Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4513-1-30/15-2/TK
z 2 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A. przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja i sprzedaż suszu warzywnego, granulatu, pudrów i mieszanek warzywnych. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany dokonuje zakupu wyrobów węglowych, tj. miału węglowego oznaczonego kodem CN 2701 i zużywa go do produkcji pary. Działalność produkcyjna prowadzona jest na terenie jednego zakładu produkcyjnego. Wnioskodawca nie uczestniczy w Europejskim Systemie Handlu Emisjami (EU.ETS), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (implementowanej ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – Dz. U. nr 122, poz. 695). Zainteresowany nie wprowadził Systemu Ekozarządzania i Audytu (tzw. EMAS), o którym mowa w rozporządzeniu 761/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r., uszczegółowionym ustawą z dnia 15 lipca 2011 r. o Krajowym Systemie Ekozarządzania i Audytu (EMAS), Dz. U. Nr 178, poz. 1060). Wnioskodawca podjął działania mające na celu spełnienie wysokich standardów jakości oraz efektywności. W odniesieniu do działań mających na celu ochronę środowiska, rozpoczęte zostały prace w kierunku wdrożenia systemu zarządzania środowiskowego opartego na normie PN ISO 14001:2004. Wdrożenie zostanie potwierdzone certyfikatem wystawionym przez uprawnioną jednostkę certyfikującą.

Polska norma ISO 14001:2004 ma na celu umożliwienie podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą osiągania efektów działalności środowiskowej poprzez nadzorowanie wpływu ich działań i wyrobów na środowisko zgodnie z przyjętą polityką środowiskową i celami środowiskowymi. W samej normie wskazuje się, że „wykazanie zakończonego sukcesem wdrożenia niniejszej normy międzynarodowej może być wykorzystane przez organizację do zapewnienia zainteresowanych stron, że właściwy system zarządzania środowiskowego został wdrożony”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, po wprowadzeniu przez Zainteresowanego Systemu Zarządzania Środowiskowego według normy ISO 14001:2004, potwierdzonym certyfikatem wydanym przez uprawnioną jednostkę certyfikującą, spełniona będzie przesłanka „wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”, a tym samym spółka będzie uprawniona do skorzystania na tej podstawie ze zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do używanych przez nią wyrobów węglowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym po wprowadzeniu przez spółkę Systemu Zarządzania Środowiskowego według normy ISO 14001:2004, potwierdzonym certyfikatem wydanym przez uprawnioną jednostkę certyfikującą, spełniona będzie przesłanka „wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”, a tym samym spółka będzie uprawniona do skorzystania na tej podstawie ze zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do używanych przez nią wyrobów węglowych.

Art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym przewiduje zwolnienie od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Analiza powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że jedyną przesłanką uprawniającą do zwolnienia jest wprowadzenie systemu prośrodowiskowego lub proenergetycznego. Ustawa nie precyzuje przy tym, co należy rozumieć pod pojęciem takiego systemu. Nie ma przeszkód, aby za taki system uznać System Zarządzania Środowiskowego oparty na normie ISO 14001:2004. Podstawowym celem wspomnianej normy jest bowiem przyczynianie się do spełniania celów z zakresu ochrony środowiska. Jednocześnie nie ma wątpliwości, że całokształt działań i procedur składa się na „system” w rozumieniu analizowanego przepisu. Stanowisko to potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 989/13. W tej samej kwestii wypowiadały się także wielokrotnie organy podatkowe (przykładowo: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 października 2014 r., ILPP3/443-104/14-2/TW, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 września 2014 r., ILPP3/443-87/14-2/TK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby węglowe” oznaczają wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Zgodnie z treścią wskazanego załącznika, do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701 (poz. 19 załącznika),
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu – jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702 (poz. 20 załącznika),
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00 (poz. 21 załącznika).
  
  

Miał węglowy o kodzie CN 2701 zużywany przez Zainteresowanego należy uznać za wyrób węglowy w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

− niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Obrót wyrobami węglowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości.
   
   

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.
   
   

Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym. (art. 31a ust. 4 ustawy).
   
   

Zasadą zatem jest, że podmiotem korzystającym ze zwolnienia, w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. Dla zastosowania ww. zwolnienia konieczne jest, oprócz wymogów zawartych w samym przepisie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, spełnienie również warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 3 ustawy. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż wyrobu węglowego została dokonana zgodnie ze wszystkimi warunkami uprawniającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby węglowe zostały przez finalnego nabywcę węglowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. ust. 1 pkt 11 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, będzie finalny nabywca węglowy.

Zatem dla zastosowania zwolnienia w oparciu o art. 31a ust.1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć czy Wnioskodawca wprowadził w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności gospodarczej.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakie systemy obowiązujące w polskim systemie prawnym spełniają wymagania systemów, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, to jest jakie systemy prowadzą do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Zatem skoro brak jest odesłania do innych przepisów oraz definicji legalnych w szczególności pojęcia system to „odkodowując” normę prawną należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł językowych języka polskiego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 900 „system” to przykładowo:

• zbiór jednostek tworzących jakąś całość organizacyjną, służących jednemu celowi; układ;
• określony sposób, metoda wykonywania jakiej ś czynności.
  
  

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Ponadto jak wskazano w słowniku „Język polski. Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757, przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość.

Tym samym nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Ponadto, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez Wnioskodawcę systemu – o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy – polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) u tego finalnego nabywcy węglowego uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Powyższe oznacza, że realizacja powyższego warunku możliwa jest poprzez wprowadzenie odpowiedniego systemu w jednostkach zużywających wyroby węglowe. Nabywca zużywający węgiel ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Ponadto podatnicy mogą skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w art. 3la ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że będą w stanie udokumentować uczestnictwo w systemie prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Za systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, uznaje się:

• objęcie instalacji Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695);
• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060);
• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą (na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności – Dz. U. z 2014 r., poz. 1645).
  
  

W sprawie Zainteresowany ma zamiar dokonać wdrożenia Systemu Zarządzania Środowiskowego opartego na normie PN ISO 14001:2004. Wdrożenie to zostanie potwierdzone certyfikatem wystawionym przez uprawnioną jednostkę certyfikującą. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja i sprzedaż suszu warzywnego, granulatu, pudrów i mieszanek warzywnych. Zainteresowany dokonuje zakupu miału węglowego o kodzie CN 2701, który jest zużywany do produkcji pary na terenie jednego zakładu produkcyjnego.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z uprawnienia do zwolnienia od akcyzy wobec zużycia do celów opałowych (produkcja pary) wyrobów węglowych jako podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że System Zarządzania Środowiskowego ISO 14001:2004 potwierdzony odpowiednim certyfikatem będzie uprawniał Zainteresowanego do nabycia z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy wyrobu węglowego zużywanego do celów opałowych. Warunkiem zastosowania zwolnienia jest spełnienie wymogów określonych w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.