2015.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-209/15-2/MPe
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług świadczenia usług związanych z produkcją audycji telewizyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług świadczenia usług związanych z produkcją audycji telewizyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest jednoosobową spółką akcyjną . Spółka realizuje obowiązki ogólnokrajowego nadawcy publicznego. Z perspektywy przepisów o podatku VAT Spółka dokonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem, zwolnionych z opodatkowania, jak również niepodlegających opodatkowaniu. Podstawowa działalność Spółki obejmuje tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów telewizyjnych. Głównym celem statutowym Spółki jest misja publiczna, w tym działalność kulturotwórcza. Spółka zawiera z podmiotami typu Ministerstwo czy Urzędy Marszałkowskie Województw, umowy koprodukcyjne, których przedmiotem jest wspólna produkcja i realizacja różnego rodzaju audycji telewizyjnych przeznaczonych do emisji na antenach , w tym m.in. seriali filmowych o tematyce demokratycznej, społecznej czy kulturotwórczej, na potrzeby społeczeństwa . Takie audycje są polskimi produktami wysokiej jakości, finansowane ze środków unijnych bądź z budżetu Państwa zaliczane do szeroko rozumianej popularyzacji kultury i niewątpliwie są elementem misji , którego celem jest rozpowszechnianie programów podejmujących kwestie demokratyczne, społeczne czy kulturalne.

Do istotnych postanowień umowy koprodukcyjnej, należy oświadczenie stron o wspólnej produkcji Serialu, który będzie emitowany w programie . W celu realizacji przedmiotu umowy S.A. wnosi do produkcji wkład rzeczowy (np. zapewnia studio, oświetlenie, nagłośnienie, operatorów kamer, scenarzystę audycji), a Koproducent wnosi wkład finansowy.

Spółka jest odpowiedzialna za wykonanie i organizację produkcji Serialu i zobowiązuje się do zawarcia umów z twórcami i realizatorami audycji, których przedmiotem jest przeniesienie przez nich wszelkich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz uzyskanie zezwoleń na wykonywanie autorskich praw zależnych, tak aby zagwarantowane było prawo do nieograniczonego w czasie i przestrzeni rozporządzania audycją. W ramach wykonanej usługi, na rzecz Koproducenta nabyte prawa autorskie do audycji S.A. przenosi na Koproducenta jako współuprawnionego autorsko w części odpowiadającej jego wkładowi finansowemu. W ramach wykonywanej usługi S.A. zobowiązuje się także do działań na rzecz Serialu. Są to działania informacyjne i promocyjne zachęcające do obejrzenia Serialu, w którym to pokazane są walory danego Regionu Polski . Przed nadaniem Serialu Spółka dokona także, na antenie telewizyjnej i na stronach internetowych Spółka emisji zwiastunów informujących o Serialu i o miejscu rozgrywania jego akcji. Strony umowy ustalają brzmienie noty copyrightowej.

Umowa określa pola eksploatacji do korzystania przez koproducentów audycją telewizyjną w postaci ukończonej jak i nieukończonej. We wszystkich umowach S.A. ma zagwarantowane prawo do eksploatacji audycji we własnych stacjach nadawczych naziemnych (nadawanie analogowe/cyfrowe) oraz za pośrednictwem satelity w obszarze nadawania własnych kanałów (programów) satelitarnych, w tym we wszystkich własnych kanałach.

Finalnym efektem koprodukcji jest odcinkowy Serial telewizyjny o charakterze misyjnym, który jest emitowany na antenie telewizji publicznej. Akcja Serialu rozgrywa się w konkretnym Regionie Polski ustalonym przez Strony.

Z tytułu wykonywanych świadczeń Spółka wystawia fakturę, na wartość wkładu finansowego wniesionego przez Koproducenta, za realizację (produkcję) audycji telewizyjnej (Serialu), w tym także za przeniesienie autorskich praw majątkowych i za działania informacyjno-promocyjne dotyczące Serialu, ze stawką zwolnioną, podając na fakturze podstawę prawną: art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności realizowane przez Spółkę, w ramach umów koprodukcji, związane z produkcją audycji telewizyjnych typu Seriale, są usługą świadczoną przez Spółka podlegającą zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności realizowane w ramach umów koprodukcyjnych, polegające na produkcji tzw. misyjnej audycji telewizyjnej (typu Seriale), w tym przeniesienie autorskich praw majątkowych i działania o charakterze informacyjno-promocyjnym, stanowią, w świetle ustawy o VAT, odpłatne świadczenie usług na rzecz podmiotów typu Ministerstwo czy Województwo, podlegające zwolnieniu z VAT na podstawie art. art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT zwolnione od VAT są usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,
usług reklamowych i promocyjnych,
działalności agencji informacyjnych.

Wskazane zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Stosowanie go zawężone jest do jednostek publicznych radiofonii i telewizji, oraz wyłącznie do usług, które są związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji.

Spółka z mocy ustawy o radiofonii i telewizji jest telewizją publiczną, zawiązaną w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów oraz regionalnych programów telewizyjnych. W związku z powyższym pierwsza z przesłanek zastosowania wskazanego zwolnienia z VAT jest niewątpliwie spełniona.

Określając natomiast zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT, należy kierować się zadaniami wynikającymi z realizacji misji publicznej, nałożonymi przez ustawę o radiofonii i telewizji.

Przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226) nakładają na telewizję publiczną określone zadania zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy, zadaniem radiofonii i telewizji jest:

dostarczanie informacji;
udostępnianie dóbr kultury i sztuki;
ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki;
a. upowszechnianie edukacji obywatelskiej;
dostarczanie rozrywki;
popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.

Spółka realizuje misję publiczną, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, oferując, na zasadach określonych w ww. ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

Art. 21 ust. la ustawy o radiofonii i telewizji wskazuje na przykładowy katalog zadań leżących w kompetencjach publicznego radia i telewizji wynikających z realizacji misji wymieniając w szczególności:

tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;
tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję;
budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych;
rozpowszechnianie przekazów tekstowych;
prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;
prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną, w tym eksportu i importu;
popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu;
upowszechnianie wiedzy o języku polskim;
uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;
tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą.

Programy i inne usługi publicznej radiofonii i telewizji powinny:

kierować się odpowiedzialnością za słowo i dbać o dobre imię publicznej radiofonii i telewizji;
rzetelnie ukazywać całą różnorodność wydarzeń i zjawisk w kraju i za granicą;
sprzyjać swobodnemu kształtowaniu się poglądów obywateli oraz formowaniu się opinii publicznej;
umożliwiać obywatelom i ich organizacjom uczestniczenie w życiu publicznym poprzez prezentowanie zróżnicowanych poglądów i stanowisk oraz wykonywanie prawa do kontroli i krytyki społecznej;
służyć rozwojowi kultury, nauki i oświaty, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego dorobku intelektualnego i artystycznego;
respektować chrześcijański system wartości, za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki;
służyć umacnianiu rodziny;
a) służyć kształtowaniu postaw prozdrowotnych;
b) służyć propagowaniu i upowszechnianiu sportu;
służyć zwalczaniu patologii społecznych.

Zdaniem Spółki czynności wykonywane przez Spółka w ramach umowy koprodukcji -produkcja audycji telewizyjnej (Seriale) przeznaczonej do emisji we własnych stacjach nadawczych, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych i wykonaniem działań o charakterze informacyjno-promocyjnym - to usługa kompleksowa mająca ścisły związek z realizacją zadań określonych przez ustawodawcę dla jednostek publicznych radiofonii i telewizji ustawy o radiofonii i telewizji i spełnia przesłanki ustawowego zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są indywidualne interpretacjach podatkowych dot. czynności w ramach umów koprodukcyjnych wydane dla Spółka, tj.: z dnia 17 grudnia 2013 r., nr IPPPl/443-1099/13-2/IGo, z dnia 9 września 2014 r., nr IPPP1/443-666/14-2/KC, z 13 listopada 2014 r. nr IPPP2/443-867/14-2/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,
usług reklamowych i promocyjnych,
działalności agencji informacyjnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 43, poz. 226 z późn. zm.) jednostki publiczne radiofonii i telewizji działają wyłącznie w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa, zwanej dalej „spółką”.

W art. 1 przytoczonej ustawy ustawodawca formułuje ogólne zadania stanowiące swego rodzaju postulaty publicznych mediów, wymieniając wśród nich m.in.: dostarczanie informacji, udostępnianie dóbr kultury i sztuki, ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki, upowszechnianie edukacji obywatelskiej, dostarczanie rozrywki, popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy, realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 1a tej ustawy, do zadań publicznej radiofonii i telewizji, wynikających z realizacji misji, o której mowa w ust. 1, należy w szczególności:

tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;
tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję;
budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych;
rozpowszechnianie przekazów tekstowych;
prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;
prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną, w tym eksportu i importu;
popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu;
upowszechnianie wiedzy o języku polskim;
a. uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;
tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą;
zapewnianie dostępności programów lub ich części i innych usług dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu;
upowszechnianie edukacji medialnej.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 w rozumieniu ww. ustawy rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizując tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów telewizyjnych zawiera z innymi podmiotami (Ministerstwo, Urzędy Marszałkowskie Województw) umowy koprodukcyjne, których przedmiotem jest wspólna produkcja i realizacja różnego rodzaju audycji telewizyjnych. Audycje są polskimi produktami wysokiej jakości o tematyce demokratycznej, społecznej czy kulturotwórczej. Produkcje finansowane są ze środków unijnych bądź z budżetu Państwa i zaliczają się do szeroko rozumianej popularyzacji kultury.

Do istotnych postanowień umowy należy oświadczenie stron o wspólnej produkcji Serialu, który będzie emitowany w programie nadawanym przez Spółka. W celu realizacji przedmiotu umowy Wnioskodawca wnosi do produkcji wkład rzeczowy (np. zapewnia studio, oświetlenie, nagłośnienie, operatorów kamer, scenarzystę audycji), a Koproducent wkład finansowy.

W ramach wykonywanej usługi Wnioskodawca zobowiązuje się także do działań na rzecz Serialu. Są to działania informacyjne i promocyjne zachęcające do obejrzenia Serialu. Przed nadaniem Spółka dokonuje także, na antenie telewizyjnej i na stronach internetowych Spółka emisji zwiastunów informujących o Serialu i o miejscu rozgrywania jego akcji.

Finalnym efektem koprodukcji jest odcinkowy Serial telewizyjny o charakterze misyjnym, który jest emitowany na antenie telewizji publicznej.

Z tytułu wykonywanych świadczeń Wnioskodawca wystawia fakturę, na wartość wkładu finansowego wniesionego przez Koproducenta, za realizację (produkcję) audycji telewizyjnej (Serialu), w tym także za przeniesienie autorskich praw majątkowych i za działania informacyjno-promocyjne dotyczące Serialu.

Należy zauważyć, że podmioty uczestniczące w produkcji audycji telewizyjnej w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie mogą być uznane za jednego podatnika VAT. Oznacza to, że relacje zachodzące pomiędzy stronami umowy dotyczącej produkcji audycji telewizyjnej, dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług, należy oceniać zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w zakresie tego podatku.

W pierwszej kolejności należy poddać analizie konstrukcję normy prawnej art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, która ma charakter podmiotowo – przedmiotowy. Z jednej strony ustawodawca podatkowy zawęził zastosowanie zwolnienia od VAT wyłącznie do jednostek publicznych radiofonii i telewizji, a z drugiej wyłącznie do usług, które są związane z realizacją zadań przypisywanych radiofonii i telewizji. Jednocześnie omawiana regulacja przewiduje wyłączenia ze zwolnienia, dla usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych, usług reklamowych i promocyjnych, a także działalności agencji informacyjnych. Pomimo, że przepisy ustawy o VAT w celu zidentyfikowania jednostki publicznej radiofonii oraz określenia zadań na niej ciążących nie odsyłają wprost do jakiejkolwiek z ustaw, to właściwym i naturalnym wydaje się odwołanie do ustawy o radiofonii i telewizji. Przytoczony powyżej art. 26 ust. 1 tejże ustawy, jasno wskazuje na Spółkę Akcyjną, jako jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, tworzącą jednostkę publiczną radiofonii. Także w przedmiotowej sprawie bez wątpienia została spełniona podmiotowa przesłanka, warunkująca zwolnienie.

Określając przesłanki przedmiotowe ww. zwolnienia, w celu określenia zadań stawianych telewizji należy odnieść się do treści art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, zgodnie z którym telewizja publiczna realizuje misję publiczną, poprzez oferowanie całemu społeczeństwu zróżnicowanych programów i innych usług w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujących się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu. Ponadto do konkretnych zadań telewizji publicznej, należy m.in. tworzenie i rozpowszechnianie programów telewizyjnych. Także określając zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT, należy kierować się zadaniami wynikającymi z realizacji misji publicznej nałożonymi przez powyższą ustawę o radiofonii i telewizji. Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków, wyklucza zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w przytoczonym przepisie ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu wskazać, że działania informacyjne i promocyjne mające na celu zachęcenie do obejrzenia Serialu są ściśle powiązane z produkcją programów telewizyjnych. W sytuacji gdy usługa składa się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu, dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową). Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W ocenie tut. Organu w sytuacji opisanej w złożonym wniosku mamy do czynienia ze świadczeniem o charakterze kompleksowym. Usługa polegająca na działaniach informacyjnych i promocyjnych zachęcających do obejrzenia Serialu oraz emisji zwiastunów na antenie telewizji i na stronach internetowych, stanowią świadczenia ściśle powiązane z produkcją Serialu. Wyżej wskazane działania w istotny sposób przekładają się na dalsze losy produkcji tego Serialu. Należy zaznaczyć, że głównym celem działań informacyjnych i promocyjnych jest zapewnienie, jak również podtrzymanie wystarczającej oglądalności danego Serialu, aby mógł on być emitowany na antenie.

W świetle powyższych okoliczności za w pełni uzasadniony należy uznać wniosek, że wyłącznym celem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących realizacji, rozpowszechniania, dystrybucji i eksploatacji Serialu jest zdobycie zainteresowania odbiorców, które to zainteresowanie w sposób wymierny przekłada się na dalszą produkcję Serialu.

Związek o charakterze przyczynowo-skutkowym tych usług z produkcją Serialu, jakie wykazała Spółka, powoduje że świadczenia te wykazują ścisłe powiązanie z produkcją audycji i są konieczne do wyświadczenia w taki sposób, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, których rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Należy zatem uznać, że ww. świadczenia są zdeterminowane przez usługę główną oraz że mają istotny wpływ na świadczenie główne, jakim jest produkcja serialu. Usługi te stanowią środek prowadzący do prawidłowego wyświadczenia usługi głównej, która w tym przypadku stanowi usługę produkcji audycji telewizyjnej (Serialu), a więc są w stosunku do niej usługami pomocniczymi.

Po analizie ww. przepisów i w odniesieniu ich do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca działając jako jednoosobowa spółka akcyjna Skarbu Państwa, zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania programów telewizyjnych, bez wątpienia wypełnia pierwszą z przesłanek o charakterze podmiotowym, jednakże jest ona niewystarczająca do objęcia zwolnieniem świadczonych przez niego usług. Z treści wniosku wynika, że wymienione przez Wnioskodawcę usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co wyraźnie podkreśla Spółka, służą rozpowszechnianiu programów upowszechniających programy społeczne i kulturalne, czyli zachowują misyjny charakter. Tym samym, należy uznać, że ich realizacja wypełnia przesłanki przedmiotowe zwolnienia tj. opisywane usługi są związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji określonych w art. 21 ust. 1 tejże ustawy.

Tym samym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT oraz regulacjach ustawy o radiofonii i telewizji, w szczególności dotyczących zadań stawianych telewizji publicznej, w świetle nakreślonego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wymienione we wniosku usługi produkcji i realizacji audycji telewizyjnych, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do wysokości wkładu finansowego koproducenta, wykonywanej przez Spółkę w ramach umowy koprodukcji, będą korzystały ze zwolnienia od VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin