INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012r. (data wpływu 1 marca 2012r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 27 marca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług związanych z pobytem rodziców-opiekunów pacjentów dzieci i pacjentów dorosłych w zakresie zakwaterowania i wyżywienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług związanych z pobytem rodziców-opiekunów pacjentów dzieci i pacjentów dorosłych w zakresie zakwaterowania i wyżywienia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 27 marca 2012r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 marca 2012r. znak: IBPP3/443-212/12/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach działalności statutowej świadczy usługi polegające na zakwaterowaniu i wyżywieniu rodziców i opiekunów dzieci oraz pacjentów dorosłych leczonych w szpitalu. Bezpośredni pobyt rodzica opiekuna podczas leczenia-rehabilitacji powoduje komfort psychiczny pacjenta, poprawia kontakt z pacjentem i opiekę nad nim i jest niezbędny dla osiągnięcia celu terapeutycznego i kontynuacji rehabilitacji w warunkach domowych. Pobyt rodzica-opiekuna pacjenta związany jest ściśle z usługą medyczną i jest niezbędny dla pacjenta.

Wnioskodawca uważa, że pobyt rodzica-opiekuna jest ścisłe związany z usługą medyczną i w związku pojawiającymi się interpretacjami w tym zakresie usługa zakwaterowania i wyżywienia winna być zwolniona z VAT, gdyż spełnia przesłanki określone w art. 43 ust. l pkt 18, 18a, 19, ustawy o VAT.

W związku z powyższym do 29 lutego 2012r. Wnioskodawca za ww. usługi stosował stawkę 8% od 1 marca 2012r. zastosował „zw”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi związane z pobytem rodziców-opiekunów, pacjentów dzieci i pacjentów dorosłych w zakresie zakwaterowania i wyżywienia są zwolnione z VAT i czy zastosowanie stawki VAT „zw” od 1 marca 2012r. jest prawidłowe...

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 27 marca 2012r.):

Wnioskodawca uważa, że pobyt (zakwaterowanie i wyżywienie) rodzica-opiekuna jest ścisłe związany z usługą medyczną świadczoną przez szpital i jest niezbędny do osiągnięcia celu terapeutycznego pacjenta. Pacjenci przebywający na leczeniu w szpitalu z rodzicami lub opiekunami związani są z nimi emocjonalnie i niejednokrotnie uzależnieni od ich całodobowej opieki, w związku z czym brak obecności rodzica opiekuna podczas leczenia i rehabilitacji wpłynęłoby niekorzystnie na stan zdrowia bądź uniemożliwiłoby wręcz prowadzenie leczenia-rehabilitacji. Pobyt rodzica opiekuna przynosi dodatkowo ulgę w cierpieniu i jednocześnie zmniejsza narażenie na stres wywołany schorzeniem i pobytem w szpitalu.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że związane z pobytem rodziców-opiekunów, pacjentów dzieci i pacjentów dorosłych w zakresie zakwaterowania i wyżywienia są zwolnione z VAT i czy zastosowanie stawki VAT „zw” od 1 marca 2012r. jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,

W myśl do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r. nadanym ustawą z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U Nr 112 poz. 654) zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Tut. organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej. Jednakże opierając się na dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE należy stwierdzić, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Wyrażenie „opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę na pacjentem, co jest zgodne z wykładnią teleologiczną art. 13A VI Dyrektywy. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnienia jej leczenia. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny.

Zwolnienie określone w tym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów. Wskazuje, jaki rodzaj usług podlega zwolnieniu (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane), oraz definiuje krąg podmiotów wykonujących te usługi (podmioty lecznicze).

Z powołanego art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż dla zastosowania zwolnienia od VAT istotny będzie cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym.

Pomocnym w zrozumieniu charakteru zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie ochrony zdrowia, jest bogate orzecznictwo TSUE, który przykładowo w orzeczeniu C-394/04 i 395/04 Diagnostiko Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE a Ypourgos Oikonomikon (pkt 29) stwierdził, iż świadczenie usług, które mogą poprawić komfort i samopoczucie pacjentów, jak i dostawy dla osób towarzyszących pacjentowi, co do zasady nie są transakcjami zwolnionymi od podatku VAT, blisko związanymi z leczeniem szpitalnym i opieką. Inaczej może być tylko wówczas, gdy usługi te są bezwzględnie konieczne do osiągnięcia celów terapeutycznych, którym służą usługi opieki szpitalnej i medycznej, w ramach której są one świadczone.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności statutowej świadczy usługi polegające na zakwaterowaniu i wyżywieniu rodziców i opiekunów dzieci oraz pacjentów dorosłych leczonych w szpitalu. Bezpośredni pobyt rodzica opiekuna podczas leczenia-rehabilitacji powoduje komfort psychiczny pacjenta, poprawia kontakt z pacjentem i opiekę nad nim i jest niezbędny dla osiągnięcia celu terapeutycznego i kontynuacji rehabilitacji w warunkach domowych. Pobyt rodzica-opiekuna pacjenta związany jest ściśle z usługą medyczną i jest niezbędny dla pacjenta.

Powyższe wskazuje, iż Wnioskodawca wypełnił przesłankę o charakterze podmiotowym uprawniającą do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy - podmiot leczniczy (szpital).

Spełniona została również przesłanka o charakterze przedmiotowym wynikająca z powyższego przepisu. Jak wskazał Wnioskodawca obecność rodzica opiekuna jest niezbędna dla osiągnięcia celu terapeutycznego. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi zakwaterowania i wyżywienia rodziców i opiekunów dzieci oraz pacjentów dorosłych leczonych w szpitalu, są usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki medycznej.

Reasumując, usługi zakwaterowania i wyżywienia i opiekunów dzieci oraz pacjentów dorosłych leczonych w szpitalu, wykonywane przez Wnioskodawcę będącego podmiotem leczniczym, w sytuacji gdy zmierzają do osiągnięcia celu terapeutycznego (medycznego), korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.