Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-402/15-2/MC
z 29 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w konferencjach oraz targach branżowych organizowanych przez podmioty zagraniczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w konferencjach oraz targach branżowych organizowanych przez podmioty zagraniczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w kilku gałęziach, w których wykorzystuje nowe technologie. W związku z powyższym pracownicy Spółki często biorą udział w konferencjach branżowych oraz targach dotyczących danej tematyki, w celu zapoznania się z bieżącymi tendencjami, nowinkami technologicznymi itp. Takie targi czy konferencje organizowane są zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i państw trzecich.

Uczestnictwo pracownika Spółki w przedmiotowych konferencjach bądź targach przybiera dwojaką formę, tj. pracownicy Spółki wyłącznie wysłuchują wykładów prowadzonych przez innych prelegentów, zapoznają się z nowościami technologicznymi w danej branży, poszerzają swoją wiedzę i zdobywają doświadczenie.

Druga forma uczestnictwa polega (co oczywiście nie wyklucza wcześniej wymienionych elementów) na tym, że pracownicy Spółki prowadzą wykłady, prezentują doświadczenia Spółki przy wykorzystywaniu nowych technologii itp.

Obie formy uczestnictwa w opisanych konferencjach i targach wiążą się z koniecznością uiszczenia przez Spółkę opłaty za możliwość wzięcia udziału w danym wydarzeniu. Organizatorzy konferencji i targów nie mają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w którym Spółka wnosi za możliwość uczestnictwa swojego pracownika w konferencji czy targach branżowych opłatę na rzecz organizatora (bez względu na charakter uczestnictwa) miejscem świadczenia takiej usługi zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest miejsce w którym te imprezy faktycznie się odbywają?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w przedmiotowym stanie faktycznym każdorazowo miejscem świadczenia usługi będzie miejsce w którym konferencje lub targi faktycznie się będą odbywać, zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast jak stanowi wyjątek od ww. reguły ogólnej, ustalony w art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się (podobnie art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.).

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1), w art. 32 stanowi, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. W szczególności ma to zastosowanie do: prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne; prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody; prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Ponadto zgodnie z art. 33 ww. rozporządzenia, usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Przepisy krajowe, ani europejskie nie definiują jak należy rozumieć pojęcie „usług wstępu”, ograniczając się wyłącznie do wskazania różnego rodzaju wydarzeń, których dana regulacja dotyczy (m.in. spektakle, targi, parki rozrywki, koncerty, wystawy, imprezy sportowe, wydarzenia naukowe, edukacyjne, czy także konferencje czy seminaria).

Niemniej jednak zakup usługi wstępu na daną imprezę, nie oznacza, że osoba nabywająca taką usługę uprawniona jest wyłącznie do wejścia na miejsce, w którym dana impreza się odbywa, gdyż wejście nie jest celem samym w sobie.

Zakup usługi wstępu jest immamentnie związany z możliwością korzystania przez uczestnika ze wszystkich wydarzeń zapewnionych przez organizatora i czynny w nich udział.

W kontekście uczestnictwa w targach i konferencjach branżowych oznacza to możliwość wysłuchania prelekcji, wykładów, udziału w pokazach, poznawanie nowinek technologicznych itp. Ale również możliwość prowadzenia wykładów czy prezentacji.

W przedstawionym stanie faktycznym, w świetle wskazanych przepisów i ich rozumieniu nie powinno budzić wątpliwości, że w obu formach uczestnictwa mamy do czynienia z uczestnictwem w konferencji czy targach w wyżej opisanej postaci. Usługi wstępu na konferencje czy targi obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Podkreślenia przy tym wymaga, że opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu i korzystania ze wszystkich oferowanych tam wydarzeń, nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem usługa wstępu w analizowanym stanie faktycznym obejmuje również prawo do udziału w prelekcjach, wykładach, warsztatach, panelach dyskusyjnych, a także wygłaszanie wykładów, omawianiu doświadczeń itp. czyli te wszystkie elementy, które z reguły zawierają się w tzw. opłacie wstępu, a podmiot świadczący usługę wstępu umożliwia nabywcom szeroki dostęp do wydarzenia, nieograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca gdzie odbywa się konferencja czy targi.

Uwzględniając powyższe, opłaty uiszczane przez Spółkę na rzecz organizatora konferencji czy targów, o których mowa we wniosku za możliwość uczestnictwa swojego pracownika w danym wydarzeniu, są wynagrodzeniem za usługę wstępu, których miejscem świadczenia i zarazem opodatkowania będzie miejsce, w którym dana konferencja lub targi będą faktycznie się odbywały, w myśl art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w kilku gałęziach, w których wykorzystuje nowe technologie. Pracownicy Wnioskodawcy często biorą udział w konferencjach branżowych oraz targach dotyczących danej tematyki, w celu zapoznania się z bieżącymi tendencjami, nowinkami technologicznymi itp. Takie targi czy konferencje organizowane są zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i państw trzecich. Uczestnictwo pracownika Spółki w przedmiotowych konferencjach bądź targach przybiera dwojaką formę, tj. pracownicy Spółki wyłącznie wysłuchują wykładów prowadzonych przez innych prelegentów, zapoznają się nowościami technologicznymi w danej branży, poszerzają swoją wiedzę i zdobywają doświadczenie. Druga forma uczestnictwa polega (co oczywiście nie wyklucza wcześniej wymienionych elementów) na tym, że pracownicy Spółki prowadzą wykłady, prezentują doświadczenia Spółki przy wykorzystywaniu nowych technologii itp. Obie formy uczestnictwa w opisanych konferencjach i targach wiążą się z koniecznością uiszczenia przez Spółkę opłaty za możliwość wzięcia udziału w danym wydarzeniu. Organizatorzy konferencji i targów nie mają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w przedstawionym stanie faktycznym, w którym Spółka wnosi za możliwość uczestnictwa swojego pracownika w konferencji czy targach branżowych opłatę na rzecz organizatora (bez względu na charakter uczestnictwa), miejscem świadczenia takiej usługi jest zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w konferencjach oraz targach branżowych. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach. Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (konferencji, targach), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na konferencję czy targi umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji lub targów, nieograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach lub targach, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje, targi) się odbywają, tj. opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy. Dla zastosowania tego przepisu nie ma bowiem znaczenia charakter uczestniczenia w danej konferencji lub targach.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, w którym Spółka wnosi za możliwość uczestnictwa swojego pracownika w konferencji czy targach branżowych opłatę na rzecz organizatora (bez względu na charakter uczestnictwa), miejscem świadczenia takiej usługi jest zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.