Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1188/14/EK
z 1 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu 2 września 2014 r.), uzupełnionym w dniu 28 listopada 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia quada, paliwa, części oraz jego napraw – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia quada, paliwa, części oraz jego napraw.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

1. 8130Z - działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
2. 4431Z - wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych,
3. 7739Z - wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane,
4. 8129Z - pozostałe sprzątanie.

Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach powyższej działalności i „na jej rzecz” Wnioskodawca nabył quad, którego prędkość przekracza 25 km/godz. Jest to pojazd silnikowy o dopuszczalnej masie całkowitej 442 kg.

Jest on wyposażony w hak, dzięki któremu można doczepić do niego przyczepę oraz pług do odśnieżania. Pojazd w całości jest przeznaczony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Jest niezbędny do poruszania się w takim terenie jak ogrody, gdzie większy sprzęt, jak np. ciągnik, nie ma możliwości wjazdu oraz poruszania się. Ponadto, dodatkowe wyposażenie, jakim jest przyczepa, umożliwia zbieranie odpadów i roślin oraz przewożenie sadzonek - zakres prac w ramach prowadzonej działalności. Poza nabyciem, Wnioskodawca będzie ponosił wydatki związane z nabyciem części, paliwa oraz naprawami. Quad może poruszać się po drogach publicznych. Został zarejestrowany jako pojazd samochodowy inny o nr rej. . Zdaniem Wnioskodawcy, pojazd nie spełnia warunków do uznania go za pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług – posiada otwartą część do przewozu ładunków, ale nie jest ona oddzielona trwałą przegrodą.

Dla przedmiotowego quada Wnioskodawca określił zasady użytkowania go jako pojazdu przeznaczonego wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej w formie regulaminu wewnętrznego. Pojazd nie został zgłoszony do urzędu skarbowego w informacji VAT-26 oraz nie jest prowadzona ewidencja jego przebiegu zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy quad posiada 2 miejsca siedzące oraz nie jest wskazana w dowodzie rejestracyjnym jego dopuszczalna ładowność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w związku z nabyciem quada oraz późniejszymi wydatkami na jego eksploatację w tym nabyciem paliwa, można odliczyć 100% podatku wykazanego na fakturach dokumentujących powyższe zakupy?

Zdaniem Wnioskodawcy, można odliczać 100% podatku zawartego na fakturach dokumentujących nabycie quada oraz wydatki związane z jego eksploatacją, w tym nabycie paliwa. Konstrukcja i wyposażenie pojazdu wskazują na wykorzystywanie go wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej, co zgodnie z „ art. 86a pkt 4 podpunkt 2”, daje prawo do odliczania podatku od towarów i usług w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W art. 88 ustawy wskazano przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu są unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 cyt. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do brzmienia ust. 5 tego artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Jak stanowi art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Zgodnie z regulacją ust. 9 powyższego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak wynika z treści art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1. pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
2. pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie ust. 12 cyt. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Stosownie do regulacji ust. 13 tego artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o w pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.), pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Według regulacji pkt 31 tego artykułu, pojazd oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Jak stanowi pkt 32 powyższego artykułu, pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.

Na podstawie art. 2 pkt 42b ustawy Prawo o ruchu drogowym, czterokołowiec oznacza pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu osób lub ładunków, z wyłączeniem samochodu osobowego, ciężarowego i motocykla, którego masa własna nie przekracza:

1. w przypadku przewozu rzeczy 550 kg,
2. w przypadku przewozu osób 400 kg.

W załączniku nr 2 do ustawy Prawo o ruchu drogowym wymieniono kategorie pojazdów. W pkt 4 tego załącznika przewidziano, że kategoria L to pojazdy dwukołowe lub trójkołowe, niektóre pojazdy czterokołowe, w tym:

1. kategoria L1e - motorowery dwukołowe;
2. kategoria L2e - motorowery trójkołowe;
3. kategoria L3e - motocykle dwukołowe bez bocznego wózka;
4. kategoria L4e - motocykle dwukołowe z bocznym wózkiem;
5. kategoria L5e - motocykle trójkołowe;
6. kategoria L6e - czterokołowce lekkie;
7. kategoria L7e - czterokołowce.

Do kategorii L nie mogą być zaliczone pojazdy:

1. których maksymalna prędkość konstrukcyjna nie przekracza 6 km/h,
2. przeznaczone do kierowania przez osobę pieszą,
3. ciągniki i maszyny używane do celów rolniczych lub podobnych,
4. rowery i wózki rowerowe.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści ust. 3 cyt. artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Wnioskodawcy przy nabyciu quada, o którym mowa we wniosku, nie przysługiwało prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego, gdyż nie zostały spełnione wymogi przewidziane w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisu tego wynika bowiem, że określony przez podatnika sposób wykorzystywania pojazdu, dodatkowo potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu, ma wykluczać jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, że dla quada nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, a sam fakt określenia regulaminu wewnętrznego dotyczącego zasad jego użytkowania wyłącznie do działalności gospodarczej, nie jest wystarczający do uznania, że pojazd służy wyłącznie działalności gospodarczej, w sytuacji gdy względy obiektywne – pojazd jest zarejestrowany – wskazują, że potencjalnie pojazd może służyć również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W ocenie tut. organu nie zostały również spełnione warunki przewidziane w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy dotyczące przypadku, gdy konstrukcja pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, gdyż quad nie jest pojazdem przewidzianym w poszczególnych punktach art. 86a ust. 9 ustawy (Wnioskodawca wskazał, że pojazd nie spełnia warunków do uznania go za pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług).

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia części oraz napraw quada należy wskazać, że Wnioskodawcy – zgodnie z regulacją art. 86a ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy – przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, nie w 100%, a w 50%. Natomiast w odniesieniu do zagadnienia prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia paliwa do jego napędu należy stwierdzić, że prawo takie nie przysługuje z uwagi na regulację art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, gdyż w dowodzie rejestracyjnym nie jest wskazana jego dopuszczalna ładowność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.