektrociepłownia stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, a jej zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT. Dotyczy to również przypadku, w którym czynność zbycia (sprzedaży) elektrociepłowni nie będzie obejmowała wierzytelności. Za takim stanowiskiem przemawia następująca argumentacja:

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT wynika, że „zorganizowana część przedsiębiorstwa” to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Najistotniejsze znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.

W każdym razie zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi zawierać wszystkich elementów masy majątkowej z nią związanych. Nawet w razie braku któregoś z tych elementów określone składniki majątkowe funkcjonalnie ze sobą powiązane mogą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zob. także wyrok WSA w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r., III SA/Wa 1767/10, M. Pod. 2011, nr 7, s. 40). Co więcej nawet wyłączenie z przedsiębiorstwa nieruchomości nie powoduje, że pozostałe składniki majątkowe tego przedsiębiorstwa przestają być przedsiębiorstwem (zob. również wyrok NSA z 10 marca 2011 r., I FSK 1062/10, LEX nr 784851).

Najważniejsza jest jednak okoliczność, że definicja zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT nie wymaga, że aby dla uznania konkretnego zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP, konieczne było, aby za pomocą tych składników przedsiębiorca realizował konkretne zadania gospodarcze. Z powyższej definicji wynika bowiem, że decydujące znaczenie ma to, czy konkretny zespół składników materialnych i niematerialnych może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze. W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT za ZCP może być zatem uznany taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który obecnie nie realizuje konkretnych zadań gospodarczych, ale może takie zadania realizować w przyszłości.

Uwzględniając powyższe wywody jest oczywiste, że elektrociepłownia stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, ponieważ:

Po pierwsze: W skład elektrociepłowni wchodzą składniki majątkowe oraz część zobowiązań (nieruchomości, budynki, budowle, inne środki trwałe oraz zobowiązania w szczególności z tytułu podatku od nieruchomości), a więc jest to niewątpliwie zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Zespół tych składników może zatem samodzielnie realizować zadania gospodarcze, co znajduje również swoje potwierdzenie w tym, iż M. T. K. Sp. z o.o. przejęła prawa i obowiązki wynikające z decyzji Wojewody z dnia 12 grudnia 2006 r. znak: XXX (która została pierwotnie wydana na rzecz M. T. S.A. z siedzibą w K. J.) w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego dla instalacji spalania paliw zlokalizowanej na terenie elektrociepłowni.

Po drugie: Elektrociepłownia, w ramach struktury M. T. K. Sp. z o.o. – która to Spółka jest istniejącym przedsiębiorstwem prowadzącym działalność gospodarczą – została wyodrębniona zarówno organizacyjnie (funkcjonalnie), jak i finansowo. Dla struktury stanowiącej elektrociepłownię zostały bowiem utworzone odrębne centra kosztowe, opracowano stosowny schemat organizacyjny oraz przypisano do tej struktury część zobowiązań (pasywów). W szczególności podatek od nieruchomości został przypisany do centrów kosztowych dotyczących elektrociepłowni. Dodatkowo z elektrociepłownią są związane dochody uzyskiwane przez M. T. K. Sp. z o.o. tytułu wydzierżawiania firmom telekomunikacyjnym komina znajdującego się na terenie elektrociepłowni.

Po trzecie: Z elektrociepłownią są związane zarówno zobowiązania, jak i wierzytelności, które mogą zostać przejęte przez S. S.A. wraz z samą elektrociepłownią na podstawie stosownej umowy sprzedaży.

Wobec powyższego jest oczywiste, że elektrociepłownia jest zespołem składników:

1. który jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w strukturze M. T. K. Sp. z o.o.;
2. którego poszczególne składniki będą przeznaczone do realizacji określonych działań o charakterze gospodarczym oraz
3. który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnego funkcjonowania.
   
   

W związku z powyższym, skoro mająca stanowić przedmiot zbycia (sprzedaży) elektrociepłownia stanowi, w ocenie Wnioskodawcy, „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, to tym samym jej zbycie (sprzedaż) przez M. T. K. Sp. z o.o. na rzecz S. S.A. nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Jak już wskazano we wniosku S. S.A. stoi na stanowisku, że elektrociepłownia, która ma stanowić przedmiot zbycia, stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, a jej zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT. Dotyczy to również przypadku, w którym czynność zbycia (sprzedaży) elektrociepłowni nie będzie obejmowała wierzytelności. Stanowisko to zostało szczegółowo opisane i uzasadnione w treści wniosku.

Jednak w sytuacji, gdyby Organ interpretacyjny uznał, że zbycie elektrociepłowni podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wszystkich towarów, w tym środków trwałych, wchodzących w skład elektrociepłowni.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z kolei w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy: „Kwotę podatku naliczonego stanowi: 1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług (...)”.

Elektrociepłownia będzie wykorzystywana przez S. S.A. do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, w związku z czym jest jasne, że kwota podatku VAT wynikająca z faktury, którą w takim wypadku wystawi Wnioskodawcy M. T. K. Sp. z o.o., będzie stanowiła dla S. S.A. podatek VAT naliczony do odliczenia w rozumieniu art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Na podstawie powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że składniki majątkowe, przyporządkowane do elektrociepłowni, stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż – jak wynika z okoliczności sprawy – są wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie oraz niezbędne i wystarczające dla kontynuacji działalności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku zespół składników majątku związanego z działalnością elektrociepłowni, który ma być przedmiotem sprzedaży, spełnia warunki dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy. Konsekwentnie, sprzedaż ww. składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa – na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym elektrociepłownia stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, a jej zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, jest prawidłowe.

W związku z udzieleniem pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, rozpatrywanie sprawy w kontekście drugiego pytania, tj. „Czy – jeżeli odpowiedź Organu interpretacyjnego na pytanie wskazane w pkt 1 będzie negatywna, tj. gdy Organ interpretacyjny wskaże, że zbycie elektrociepłowni będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT – to czy wówczas, po stronie Wnioskodawcy powstanie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, w tym środków trwałych, wchodzących w skład elektrociepłowni?” jest bezprzedmiotowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie rodzi skutków po stronie Zbywcy.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.