INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.02.2012r. (data wpływu 16.02.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Pożyczkodawca) będąc spółką z ograniczoną odpowiedzialnością udzielił pożyczek spółkom kapitałowym, nie będącym polskimi rezydentami dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy od osób prawnych (dalej: Pożyczkobiorca). Umowa pożyczki przewiduje wynagrodzenie należne Wnioskodawcy w związku z udzieleniem pożyczki w postaci odsetek od pożyczki. W chwili obecnej, ze względu na trudną sytuację ekonomiczną Pożyczkobiorcy, Wnioskodawca rozważa umorzenie pożyczek. Umorzenie może dotyczyć zarówno kwoty głównej pożyczek, jak i odsetek należnych od tych pożyczek, bądź też samych odsetek od pożyczek.

Pożyczkobiorca jest spółką kapitałową działającą w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej. Przedmiotem działalności Pożyczkodawcy i Pożyczkobiorcy jest realizacja zadań deweloperskich w obszarze budownictwa mieszkaniowego.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:

1. Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od Pożyczkobiorcy kwot z tytułu zwrotu udzielonej pożyczki (w kwocie głównej), po stronie Pożyczkodawcy — osoby prawnej powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...
2. Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od Pożyczkobiorcy kwot z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej Pożyczkobiorcy przez Wnioskodawcę, po stronie Pożyczkodawcy — osoby prawnej powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Pożyczkodawca — osoba prawna, zwalniając Pożyczkobiorcę z długu powstałego w wyniku udzielenia pożyczki (zarówno w części jak i w całości), nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2

Wnioskodawca uważa również, iż nie zostanie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu umorzenia zarówno części jak i całości odsetek od pożyczki udzielonej Pożyczkobiorcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm. – dalej ustawy o PDOP, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3 i 4 oraz art. 14 ustawy o PDOP są w szczególności otrzymane pieniądze lub wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 ustawy o PDOP).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż w świetle art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOP, przekazanie środków finansowych o charakterze zwrotnym nie tworzy ani przychodu, ani też kosztu - zarówno w momencie ich udostępnienia, jak też zwrotu. Zdarzenie to jest zatem obojętne podatkowo, niezależnie od formy jego udokumentowania. Opodatkowaniu natomiast, co do zasady, podlega wynagrodzenie uzyskane z tytułu oddania do dyspozycji otrzymującego środki finansowe.

W tym miejscu zauważyć należy, iż W świetle art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1 964 r Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie, tj. za oznaczonym wynagrodzeniem w formie odsetek. Ponadto, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w kodeksie cywilnym: „zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje” (art. 508 Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym, umorzenie przez Pożyczkodawcę pożyczki, poprzez zawarcie umowy o zwolnieniu z długu, spowoduje wygaśnięcie istniejącego między Stronami zobowiązania. W konsekwencji, po zawarciu przedmiotowej umowy, Pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do spłaty kwoty pożyczki i wypłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia (w formie odsetek od pożyczki) wynikającego z tego dokumentu.

W opinii Wnioskodawcy, nieodpłatne umorzenie pożyczki zrealizowane na podstawie umowy zwalniającej Pożyczkobiorcę z długu wobec Pożyczkodawcy, nie spowoduje powstania przychodu po stronie Pożyczkodawcy.

Analizując przepis art. 12 ustawy o PDOP, należy dojść do wniosku, iż przychodem są wszelkie uzyskane przez podatnika korzyści i przysporzenia majątkowe, za wyjątkiem przysporzeń, które ustawa o PDOP wyłącza z kategorii przychodów. Dodatkowo, zgodnie z powszechnym stanowiskiem sądów administracyjnych (m.in. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2008 r, sygn.: II FSK 25/08), wysokość tych korzyści, w dniu ich uzyskania musi być możliwa do określenia, a uzyskane przysporzenia muszą mieć charakter definitywny. Należy zatem stwierdzić, iż w przypadku gdy po stronie podatnika w związku z realizacją danej czynności nie powstaną korzyści, nie powstanie również przychód, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy pożyczkodawca dobrowolnie zrezygnuje z otrzymania korzyści związanych z udzieleniem pożyczki Pożyczkobiorcy poprzez zawarcie z nim umowy o zwolnieniu go z długu (z tytułu udzielonej pożyczki), po stronie Wnioskodawcy nie powstanie z tego tytułu przychód do opodatkowania. Utracone w ten sposób korzyści Pożyczkodawcy nie stanowią bowiem podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W tym miejscu należy dodać, iż z zawarciem umowy zwolnienia Pożyczkobiorcy z długu, nie będą związane jakiekolwiek dodatkowe korzyści po stronie Pożyczkodawcy. Po stronie Wnioskodawcy nie powstanie zatem przychód, który mógłby podlegać opodatkowaniu. W podobnej sprawie, aczkolwiek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w Interpretacji z dnia 1 lipca 2011r. (sygn.: IPPB1/415-374/11-2/EC) stwierdził, iż: „w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozpoznaje się przychodu w postaci utraconych korzyści np. umorzonych pożyczek lub odsetek od pożyczki. W związku z powyższym umorzenie części lub całości kwot pożyczek oraz części lub całości odsetek nie będzie wywoływało skutków podatkowych u pożyczkodawcy, a zatem umorzone pożyczki oraz odsetki od pożyczki nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy przychodu”.

Z uwagi na fakt, iż przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych są w analizowanym przypadku spójne z przepisami ustawy o PDOP, należy stwierdzić, iż stanowisko przedstawione w powyższej interpretacji odnosi się także do zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż umorzenie kwoty pożyczki (zarówno w części jak i w całości) udzielonej przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, nie spowoduje powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym po stronie Pożyczkodawcy. Po stronie Wnioskodawcy nie powstanie także przychód podlegający opodatkowaniu w przypadku umorzenia części lub całości odsetek od pożyczki.

Powyższe miałoby miejsce jedynie w przypadku spłaty odsetek od pożyczki przez Pożyczkobiorcę (wypłaty wynagrodzenia odsetkowego na rzecz Pożyczkodawcy). Natomiast umorzenie pożyczki (poprzez umowne zwolnienie Pożyczkobiorcy z obowiązku spłaty pożyczki wraz z odsetkami) nie spowoduje po stronie Pożyczkodawcy powstania korzyści, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa konkluzja pozostanie niezmieniona także, jeśli pomiędzy udzieleniem pożyczki, a jej umorzeniem nastąpi zmiana pożyczkobiorcy (np. w wyniku przejęcia długu czy wzajemnych potrąceń, etc. pomiędzy Pożyczkobiorcą a podmiotem trzecim). Innymi słowy, gdy podmiotem zwalnianym z obowiązku spłaty pożyczki będzie inny podmiot niż ten, który pierwotnie zawarł z Pożyczkodawcą umowę pożyczki, po stronie Pożyczkodawcy również nie powstanie przychód do opodatkowania z tytułu umorzenia kwoty głównej pożyczki i/lub odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.