Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-165/15-4/ALN
z 13 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 3 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 3 lipca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.(ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 12,75 ha, które nabył w 2015 r. od rodziców w formie darowizny. Z tego tytułu opłacał podatek rolny, ponadto jest zryczałtowanym podatnikiem VAT.

W skład gospodarstwa rolnego wchodzą m.in. 2 działki o nr 696/1 i 696/2, o łącznej powierzchni 0,55 ha, użytkowane rolniczo, kwalifikowane w rejestrze gruntów, jako grunty orne.

Uchwałą Nr … Rady Gminy z dnia 29.XII.2011 r. powyższe działki zostały zakwalifikowane do terenów zabudowy usługowej.

Aktualnie znalazł się nabywca chcący zakupić powyższe 2 działki, z którym Wnioskodawca zawarł w dniu 30.XII.2014 r. przedwstępną umowę sprzedaży.

Powyższe działki nie są zabudowane żadnymi obiektami, jak również nie posiadają żadnych przyłączy budowlanych.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie sprzedawał żadnych gruntów, jak również nie planuje ich sprzedaży w przyszłości. Sprzedaż działek jest okazjonalna i jednorazowa.

Wnioskodawca nie prowadził żadnej akcji reklamowej lub marketingowej w celu sprzedaży powyższych działek. Sprzedaż nastąpi po 10 latach od chwili ich nabycia w formie darowizny.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza ulokować na koncie bankowym oraz przeznaczyć na bieżącą konsumpcje.

Wnioskodawca nie jestem czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wniosek o interpretacje dot. działek o nr 696/1 i 696/2. Działka nr 696/1 jest niezabudowana, także działka nr 696/2 jest niezabudowana. Działka nr 696/1 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Tym samym planem objęta jest także działka 696/2.

Działka nr 696/1 - wg powyższego planu - klasyfikowana jest do terenów zabudowy usługowej. Także działka nr 696/2 - wg planu zakwalifikowana jest do terenów zabudowy usługowej.

Działka 696/1 nie posiada decyzji o warunkach zabudowy. Także na działkę nr 696/2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Na pytanie, jeżeli są wydane decyzje o warunkach zabudowy dla działek, to należy wskazać czy o decyzję wstąpił Wnioskodawca, Wnioskodawca wskazał „Nie dotyczy”.

Działka nr 696/1 została nabyta w 2005 r. w formie darowizny od rodziców. Nie była więc objęta podatkiem VAT. Tak samo było w stosunku do działki 696/2.

Działkę nr 696/1 Wnioskodawca wskazał, że używał do celów działalności rolniczej zwolnionej od podatku. Wnioskodawca wskazał, że taka sama sytuacja dotyczy działki nr 696/2.

Działka nr 696/1 i nr 696/2 były/są wykorzystywane na cele działalności rolniczej - zwolnionej od podatku VAT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami.

W stosunku do działki nr 696/1 Wnioskodawca nie poniósł jakichkolwiek czynności w celu przygotowania jej/dostawy (sprzedaży). Wnioskodawca wskazał, że to samo dotyczy działki nr 696/2. Działka nr 696/1 nie była wynajmowana osobom trzecim. Także działka nr 696/2 nie była wynajmowana osobom trzecim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami podatku VAT są m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy lub w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jeżeli więc dana czynność została wykonana poza zakresem działań handlowych - co miało miejsce w przypadku Wnioskodawcy, to w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT z tytułu przedmiotowych czynności Wnioskodawca nie powinien być uznany za podatnika VAT, ponieważ czynności sprzedaży dokonywał jednorazowo. Nabywając działki w 2005 r. (w formie darowizny) Wnioskodawca nie miał zamiaru ich odsprzedaży.

Ponadto nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku, który nie został nabyty w celach odprzedaży, lecz celach osobistych.

Powyższe działki stanowiły majątek osobisty, a ich sprzedaż to czynność zwykłego zarządu majątku, patrz wyrok NSA z 03.III.2015 r. sygn. akt I FSK 1859/13.

W orzecznictwie sądowym prezentowana jest teza, iż w każdym przypadku należy badać wnikliwie okoliczności faktyczne związane zarówno z nabyciem, jak i sprzedażą działek stanowiących część gospodarstwa rolnego, aby ustalić czy sprzedaż działek podlega, czy też nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 07.07.2009 r. sygn. akt I FSK 558/09 nie wydaje się możliwa do obrony teza, że działający rozumnie i logicznie ustawodawca decydując się na przyjęcie opcji określonej w art. 25 VI Dyrektywy przewidującej maksymalne uproszczenie w odniesieniu do rolników ryczałtowych (brak obowiązku rejestracji, wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji, składania deklaracji, zwolnienie od podatku dostaw produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych), objął jednak te podmioty wszystkimi obowiązkami podatnika w sytuacji, gdy z różnych przyczyn (np. choroba) decydują się oni na sprzedaż nie tylko gruntów, ale i maszyn, urządzeń, pojazdów nabytych w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

W świetle, zatem oceny prawnej Wnioskodawcy zaistniałego stanu faktycznego sprzedaż przedmiotowych działek nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 12,75 ha, które nabył w 2015 r. od rodziców w formie darowizny. Z tego tytułu opłacał podatek rolny, ponadto jest zryczałtowanym podatnikiem VAT.

W skład gospodarstwa rolnego wchodzą m.in. 2 działki o nr 696/1 i 696/2, o łącznej powierzchni 0,55 ha użytkowane rolniczo, kwalifikowane w rejestrze gruntów, jako grunty orne.

Powyższe działki nie są zabudowane żadnymi obiektami, jak również nie posiadają żadnych przyłączy budowlanych.

Ww. działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i klasyfikowane jako tereny zabudowy usługowej. Działki nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy. Działki były/są wykorzystywane na cele działalności rolniczej - zwolnionej od podatku VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami. W stosunku do ww. działek Wnioskodawca nie poniósł jakichkolwiek czynności w celu przygotowania ich do sprzedaży. Działki nie były wynajmowane osobom trzecim. Do chwili obecnej Wnioskodawca nie sprzedawał żadnych gruntów, jak również nie planuje ich sprzedaży w przyszłości. Sprzedaż działek jest okazjonalna i jednorazowa.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie należy zatem uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działek nr 696/1 i nr 696/2, nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek, należy uznać jako czynność niemieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z tą dostawą korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że przed dokonaniem sprzedaży nie będzie podejmował działań wykraczających poza zakres zarządu majątkiem prywatnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.