Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-71/15/KB
z 16 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 17 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych nierozliczenia przez Wnioskodawcę zaliczek pobranych na poczet przyszłego zysku należnego mu z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych nierozliczenia przez Wnioskodawcę zaliczek pobranych na poczet przyszłego zysku należnego mu z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zamierza przystąpić do istniejącej spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) w charakterze komandytariusza. W momencie przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki będą w niej uczestniczyć inne osoby fizyczne oraz prawne (dalej: „Wspólnicy”).

W umowie Spółki ustalone zostały zasady, na jakich Wspólnicy uczestniczą w jej zysku oraz stracie. Udział Wspólników w zysku Spółki ustalony został proporcjonalnie do wniesionych przez nich wkładów (dalej: „Tymczasowa proporcja”). Zgodnie z umową Spółki proporcja ta może zostać przez Wspólników zmieniona w ciągu roku w drodze uchwały (dalej: „Zmieniona proporcja”). Po zakończeniu danego roku obrotowego Walne Zgromadzenie Wspólników Spółki dokonuje w szczególności rozpatrzenia i zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki za ubiegły rok obrotowy oraz podjęcia uchwały o podziale zysku lub pokryciu straty. Wobec powyższego, Tymczasowa proporcja oraz Zmieniona proporcja mogą się różnić od ustalonej podczas Walnego Zgromadzenia Wspólników ostatecznej proporcji, w jakiej podzielony zostanie zysk Spółki (dalej: „Ostateczna proporcja”), która to uwzględnia nie tylko ostateczny wynik finansowy Spółki, ale również stopień w jakim poszczególni wspólnicy przyczynili się do uzyskania przychodów.

Mając to na względzie możliwe są dwie sytuacje:

1. udział w zysku przypisany Wnioskodawcy na podstawie Tymczasowej proporcji lub Zmienionej proporcji będzie niższy niż udział w zysku Wnioskodawcy na podstawie Ostatecznej proporcji,
2. udział w zysku przypisany Wnioskodawcy na podstawie Tymczasowej proporcji lub Zmienionej proporcji będzie wyższy niż udział w zysku przysługujący Wnioskodawcy na podstawie Ostatecznej proporcji.
   
   

Co więcej, zgodnie z umową Spółki, Wspólnicy mają prawo do otrzymywania zaliczek na poczet udziału w zysku Spółki. Sposób kalkulacji zaliczek nie został określony umową Spółki ani przepisami Kodeksu Spółek Handlowych. Wysokość zaliczek przysługująca poszczególnym Wspólnikom będzie więc ustalana w drodze uchwały. Ustalenie wysokości wypłacanych Wspólnikom zaliczek może odbywać się w oderwaniu od ustalonej proporcji udziału w zysku Spółki.

Wobec powyższego na koniec roku obrotowego:

1. wypłacone Wnioskodawcy zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki mogą przekroczyć kwotę zysku przypadającą Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją,
2. kwota wypłaconych Wnioskodawcy zaliczek na poczet udziału w zysku Spółki może być niższa niż udział przypadający Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją.
   
   

Mając to na względzie, po podziale zysku Spółki na koniec roku obrotowego Wnioskodawca dokona, w zależności od sytuacji:

1. zwrotu na rzecz Spółki kwoty pobranych zaliczek w tej części, która będzie przekraczała zysk przypadający Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją, lub
2. otrzyma od Spółki wypłatę w wysokości różnicy pomiędzy otrzymanymi zaliczkami a zyskiem przyznanym Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją.
   
   

Wnioskodawca nie korzysta z uproszczonej metody kalkulacji zaliczek.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku, w którym wypłacone zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki przekroczą część zysku przypadającego Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją, zaś Wnioskodawca nie rozliczy ze Spółką otrzymanych w ciągu roku obrotowego (podatkowego) zaliczek, Wnioskodawca osiągnie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w wysokości odsetek, jakie musiałby zapłacić za korzystanie z kapitału w tej wysokości (różnicy pomiędzy pobranymi zaliczkami a przypadającym mu udziałem w zysku w oparciu o Ostateczną proporcję), który to przychód powinien rozliczyć w zeznaniu rocznym, po zakończeniu roku obrotowego (podatkowego)?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym wypłacone zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki za dany rok przekroczą część zysku przypadającego Wnioskodawcy za ten rok na mocy uchwały Wspólników o podziale zysków za ten rok (według Ostatecznej proporcji) podjętej już po zakończeniu tego roku, zaś Wnioskodawca w dacie podjęcia uchwały Wspólników o podziale zysków (według Ostatecznej proporcji) nie dokona rozliczenia ze Spółką z tytułu wypłaconych mu zaliczek (tj. nie dokona zwrotu ewentualnej nadwyżki zaliczek nad przypadającym mu udziałem w zysku Spółki), osiągnie on przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Przychód ten Wnioskodawca powinien określić w wysokości odsetek, jakie musiałby zapłacić, gdyby nadwyżka pobranych w formie zaliczek środków ponad przypadający Wnioskodawcy udział w zysku Spółki (ustalony zgodnie z Ostateczną proporcją) stanowiła pożyczkę. W takim bowiem przypadku Wnioskodawca będzie nieodpłatnie dysponował nienależnymi mu środkami pieniężnymi.

W ocenie Wnioskodawcy, ustawa z dnia15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm. dalej: „KSH”) nie zawiera regulacji dotyczących możliwości pobierania zaliczek na poczet udziału w zysku spółki komandytowej. Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem uznać, iż wspólnicy spółki komandytowej mogą podjąć decyzję, na mocy której będą uprawnieni do pobierania w trakcie roku zaliczek na poczet przyszłego zysku osiągniętego przez taką spółkę. KSH nie zawiera również regulacji dotyczących zwrotu wypłaconych wspólnikom zaliczek, w sytuacji gdy spółka nie osiągnie zysku, na poczet którego zaliczki te zostały wypłacone. Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że zgodnie z art. 2 KSH, w kwestiach nieuregulowanych w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „KC”). W sytuacji, gdy na koniec roku obrachunkowego spółka niemająca osobowości prawnej nie osiągnie zysku, po jej stronie powstanie, co do zasady, wierzytelność w stosunku do wspólnika o zwrot świadczeń pobranych wcześniej tytułem zaliczki na poczet zysku. Do obowiązku zwrotu nienależnych kwot pobranych przez wspólników tytułem zysku zastosowanie, w ocenie Wnioskodawcy, powinny mieć przepisy o nienależnym świadczeniu wyrażone w art. 410 w zw. z art. 405 i nast. KC.

Przekładając powyższe na grunt przepisów podatkowych, Wnioskodawca zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. dalej: „UPDOF”) nie reguluje zagadnienia pobierania zaliczek na poczet udziału w zysku spółki nie będącej osobą prawną. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, do ustalenia ewentualnego przychodu nie może mieć zastosowania art. 11 ust. 1 UPDOF. Żaden bowiem ze wskazanych przepisów nie wskazuje na zaliczki na poczet zysku jako źródła przychodu. Podobnie żaden z tych przepisów nie daje wskazówek, jak należałoby taki przychód obliczyć. W szczególności nie jest możliwe ustalenie ewentualnego przychodu na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 4 UPDOF, ponieważ nie istnieje pojęcie ceny rynkowej dla pobieranych zaliczek. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić o powstaniu przychodu z tytułu otrzymania wskazanych zaliczek.

Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że dochodem wspólnika spółki komandytowej podlegającym opodatkowaniu jest różnica pomiędzy przychodami i kosztami spółki komandytowej, przypisanymi temu wspólnikowi zgodnie z przysługującym mu udziałem w zysku tej spółki. UPDOF nie przewiduje możliwości pomniejszenia tak ustalonego dochodu o kwotę wypłaconych wspólnikowi zaliczek na poczet zysku. W konsekwencji opodatkowanie tychże zaliczek powodowałoby dwukrotne objęcie tego samego dochodu opodatkowaniem.

Wobec powyższego, mając na względzie, że po podziale zysku Spółki na koniec roku obrotowego Wnioskodawca dokona, w zależności od sytuacji:

1. zwrotu na rzecz Spółki kwoty pobranych zaliczek w tej części, która będzie przekraczała zysk przypadający Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją, lub
2. otrzyma od Spółki wypłatę w wysokości różnicy pomiędzy otrzymanymi zaliczkami a zyskiem przyznanym Wnioskodawcy zgodnie z Ostateczną proporcją,
   
   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacone mu w trakcie roku obrotowego (podatkowego) zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki nie podlegają opodatkowaniu i jako takie nie powinny być uwzględniane przy kalkulacji zaliczki Wnioskodawcy na podatek dochodowy w okresie, w którym zostały otrzymane. Wypłacane w trakcie roku zaliczki nie mają również, zdaniem Wnioskodawcy, wpływu na wysokość proporcji określonej w art. 8 ust. 1 UPDOF, według, której na bieżąco w trakcie roku podatkowe podatnik ustala przychody i koszty z udziału w spółce komandytowej, a następnie odprowadza zaliczki na podatek (są neutralne podatkowo).

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca wskazuje, że warunkiem sankcjonującym brak opodatkowania zaliczek wypłacanych Wnioskodawcy na poczet udziału w zysku Spółki, jest rozliczenie tychże zaliczek, po ustaleniu Ostatecznej proporcji podziału zysku Spółki pomiędzy Wspólników.

Jeżeli zatem kwota wypłaconych Wnioskodawcy zaliczek przekroczy przypadający mu zgodnie z Ostateczną proporcją udział w zysku Spółki, zaś Wnioskodawca nie dokona w dacie podjęcia uchwały Wspólników o podziale zysków (według Ostatecznej proporcji) rozliczenia ze Spółką z tytułu otrzymanych zaliczek, otrzyma on prawo nieodpłatnego korzystania z kapitału Spółki. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągnie on przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Przychód ten, w myśl art. 11 ust. 2a pkt 4 UPDOF powinien zostać określony w wysokości odsetek, jakie Wnioskodawca musiałby zapłacić, gdyby pobrane w formie zaliczki środki (w części stanowiącej nadwyżkę ponad udział Wnioskodawcy w zysku Spółki ustalony na podstawie Ostatecznej proporcji) stanowiły pożyczkę.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przypadku gdy roszczenie Spółki o zwrot pobranych przez niego zaliczek ulegnie przedawnieniu, kwota niezwróconych Spółce zaliczek będzie stanowić na moment przedawnienia przychód Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.