Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1228/14-4/MM
z 11 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej Spółka planuje podjąć wykonanie usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych osobom trzecim tzw. graczom. Urządzenia będą stawiane w lokalach użytkowych poza kasynami do gry (np. bary, lokale gastronomiczne), gdzie gracz może skorzystać z urządzenia do gier po dokonaniu za grę zapłaty w formie pieniężnej (bilon, banknoty). Osoba grająca będzie miała możliwość wygrania pewnej sumy pieniędzy.

Usługi, które planuje podjąć Spółka w zakresie urządzania gier za pomocą automatów nie będą objęte koncesją lub zezwoleniem na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1510 z późn. zm.), dalej zwaną „ustawą hazardową”, ponieważ wykonywane czynności poza kasynem gry nie są objęte takimi wymaganiami. Przepis art. 14 ust. 1 ustawy hazardowej stanowiący o tym, że urządzenie gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry, nie może być w tym przypadku stosowany ze względu na brak jego notyfikacji zgodnie z prawem Unii Europejskiej.

Ze względu na to, że urządzanie gier na automatach nie podlega koncesjonowaniu Spółka nie będzie podatnikiem podatku od gier, a co za tym idzie nie będzie płacić tego podatku.

Wynagrodzeniem Spółki za świadczenie usług będzie różnica pomiędzy kwotą dokonanej wpłaty przez gracza, a kwotą wypłaconą dla gracza w okresie rozliczeniowym, czyli zysk na tym świadczeniu. Kwota wynagrodzenia będzie stanowić dla Spółki kwotę brutto, z której to zostanie obliczona wartość należnego podatku VAT w wysokości 23%.

W celu rozliczenia urządzenia do gier, a tym samym świadczonych usług Spółka pobierze gotówkę z urządzenia i na tę okoliczność sporządzi protokół wyjęcia gotówki. Protokół zawierać będzie następujące informacje:

• dane Spółki
  
• datę sporządzenia protokołu wyjęcia gotówki, a tym samym datę wyjęcia gotówki z urządzenia,
  
• dane pozwalające zidentyfikować miejsce położenia urządzenia,
  
• numer urządzenia,
  
• kwotę wyjętej gotówki,
  
• podpis osoby sporządzającej protokół i zarazem dokonującej wyjęcia gotówki.
  
  

Okresem rozliczeniowym w tym przypadku będzie okres miesięczny. Przedmiotowe urządzenia do gier rozrywkowych nie posiadają liczników umożliwiających bieżące rejestrowanie dokonywanych wpłat i wypłat przez graczy.

Ustalone w ten sposób wynagrodzenie będzie zbiorczo ujmowane w rejestrze sprzedaży sporządzanym na potrzeby podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług polegających na urządzaniu gier na automatach do gier rozrywkowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie podlegać ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle przepisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 z późn. zm.) dalej zwaną „ustawa o VAT”, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Z przepisu tego wynika, że sprzedaż na rzecz osób fizycznych powinna być ewidencjonowana za pomocą kas rejestrujących.

Natomiast jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić w drodze rozporządzenia na czas określony niektóre czynności z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie delegacji ustawowej Minister Finansów w dniu 29 listopada 2012 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012 r., poz. 1382) dalej zwane: „rozporządzeniem MF”.

Z § 2 ust. 1 rozporządzenia MF wynika, że zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących do końca 2014 roku są czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Z pozycji nr 40 załącznika do rozporządzenia wynika, że zwolnione z obowiązku ewidencjonowania są usługi świadczone przy użyciu urządzeń w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach lub innej formie, jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Z analizy przedmiotowego przepisu wynika, że podatnik nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących czynności polegających na świadczeniu usług przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność, jeżeli będą spełnione łącznie następujące warunki:

1. podatnik posiada dowody dokumentujące transakcję, za którą pobrano zapłatę,
   
2. podatnik posiada ewidencję dla celów podatku VAT, z której wynika, jaka to była transakcja, za którą pobrano zapłatę,
   
3. z powyższych dowodów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
   
   
   

W przypadku urządzeń do gier, które mają służyć do wykonania usług polegających na urządzaniu gier dochodzi właśnie do świadczenia takiego rodzaju usług, o których mowa w ww. przepisie. Klient (gracz) chcąc skorzystać z urządzenia do gier musi do niego wrzucić pieniądze. Zatem zainicjowanie transakcji sprzedaży następuje przez klienta bez udziału jakiejkolwiek osoby ze strony sprzedawcy. Klient po zapłacie za grę (wrzuceniu pieniędzy) rozpoczyna grę w wybranym przez siebie wariancie gry. W związku z tym pobranie należności od klienta odbywa się bez obsługi ze strony Spółki (sprzedawcy).

Zawarcie transakcji z klientem będzie dokumentowane przez Spółkę za pomocą protokołów wyjęcia gotówki z urządzenia do gier rozrywkowych i przeliczenia fizycznego gotówki znajdującej się w urządzeniu. Protokół stanowi więc dowód dokumentujący transakcję świadczenia usług, za które pobrano zapłatę.

Drugim dowodem, z którego będzie wynikać, za jaką transakcję została pobrana zapłata to ewidencja sprzedaży, czyli tzw. rejestr sprzedaży VAT. W rejestrze tym Spółka będzie rejestrować dane takie jak: data wykonania usługi, rodzaj wykonanej usługi, kwota netto sprzedaży i kwota podatku VAT dotycząca tej sprzedaży.

Z powyższych dokumentów będzie jednoznacznie wynikać, jakie konkretnie transakcje zostały zapłacone przez klientów w systemie sprzedaży za pomocą urządzenia do gier, ponieważ klient nie ma możliwości zakupu innego rodzaju usług.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, świadczenie usług polegających na urządzaniu gier rozrywkowych na opisywanych urządzeniach na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie podlegać ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących, ponieważ będzie miało do nich zastosowanie zwolnienie wynikające z pkt 40 załącznika do rozporządzenia MF.

W momencie, gdy Spółka zacznie się dynamicznie rozwijać, a liczbę urządzeń rozlokowanych na terenie całego kraju będzie można liczyć w setkach, tysiącach czy dziesiątkach tysięcy, wręcz niewyobrażalnym jest by instalować kasy rejestrujące i zatrudniać do ich obsługi pracowników w każdym z punktów, w którym znajdują się urządzenia.

Ponadto zdaniem Spółki w sytuacji, gdy od stycznia 2015 roku będą wykonywane powyższe usługi będzie miała ona prawo do stosowania zwolnienia, jakie jej przysługiwało do końca 2014 roku. Od 1 stycznia 2015 roku wejdzie w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 r., poz. 1544). Z rozporządzenia tego wynika, że w pozycji nr 41 załącznika zostały określone tożsame usługi korzystające ze zwolnienia od ich ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących, co określone w pkt 40 rozporządzenia obowiązującego do końca 2014 roku.

Reasumując Spółka będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących dla sprzedaży usług urządzania gier na automatach od 2015 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ podatkowy informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2015 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących określone zostało w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnieńz obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U z 2014 r., poz. 1544), zwanym dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 41 załącznika wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach,
   
   lub
   
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
   
   

Zgodnie z § 8 ust. 3 ww. rozporządzenia w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 35, 40 lub 41 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje podjąć wykonanie usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych osobom trzecim tzw. graczom. Urządzenia będą stawiane w lokalach użytkowych poza kasynami do gry, gdzie gracz może skorzystać z urządzenia do gier po dokonaniu za grę zapłaty w formie pieniężnej (bilon, banknoty). Osoba grająca będzie miała możliwość wygrania pewnej sumy pieniędzy. Wynagrodzeniem Spółki za świadczenie usług będzie różnica pomiędzy kwotą dokonanej wpłaty przez gracza, a kwotą wypłaconą dla gracza w okresie rozliczeniowym. W celu rozliczenia urządzenia do gier, a tym samym świadczonych usług Spółka pobierze gotówkę z urządzenia i na tę okoliczność sporządzi protokół wyjęcia gotówki. Protokół zawierać będzie następujące informacje: dane Spółki, datę sporządzenia protokołu wyjęcia gotówki, a tym samym datę wyjęcia gotówki z urządzenia, dane pozwalające zidentyfikować miejsce położenia urządzenia, numer urządzenia, kwotę wyjętej gotówki, podpis osoby sporządzającej protokół i zarazem dokonującej wyjęcia gotówki. Ponadto Spółka będzie prowadzić ewidencję sprzedaży, z której będą wynikać dane dotyczące daty wykonania usługi, rodzaj wykonanej usługi, kwota netto sprzedaży i kwota podatku VAT dotycząca tej sprzedaży.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawca spełnia warunki do zwolnienia przedmiotowego od zastosowania kasy rejestrującej. Z opisu sprawy wynika, że urządzenie do gier rozrywkowych będzie pobierało należność od klienta (w formie bilonu lub banknotów) w systemie bezobsługowym. Zainteresowany raz na miesiąc sporządzi protokół na okoliczność wyjęcia gotówki z urządzenia oraz będzie posiadał ewidencję do celów podatku VAT, z których będzie wynikało jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Ponadto należy wskazać, że Zainteresowany dopiero planuje rozpoczęcie wykonanie usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych osobom trzecim, co powoduje, że wcześniej nie ewidencjonował za pomocą kasy rejestrującej czynności opisanych we wniosku. Zatem zastrzeżenie wskazane w § 8 ust. 3 rozporządzenia nie znajdzie do niego zastosowania.

W konsekwencji Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania od 1 stycznia 2015 r. ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania transakcji opisanych we wniosku za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 41 załącznika do rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ podatkowy zaznacza, że w niniejszej interpretacji odniósł się wyłącznie do kwestii, o które Strona zwróciła się poprzez zadanie pytania i sformułowanie do niego własnego stanowiska w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług polegających na udostępnianiu urządzeń do gier rozrywkowych. Natomiast pozostałe kwestie poruszone w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie były przedmiotem interpretacji i Organ nie ustosunkował się do ich prawidłowości.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług opisanych we wniosku w stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2014 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.