2015.08.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-144/15/DP
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 maja 2015 r. (data wpływu do Biura – 12 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych kosztów uczestnictwa w szkoleniach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych kosztów uczestnictwa w szkoleniach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w R. została powołania przez Prezydenta Miasta R. na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.) w związku z art. 4 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Tryb działania Komisji i zadania określa Regulamin Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, nadany zarządzeniem Prezydenta Miasta. Osobowe zmiany w Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, czyli odwołania i powołania nowych członków odbywają się na podstawie zarządzenia Prezydenta Miasta R.

Zgodnie z art. 41 ust. 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Na podstawie art. 41 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w uchwale rady miasta określono wysokość wynagrodzenia członków Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz zasady jego wypłaty. Wynagrodzenie w danym miesiącu za nieobecność na posiedzeniach komisji i na dyżurach jest pomniejszone wprost proporcjonalnie do liczby godzin nieobecności. Wynagrodzenie jest wypłacane na podstawie miesięcznej listy obecności po odtrąceniu naliczonego podatku.

Członkowie komisji uczestniczą w różnego rodzaju szkoleniach. Koszty szkoleń ponosi Gmina, a członkowie – zgodnie z Uchwałą Rady Miasta – mogą ubiegać się o zwrot kosztów podróży służbowych odbytych w związku z udziałem w szkoleniach.

Członkami Forum Profilaktyki Uzależnień są osoby zajmujące się problematyką przeciwdziałania uzależnieniom w gminie, a także inne osoby upoważnione przez gminę do realizacji zadań z tego zakresu, które zadeklarują pisemnie swój udział w Forum Profilaktyki Uzależnień oraz przedstawią upoważnienie wydane przez instytucję, której podlegają. W przypadku R. członkiem Forum Profilaktyki Uzależnień jest Przewodniczący Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i pełnomocnik Prezydenta Miasta ds. profilaktyki. W przypadku absencji jednej z tych osób, w Forum Profilaktyki Uzależnień może uczestniczyć inna wytypowana przez Prezydenta Miasta osoba. Członek Forum Profilaktyki Uzależnień ma prawo w szczególności uczestniczyć w spotkaniach i szkoleniach Forum Profilaktyki Uzależnień.

Płatne co kwartał członkostwo umożliwia korzystanie z całego wachlarza szkoleń, doradztwa i wymiany doświadczeń. Forum Profilaktyki Uzależnień to także reklama i promocja najważniejszych trendów i priorytetów danego miasta.

Szkolenia organizowane przez Forum Profilaktyki Uzależnień są darmowe – organizowane w ramach członkostwa w tej organizacji, lub odpłatne – koszt szkolenia pokrywa gmina. Członkowie Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych mogą ubiegać się o zwrot kosztów podróży służbowych odbytych w związku z udziałem w tych szkoleniach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla członka Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wartość szkoleń opłacanych przez gminę (w tym odpłatnych szkoleń organizowanych przez Forum Profilaktyki Uzależnień) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego należy pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%?
Czy zwrot kosztów dojazdu na przedmiotowe szkolenia, należny członkom Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych zgodnie z uchwałą rady miasta, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego należy pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%?
Czy w przypadku gdy szkolenia Forum Profilaktyki Uzależnień organizowane są w ramach kwartalnych opłat za członkostwo, przychodem dla uczestnika forum jest kwartalna składka członkowska wnoszona przez gminę?

Zdaniem Wnioskodawcy koszt szkoleń jak również zwrot kosztów dojazdów na te szkolenia stanowi wynagrodzenie członka Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym szkolenie się odbyło lub członek komisji otrzymał zwrot kosztów podróży oraz należy z tytułu przedmiotowych składników wynagrodzenia pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%. Natomiast w przypadku szkoleń Forum Profilaktyki Uzależnień organizowanych w ramach kwartalnych opłat za członkostwo, co do których gmina nie jest obciążana przez Forum Profilaktyki Uzależnień dodatkowymi kosztami ich organizacji, wartość szkoleń dla uczestnika forum nie stanowi przychodu opodatkowanego, gdyż nie istnieje możliwość skalkulowania kwartalnej składki członkowskiej wnoszonej przez gminę na część dotyczącą szkolenia konkretnego członka Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca wymienia różne źródła przychodów, w tym m.in.:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (pkt 1);
działalność wykonywaną osobiście (pkt 2);
inne źródła (pkt 9).

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 13 pkt 6 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 41 cyt. ustawy stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w R. została powołania przez Prezydenta Miasta R. na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy w związku z art. 4 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Tryb działania Komisji i zadania określa Regulamin Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, nadany zarządzeniem Prezydenta Miasta. Osobowe zmiany w Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, czyli odwołania i powołania nowych członków odbywają się na podstawie zarządzenia Prezydenta Miasta R.

Członkowie komisji nie są związani z komisją stosunkiem pracy i nie są jej pracownikami, lecz członkami (z tego względu nie jest potrzebne zawieranie żadnych umów z członkami, oprócz aktu powołania w formie zarządzenia). Niektórzy członkowie są jednak pracownikami Urzędu Miasta R. Członkowie komisji uczestniczą w różnego rodzaju szkoleniach. Koszty szkoleń ponosi Gmina, a członkowie – zgodnie z Uchwałą Rady Miasta – mogą ubiegać się o zwrot kosztów podróży służbowych odbytych w związku z udziałem w szkoleniach.

Jedną z możliwości rozwojowych Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych jest członkostwo w Forum Profilaktyki Uzależnień, które jest organizacją szkoleniowo-konsultacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Członkami Forum Profilaktyki Uzależnień są osoby zajmujące się problematyką przeciwdziałania uzależnieniom w gminie, a także inne osoby upoważnione przez gminę do realizacji zadań z tego zakresu, które zadeklarują pisemnie swój udział w Forum Profilaktyki Uzależnień oraz przedstawią upoważnienie wydane przez instytucję, której podlegają. Członek Forum Profilaktyki Uzależnień ma prawo w szczególności uczestniczyć w spotkaniach i szkoleniach Forum Profilaktyki Uzależnień. Płatne co kwartał członkostwo umożliwia korzystanie z całego wachlarza szkoleń, doradztwa i wymiany doświadczeń. Szkolenia organizowane przez Forum Profilaktyki Uzależnień są darmowe – organizowane w ramach członkostwa w tej organizacji, lub odpłatne – koszt szkolenia pokrywa gmina. Członkowie Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych mogą ubiegać się o zwrot kosztów podróży służbowych odbytych w związku z udziałem w tych szkoleniach.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2012 r., poz. 1356, ze zm.) wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.

W skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 41 ust. 4 ww. ustawy).

Z kolei art. 41 ust. 5 cyt. ustawy stanowi, że zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszt szkoleń jak również zwrot kosztów dojazdów na te szkolenia stanowi wynagrodzenie członka Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i należy od tych kwot pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z takim stwierdzeniem Organ podatkowy nie może się zgodzić. Należy zaznaczyć, że aby powoływana przez Prezydenta Miasta R. Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych prawidłowo funkcjonowała, członkom tej komisji powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też otrzymywane przez członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych świadczenia w postaci szkoleń jak i zwrotu kosztów dojazdów na te szkolenia – jako ściśle związane z realizacją działań statutowych Wnioskodawcy (przeciwdziałania problemom alkoholowym) – należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu obowiązków członków komisji.

Wskazać przy tym należy, że członkowie komisji nie uzyskują osobistych korzyści w związku z uczestnictwem w tych szkoleniach. Realizują cele swoich pracodawców. W związku z tym wydatki Wnioskodawcy nie będą generowały po stronie członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te poniesione przez Wnioskodawcę będą bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie ww. komisji, w skład której wchodzą pracownicy Urzędu Miasta R. jak i osoby nie związane stosunkiem pracy z Wnioskodawcą. Zatem jako takie wydatki te nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład komisji.

Z tych też powodów wartość świadczeń w postaci uczestnictwa ww. osób w szkoleniach, zwrot kosztów dojazdów na szkolenia nie będzie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do jakiegokolwiek przychodu określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane we wniosku świadczenia nie będą przychodem podatkowym. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin