Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-87/15/KrB
z 6 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2015 r. (data wpływu do Biura – 4 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z podatku nabycia nieruchomości tytułem darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z podatku nabycia nieruchomości tytułem darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość, w której Wnioskodawca zamieszkuje wraz z dziadkiem, była w przeszłości własnością dziadków wnioskodawcy na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej po 1/2 części. Po śmierci babci Wnioskodawcy, 20 listopada 2000 r., przypadający jej udział został odziedziczony przez jej męża w 4/16 części oraz przez ich wspólne dzieci, w tym przez matkę Wnioskodawcy, po 3/16 części. Matka Wnioskodawcy zmarła 23 października 2011 r. i cały przypadający jej udział odziedziczył Wnioskodawca. Obecnie nieruchomość należy zatem do dziadka Wnioskodawcy w 20/32 części, do wuja i dwóch ciotek Wnioskodawcy po 3/32 części, a także do Wnioskodawcy w 3/32 części.

Ciotki i wujek Wnioskodawcy nie roszczą sobie pretensji do nieruchomości, w której nie zamieszkują, wobec czego chcą swoje udziały przekazać w drodze darowizny swojemu ojcu (dziadkowi Wnioskodawcy), który w nieruchomości zamieszkuje od wielu lat. Ten z kolei chce przekazać zgromadzony w ten sposób udział we własność nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, który wraz z nim zamieszkuje i stale się nim opiekuje.

Dla uproszczenia wszystkie transakcje mają zostać objęte jednym aktem notarialnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższa sytuacja, w świetle art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, rodzić będzie po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od darowizny otrzymanej od dziadka?

Zdaniem Wnioskodawcy opisana sytuacja nie będzie rodzić po jego stronie obowiązku zapłaty podatku od darowizny otrzymanej od dziadka, bowiem taka transakcja jest z podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny. Jednak zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się z podatku nabycie własności rzeczy m.in. przez zstępnych, jeżeli nabycie własności rzeczy zostanie stosownie zgłoszone i udokumentowane, przy czym w myśl art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, jak w niniejszej sprawie.

W opisanym wyżej przypadku Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do zapłaty podatku od darowizny, bowiem nabycie rzeczy w drodze darowizny od wstępnego (dziadka) jest zwolnione z tego podatku. Bez znaczenia jest przy tym, że uprzednio darowizna udziałów w mieszkaniu na rzecz dziadka Wnioskodawcy zostanie dokonana przez jego dzieci, bowiem obowiązek podatkowy Wnioskodawcy oceniać należy w odniesieniu do transakcji, w której występuje jako obdarowany. Bez znaczenia jest również, że wszystkie transakcje zostaną dokonane w tym samym akcie notarialnym, gdyż nie przekreśla to odrębności każdej z transakcji.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowisko zaprezentowane przez organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Równocześnie w świetle art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. dla I grupy podatkowej 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. Nr 243, poz. 1762, ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej – art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub,
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż nieruchomość, w której Wnioskodawca zamieszkuje wraz z dziadkiem, obecnie należy do dziadka Wnioskodawcy w 20/32 części, do wuja i dwóch ciotek Wnioskodawcy po 3/32 części, a także do Wnioskodawcy w 3/32 części.

Ciotki i wujek Wnioskodawcy nie roszczą sobie pretensji do nieruchomości, w której nie zamieszkują, wobec czego chcą swoje udziały przekazać w drodze darowizny swojemu ojcu (dziadkowi Wnioskodawcy), który w nieruchomości zamieszkuje od wielu lat. Ten z kolei chce przekazać zgromadzony w ten sposób udział we własność nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, który wraz z nim zamieszkuje i stale się nim opiekuje.

Dla uproszczenia wszystkie transakcje mają zostać objęte jednym aktem notarialnym.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się do zastosowania zwolnienia do nabycia od dziadka w drodze darowizny – udziału w omawianej nieruchomości.

W świetle przytoczonych przepisów – należy stwierdzić, że dokonanie ww. darowizny na rzecz Wnioskodawcy przez jego dziadka będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Równocześnie darowizna ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jako, że umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego – dla spełnienia warunków do zwolnienia nie występuje konieczność zgłoszenia jej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.