2015.05.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-354/15/RS
z 28 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia na rzecz osoby fizycznej od żądania zwrotu bonifikaty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia na rzecz osoby fizycznej od żądania zwrotu bonifikaty.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Lokal mieszkalny umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2008 r. został wyodrębniony i sprzedany na rzecz najemców korzystających z pierwszeństwa w nabyciu.

Od ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego zastosowana została bonifikata z zastrzeżonym 5-cio letnim terminem jej zwrotu, w przypadku niedotrzymania warunków umowy.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego została dokonana na podstawie Uchwały Rady Miejskiej z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie ustalenia zasad sprzedaży lokali stanowiących własność Miasta.

Pierwotny nabywca lokalu po upływie 7 miesięcy od daty wyodrębnienia i sprzedaży, podarował lokal na rzecz osoby bliskiej, która po upływie kolejnych 9 miesięcy dokonała dalszego obrotu lokalem.

Prezydent Miasta na mocy art. 68 ust. 2b ustawy o gospodarce nieruchomościami, zażądał zwrotu kwoty równej zwaloryzowanej bonifikacie udzielonej od ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego od „osoby bliskiej” pierwotnego nabywcy, która nabyła, a następnie dokonała obrotu tym lokalem. Obowiązek ten był konsekwencją zdarzenia, na które złożyło się udzielenie bonifikaty pierwotnemu nabywcy, zbycie osobie bliskiej oraz zbycie nieruchomości przez osobę bliską przed upływem terminów określonych w ustawie. Osoba zobowiązana do zwrotu bonifikaty zawnioskowała o odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami i oświadczyła, że dokonując transakcji nie miała na celu przysporzenia sobie korzyści majątkowej, w szczególności, że w wyniku kolejnych transakcji przedmiotowy lokal mieszkalny ponownie stał się jej własnością.

Ze względu na specyficzną, indywidualną sprawę na mocy art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami Rada Miejska Uchwałą z dnia 30 października 2014 r. wyraziła zgodę na odstąpienie od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty w kwocie 153.399 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (obowiązek wystawienia informacji PIT-8C) bonifikata, której nie trzeba zwracać w związku z Uchwałą Rady Miejskiej podjętą na wniosek osoby zobowiązanej do jej zwrotu, w trybie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, dla przypadku gdy Prezydent Miasta za zgodą Rady Miejskiej wyrażoną w formie uchwały, odstąpił od żądania zwrotu bonifikaty po jej waloryzacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, odstąpienie od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, dla przedstawionego przypadku, nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu, został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymienia się jako źródła przychodów „inne źródła”.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną z dnia 16 lutego 2010 r. (sygn. akt ILPB2/415-1122/09-2/TR), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: „(...) wartość bonifikaty, której beneficjenci nie muszą zwracać na mocy art. 68 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie stanowi dla tych beneficjentów przychodu podlegającego opodatkowaniu o którym w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia tym osobom PIT-8C. Natomiast w stosunku do sytuacji nabywców, w których odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty miało miejsce w związku z uchwałami rady miejskiej- podjętymi na skutek uprzednio złożonych wniosków tych nabywców-w trybie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, należy stwierdzić, że odstąpienie od żądania zwrotu tych bonifikat nastąpiło w drodze uznaniowych uchwał rady miejskiej, zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, organ mógł, ale nie musiał od żądania tego zwrotu odstąpić (...) kwoty przedmiotowych bonifikat, od których żądania zwrotu odstąpiono w związku z uchwałami rady miejskiej - podjętymi na skutek uprzednio złożonych wniosków tych nabywców - w trybie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowią dla tych beneficjentów przychód podlegający opodatkowaniu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Następnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2013 r. (sygn. akt ILPB2/415-1122/09/13-S/TR), stwierdził, iż mimo, że nabywcy nieruchomości uzyskują niewątpliwe korzyści majątkowe, to nie otrzymują nieodpłatnych świadczeń, a w rezultacie nie osiągają przychodu z tego źródła. W przedmiotowej sprawie wartość bonifikaty, której beneficjenci nie muszą zwracać na mocy art. 68 ust. 2a bądź art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie stanowi dla tych beneficjentów przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z treści wniosku, lokal mieszkalny umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 14 kwietnia 2008 r. został wyodrębniony i sprzedany na rzecz najemców korzystających z pierwszeństwa w nabyciu.

Od ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego zastosowana została bonifikata z zastrzeżonym 5-cio letnim terminem jej zwrotu, w przypadku niedotrzymania warunków umowy.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego została dokonana na podstawie Uchwały Rady Miejskiej z dnia 29 grudnia 2005 r. w sprawie ustalenia zasad sprzedaży lokali stanowiących własność Miasta.

Prezydent Miasta na mocy art. 68 ust. 2b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zażądał zwrotu kwoty równej zwaloryzowanej bonifikacie udzielonej od ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego od „osoby bliskiej” pierwotnego nabywcy, która nabyła, a następnie dokonała obrotu tym lokalem. Obowiązek ten był konsekwencją zdarzenia, na które złożyło się udzielenie bonifikaty pierwotnemu nabywcy, zbycie osobie bliskiej oraz zbycie nieruchomości przez osobę bliską przed upływem terminów określonych w ustawie. Osoba zobowiązana do zwrotu bonifikaty zawnioskowała o odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami i oświadczyła, że dokonując transakcji nie miała na celu przysporzenia sobie korzyści majątkowej, w szczególności, że w wyniku kolejnych transakcji przedmiotowy lokal mieszkalny ponownie stał się jej własnością.

Stosownie do art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.), w przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony. Na mocy art. 37 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu, stosownie do art. 34. Przy sprzedaży nieruchomości w drodze bezprzetargowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 i 3, cenę nieruchomości ustala się w wysokości nie niższej niż jej wartość, z zastrzeżeniem ust. 3a (art. 67 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami, właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana jako lokal mieszkalny.

Na podstawie art. 68 ust. 1b ustawy o gospodarce nieruchomościami, w zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności warunki udzielenia bonifikat i wysokość stawek procentowych.

W myśl art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu.

Na mocy art. 68 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami, przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku:

zbycia na rzecz osoby bliskiej, z zastrzeżeniem ust. 2b;
zbycia pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego;
zbycia pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego i Skarbem Państwa;
zamiany lokalu mieszkalnego na inny lokal mieszkalny albo nieruchomość przeznaczoną lub wykorzystywaną na cele mieszkaniowe;
sprzedaży lokalu mieszkalnego, jeśli środki uzyskane z jego sprzedaży przeznaczone zostaną w ciągu 12 miesięcy na nabycie innego lokalu mieszkalnego albo nieruchomości przeznaczonej lub wykorzystanej na cele mieszkaniowe.

Jednakże w myśl ust. 2b, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do osoby bliskiej, która zbyła lub wykorzystała nieruchomość na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia pierwotnego nabycia.

Ponadto zgodnie z art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, właściwy organ może odstąpić od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty, w innych przypadkach niż określone w ust. 2a, za zgodą odpowiednio wojewody, rady lub sejmiku.

Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem powołanego wyżej przepisu art. 68 ust. 2c ww. ustawy organ może, ale nie musi odstąpić od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty. W rezultacie takie odstąpienie następuje na podstawie uznaniowej uchwały rady miejskiej oraz na rzecz indywidualnie oznaczonego beneficjenta.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że kwota przedmiotowej bonifikaty, od której żądania zwrotu odstąpiono w związku z uchwałą rady miejskiej – podjętą na skutek uprzednio złożonego wniosku tego nabywcy – w trybie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowi dla osoby fizycznej przychód podlegający opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C, stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin