Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1205/14-2/MT
z 23 lutego 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Od dnia 1 stycznia 2004 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe i świadczy usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego). Od 1 stycznia 2006 roku Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikem podatku vat. W ramach wykonywanej działalności usługi sklasyfikowane są (do 31 grudnia 2010) pod kodem pkd 74.12.Z „działalność rachunkowo-księgowa”. Od miesiąca stycznia 2011 r. świadczone usługi zostały sklasyfikowane pod kodem pkd 69.20.Z.
Usługi, które wykonuje Wnioskodawczyni obejmują prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów. Do zakresu świadczonych usług wchodzą:
- prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
- VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
- obliczanie, rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników, sporządzanie deklaracji podatkowych,
- składanie deklaracji przedsiębiorców po ich podpisaniu do urzędu skarbowego,
- obliczanie i rozliczanie składek ZUS przedsiębiorców oraz pracowników, składanie deklaracji rozliczeniowych i przekazywanie imiennych raportów dla pracowników,
- prowadzenie ewidencji środków trwałych, wyposażenia,
- sporządzanie listy płac dla pracowników oraz prowadzenie dokumentacji kadrowej, kart przychodów pracowników.
Roczna sprzedaż nie przekracza kwoty limitu 150.000 zł obrotu za poszczególne lata, w tym także za rok 2013, rok 2014 i przewidywane za rok 2015.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy dla świadczonych przez biuro rachunkowe Wnioskodawczyni jedynie usług rachunkowo-księgowych (bez doradztwa, grupa pkwiu 69.20.2), Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami)?
Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje jej prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, dla usług świadczonych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
- odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
- transakcji związanych z nieruchomościami,
- usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
- usług ubezpieczeniowych
- transakcji związanych z nieruchomościami,
- odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:
- prawnicze,
- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
- jubilerskie.
W świetle powyższych przepisów usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.
W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.
Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posłużyć się znaczeniem językowym.
Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, stwierdzić należy, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzić”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi, w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:
- udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
- prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań
i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie; - reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:
- osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
- adwokaci i radcowie prawni;
- biegli rewidenci.
Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.
Według art. 3 ust. 2 ustawy podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:
- osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych,
- adwokaci i radcowie prawni.
Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.).
W myśl art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.
Działalność, o której mowa w ust. 1 mogą wykonywać przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby, które:
- mają pełną zdolność do czynności prawnych;
- nie były skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwo skarbowe oraz za przestępstwa określone w rozdziale 9.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od dnia 1 stycznia 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe i świadczy usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego). Od 1 stycznia 2006 roku Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikem podatku VAT. W ramach wykonywanej działalności usługi zostały sklasyfikowane (do 31 grudnia 2010) pod kodem PKD 74.12.Z „działalność rachunkowo-księgowa”, od stycznia 2011 r. pod kodem PKD 69.20.Z. Usługi, które wykonuje Wnioskodawczyni obejmują prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów a ponadto do zakresu świadczonych usług wchodzą: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów; prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupu VAT oraz przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług; obliczanie i rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników, sporządzanie deklaracji podatkowych; składanie deklaracji przedsiębiorców po ich podpisaniu do urzędu skarbowego; obliczanie i rozliczanie składek ZUS przedsiębiorców oraz pracowników, składanie deklaracji rozliczeniowych i przekazywanie imiennych raportów dla pracowników; prowadzenie ewidencji środków trwałych, wyposażenia; sporządzanie listy płac dla pracowników oraz prowadzenie dokumentacji kadrowej, kart przychodów pracowników. Roczna sprzedaż nie przekracza kwoty limitu 150 000 zł obrotu za poszczególne lata, w tym także za rok 2013, rok 2014 i przewidywane za rok 2015.
Na tle powyższych okoliczności, Strona powzięła wątpliwości czy dla świadczonych usług rachunkowo-ksiegowych przysługuje jej prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.
Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawczyni stanowi świadczenie usług w zakresie doradztwa w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z powołanym art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie stanowi czynności doradztwa podatkowego. Jednocześnie z ustawy o doradztwie podatkowym nie wynika, że do wykonywania tych czynności uprawnieni są wyłącznie doradcy podatkowi. Jak wynika z opisu sprawy do zakresu wykonywanych przez Wnioskodawczynię usług w ramach prowadzonego biura rachunkowego wchodzą m.in. prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenie ewidencji środków trwałych, wyposażenia oraz sporządzanie deklaracji podatkowych. Należy zauważyć, że ww. usługi są czynnościami wymienionymi w art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, tym samym ich świadczenie stanowi wykonywanie czynności doradztwa podatkowego. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ zwolnienie to nie ma zastosowania do ww. wymienionych usług.
Zatem, dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług wykonywanych w ramach prowadzonego biura rachunkowego nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
Stanowisko Wnioskodawczyni w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.