Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-785/14-4/ALN
z 29 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podpisał z kontrahentem porozumienie o świadczenie usług, które będzie obowiązywało od 01.10.2014 r. do 31.08.2015 r. W porozumieniu tym strony postanowiły, że na poczet usług wymienionych w par. 1 porozumienia wynagrodzenie w 100% zostanie uregulowane przez kontrahenta w formie przedpłaty, na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury, w terminie 30 dni od dnia otrzymania niniejszego porozumienia. Porozumienie Wnioskodawca otrzymał w dniu 08.10.20.14 r. W związku z tym Wnioskodawca wystawił fakturę zaliczkową na podst. art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Dz. U. nr 177 poz. 1054 ze zm.) na kwotę wynagrodzenia określoną w zawartym porozumieniu.

W piśmie uzupełniającym z dnia 22 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie w wezwaniu: „świadczenie jakich usług stanowi przedmiot działalności Wnioskodawcy”, wskazano że usługi marketingowe i reklamowe stanowią pośredni (dodatkowy) przedmiot działalności. Odpowiadając na pytanie „świadczenie jakich usług stanowi przedmiot porozumienia z kontrahentem”, Wnioskodawca wskazał „j.w.”. Na pytanie czy dostawa towarów i usług na którą została wystawiona faktura zaliczkowa została zrealizowana a jeżeli tak należało wskazać datę dostawy towarów lub wyświadczenia usługi Wnioskodawca odpowiedział: „nie”.

Na pytanie kiedy powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usługi, dokonania dostawy towarów będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawca podał, że obowiązek podatkowy nie powstał gdyż zgodnie z podstawową zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty. Tak więc w przypadku wystawienia faktury na podstawie art. l06i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT i nie otrzymania zapłaty nie wystąpił obowiązek podatkowy.

Na pytania zawarte w wezwaniu:

• czy po wystawieniu faktury będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca udzielił obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT,
  

• czy po wystawieniu faktury będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca udzielił opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT,
  

• czy po wystawieniu faktury będącej przedmiotem wniosku nabywca dokonał zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  

• czy faktura będąca przedmiotem zapytania dotyczy dostawy i świadczenia usług, o których mowa a art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4,
  

• czy Wnioskodawca posiada oryginał i kopię przedmiotowej faktury korygującej,
  

Wnioskodawca odpowiedział: „nie”.

Na pytanie: „czy po wystawieniu faktury będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca dokonał zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie, gdyż nabywca, dla którego została wystawiona faktura zaliczkowa nie dokonał płatności.

Na pytanie czy po wystawieniu faktury będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca podwyższył cenę lub stwierdził pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, Wnioskodawca odpowiedział : „nie”.

Wnioskodawca wskazał datę wystawienia faktury zaliczkowej:08.10.2014.

Na pytanie czy faktura zaliczkowa, o której mowa we wniosku została wystawiona nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi Wnioskodawca wskazał, że faktura została wystawiona na otrzymanie zaliczki w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury zgodnie z zawartym porozumieniem, na poczet realizacji usług wynikających z porozumienia.

Na pytanie czy faktura zaliczkowa, o której mowa we wniosku została wystawiona nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty Wnioskodawca wskazał, że faktura zaliczkowa została wystawiono w celu otrzymania zaliczki na poczet realizacji usług wynikających z porozumienia podpisanego z kontrahentem.

Na pytanie czy faktura będąca przedmiotem zapytania zawiera informację jakiego okresu dotyczy, Wnioskodawca odpowiedział, że nie, z uwagi na fakt, że jest to faktura na dokonanie przedpłaty – zaliczki.

Na pytanie, czy czynność którą dokumentuje faktura zaliczkowa faktycznie miała miejsce, Wnioskodawca opowiedział: „tak, 19.12.2014”.

Na pytanie czy Wnioskodawca wprowadził do obrotu przedmiotową fakturę zaliczkową, czyli wręczył ją skutecznie nabywcy, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej.

Na pytanie, czy Wnioskodawca odprowadził podatek należny z faktury zaliczkowej będącej przedmiotem wniosku, a jeżeli tak, należało wskazać okres za jaki okres Wnioskodawca rozliczył przedmiotową fakturę zaliczkową, Wnioskodawca odpowiedział, że nie odprowadził podatku należnego, wynikającego z faktury zaliczkowej, gdyż kontrahent nie dokonał płatności w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury. W związku z tym, że płatności kontrahent dokonał 19.12.2014, została wystawiona faktura korygująca datę otrzymania zaliczki z 08.11.2014 na 19.12.2014 i podatek VAT należny będzie odprowadzony w deklaracji za miesiąc grudzień 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ma zastosowanie art. 106j ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy kontrahent nie ureguluje przedpłaty w ciągu 30 dni od daty wystawienia faktury zaliczkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na przedstawioną sytuację Spółka będzie miała prawo do wystawienia faktury korygującej o której mowa w art. 106j ust. 1 ustawy o podatku ód towarów i usług biorąc po uwagę fakt, że nie doszło do zrealizowania operacji gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że wystawianie faktury, o której mowa w art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie wyznacza momentu powstania obowiązku podatkowego.

W takiej sytuacjach obowiązek podatkowy powstanie dopiero z chwilą otrzymania zapłaty (zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług).

Mając na uwadze obwiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przypadku, gdy kontrahent nie ureguluje przedpłaty w ciągu 30 dni od daty wystawienia faktury zaliczkowej Spółka ma prawo wystawić fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej regulacji wynika zatem, że strony w umowach zobowiązaniowych mogą stosunek cywilnoprawny ukształtować według własnego uznania. Zaznaczyć należy, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zawiera przepis art. 19a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zasady wystawiania faktur, w tym faktur korygujących, zostały uregulowane w treści art. 106a–106q ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1 – 6 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
   

Art. 106f ust. 1 ustawy stanowi, że faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

1. dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
2. otrzymaną kwotę zapłaty;
3. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:

ZB x SP

KP = ------------------

100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,

SP - oznacza stawkę podatku;

4. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.
   
   

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy - w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

–podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem wystawienie faktury korygującej może dotyczyć tylko określonych w ww. przepisie sytuacji.

Podkreślić należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Przy określaniu chwili wykonania usługi należy mieć na uwadze specyfikę danej usługi i obowiązki ciążące na stronach umowy, w szczególności rodzaj i charakter składających się na daną usługę czynności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, a jeżeli wcześniej otrzymano zapłatę (całość lub część), obowiązek ten powstaje z chwilą otrzymania zapłaty (w tej części). W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podpisał z kontrahentem porozumienie o świadczenie usług marketingowych i reklamowych, które będzie obowiązywało od 01.10.2014 r. do 31.08.2015 r. W porozumieniu tym strony postanowiły, że na poczet usług wymienionych w par. 1 porozumienia wynagrodzenie w 100% zostanie uregulowane przez kontrahenta w formie przedpłaty, na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury, w terminie 30 dni od dnia otrzymania niniejszego porozumienia. Porozumienie Wnioskodawca otrzymał w dniu 08.10.20.14 r. W związku z tym Wnioskodawca wystawił fakturę zaliczkową w dniu 08.10.2014 r., na kwotę wynagrodzenia określoną w zawartym porozumieniu.

Wnioskodawca wskazał, że nie została dokonana dostawa towarów i usług, na którą została wystawiona faktura zaliczkowa.

Na pytanie czy faktura zaliczkowa, o której mowa we wniosku została wystawiona nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty Wnioskodawca wskazał, że faktura zaliczkowa została wystawiona w celu otrzymania zaliczki na poczet realizacji usług wynikających z porozumienia podpisanego z kontrahentem.

Wnioskodawca odpowiedział, że nie odprowadził podatku należnego, wynikającego z faktury zaliczkowej, gdyż kontrahent nie dokonał płatności w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury. W związku z tym, że płatności kontrahent dokonał 19.12.2014, została wystawiona faktura korygująca datę otrzymania zaliczki z 08.11.2014 na 19.12.2014 i podatek VAT należny będzie odprowadzony w deklaracji za miesiąc grudzień 2014.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Spółka wystawiła fakturę zaliczkową przed wykonaniem usługi oraz przed otrzymaniem całości lub części zapłaty i w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury zaliczkowej nie otrzymała kwoty zaliczki wskazanej na fakturze, uznać należy, że faktura została wystawiona niezgodnie z art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy.

W tych okolicznościach ma zastosowanie art. 106j ust. 1 ustawy i Spółka winna wystawić fakturę korygującą mającą na celu skorygowanie tej nieprawidłowości.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wystawił fakturę korygującą do ww. faktury zaliczkowej, w której dokonał korekty daty otrzymania zaliczki z 08.11.2014 r. na 19.12.2014 r. Skutkiem ww. czynności jest faktura, która dokumentuje otrzymanie zaliczki po upływie 30 dni od jej wystawienia. Wnioskodawca wystawił bowiem fakturę zaliczkową w dniu 08.10.2014 r. natomiast wpłata zaliczki nastąpiła w dniu 19.12.2014 r., a więc dopiero w 72 dniu od dnia wystawienia faktury zaliczkowej. Jak wyżej wskazano faktura zaliczkowa, która dokumentuje otrzymanie zaliczki po upływie 30 dni od dnia jej wystawienia jest wystawiona niezgodnie z przepisem art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy. Tut. Organ zauważa, iż faktura z dnia 08.10.2014 r. wskazująca datę otrzymania zaliczki 08.11.2014 r. jest również wystawiona niezgodnie z ww. przepisem art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy. Zatem ta faktura winna być skorygowana. Fakturą korygującą nie można zmienić daty wystawienia faktury zaliczkowej, bowiem faktura zaliczkowa faktycznie została wystawiona w dniu 08.10.2014 r. i w tej pozycji faktury nie ma pomyłki, zatem ta pozycja faktury nie podlega korekcie. Zatem Wnioskodawca, powinien wystawić fakturę korygującą celem skorygowania zdarzenia (wpłaty zaliczki w dniu o8.11.2014 r.), tj. zdarzenia, które nie zaistniało.

Natomiast w związku z otrzymaniem w dniu 19.12.2014 r. zaliczki Wnioskodawca winien wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy dokumentującą tą czynność.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy, w kontekście opisu sprawy, tj. dokonania korekty daty otrzymania zaliczki, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.