INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę lokalu mieszkalnego wraz miejscem postojowym– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest deweloperem, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje wielorodzinne budynki mieszkalne i sprzedaje wyodrębnione w nich lokale. Biorąc pod uwagę brzmienie art. 12b ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotem zawieranych umów sprzedaży nie są budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m², ani też lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². Tym samym przedmiotem umowy sprzedaży są budynki oraz ich części objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. W budynkach mieszkalnych znajdują się hale garażowe obejmujące kilkanaście indywidualnych miejsc parkingowych przeznaczonych do parkowania jednego samochodu na każdym miejscu. Hale garażowe nie stanowią odrębnej nieruchomości lokalowej, lecz są częścią nieruchomości wspólnej. Z odrębną własnością lokali będących przedmiotem zawieranych umów sprzedaży związany jest udział we współwłasności nieruchomości wspólnej oraz prawo do korzystania z oznaczonego miejsca parkingowego w hali garażowej. Poszczególne miejsca parkingowe nie stanowią odrębnych pomieszczeń, a sposób korzystania z nich jako części nieruchomości wspólnej został określony w umowie. Wnioskodawca zamierza zawierać umowy sprzedaży, których przedmiotem będzie stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny wraz ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej oraz prawem do korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej należącej do nieruchomości wspólnej ustanowionym w ramach podziału quo ad usum.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy mieszkanie i miejsce postojowe znajdujące się w hali garażowej stanowiącej część nieruchomości wspólnej kupowane są jednym aktem notarialnym, to do całości powinna być stosowana obniżona, tj. 8 % stawka podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem sprzedaży obok własności lokali mieszkalnego jest nie garaż czy samo miejsce postojowe, a związany z własnością lokalu udział we współwłasności nieruchomości wspólnej, której część stanowi hala garażowa, obejmująca kilkanaście miejsc parkingowych przeznaczonych do parkowania jednego samochodu osobowego na każdym miejscu. Wskazać trzeba, iż ani hala garażowa, ani tym bardziej wyodrębnione miejsca postojowe nie stanowią samodzielnych lokali. Nie stanowią one ponadto wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku i nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Zgodnie z ustawą o własności lokali do uznania nieruchomości za lokal mieszkalny czy użytkowy konieczne jest spełnienie kryteriów określonych w art. 2 tej ustawy, tj. nieruchomość winna być wyodrębniona trwałymi ścianami, a ponadto okoliczność ta powinna być potwierdzona zaświadczeniem starosty o samodzielności lokalu. Z powyższych względów trudno zatem uznać opisane miejsca postojowe za lokale użytkowe. Miejsca te wydzielone z części podziemnej budynku mieszkalnego są zatem fragmentami powierzchni budynku stanowiącego w całości współwłasność właścicieli lokali mieszkalnych. Sposób korzystania z hali garażowej został natomiast ustalony w ten sposób, iż właściciele poszczególnych lokali uprawnieni są do korzystania z oznaczonych miejsc parkingowych z wyłączeniem w tym zakresie praw właścicieli pozostałych lokali (podział quo ad usum).

W opinii Wnioskodawcy w opisanej sytuacji sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z związanym z własnością tego lokalu udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej obejmującej m. in. halę garażową z wyznaczonym miejscem postojowym znajdującym się w danym budynku podlegać będzie jednej - preferencyjnej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego wskazanej przez art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Miejsce postojowe w tym przypadku nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, nie można go uznać za lokal użytkowy i nie może być przedmiotem odrębnej umowy. Sprzedaż zatem lokalu mieszkalnego wraz z prawem do miejsca postojowego znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 w związku z art. 14 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. stawki w wysokości 8 % właściwej dla obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Stanowisko powyższe potwierdza ugruntowana linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażona między innymi w wyroku z dnia 22 czerwca 2005 r. (I FSK 103/05).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.