Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-86/15-4/MG
z 30 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2015 r. (data nadania 18 marca 2015 r., data wpływu 20 marca 2015 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 4 marca 2015 r. Nr IPPB2/4511-86/15-2/MG (data nadania 5 marca 2015 r., data doręczenia 11 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagród otrzymywanych w zawodach sportowych organizowanych w Królestwie Maroka przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych z siedzibą w Monako - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagród otrzymywanych w zawodach sportowych organizowanych w Królestwie Maroka przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych z siedzibą w Monako.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako zawodnik zrzeszony w Polskim Związku Lekkiej Atletyki (dalej określanemu jako „PZLA”), w ramach dyscypliny „lekkoatletyka”, brał udział w organizowanym w Pucharze Kontynentalnym, jak również w cyklu mityngów przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych), dalej określanych jako zawody sportowe. Wnioskodawca w ramach współzawodnictwa sportowego otrzymał nagrodę za zdobycie miejsca w Pucharze Kontynentalnym, w wysokości 30.000 USD przeliczonych na złote polskie zgodnie z art. 11a UPDOF, jak również za zdobycie miejsca w cyklu zawodów X. w kwocie 29.955 USD.

IAAF jako organizator konkursu ma siedzibę za granicą, nie posiada w Polsce „zakładu”, czyli stałej placówki, poprzez którą prowadzona jest całkowicie lub częściowo działalność gospodarcza IAAF. IAAF nie posiada w Polsce w szczególności oddziału, filii, czy biura, a także nie zatrudnia pracowników na terytorium Polski.

IAAF nie jest płatnikiem podatku i nie pobiera składki na odprowadzenie podatku od nagród w konkursach sportowych w lekkiej atletyce. IAAF przekazał nagrodę bezpośrednio na konto Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 4 marca 2015 r. Nr IPPB2/4511-86/15-2/MG (data nadania 5 marca 2015 r., data doręczenia 11 marca 2015 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie:

• czy udział Wnioskodawcy w zawodach sportowych w Maroku odbył się w ramach programów wymiany kulturalnej między Polską a Królestwem Maroka, o których mowa w art. 17 ust. 3 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 529)?
  
  

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 17 marca 2015 r. (data nadania 18 marca 2015 r., data wpływu 20 marca 2015 r.), w którym poinformował, że udział Wnioskodawcy w zawodach sportowych w Maroku nie odbył się w ramach programów wymiany kulturalnej między Polską a Królestwem Maroka, o których mowa w art. 17 ust. 3 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 529).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, w której zawodnik sportowy otrzymuje nagrody, które uzyskał za zdobycie nagradzanego miejsca w ramach współzawodnictwa sportowego w zawodach sportowych organizowanych przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) prawidłowym będzie przyjęcie, że nagrody te w sytuacji, kiedy ich wartość przekroczy 760 zł, będą podlegały w całości opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym, stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy podatek należny z tytułu wygranej w konkursie organizowanym przez IAAF powinien zostać wykazany przez Wnioskodawcę jako podatnika w zeznaniu rocznym PIT-36 i to Wnioskodawca jako podatnik, a nie zagraniczny organizator konkursu powinien odprowadzić zryczałtowany podatek od nagrody?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy zawodnik sportowy otrzymuje nagrody, które uzyskał za zdobycie nagradzanego miejsca w ramach współzawodnictwa sportowego w zawodach sportowych organizowanych przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) prawidłowym będzie przyjęcie, że nagrody te w sytuacji, kiedy ich wartość przekroczy 760 zł, będą podlegały w całości opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym, stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2. Zdaniem Wnioskodawcy, podatek należny z tytułu wygranej w konkursie organizowanym przez IAAF powinien zostać wykazany przez Wnioskodawcę jako podatnika w zeznaniu rocznym PIT-36 i to Wnioskodawca jako podatnik powinien odprowadzić zryczałtowany podatek od nagrody.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1) Opodatkowanie nagród w zawodach sportowych 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od nagród w konkursie.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 powołanej powyżej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, przez którą rozumie się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potracone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Według art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa powyżej są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy bądź wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10. Na podstawie art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy podatkowej, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż co do zasady przychody z uprawiania sportu jako wymienione w treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winny być zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 tejże ustawy opodatkowane według skali, a płatnik zobowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednakże, z brzmienia art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż w przypadku przychodów z tytułu wygranych w konkursach, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 10% wygranej lub nagrody.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł.

Powyższe regulacje wskazują iż wygrane w konkursach powodują odrębne od ogólnych skutki podatkowe. Wykładnia art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy w związku z art. 21 ust. 1 pkt 68 tej ustawy, interpretowanym a contrario, pozwala przyjąć, iż wygrane w konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, gdy wartość tych wygranych lub nagród przekracza kwoty 760 zł, są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w kwocie 10% wygranej lub nagrody.

Ustawa o podatku dochodowym nie posługuje się definicją konkursu. W związku z brakiem legalnej definicji konkursu, zgodnie z dyrektywą interpretacyjną naturalnej wykładni językowej (jeżeli w danym akcie normatywnym nie ma definicji legalnej danego pojęcia to zwrotom języka prawnego nie należy nadawać innego znaczenia niż to, które zwroty owe mają na gruncie języka naturalnego) zasadne jest przyjęcie powszechnej definicji przedmiotowego pojęcia określonej w słowniku języka polskiego. Zgodnie z nim, za konkurs należy uznać przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców uczestników, którzy zostają wyróżnieni nagrodami.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że współzawodnictwo w ramach organizowanych zawodach sportowych w lekkiej atletyce, bezsprzecznie jest konkursem sportowym - współzawodnictwem, rywalizacją mającą na celu wyłonienie najlepszych i uhonorowanie zwycięzcy poprzez przyznanie nagrody, a wypłatę nagrody, za zajęcie zawodnika (Wnioskodawcę) czołowego miejsca w klasyfikacji, zdecydowanie należy uznać za zdarzenie wchodzące w zakres pojęciowy „wypłaty nagrody za wygraną w konkursie z dziedziny sportu”. Należy dodać, że organizowane zawody sportowe w lekkiej atletyce są bezspornie konkursem, jako że posiadają organizatora (IAAF), regulamin określający zasady (sposób wyłaniania zwycięzców), porządek rywalizacji oraz zasady nagradzania, czyli wszystkie elementy konkursu zgodnie z jego definicją określoną chociażby w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2013 r. (sygn. akt: I SA/Łd 141/13). Oczywiście organizatorem tych konkursów nie jest Wnioskodawca, nie on także ustala zasady wyłaniania zwycięzców, w tym ich nagradzania.

Mając na uwadze powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy zawodnik sportowy otrzymuje nagrody, które uzyskał za zdobycie nagradzanego miejsca w ramach współzawodnictwa sportowego w zawodach sportowych organizowanych przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) w Lekkiej Atletyce, prawidłowym będzie przyjęcie, że nagrody te w sytuacji, kiedy ich wartość przekroczy 760 zł, będą podlegały w całości opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym, stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2 Obowiązek odprowadzenia podatku od nagród w konkursie przez Wnioskodawcę - beneficjenta nagrody.

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, „Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu”.

Celem nakładania obowiązków płatnika na dany podmiot jest uproszczenie poboru podatku już u źródła, tj. w momencie wypłaty należności podlegających opodatkowaniu.

W szczególności, ustawy podatkowe ustanawiają płatnikami podmioty mające siedzibę w Polsce, jeżeli dokonują wypłat z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski na rzecz podmiotów nie mających siedziby w Polsce (por. obowiązek poboru podatku przy wypłacie należności licencyjnych oraz dywidend - art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Odmiennie regulowana jest sytuacja odwrotna - taka jak opisana w niniejszym wniosku, tj. przypadki, w których przychód zostaje osiągnięty poza terytorium Polski przez podatnika mającego miejsce zamieszkania w Polsce. W takich przypadkach ustawy podatkowe nie nakładają na zagraniczny podmiot dokonujący wypłaty z tego tytułu obowiązku poboru podatku, lecz obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatniku uzyskującym przysporzenie.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, to na uczestniku konkursu, czyli zawodniku, w tym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od wygranej w konkursie (Mistrzostwach).

Podsumowując, mając na uwadze powyżej przedstawione argumenty, a także dotychczasowe stanowisko organów podatkowych, zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko powinno zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako zawodnik zrzeszony w Polskim Związku Lekkiej Atletyki (PZLA), w ramach dyscypliny „lekkoatletyka”, konkurencja „Rzut młotem” brał udział w organizowanym w Maroku Pucharze Kontynentalnym, jak również w cyklu mityngów przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) (zawody sportowe). Wnioskodawca w ramach współzawodnictwa sportowego otrzymał nagrodę za zdobycie I miejsca w Pucharze Kontynentalnym, w wysokości 30.000 USD, jak również za zdobycie I miejsca w cyklu zawodów w kwocie 29.955 USD. IAAF jako organizator konkursu ma siedzibę za granicą, nie posiada w Polsce „zakładu”, czyli stałej placówki, poprzez którą prowadzona jest całkowicie lub częściowo działalność gospodarcza IAAF. IAAF nie posiada w Polsce w szczególności oddziału, filii, czy biura, a także nie zatrudnia pracowników na terytorium Polski. IAAF nie jest płatnikiem podatku i nie pobiera składki na odprowadzenie podatku od nagród w konkursach sportowych w lekkiej atletyce. IAAF przekazał nagrodę bezpośrednio na konto Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do postanowień art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Należy zatem przyjąć, że przychody uzyskiwane przez sportowców z tytułu uprawiania sportu, w tym nagrody pieniężne i/lub rzeczowe z tytułu zajęcia premiowanych nagrodą miejsc w zawodach sportowych należy kwalifikować do przychodów z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uzyskane przez Wnioskodawcę nagrody za zdobycie pierwszych miejsc w zawodach sportowych, o których mowa we wniosku należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 cytowanej ustawy, tj. z uprawiania sportu.

Opodatkowanie dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z tytułu nagród za zajęcie pierwszych miejsc w zawodach sportowych na terytorium Królestwa Maroka reguluje art. 17 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 529).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana (art. 17 ust. 2 ww. konwencji).

Jak stanowi art. 17 ust. 3 cytowanej konwencji, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochód z działalności, o której mowa w ustępie 1, wykonywanej w ramach programów wymiany kulturalnej między dwoma Umawiającymi się Państwami, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Państwie, w którym artyści i sportowcy mają miejsce zamieszkania.

Mając jednakże na względnie treść uzupełnienia przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, tj. że udział Wnioskodawcy w zawodach sportowych w Maroku nie odbył się w ramach programów wymiany kulturalnej między Polską a Królestwem Maroka, o których mowa w art. 17 ust. 3 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 24 października 1994 r., powyżej zacytowany art. 17 ust. 3 konwencji nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

W świetle powyższych postanowień należy zatem stwierdzić, że dochód Wnioskodawcy, który posiada miejsce zamieszkania w Polsce osiągnięty z tytułu uprawiania sportu na terytorium Królestwa Maroka, może być opodatkowany w tym państwie, tj. w Księstwie Maroka. Jednocześnie dochód ten może być opodatkowany w Polsce, przy czym w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować metodę określoną w art. 24 ust. 1 i ust. 3 Konwencji (metoda wyłączenia z progresją).

Stosownie do art. 24 ust. 1 Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zwolni, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3, taki dochód lub majątek od podatku.

Jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami konwencji dochód osiągnięty lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od opodatkowania w tym Państwie, to jednak to Państwo może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód i majątek (art. 24 ust. 3 Konwencji).

Stosownie do powyższej metody wyłączenia z progresją, jeżeli Wnioskodawca, który ma miejsce zamieszkania w Polsce osiągnie dochód z uprawiania sportu w Księstwie Maroka, który może być opodatkowany w Księstwie Maroka, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania.

Jednocześnie, jeżeli Wnioskodawca uzyskał w danym roku podatkowym inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zgodnie z ww. metodą, dochód uzyskany w Księstwie Maroka powinien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Podatek określa się wówczas na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Należy jednak zauważyć, że metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu - osiągniętego w Polsce - stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą. W przypadku tej metody nie odlicza się podatku zapłaconego za granicą.

Należy jednak podkreślić, że zasadę opodatkowania przedstawioną powyżej stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli Wnioskodawca oprócz dochodów zwolnionych na podstawie umowy o unikania podwójnego opodatkowania, osiągnie inne dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych w Polsce.

Osiągnięty dochód podlega wykazaniu w zeznaniu rocznym, zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru (PIT-36), o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Natomiast jeżeli w roku podatkowym, w którym Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe nagrody - nie uzyskał innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, Wnioskodawca nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego (PIT-36) w Polsce.

W świetle powyższego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy dotyczącym pytania Nr 1, że nagrody uzyskiwane przez Wnioskodawcę za zdobycie nagradzanego miejsca w ramach współzawodnictwa sportowego w zawodach sportowych organizowanych przez IAAF podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem, stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jak wyjaśniono powyżej uzyskany dochód jest w Polsce zwolniony od opodatkowania, jednakże dochód ten ma wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Mając na względzie opisany powyżej sposób opodatkowania uzyskanych przez Wnioskodawcę nagród udzielenie odpowiedzi na pytanie Nr 2 wniosku stało się bezprzedmiotowe.

Odnośnie powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.