Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-562/15-2/ES
z 19 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze sprzedaży gromadzonej ponad 20 lat kolekcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze sprzedaży gromadzonej ponad 20 lat kolekcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę i regularnie opłaca podatki. Prywatnie Wnioskodawca był kolekcjonerem odznak wojskowych oraz innych przedmiotów związanych głównie z wojskowością, a noszących miano „staroci”. W 2014 roku Wnioskodawca podjął decyzję o wyprzedaniu swojej ponad 20-letniej kolekcji. Przesłanką tej decyzji było radykalne przewartościowanie spraw życiowych oraz utrata sentymentu do ww. przedmiotów.

W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca wystawił ww. przedmioty ze swojej kolekcji na sprzedaż w serwisie internetowym Allegro. W okresie listopad-grudzień 2014 r. na aukcjach Allegro doszło do sprzedaży ogółem 42 przedmiotów (głównie odznaczeń wojskowych oraz elementów mundurowych – naszywki) na kwotę 4.235,00zł (słownie: cztery tysiące dwieście trzydzieści pięć złotych).

Jak Wnioskodawca wspomniał wcześniej, kolekcję swoją posiadał ponad 20 lat i żaden ze sprzedanych przedmiotów nie był w posiadaniu przez Stronę poniżej 6 miesięcy, wręcz Strona zauważa, że poniżej 10 lat, gdyż od takiego czasu Wnioskodawca przestał powiększać kolekcję.

Mając na względzie powyższe oraz fakt, iż Strona nigdy nie dopuściła się wykroczeń podatkowych, jak i innych, chcąc by ów stan pozostał bez zmian, Wnioskodawca chce uzyskać informację czy rzeczywiście jako kolekcjoner jest zwolniony z opłaty podatku dochodowego.

Strona nadmienia, iż w kolekcji pozostało jeszcze około 50-60 przedmiotów, po sprzedaży których Wnioskodawca nie będzie prowadził sprzedaży.

Istotne jest też to, iż Wnioskodawca nie może dokonać jednorazowej sprzedaży kolekcji ze względu na różnorodność zarówno historyczną, jak i okresu, do której poszczególne przedmioty się odnoszą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako kolekcjoner jest zwolniony z opłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie, iż sprzedawane przez Stronę przedmioty są częścią wieloletniej kolekcji i noszą znamiona „starych”, jak również ich wyczerpywalność wskazująca na fakt, iż po wyprzedaniu kolekcji Strona zaprzestanie sprzedaży Allegro (nie jest to źródło dochodu Strony) - Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony z opłaty podatku od sprzedaży przedmiotowej kolekcji.

Wystawiając w roku 2014 ww. przedmioty Strona nie liczyła się z takim efektem sprzedaży, podchodząc do tego sceptycznie.

Wnioskodawca prosi zatem o wydanie opinii, by mógł z czystym sumieniem dokończyć sprzedaż kolekcji, będąc zwolnionym z podatku bądź wiedząc w jaki sposób i w jakiej wysokości, terminie ma dokonać niezbędnych regulacji, by mógł cieszyć się nieposzlakowaną opinią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W katalogu źródeł przychodu zawartym w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy jako odrębne źródła przychodu wyszczególniono:

• pozarolniczą działalność gospodarczą;
  
• odpłatne zbycie rzeczy.
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 wyżej powołanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)– c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wskazać jednak należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze - dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie - działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie - w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
  
• wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.
  
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  
  

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Obowiązki podatkowe zależą zatem od okoliczności uzyskania przychodów, o których mowa w powołanych wyżej przepisach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca był kolekcjonerem odznak wojskowych oraz innych przedmiotów związanych głównie z wojskowością. W 2014 roku Wnioskodawca podjął decyzję o wyprzedaniu swojej ponad 20-letniej kolekcji. W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca wystawił ww. przedmioty ze swojej kolekcji na sprzedaż w serwisie internetowym Allegro. Wnioskodawca swoją kolekcję posiadał ponad 20 lat i żaden ze sprzedanych przedmiotów nie był w posiadaniu przez Stronę poniżej 6 miesięcy.

Biorąc zatem pod uwagę treść wniosku należy przyjąć, że prowadzone przez Wnioskodawcę w przyszłości czynności sprzedaży przedmiotów objętych kolekcją należy zakwalifikować jako sprzedaż innych rzeczy ruchomych, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykazał bowiem zamiar zbycia zgromadzonej kolekcji odznak wojskowych oraz innych przedmiotów związanych głównie z wojskowością wynika z przewartościowania spraw życiowych oraz utratą sentymentu do ww. przedmiotów. Działania Wnioskodawcy wiążą się ze sprzedażą określonej liczby przedmiotów wchodzących w skład kolekcji. Jest to zatem w istocie sprzedaż jednorazowa poszczególnych przedmiotów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. W okresie listopad – grudzień 2014 r. Wnioskodawca sprzedał 42 przedmioty. Z kolekcji pozostało nadal około 50 – 60 przedmiotów, po sprzedaży których Wnioskodawca nie będzie prowadził sprzedaży.

W konsekwencji, kierując się treścią wniosku, a zwłaszcza zawartego w nim oświadczenia, że przedmioty należące do kolekcji Wnioskodawca posiadał ponad 20 lat - stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotów wchodzących w skład kolekcji – w związku z tym, że zostanie dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie - nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Jednocześnie organ podatkowy wyjaśnia, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.