Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-77/15/MK
z 27 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2015 r. (wpływ do Biura – 27 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 28 marca 2015 r. oraz 2 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zapomogi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zapomogi.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 23 marca 2015 r. wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 28 marca 2015 r. (uiszczenie opłaty) oraz 2 kwietnia 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W styczniu 2015 r. została Wnioskodawczyni przyznana, przez komisję socjalną (z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) w zakładzie pracy, zapomoga losowa w kwocie 1.500 zł. Zapomoga ta została udzielona Wnioskodawczyni w związku ze śmiercią biologicznego ojca jej dzieci (zmarł 20 grudnia 2014 r., akt zgonu z 23 grudnia 2014 r. wydany przez USC). Wnioskodawczyni nadmienia, że dwoje dzieci studiuje (na studiach dziennych) a najmłodsza córka uczy się w szkole średniej.

Sytuacja związana ze śmiercią ojca spowodowała, że dzieciom brakło podstawowych środków finansowych na życie. Wnioskodawczyni nie mieszkała z ojcem dzieci, jednakże ojciec płacił alimenty na dzieci i nie był pozbawiony praw rodzicielskich.

W tej chwili dzieci, które jeszcze się uczą, w związku z załatwianiem renty pozostają bez środków finansowych, które otrzymywały od ojca na życie.

W dniu 9 stycznia 2015 r. zapomoga, po potrąceniu podatku, została przelana na konto Wnioskodawczyni w kwocie: 1.294 zł.

W związku z powyższym – po przeformułowaniu – zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji w jakiej znalazła się rodzina Wnioskodawczyni powinien zostać potrącony podatek od zapomogi losowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zapomogi wypłacane przez pracodawcę nie zawsze podlegają opodatkowaniu. Wolne od podatku dochodowego są zapomogi wypłacane przez zakładowy fundusz świadczeń socjalnych uznawane jako losowe do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Zapomoga przyznana Wnioskodawczyni nie przekroczyła tej kwoty.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sytuacja w jakiej znalazła się jej rodzina – dzieci w związku ze śmiercią ich ojca – była zdarzeniem nieprzewidywalnym, niemożliwym do uniknięcia a więc losowym i w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyznana zapomoga nie powinna ulec opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

W powyższym przepisie ustawodawca rozgraniczył przypadki, w związku z którymi przyznane zapomogi zwolnione są z podatku dochodowego. Jednym z takich przypadków jest „indywidualne zdarzenie losowe”, innym – „długotrwała choroba”. Przy czym przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „zdarzenie losowe”, „zapomoga” czy „długotrwała choroba”. Zatem wykładnia tych pojęć winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie terminy te mają w języku potocznym.

Według słowników języka polskiego, pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, śmierć.

Natomiast termin „zapomoga” to bezzwrotna pomoc finansowa udzielana osobom fizycznym zwykle w związku ze zdarzeniem losowym.

Cechą charakterystyczną zapomogi jest, że jest to świadczenie jednorazowe mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu wystąpienia określonego zdarzenia.

Należy zauważyć, że podmiot wypłacający zapomogę powinien każdorazowo oceniać, czy przesłanki do jej otrzymania przez podatnika mieszczą się w przypadkach wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, czy kwota zapomogi nie przekracza wskazanego limitu. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest zapisów określających sposób dokumentowania zdarzeń uprawniających do skorzystania z ww. zwolnienia od podatku. Skoro zatem ustawa nie wymaga szczególnego udokumentowania tych zdarzeń należy, kierując się przepisem art. 180 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Zasadność wypłaty zapomogi powinna być udokumentowana aktualnymi dowodami, potwierdzającymi stan faktyczny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2015 r. została Wnioskodawczyni przyznana, przez komisję socjalną (z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) w zakładzie pracy, zapomoga losowa w kwocie 1.500 zł. Zapomoga ta została udzielona Wnioskodawczyni w związku ze śmiercią biologicznego ojca jej dzieci. Sytuacja związana ze śmiercią ojca spowodowała, że dzieciom brakło podstawowych środków finansowych na życie. Wnioskodawczyni nie mieszkała z ojcem dzieci, jednakże ojciec płacił alimenty na dzieci i nie był pozbawiony praw rodzicielskich.

W dniu 9 stycznia 2015 r. zapomoga, po potrąceniu podatku, została przelana na konto Wnioskodawczyni w kwocie: 1.294 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zapomoga losowa wypłacona Wnioskodawczyni w związku ze śmiercią biologicznego ojca jej dzieci, ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w kwocie nieprzekraczającej 2.280 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego podmiot wypłacający zapomogę nie był obowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.