2014.12.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-919/14/AZb
z 23 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy gazu ziemnego wysokometanowego poprzez sieć rurociągów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy gazu ziemnego wysokometanowego poprzez sieć rurociągów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (przyjęto stan faktyczny ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku z 10 grudnia 2014 r.):

Wnioskodawca (podatnik VAT czynny), zajmuje się m.in. wydobywaniem gazu ziemnego (wysokometanowego) z dwóch złóż gazowych położonych w … na podstawie koncesji.

Wydobyty gaz za pomocą własnej sieci rurociągów Wnioskodawca dostarcza do końcowych odbiorców zewnętrznych, takich jak: urzędy, kluby sportowe i przedsiębiorstwa.

Faktury wystawiane są dla każdego z odbiorców gazu na podstawie zawartych umów, z miesięcznym okresem rozliczeniowym i zawierają zapis odnośnie okresu rozliczeniowego. Wystawiane są pierwszego dnia roboczego, następującego po miesiącu rozliczeniowym, z datą sprzedaży, czyli dokonania usługi, którą jest ostatni dzień w miesiącu rozliczeniowym.

Dla dostawy gazu wysokometanowego terminy płatności wynoszą: 14 dni od daty wystawienia faktury VAT lub 21 dni od daty dostarczenia faktury do siedziby odbiorcy.

Odbiorcy gazu wykorzystują go do celów technologicznych oraz grzewczych: centralnego ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej. Wnioskodawca dostarcza gaz w sposób ciągły, w ramach potrzeb odbiorców. Rozliczenie następuje miesięcznie, w oparciu o wskazania układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Ponadto Wnioskodawca w odpowiadając na pytania tut. organu zawarte w wezwaniu z 3 grudnia 2014 r. wskazał, że:

1.Zwroty „gaz ziemny” i „gaz wysokometanowy” są używane zamiennie. Firma Wnioskodawcy dokonuje dostaw gazu ziemnego wysokometanowego.

2.Odbiorcami gazu ziemnego wysokometanowego są wyłącznie podatnicy podatku od towarów i usług.

3.Pojęcie „gazu przewodowego” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Definicji legalnej tego pojęcia nie zawierają także inne akty prawne, w szczególności ustawa Prawo Energetyczne. Pojęcie „gaz przewodowy” nie występuje także w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 roku (klasyfikacja wprowadzona Rozporządzeniem Rady Ministrów 29 października 2008 r. (Dz.U. 2008 Nr 207 poz. 1293).

Ustawa o VAT: art. 2 pkt 26a Ustawy o VAT (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) definiuje pojęcie „systemu gazowego”. System gazowy to „system znajdujący się na terytorium Unii Europejskiej lub jakakolwiek sieć połączoną z takim systemem”, czyli również sieć przewodów połączonych z takim systemem.

Prawo Energetyczne: art. 3 pkt 11 Ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo Energetyczne (Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.). Sieci to „instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw lub energii”.

Użyte pojęcia „sieć” oraz „system gazowy” dają wskazówki, w jaki sposób interpretować pojęcie „gazu przewodowego”. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że gaz, który dostarcza to „gaz przewodowy” w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż dostarcza go w ramach systemu gazowego, rozumianego jako sieci gazowe wraz z przyłączonymi do nich urządzeniami i instalacjami.

Uniwersalny Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa 2003 r.): przez przewód należy rozumieć „urządzenie umożliwiające przepływ cieczy, gazu, ciał sypkich, itp.”, np.: przewód gazowy.

Zatem podsumowując, Wnioskodawca dostarcza gaz ziemny (wysokometanowy) za pośrednictwem sieci gazowej w ramach systemu gazowego. Sieć gazową stanowi system połączonych gazociągów, których punktem początkowym są odwierty w … a punkty końcowe znajdują się u odbiorców gazu. Gaz jest transportowany za pomocą rur. Zdaniem Wnioskodawcy jest to gaz przewodowy w rozumieniu ustawy o VAT.

4.Gaz dostarczany jest w sposób płynny i na bieżąco. W każdej chwili Wnioskodawca może podać ilość pobranego gazu zależnie od momentu dokonania odczytu licznika. Zatem jest możliwe precyzyjne określenie momentu wydania poszczególnych jednostek miary gazu, ale wymagałoby to codziennego odczytywania liczników u odbiorców, a Wnioskodawca robi to raz w miesiącu.

5.Gaz - jak to Wnioskodawca opisał w pkt 3 - jest transportowany za pomocą sieci gazowych stanowiących element systemu gazowego spełniających definicję sieci w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne oraz w art. 2 pkt 26a Ustawy o VAT (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z pózn. zm.).

6.Dostawy gazu objętego zapytaniem są dostawami następującymi przez określony w umowie okres czasu, dla których strony w umowie określiły następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, tj. umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych: miesięcznych.

7.Terminy płatności wynikają z umów zawartych z odbiorcami.

8.W umowach zawartych z odbiorcami gazu określono terminy płatności i okres rozliczeniowy ale nie określono terminów dla wystawiania faktur. Wnioskodawca wystawia faktury w pierwszym dniu miesiąca następującym po miesiącu rozliczeniowym, a datą sprzedaży (dostawy/wykonania usługi) jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego czyli ostatni dzień miesiąca rozliczeniowego.

Przykładowe zapisy z umów:

„Podstawę rozliczenia zużytego gazu za dany miesiąc stanowi różnica w odczytach końcowego i początkowego stanu licznika”.

„Ilość zużytego gazu w danym miesiącu pomnożona przez cenę 1Nm³ stanowi kwotę potrzebną do wystawienia faktury przez Dostawcę”.

9.Umowy dla dostaw gazu objętego zapytaniem są zawierane na czas nieokreślony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 10 grudnia 2014 r.):

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku należnym od towarów i usług dla dostawy gazu ziemnego (wysokometanowego) poprzez sieć rurociągów?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 10 grudnia 2014 r.), dla dostawy gazu ziemnego (wysokometanowego) pochodzącego z ujęcia …, obowiązek podatkowy powinien powstać z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostawy gazu przewodowego, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zmienionych Ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35).

Wątpliwości Wnioskodawcy, co do interpretacji, wynikają z faktu, że ustawa o VAT nie zawiera definicji „gazu przewodowego”, a użyte jest ono w odniesieniu do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Obecnie pojęcie „gazu przewodowego” nie występuje ani w PKWiU ani w prawie energetycznym. Z uwagi na brak legalnej definicji pojęcia „gazu przewodowego”, Wnioskodawca odwołał się do potocznego rozumienia pojęcia „przewód”, zawartego w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego Warszawa 2003, przez który należy rozumieć urządzenia mające postać kanału, umożliwiające przepływ cieczy, gazu, ciał sypkich, itp., np. przewód gazowy. Uznając, że rurociąg przesyłowy jest rodzajem przewodu, Wnioskodawca przyjął, że w przypadku dostawy gazu poprzez sieć rurociągów, obowiązek podatkowy w VAT powstaje na zasadach szczególnych, tj. z chwilą wystawienia faktury za dostawę gazu przewodowego, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. powstania obowiązku podatkowego wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35). Art. 1 pkt 17 ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. wprowadził do obecnie obowiązującej ustawy o VAT przepis art. 19a, zawierający uregulowania dotyczące określania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Z kolei ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 1027) wprowadziła w życie z dniem 31 grudnia 2013 r. zmiany w ww. ustawie zmieniającej we wspomnianym art. 1 pkt 17 oraz pkt 50. Przytoczone poniżej regulacje prawne obejmują obydwie zmiany.

I tak, zgodnie z art. 19a ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, iż podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

a.dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,

b.świadczenia usług:

telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych,
wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
stałej obsługi prawnej i biurowej,
dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

-z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Jak stanowi art. 19a ust. 7 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

W myśl art. 19a ust. 8 ww. ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W związku ze zmianami wprowadzonymi ww. ustawą z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, na mocy art. 1 pkt 49 ww. ustawy uchylono art. 106 ustawy o VAT. Wprowadzono natomiast blok przepisów dotyczących fakturowania w dodanych do ustawy o VAT art. 106a – 106q oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. poz. 1485). Tym samym rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), wydane m.in. na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, z dniem 1 stycznia 2014 r. (w związku z uchyleniem art. 106) utraciło moc w zakresie dotyczącym szczegółowych zasad wystawiania faktur.

Na podstawie zmian wprowadzonych ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. większość regulacji dotyczących fakturowania, a objęta dotychczas rozporządzeniem z dnia 28 marca 2011 r., została przeniesiona do ustawy o VAT.

Art. 2 pkt 31 ustawy wprowadza definicję faktury, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W myśl art. 106a pkt 1 ww. ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi (art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy).

Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (podatnik VAT czynny), zajmuje się m.in. wydobywaniem gazu ziemnego (wysokometanowego) z dwóch złóż gazowych położonych w … na podstawie koncesji.

Wydobyty gaz za pomocą własnej sieci rurociągów Wnioskodawca dostarcza do końcowych odbiorców zewnętrznych, takich jak: urzędy, kluby sportowe i przedsiębiorstwa. Odbiorcy gazu wykorzystują go do celów technologicznych oraz grzewczych: centralnego ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej. Wnioskodawca dostarcza gaz w sposób ciągły, w ramach potrzeb odbiorców. Rozliczenie następuje miesięcznie, w oparciu o wskazania układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Jak wskazał Wnioskodawca, pojęcie „gazu przewodowego” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Definicji legalnej tego pojęcia nie zawierają także inne akty prawne, w szczególności ustawa Prawo Energetyczne. Pojęcie „gaz przewodowy” nie występuje także w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 roku (klasyfikacja wprowadzona Rozporządzeniem Rady Ministrów 29 października 2008 r. (Dz.U. 2008 Nr 207 poz. 1293).

Gaz dostarczany jest w sposób płynny i na bieżąco. W każdej chwili Wnioskodawca może podać ilość pobranego gazu zależnie od momentu dokonania odczytu licznika. Zatem jest możliwe precyzyjne określenie momentu wydania poszczególnych jednostek miary gazu, ale wymagałoby to codziennego odczytywania liczników u odbiorców, a Wnioskodawca robi to raz w miesiącu.

Gaz - jak to Wnioskodawca opisał powyżej - jest transportowany za pomocą sieci gazowych stanowiących element systemu gazowego spełniających definicję sieci w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne oraz w art. 2 pkt 26a Ustawy o VAT (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z pózn. zm.).

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy gazu ziemnego (wysokometanowego) poprzez sieć rurociągów.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzenia wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia „gazu przewodowego”. Pojęcie to nie zostało również zdefiniowane w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.) oraz w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W związku z powyższym, odwołując się do potocznego rozumienia pojęcia „przewód” wskazać należy, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod ww. pojęciem należy rozumieć urządzenie w postaci rury lub kanału umożliwiające przepływ cieczy, gazu, ciał sypkich itp. W konsekwencji, za gaz przewodowy należy uznać każdy gaz transportowany za pośrednictwem przewodów takich jak rury, węże i kanały.

Stosownie do art. 3 pkt 11 ww. ustawy Prawo energetyczne, przez sieci należy rozumieć instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa energetycznego, natomiast w myśl w art. 3 pkt 23 ww. ustawy system gazowy albo elektroenergetyczny to sieci gazowe, instalacje magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego albo sieci elektroenergetyczne oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje, współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 26a ww. ustawy o VAT, przez system gazowy rozumie się system gazowy znajdujący się na terytorium Unii Europejskiej lub jakąkolwiek sieć połączoną z takim systemem.

Należy jednak zwrócić uwagę, że przedstawione powyżej definicje zarówno wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług jak i ustawy Prawo energetyczne, nie mogą być utożsamiane z wyrażeniem „gaz przewodowy” jakim posługuje się regulacja art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, określająca szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Jak zatem wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca zajmujący się wydobywaniem gazu ziemnego (wysokometanowego) gaz ten dostarcza do końcowych odbiorców zewnętrznych za pomocą własnej sieci rurociągów. Gaz jest transportowany za pomocą sieci gazowych stanowiących element systemu gazowego spełniających definicję sieci w rozumieniu art. 3 pkt 11 ww. ustawy Prawo energetyczne oraz w art. 2 pkt 26a ustawy o VAT. Sieć gazową stanowi system połączonych gazociągów, których punktem początkowym są odwierty w … a punkty końcowe znajdują się u odbiorców gazu. Gaz jest transportowany za pomocą rur.

Wobec powyższego uznać należy, że opisany we wniosku gaz ziemny (wysokometanowy) dostarczany przez Wnioskodawcę do odbiorców zewnętrznych stanowi gaz przewodowy, tym samym Wnioskodawca jest zobowiązany do zastosowania dla dostaw tego gazu unormowań wynikających z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, faktury wystawiane są dla każdego z odbiorców gazu na podstawie zawartych umów, z miesięcznym okresem rozliczeniowym i zawierają zapis odnośnie okresu rozliczeniowego. Wystawiane są pierwszego dnia roboczego, następującego po miesiącu rozliczeniowym, z datą sprzedaży, czyli dokonania usługi, którą jest ostatni dzień w miesiącu rozliczeniowym.

Dla dostawy gazu wysokometanowego terminy płatności wynoszą: 14 dni od daty wystawienia faktury VAT lub 21 dni od daty dostarczenia faktury do siedziby odbiorcy. Terminy płatności wynikają z umów zawartych z odbiorcami.

Rozliczenie następuje miesięcznie, w oparciu o wskazania układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Dostawy gazu są dostawami następującymi przez określony w umowie okres czasu, dla których strony w umowie określiły następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, tj. umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych: miesięcznych.

W umowach zawartych z odbiorcami gazu określono terminy płatności i okres rozliczeniowy ale nie określono terminów dla wystawiania faktur. Wnioskodawca wystawia faktury w pierwszym dniu miesiąca następującym po miesiącu rozliczeniowym, a datą sprzedaży (dostawy/wykonania usługi) jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego czyli ostatni dzień miesiąca rozliczeniowego.

Umowy dla dostaw gazu są zawierane na czas nieokreślony.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że łączna analiza przywołanych powyżej norm prawnych - dotyczących zarówno obowiązku podatkowego jak też dokumentowania sprzedaży - prowadzi do wniosku, że obowiązek podatkowy z tytułu dostaw gazu przewodowego powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Ponadto zgodnie z przytoczonym wyżej art. 19a ust. 7 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności. Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje nie później jednak niż z chwilą upływu terminu płatności.

Innymi słowy, o tym kiedy ma być rozliczony podatek należny z tytułu ww. dostaw świadczonych przez Wnioskodawcę decyduje moment wystawienia faktury, jednak nieprzekraczalnym momentem jest termin płatności ustalony pomiędzy stronami. Ustawodawca w omawianym przypadku nie wymaga udokumentowania fakturą wpłat należności (np. zaliczki, przedpłaty) lub dokonania dostawy.

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dokonywania dostaw gazu przewodowego na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie tj. z chwilą upływu terminu płatności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wystawia faktury w pierwszym dniu miesiąca następującym po miesiącu rozliczeniowym, a datą sprzedaży (dostawy/wykonania usługi) jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego czyli ostatni dzień miesiąca rozliczeniowego. Terminy płatności wynoszą: 14 dni od daty wystawienia faktury VAT lub 21 dni od daty dostarczenia faktury do siedziby odbiorcy. Terminy płatności wynikają z umów zawartych z odbiorcami.

Odnosząc się zatem do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy faktura VAT wystawiana jest przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorcy nie później niż z upływem terminu płatności, wówczas obowiązek podatkowy dla dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw gazu przewodowego powstaje – zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy – z chwilą wystawienia faktury.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin