INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 14 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 04 i 09 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę na rzecz syna - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę na rzecz syna.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 25 kwietnia 2012 r. znak: IBPP1/443-171/12/ES, IBPB I/1/415-177/12/AB, IBPB II/1/436-48/12/MZ, IBPB II/1/436-49/12/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 04 maja 2012 r. (uiszczenie dodatkowej opłaty) oraz w dniu 09 maja 2012 r. (wpływ pisemnego uzupełnienia).

W przedmiotowym wniosku, po jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podlega z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych; prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od dnia 20 stycznia 2006 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy (w rozumieniu art. 55¹ i art. 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.) zajmuje się handlem narzędziami do obróbki skrawaniem i obróbką skrawaniem. Działalność zgodnie z PKD (47.99.Z; 25.6ZZ; 46.44.Z; 25.73.Z; 48.90.Z; 46.62.Z). Przedsiębiorstwo działa nieprzerwanie od 01 lutego 2006 r. i nie ma żadnych zaległości podatkowych ani płatniczych.

W skład przedsiębiorstwa wchodzi majątek trwały o wartości około 950.000 PLN (budynek produkcyjno-magazynowy o powierzchni 185 m² (grunt jest współwłasnością Wnioskodawcy i jego małżonki), frezarka numeryczna, maszyna współrzędnościowa pomiarowa i inne), a także magazyn towarów handlowych o wartości około 180.000 PLN.

Firma nie zatrudnia pracowników.

Z uwagi na podeszły wiek Wnioskodawca chciałby przejść w stan spoczynku a przedsiębiorstwu zapewnić dalszą możliwość działania i rozwoju. Przedsiębiorstwo to Wnioskodawca w całości chce przekazać w formie darowizny synowi, który będzie je prowadził dalej. Darowizna nastąpi w formie aktu notarialnego. W chwil obecnej syn nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, zamierza jednak przed przyjęciem darowizny zarejestrować działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na takich samych warunkach jak przedsiębiorstwo Wnioskodawcy i zarejestruje się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Darowany majątek podlegał amortyzacji, a wyposażenie w całości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu.

Po przekazaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawca chce zlikwidować działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie posiada rozdzielności majątkowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy darowizna przedsiębiorstwa dokonana przez ojca na rzecz syna jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn (art. 4a ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym lecz ustawy o spadkach i darowiznach, a ta zwalnia taką darowiznę z podatku od darowizn. Według Wnioskodawcy darowizna jest zwolniona z zapłaty podatku z uwagi na relacje ojciec – syn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. N. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Umowa darowizny ma charakter umowy jednostronnie zobowiązującej (konsensualnej), której treścią jest złożenie przez darczyńcę oświadczenia woli poprzez zobowiązanie się do świadczenia pod tytułem darmym. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron (art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego), np. akt notarialny przy darowiźnie nieruchomości. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia. Należy jednak zaznaczyć, iż podatkowi od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie w drodze darowizny własności rzeczy lub praw majątkowych.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy a od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (t.j. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza przekazać synowi w drodze darowizny przedsiębiorstwo, prowadzone w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Darowizna obejmie całość przedsiębiorstwa i zostanie dokonana na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Należy zaznaczyć, iż obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn – w przypadku darowizny ciąży na obdarowanym (nigdy na darczyńcy).

Wobec tego na Wnioskodawcy jako darczyńcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tytułu darowizny całości przedsiębiorstwa na rzecz syna. Niemniej zgodzić się należy z Wnioskodawcą, iż ze względu na pokrewieństwo – ojciec – syn wskazana we wniosku darowizna będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli spełnione zostaną łącznie warunki określone w tym przepisie. Przy czym zaznaczyć należy, że jeżeli umowa darowizny przedsiębiorstwa istotnie zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego, to dla zachowania warunków zwolnienia nie będzie konieczne zgłoszenie jej do urzędu skarbowego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Natomiast w sytuacji, gdyby syn Wnioskodawcy oczekiwał interpretacji w zakresie skutków podatkowych otrzymanej darowizny winien wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.