Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-828/14/KP
z 4 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 11 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowych stawek amortyzacyjnych wskazanych dla następujących środków trwałych tj.:

-wieży, fundamentu wieży, utwardzonej drogi dojazdowej, przeprowadzonych podziemnych i/lub napowietrznych kabli energetycznych oraz budynku stacji transformatorowej – jest prawidłowe,

-części elektrowni wiatrowej, (tj. turbin)

• w zakresie zastosowania stawki wskazanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych oraz
• w zakresie dotyczącym stawki amortyzacyjnej przy zastosowaniu tzw. „metody degresyw-nej” – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowych stawek amortyzacyjnych środków trwałych. Wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 2 października 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-828/14/CzP.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 21 października 2014 r.):

Wnioskodawca będący Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zawarł umowę dzierżawy pod budowę farmy elektryczno-wiatrowej/elektrowni wiatrowej. Umowa dzierżawy gruntu pod budowę farmy wiatrowej została zawarta na okres 30 lat. W skład planowanej inwestycji będą wchodzić następujące elementy: wieża, fundament wieży oraz turbina, poza tym planuje się budowę linii elektroenergetycznej podziemnej lub napowietrznej oraz stacji transformatorowej. Ponadto w celu dojazdu do elektrowni wiatrowej konieczne będzie wybudowanie drogi dojazdowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w wyniku tej inwestycji powstaną następujące środki trwałe:

• budynek rozdzielni wraz z fundamentami (rodzaj KŚT 101 - budynki przemysłowe).
• wieża elektrowni wiatrowej wraz z fundamentem i uziemieniem - (symbol KŚT 201 -elektrownie)
• linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni - (symbol KŚT 211 - rurociągi sieci rozdziel-czej oraz lokalne linie rozdzielcze),
• zespoły wiatrowo - elektryczne (symbol KŚT 346 - zespoły wiatrowo-elektryczne),
• wyposażenie budynków rozdzielni, w tym m.in.: szafa układów pomiarowych, szafa ukła-dów krosowych, szafa systemu nadzoru, rozdzielnia potrzeb własnych, transformator po-trzeb własnych, (symbol KŚT 610 - urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego)
• budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, trans-formator potrzeb własnych, (symbol KŚT 613 - stacje transformatorowe stałe i przewoźne),
  
• systemy alarmowe (symbol KŚT 624 - urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne),
• transformatory (symbol KŚT 630 – transformatory)
• drogi dojazdowe i plac (symbol KŚT 220 autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi po-zostałe).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca może zastosować:

• do części elektrowni wiatrowej, tj. turbin stawkę 7%, a natomiast przy ewentualnym za-stosowaniu metody degresywnej, powiększoną o współczynnik nie wyższy niż 2.0, czyli łącznie stawkę 14%, natomiast
• do pozostałych elementów, tj. wieży, jej fundamentu, utwardzonej drogi dojazdowej, przeprowadzenia podziemnych i/lub napowietrznych kabli energetycznych oraz budowy stacji transformatorowej stawkę 4,5 %?
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Na mocy art. 15 ust. 6 tej ustawy, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia, czyli tzw. odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania m.in. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”, jak też budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie.

Zdaniem Wnioskodawcy, można dokonać amortyzacji części elektrowni wiatrowej, tj. turbin, stosując podstawową stawkę 7%, zaś przy zastosowaniu metody degresywnej, stosując powyższą stawkę podwyższoną o współczynnik równy 2.0, co łącznie stanowić będzie stawkę 14 %. Podana wysokość stawek wynika z faktu, że części składowe elektrowni wiatrowej,

tj. turbiny elektryczne wiatrowe zostały zakwalifikowane do grupy 3 w Klasyfikacji Środków Trwałych (symbol 346 wg KŚT- zespoły prądotwórcze wiatrowe), które, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych objęte są stawką amortyzacyjną 7%.

Zgodnie z art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przed rozpoczęciem amortyzacji podatnicy mają prawo dokonać wyboru metody amortyzacji poszczególnych środków trwałych (metoda liniowa lub degresywna), którą następnie należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Zaś odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się zgodnie z art. 16i ust. 1 ww. ustawy, przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych. Natomiast, do pozostałych części, tj. wieży, fundamentu wieży, utwardzonej drogi dojazdowej, podziemnych i/lub napowietrznych kabli energetycznych oraz stacji transformatorowej, zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować stawkę 4,5%, albowiem zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych elementy te (będące środkami trwałymi wybudowanymi na cudzym gruncie) zostały ujęte w grupie drugiej - obiektów inżynierii lądowej i wodnej, a tym samym zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych objęte są stawką 4,5%.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem wyznaczającym jej zakres, nie jest kwestia ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej dla budynku rozdzielni wraz z fundamentami, systemów alarmowych, transformatora, wyposażenia budynków rozdzielni, w tym m.in.: szafy układów pomiarowych, szafy układów krosowych, szafy systemu nadzoru, rozdzielni potrzeb własnych, transformatora potrzeb własnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 updop, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• są definitywne, a więc bezzwrotne,
• pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop,
• zostały właściwie udokumentowane.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne).

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają - z zastrzeżeniem art. 16c - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponadto zgodnie z ust. 2 ww. artykułu amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1.przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,

2.budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3.składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności po-datnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaściciela-mi tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych do-konuje korzystający

-zwane także środkami trwałymi;

4.tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) w grupowaniu o sym-bolu 30.11 „Statki i konstrukcje pływające”.

Na podstawie art. 16i ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Natomiast ust. 5 ww. przepisu stanowi, że podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Kwestie właściwej klasyfikacji środków trwałych zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.

Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe, zauważyć należy, że organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam przedsiębiorca przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Z uwagi na powyższe, prawidłowość dokonanej przez podatnika klasyfikacji poszczególnych środków trwałych na gruncie KŚT nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że dla obiektów tworzących elektrownię wiatrową, zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do odpowiednich grup środków trwałych właściwe są następujące maksymalne stawki amortyzacyjne zawarte w Wykazie stawek amortyzacyjnych:

• zespoły wiatrowo-elektryczne (symbol KŚT 346) – 7% ;
• wieża elektrowni wiatrowej wraz z fundamentem i uziemieniem (symbol KŚT 201) – 4,5%;
• linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni (symbol KŚT 211) – 10%;
• drogi dojazdowe i plac (symbol KŚT 220) – 4,5%;
• budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, trans-formator potrzeb własnych, (symbol KŚT 613) – 10%.
  
  

W związku z powyższym za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki zgodnie, z którym dla wieży, fundamentu wieży, utwardzonej drogi dojazdowej, podziemnych i/lub napowietrznych kabli energetycznych oraz stacji transformatorowej można zastosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 4,5%.

Na podstawie art. 16k ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.

Metodę amortyzacji, zwaną „metodą degresywną” można stosować zatem wyłącznie do środków trwałych zaliczanych do grupy 3-6 i 8 KŚT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wyniku dokonanej inwestycji wytworzone zostaną m.in. zespoły wiatrowo-elektryczne (tj. turbiny- symbol KŚT 346) zaliczane do grupy 3 KŚT, dla których maksymalna stawka amortyzacyjna wynosi 7 %. Z uwagi na powyższe prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że dla części elektrowni wiatrowej, (tj. turbin) przy zastosowaniu tzw. „metody degresywnej” można stosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 14%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.