INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 3 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 3 lutego 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje wydawać bezpłatny tygodnik o sprawach regionalnych, który będzie zawierał treści o charakterze reklamowym lub informacyjnym, czyli będzie pełnił funkcję powiadamiania, a także będzie zawierać treści publicystyczne (pełniące funkcje interpretacyjne i perswazyjne).

Cena usługi reklamowej będzie tak skalkulowana, aby pokryła również poniesione przez Spółkę koszty wydania bezpłatnego tygodnika, takie jak np.: druk gazety, teksty dziennikarskie – stanowiące 1/3 powierzchni gazety, które mają na celu uatrakcyjnienie powierzchni reklamowej (głównie dla klientów), akwizycję, kolportaż, obsługę biura itp.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

• Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
• bezpłatny tygodnik o sprawach regionalnych, który planuje wydawać Spółka ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W Spółce nie występuje sprzedaż zwolniona, bądź niepodlegąjąca opodatkowaniu podatkiem VAT,
• bezpłatny tygodnik o sprawach regionalnych, w ocenie Zainteresowanego, można uznać za prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Planowany koszt wytworzenia jednego egzemplarza bezpłatnej gazety Spółka szacuje na kwotę około 0,70 zł,
• w ocenie Spółki, wartość wydawanego bezpłatnie tygodnika o sprawach regionalnych wynosi około 0,70 zł za egzemplarz,
• wydawany bezpłatny tygodnik ma związek ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz podmiotów reklamujących się w tym tygodniku. Spółka planuje wydawać bezpłatny tygodnik o sprawach regionalnych, który będzie zawierał treści o charakterze reklamowym lub informacyjnym, czyli będzie pełnił funkcje powiadamiania, a także będzie zawierać treści publicystyczne (pełniące funkcje interpretacyjne i perswazyjne). Cena usługi reklamowej będzie tak skalkulowana, aby pokryła również poniesione przez Spółkę koszty wydania bezpłatnego tygodnika, takie jak np.: druk gazety, teksty dziennikarskie – stanowiące 1/3 powierzchni gazety, które mają na celu uatrakcyjnienie powierzchni reklamowej, akwizycję, kolportaż, obsługę biura itp
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczania podatku naliczonego związanego z ponoszonymi kosztami na wydanie bezpłatnego tygodnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydawanie bezpłatnego tygodnika o sprawach regionalnych zawierającego treści reklamowe, informacyjne i publicystyczne nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, a Spółka będzie miała prawo do odliczania podatku naliczonego związanego z ponoszonymi kosztami na wydanie przedmiotowego tygodnika.

Zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Wyjątki od tej reguły przewidziane zostały w art. 7 ust. 3 u.p.t.u,, który stanowi, że przepisu art. 7 ust. 2 u.p.t.u. nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W przypadku więc, gdy bezpłatnie wydawany tygodnik o sprawach regionalnych nie może być zaliczony wyłącznie do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, można uznać go za prezent o małej wartości, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 7 ust. 4 u.p.t.u. Przez prezenty o małej wartości rozumie się bowiem przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt l, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Planowany koszt wytworzenia jednego egzemplarza bezpłatnej gazety Spółka szacuje na kwotę około 0,57 zł.

Reasumując, wydawanie bezpłatnego tygodnika o sprawach regionalnych zawierającego treści reklamowe, informacyjne i publicystyczne nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ każdy osobny egzemplarz tygodnika należy uznać za prezent o małej wartości, nieprzekraczający 10 zł. Jednocześnie Spółka będzie miała prawo do odliczania podatku naliczonego związanego z ponoszonymi kosztami na wydanie przedmiotowego tygodnika, na ogólnych zasadach wynikających z przepisów art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosowanie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi – w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…).

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje wydawać bezpłatny tygodnik o sprawach regionalnych, który będzie zawierał treści o charakterze reklamowym lub informacyjnym, czyli będzie pełnił funkcję powiadamiania, a także będzie zawierać treści publicystyczne (pełniące funkcje interpretacyjne i perswazyjne). Cena usługi reklamowej będzie tak skalkulowana, aby pokryła również poniesione przez Spółkę koszty wydania bezpłatnego tygodnika, takie jak np.: druk gazety, teksty dziennikarskie – stanowiące 1/3 powierzchni gazety, które mają na celu uatrakcyjnienie powierzchni reklamowej (głównie dla klientów), akwizycję, kolportaż, obsługę biura itp. Wydawany przez Spółkę bezpłatny tygodnik ma związek ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz podmiotów reklamujących się w tym tygodniku, ponadto ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gdyż w Spółce nie występuje sprzedaż zwolniona, bądź niepodlegąjąca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – wydawany bezpłatny tygodnik będzie miał związek ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz podmiotów reklamujących się w tym tygodniku i będzie miał związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Reasumując, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ponoszonymi kosztami na wydanie bezpłatnego tygodnika o sprawach regionalnych zawierającego treści reklamowe, informacyjne i publicystyczne, gdyż będą one miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast wniosek w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego wydania tygodnika o spawach regionalnych został rozpatrzony w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2012 r. znak ILPP2/443-1592/11-4/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.