Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-101/14-3/TK
z 9 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie skupu zbóż. Skupione zboża będą następnie przez Zainteresowanego poddawane procesowi suszenia, który jest jednym z etapów produkcji zbóż, mającym na celu wyeliminowanie psucia się zboża. Suszarnia, za pomocą której zboża będą poddawane procesowi suszenia zasilana jest piecem na miał węglowy. Wnioskodawca zamierza nabywać wyroby węglowe do celów opałowych. Nabywany miał węglowy będzie zużywany w wyżej opisanym etapie produkcji zboża. Miał węglowy klasyfikowany jest do kodu CN 2701.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż miału węglowego na rzecz Wnioskodawcy, zużywanego w ww. etapie produkcji zboża, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, na przedstawione wyżej zapytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe – wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju. Od powyższej zasady ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. W myśl art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2. Użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą (art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy). W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń). Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy zwalniają m.in. od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie (art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy). Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają definicji legalnej pojęć „prace rolnicze”, wobec czego koniecznym staje się odniesienie do reguł wykładni językowej, a w konsekwencji do znaczenia potocznego tychże pojęć. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999 r., str. 789 wynika, że rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem. Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca – str. 699 ww. słownika – to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (...). Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich. Tym samym sprzedaż wyrobów węglowych, zużywanych do działalności związanej z uprawą i hodowlą roślin, mocą art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy, objęte jest zwolnieniem od podatku akcyzowego.

W świetle przedstawionego stanu prawnego oraz opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że sprzedaż wyrobów węglowych, które zamierza nabywać Zainteresowany korzystać będzie ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Wnioskodawca wyroby węglowe – w związku z prowadzoną działalnością – będzie zużywać w procesie suszenia zbóż, który jest jednym z etapów ich produkcji. Zatem suszenie zboża bezsprzecznie uznać należy za czynność związaną z rolnictwem, gdyż stanowi ona jeden z etapów produkcji zboża. Przez wzgląd na powyższe, zdaniem Zainteresowanego, zużywanie wyrobów węglowych do celów wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pozwala na stwierdzenie, że przedmiotowe wyroby węglowe zużywane będą w pracach rolniczych w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. Nr 752) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych – jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy – pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy – finalny nabywca węglowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

– niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Stosownie do art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy – w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy – stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Prawodawca w określonych przypadkach przewidział jednak zwolnienia dla wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy – zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy – warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie skupu zbóż. Skupione zboża będą następnie przez Zainteresowanego poddawane procesowi suszenia, który jest jednym z etapów produkcji zbóż, mającym na celu wyeliminowanie psucia się zboża. Suszarnia, za pomocą której zboża będą poddawane procesowi suszenia zasilana jest piecem na miał węglowy. Wnioskodawca zamierza nabywać wyroby węglowe do celów opałowych. Nabywany miał węglowy będzie zużywany w wyżej opisanym etapie produkcji zboża. Miał węglowy klasyfikowany jest do kodu CN 2701.

Należy wskazać, że podane przez Zainteresowanego zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych określone w art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, zapisane zostało w obowiązującym od dnia 20 września 2013 r. przepisie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy (Dz. U. z 2013 r. poz. 939).

Wyjaśnić należy, że zużywanie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego, gdyż nie zużywa on wyrobów węglowych do uprzywilejowanych zwolnieniem celów.

Zwolnieniem takim jest przykładowo art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy, w świetle którego zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie.

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienia od podatku m.in. w pracach rolniczych. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tego pojęcia.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, że rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem. Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca – str. 699 ww. słownika – to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (…).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Skoro Zainteresowany zamierza podjąć działalność w zakresie skupu zbóż i skupione zboża poddawać procesowi suszenia, to będzie wykonywać inną działalność niż ww. rolnicza uprzywilejowana zwolnieniem od podatku (działalność ta nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych czy też ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie).

Reasumując, Zainteresowany jest zobowiązany do zapłacenia podatku akcyzowego od wyrobów węglowych zużywanych w opisanym procesie suszenia zbóż.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.