Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-730/14-7/AK
z 13 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2014r. (data wpływu 12 grudnia 2014r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu z przeznaczeniem pod uprawy warzywno-kwiatowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu z przeznaczeniem pod uprawy rolne,

• prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu z przeznaczeniem pod uprawy warzywno-kwiatowe,

• zwolnienia z opodatkowania przeniesienia prawa własności nieruchomości niezabudowanych należących do Gminy w zamian za odszkodowanie,

• zwolnienia z opodatkowania przeniesienia prawa własności nieruchomości zabudowanych należących do Gminy w zamian za odszkodowanie.
  

Wniosek uzupełniono w dniu 12 grudnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego, przeformułowania pytań, przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego oraz o uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Gmina wydzierżawia tereny gminne osobom fizycznym o różnej klasyfikacji gruntów (B, R, Ł, dr, N, W itp.) pod uprawy warzywno-kwiatowe. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tereny przedmiotowych działek mają przeznaczenie (w zależności od działki): usługowo-mieszkaniowe, budowlane, zieleń łęgowa, łąki, droga itp.

Osoby, którym Gmina wydzierżawia ww. grunty nie posiadają gospodarstwa rolnego o powierzchni powyżej 1 ha. Grunty te wydzierżawiane są na cele rolnicze z przeznaczeniem pod ogródki przydomowe i uprawę własnych grządek warzywno-kwiatowych. Faktury za ww. dzierżawy wystawiane są przez Urząd Miejski w …, który jest czynnym podatnikiem podatku VAT i który posiada swój odrębny NIP. Gmina nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, ale posiada nadany NIP.

Zgodnie z zawartymi umowami grunty oddawane są dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem pod uprawy warzywno - kwiatowe. Gmina jako wydzierżawiający przekazała osobom dzierżawiącym ww. grunty na cele działalności o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, tj. dla prowadzenia produkcji warzywnej. Na gruncie tym dzierżawcy będą uprawiali na własne potrzeby grządki warzywne i kwiatowe. Osoby te nie są rolnikami ryczałtowymi, o których mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku wskazane jako nr 2) Czy do opłaty za dzierżawę gruntów z przeznaczonych pod uprawę warzywno - kwiatową należy doliczyć podatek od towarów i usług według stawki 23 %, czy zastosować zwolnienie od podatku na podstawie § 3 ust 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednak posiłkując się art. 2 pkt 15 - definiują działalność rolniczą (patrz pkt 1). Zatem mimo, iż grunty w planie zagospodarowania przestrzennego posiadają przeznaczenie pod budownictwo usługowo-mieszkaniowe, drogi, łąki itp., i Gmina wydzierżawia te tereny osobom fizycznym nie posiadającym gospodarstwa rolnego o powierzchni powyżej 1 ha, nie będącym rolnikami ryczałtowymi w rozumieniu art. 2 ust. 19 ww. ustawy ale na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, tj. dla prowadzenia produkcji warzywnej, to wówczas ze względu na przeznaczenie tych gruntów w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, dzierżawa ta podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda jednak czynność świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że czynność odpłatnego udostępnienia przez gminę nieruchomości gruntowych na podstawie umowy dzierżawy jest wykonywana przez gminę w ramach jej działalności gospodarczej i w wykonaniu tej czynności gmina występuje jako podatnik. Tym samym czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722, z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego i tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 693 § 1 k. c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do użytkowania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia.

Przepisy powołanej ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina wydzierżawia tereny gminne osobom fizycznym o różnej klasyfikacji gruntów (B, R, Ł, dr, N, W itp.) pod uprawy warzywno-kwiatowe. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tereny przedmiotowych działek mają przeznaczenie (w zależności od działki): usługowo-mieszkaniowe, budowlane, zieleń łęgowa, łąki, droga itp. Osoby, którym Gmina wydzierżawia ww. grunty nie posiadają gospodarstwa rolnego o powierzchni powyżej 1 ha. Grunty te wydzierżawiane są na cele rolnicze z przeznaczeniem pod ogródki przydomowe i uprawę własnych grządek warzywno-kwiatowych. Zgodnie z zawartymi umowami grunty oddawane są dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem pod uprawy warzywno - kwiatowe. Gmina jako wydzierżawiający przekazała osobom dzierżawiącym ww. grunty na cele działalności o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, tj. dla prowadzenia produkcji warzywnej. Na gruncie tym dzierżawcy będą uprawiali na własne potrzeby grządki warzywne i kwiatowe. Osoby te nie są rolnikami ryczałtowymi, o których mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że przekazanie przez Gminę ww. działek na podstawie umowy dzierżawy na rzecz osób fizycznych będzie stanowiło usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Decydujące znaczenie w kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę oraz wykorzystanie przez niego na cele rolnicze. Bez znaczenia pozostaje fakt przeznaczenia tych gruntów zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego np. jako grunty budowlane.

Usługa dzierżawy nieruchomości korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT (Gmina) będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia opodatkowania podatkiem VAT usługi dzierżawy działki na cele rolnicze jeżeli umowa dzierżawy będzie zawierać postanowienia, z których będzie wynikało, że dotyczy ona gruntu przeznaczonego wyłącznie na cele rolnicze.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów, stwierdzić należy, iż skoro grunt został wydzierżawiony pod uprawy warzywno-kwiatowe, tj. – jak wskazał Wnioskodawca - na cele działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, to dzierżawa tego gruntu będzie zwolniona z podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dzierżawa gruntu, który zgodnie z umową jest wykorzystywany pod uprawy warzywno-kwiatowe, tj. jak wskazał Wnioskodawca na cele działalności rolniczej, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu z przeznaczeniem pod uprawy warzywno-kwiatowe. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.