2015.03.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1342/14-2/AK
z 12 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi punkt gastronomiczny gdzie wytwarzane są następujące wyroby:

Precle z różnymi posypkami (mak, sezam, siemię lniane, sól);
Precle z czekoladą i orzechami;
Preclodogi – Precle nadziewane.

Lokal w którym wytwarzane są produkty znajduje się przy chodniku. Sprzedaż odbywa się na dwa sposoby. 25% produktów jest sprzedawana przez okno w witrynie. Klienci podchodzą do okienka kupują dany wyrób i odchodzą. Natomiast 75% produktów wytwarzanych jest dostarczanych klientom do biurowców. Tam również klienci kupują zapakowane produkty i oddalają się od dostawcy. W obu przypadkach oprócz dostawy towarów nie towarzyszy żadna dodatkowa usługa. Klienci też nie mają możliwości skorzystania z infrastruktury przy lokalu ani w środku.

Opis Produktów:

Precle z posypkami wytwarzane są w lokalu ręcznie. Zainteresowany sam wykonuje ciasto drożdżowe, z niego są formowane precle. Po urośnięciu są maczane we wrzątku później w posypce a następnie pieczone w piecu.
Precle z czekoladą i orzechami są wykonywane z precla zwykłego bez posypki. Precel taki jest maczany w czekoladzie i w orzechach.
Preclodogi – precle nadziewane wykonywane są z ciasta drożdżowego takiego samego jak zwykłe precle. W zależności od rodzaju precla zawijane są różne składniki np. Precle z Kabanosem (kabanos jest zawinięty w cieście), Precle supreme (ser i szynka są zawinięte w cieście), Precle Salami (ser i salami), itp. Tak zwinięte precle Zainteresowany piecze po czym pakuje i otrzymuje gotowy wyrób.

Obecnie produkty zostały przez Wnioskodawcę zakwalifikowane jako:

Precle z różnymi posypkami (mak, sezam, siemię lniane, sól) – PKWiU 10.71.11.0 - pieczywo świeże którego data minimalnej trwałości nie przekracza 14 dni;
Precle z czekoladą i orzechami - PKWIU 10.71.12.0 - Wyroby ciastkarskiej ciastka, świeże, których data minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 45 dni;
Preclodogi – Precle nadziewane – PKWiU 10.85.1 Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%

Obecna stawka podatkowa to:

Precle z różnymi posypkami (mak, sezam, siemię lniane, sól) 5%
Precle z czekoladą i orzechami 8%
Preclodogi – Precle nadziewane 5%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zastosowanie stawki 5% zgodnie z PKWiU 10.71.11.0 w przedstawionej formie sprzedaży Precli z różnymi posypkami jest prawidłowe?
Czy zastosowanie stawki 8% zgodnie z PKWiU 10.71.12.0 w przedstawionej formie sprzedaży Precli z czekoladą i orzechami jest prawidłowe?
Czy zastosowanie stawki 5% zgodnie z PKWiU 10.85.1 w przedstawionej formie sprzedaży Preclodogów – Precli z różnymi nadzieniami jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Precle z rożnymi posypkami są pieczywem świeżym wykonywane są codziennie spożywane są tego samego dnia. Precle które nie zostają sprzedane w danym dniu jest wyrzucane, gdyż następnego dnia staje się czerstwe. PKWiU 10.71.11.0 znajduje się w załączniku nr 10 do ustawy o podatku od towarów usług a tym samym powinien być opodatkowany stawką 5 %.

Ad. 2

Precle z czekoladą i orzechami ze względu na swój skład zaliczamy do wyrobów - Wyroby ciastkarskie ciastka, świeże, których data minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 45 dni. Również one ze względu na czerstwienie nie mogą być sprzedawane następnego dnia po produkcji. PKWiU 10.71.12.0 znajduje się w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym powinien być opodatkowany stawką 8%.

Ad 3.

Preclodogi- Precle nadziewane.

Na poparcie tezy, że produkowane precle nadziewane powinny być sklasyfikowane jako dostawa gotowych dań można powołać się na orzecznictwo TSUE oraz na krajową – indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 1BPP2/443-611/13/AMP: 10marca 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał orzeczenie w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-502/09, w którym rozstrzygnął, iż w świetle art. 5 VI Dyrektywy stanowi dostawę towaru, sprzedaż dań i posiłków gotowanych, pieczonych, smażonych lub w inny sposób przygotowanych do spożycia na miejscu, za względu na brak elementów dominujących charakterystycznych dla usług restauratorskich i cateringowych. Wskazać również należy, iż stosownie do art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz Urz UE L Nr 77. s. 1) wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 85 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Fiensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią USŁUGI, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji. W pkt 14 w wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja sprzedaży artykułów żywnościowych na wynos lub na dowóz nie wiąże się ze świadczeniem dodatkowych usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Dodatkowo w punkcie 83 wyroku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 z dnia 10 marca 2011 r. TSUE wskazał, że sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z dnia 10marca 2005 r. w sprawie C-491/03 Hermann), podsumowując, TSUE orzekł m.in.: „że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich. W odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/E WG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego”.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że dostawa precli nadziewanych, które jako gotowe są przeznaczone do konsumpcji przez klienta, gdyż w punkcie sprzedaży nie prowadzi obsługi kelnerskiej, nie ma również odpowiedniego lokalu (brak sali restauracyjne) i infrastruktury (np. szatni, toalet), stanowi jedno świadczenie kompleksowe w postaci dostawy towarów. Również podczas dostawy produkty są sprzedawane, przekazywane klientowi. Nie towarzyszy przy tym obsługa kelnerska, produkty nie są rozkładane na stolikach, nie są podgrzewane, cięte, itp. Z punktu widzenia klienta istotne jest otrzymanie gotowego posiłku czy dania przeznaczonego do natychmiastowej konsumpcji. Klient nie oczekuje dodatkowych świadczeń poza nabyciem towaru w postaci posiłku czy dania.

Z oceny całości transakcji dokonywanych wynika, że elementy świadczonych usług, poprzedzające dostawę gotowego produktu nie mają charakteru przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. Przemawia za tym także to, że klient nie ma możliwości wejścia do lokalu, nie korzysta z sali restauracyjnej i obsługi kelnerskiej, nie ma stolików, sztućców i talerzy. Punkt sprzedaży nie dysponuje również szatniami dla klientów. Produkt wydawany jest przez okienko lub jest dowożony do klienta.

W związku z powyższym należy uznać, iż w mamy do czynienia z dostawą towarów.

A zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, że dostawa gotowych precli nadziewanych powinna być sklasyfikowana w grupowaniu 10.85.1 PKWiU, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% i podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy. w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), dalej Dyrektywa 112, opodatkowaniu VAT podlegają (…) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści art. 14 ust. 1 Dyrektywy, wynika, iż „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy, „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L. Nr 77, str.1) – usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”. Zgodnie z art. 6 ust 2 ww. rozporządzenia, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi punkt gastronomiczny gdzie wytwarzane są następujące wyroby:

Precle z różnymi posypkami (mak, sezam, siemię lniane, sól);
Precle z czekoladą i orzechami;
Preciodogi- Precle nadziewane.

Opis Produktów:

Precle z posypkami wytwarzane są w lokalu ręcznie. Sami wykonują ciasto drożdżowe, z niego są formowane precle. Po urośnięciu są maczane we wrzątku później w posypce a następnie pieczone w piecu.
Precle z czekoladą i orzechami są wykonywane z precla zwykłego bez posypki. Precel taki jest maczany w czekoladzie i w orzechach.
Preclodogi – precle nadziewane wykonywane są z ciasta drożdżowego takiego samego jak zwykłe precle. W zależności od rodzaju precla zawijane są różne składniki np. Precle z Kabanosem (kabanos jest zawinięty w cieście), Precle supreme (ser i szynka są zawinięte w cieście), Precle Salami (ser i salami), itp. Tak zwinięte precle Zainteresowany piecze po czym pakuje i otrzymuje gotowy wyrób.

Obecnie produkty zostały przez Wnioskodawcę zakwalifikowane jako:

Precle z różnymi posypkami (mak, sezam, siemię lniane, sól) - PKWiU 10.71.11.0 - pieczywo świeże którego data minimalnej trwałości nie przekracza 14 dni;
Precle z czekoladą i orzechami - PKWiU 10.71.12.0 - Wyroby ciastkarskiej ciastka, świeże, których data minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 45 dni;
Preclodogi - Precle nadziewane. - PKWIU 10.85.1 Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedaż wymienionych produktów należy traktować jako dostawę gotowych posiłków i dań, i jaką stawką VAT należy je opodatkować.

Na wstępie należy zaznaczyć, że mając do czynienia z kilkoma czynnościami, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze, możemy mówić o pewnym kompleksie usług. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE jak i sądy administracyjne. Wspólną tezę jaką można wyciągnąć na ich podstawie, jest twierdzenie, iż w sytuacji gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Należy również podkreślić, iż w wyroku C-349/96 w sprawie Card Protection Plan Ltd, TSUE stwierdził, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Z analizy powyższego wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż precli z posypkami, precli z czekoladą i orzechami i precli z różnym nadzieniem stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci ww. produktów zarówno nabywający je z okienka i w biurowcu nie oczekują dodatkowych świadczeń poza zakupem ww. produktów oraz nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej. W przypadku sprzedaży precli z okienka i w biurowcu ich dostawa odbywa się bez usług wspomagających, tj.: rozkładania dań, sprzątania po posiłku itp. W przypadku klientów zakupu gotowych posiłków w okienku firmy nie ma możliwości zamówienia posiłku do stolika, ponieważ Zainteresowany nie posiada takiego lokalu. Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do precli, które można spożyć od razu po otrzymaniu. Bez wpływu na przedstawioną ocenę prawnopodatkową pozostaje fakt, iż ze sprzedażą tych towarów wiąże się wykonywanie prostych czynności, takich jak: ich obróbka gastronomiczna, tj. wyrobienie ciasta, formowanie precli i pieczenie oraz pakowanie itp.. Powyższym czynnościom, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. W związku z powyższym należy uznać, iż w stanie faktycznym wskazanym przez Zainteresowanego mamy do czynienia z dostawą towarów.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie m.in. z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, w którym Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) „charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania”, wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych „transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu”.

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, iż działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (…) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.”

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, iż „w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych.” W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, iż „elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów.”

Ponadto Trybunał zauważył, iż „przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (…), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (…) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru.”

Wobec powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że sprzedaż gotowych wyrobów z okienka i w biurowcu stanowi jedno świadczenie kompleksowe w postaci dostawy towarów. Klient nie ma możliwości wyboru produktów z karty dań, nie jest prowadzona obsługa kelnerska, brak jest sali restauracyjnej. Dokonując oceny całości transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę wynika, że elementy świadczenia usług, poprzedzające dostawę wyrobów gotowych, tj.: precli z posypkami, precli z czekoladą i orzechami i precli nadziewanych, itp. nie mają charakteru przeważającego, a zatem mamy do czynienia z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, a nie świadczeniem usług.

Na mocy art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 31 wymieniono pieczywo świeże (PKWiU 10.71.11.0), natomiast w poz. 32 wymienione zostały wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże, których data minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 45 dni, a w przypadku oznaczenia tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 45 dni (PKWiU ex 10.71.12.0).

Ponadto w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 42 wskazano na „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%” (symbol PKWiU ex 10.85.1).

Należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, w poz. 23 wymienione zostało, sklasyfikowane pod symbolem ex 10.71.11.0 „Pieczywo świeże, którego data minimalnej trwałości, oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 14 dni, a w przypadku oznaczenia tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 14 dni”.

Natomiast w poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy, wymienione zostały „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1.

Z objaśnienia zawartego w pkt 1 do załącznika nr 10 wynika, że zamieszczenie przedrostka „ex” przed symbolem PKWiU oznacza, że wskazana pozycja dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Z kolei w punkcie 2 objaśnień do ww. załącznika wskazano, iż wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje i sprzedaje wyroby – precle z różnymi posypkami, które zakwalifikował w PKWiU 10.71.11.0, precle z czekoladą i orzechami o PKWiU 10.71.12.0 oraz precle nadziewane o PKWiU 10.85.1.

W przypadku produktów zaliczanych do grupowania PKWiU 10.71.11.0 wymienionych pod poz. 23 i produktów zaliczanych do grupowania PKWiU 10.85.1 wymienionych pod poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy, zastosowanie znajduje obniżona 5% stawka VAT. Zatem precle z różnymi posypkami sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.71.11.0 o terminie przydatności do spożycia 14 dni – to produkt, wymieniony w poz. 23 załącznika nr 10 do ustawy, natomiast precle nadziewane sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.85.1, wymienione zostały w poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Natomiast w załączniku nr 10 do ustawy nie znalazły się produkty sklasyfikowane w PKWiU 10.71.12.0, tj. precle z czekoladą i orzechami.

Zatem odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy, wskazać należy, iż sprzedaż gotowych wyrobów z okienka i w biurowcu, tj.: precli z czekoladą i orzechami zaklasyfikowanymi do grupowania PKWiU 10.71.12.0 „wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże, których data minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 45 dni, a w przypadku oznaczenia tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 45 dni” podlega opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 32 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast sprzedaż precli z różnymi posypkami zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 10.71.11.0 „pieczywo świeże, którego data minimalnej trwałości, oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 14 dni, a w przypadku oznaczenia tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 14 dni” stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 23 załącznika nr 10 do ustawy.

Natomiast sprzedaż precli z różnym nadzieniem zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 10.85.1 „gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%” podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Podkreślić jednocześnie należy, że w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, nie mieści się analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego. Minister Finansów nie jest zatem uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego w uzupełnieniu do wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin