Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-451/14-4/MK1
z 9 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) oraz piśmie z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 5 września 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-451/14-2/MK1 z dnia 27 sierpnia 2014 r. (data odbioru 29 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania zapomogi pieniężnej wypłacanej pracownikom – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania zapomogi pieniężnej wypłacanej pracownikom.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny

U Wnioskodawcy obowiązuje regulamin funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z zapisami regulaminu, uzgodnionego ze wszystkimi organizacjami związkowymi środki funduszu przeznacza się, m. in. na:

1. bezzwrotną pomoc materialną w formie finansowej - zapomoga dla osób uprawnionych znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, rodzinnej lub materialnej, niepozwalającej na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, powodujących czasowe istotne obniżenie poziomu życia. Osobami uprawnionymi są pracownicy, emeryci i renciści, inne osoby uprawnione wskazane w regulaminie funduszu. O przyznanie zapomogi można wnioskować ze względu na zaistniałe okoliczności więcej niż raz w roku,
2. bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne, jako pomoc materialna dla pracowników, przyznawane raz w roku na wniosek osoby uprawnionej. Kryterium przyznania świadczenia jest średni dochód brutto na osobę w gospodarstwie domowym z ostatnich trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku. Osobami uprawnionymi są pracownicy, pozostający w zatrudnieniu na dzień złożenia wniosku.
   
   

Nazewnictwo, zasady, kryteria przyznawania tych świadczeń, krąg osób uprawnionych są różne i określone odrębnie w regulaminie. Różna jest również częstotliwość ich przyznawania, wysokość świadczenia, a w przypadku zapomogi wysokość świadczenia jest ustalana każdorazowo indywidualnie po uzyskaniu stanowiska organizacji związkowych.

Stosowane opodatkowanie (zwolnienia podatkowe):

1. zapomogi - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w udokumentowanych przypadkach indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci

• na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w innych przypadkach, np. trudna sytuacja materialna
  
  

2. bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

STAN PRZYSZŁY

Jedna z organizacji związkowych, działających u Wnioskodawcy wnioskuje, aby przy realizacji świadczenia z funduszu świadczeń socjalnych pn. bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne pracodawca jako administrujący funduszem zastosował zwolnienie z podatku do kwoty 2280 zł, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadkach, jeżeli pracownik przy składaniu wniosku o przyznanie tego świadczenia załączy zaświadczenie lekarskie potwierdzające przewlekłą chorobę. Zdaniem organizacji związkowej pracodawca po przedstawieniu przez pracownika dowodów na istnienie okoliczności umożliwiających zwolnienie od podatku w tym trybie będzie mógł zastosować w tych przypadkach zwolnienie z podatku do kwoty 2280 zł.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2014 r. Nr IPPB2/415-451/14-2/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez wyjaśnienie:

• czy podstawą przyznania bezzwrotnego świadczenia socjalnego w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie fakt długotrwałej choroby potwierdzony zaświadczeniem lekarskim czy też nadal podstawą przyznawania będzie średni dochód brutto na osobę w gospodarstwie domowym?
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 sierpnia 2014 r.

Pismem z dnia 3 września 2014 r. (data nadania 3 września 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że podstawą przyznania bezzwrotnego świadczenia pieniężnego w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie średni dochód brutto na osobę w gospodarstwie domowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Do zdarzenia przyszłego

Czy Wnioskodawcy będzie postępował właściwie uznając za czynność podlegającą opodatkowaniu w trybie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pn. bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne uwzględniając załączone przez pracownika zaświadczenie o przewlekłej chorobie jako podstawę zastosowania ww. zwolnienia, stosując tym samym równolegle inne kryteria do przyznania świadczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanie zapisów regulaminu funduszu świadczeń socjalnych u Wnioskodawcy rozróżnia w sposób nie budzący wątpliwości dwa rodzaje świadczeń socjalnych, opisanych szczegółowo w odrębnych paragrafach regulaminu. Potwierdzeniem ich niezależności są zasady ich przyznawania, określone dla każdego z tych świadczeń w różny, uwzględniający ich charakter sposób. Regulamin określa odrębnie dla każdego z tych świadczeń krąg osób uprawnionych, rodzaj wymaganej dokumentacji poświadczającej sytuację uprawnionego, kryteria od których uzależnia się wysokość świadczenia, częstotliwość otrzymania świadczenia, czy termin składania wniosków.

Udzielając zatem określonego świadczenia należy kierować się wyłącznie zasadami obowiązującymi dla danego świadczenia. Mając na uwadze zapisy regulaminu zapomoga i bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne są to dwa różne, odrębne od siebie świadczenia, które nie mogą być ze sobą utożsamiane. Pomocy finansowej objętej art. 21 ust.1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie należy zdaniem wnioskodawcy utożsamiać z zapomogą, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 tej ustawy. Przepis art. 21 ust.1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odrębną podstawę prawną zwolnienia dla zapomóg przyznawanych, po każdorazowym indywidualnym rozpatrzeniu sytuacji m.in. w przypadku długotrwałej choroby lub śmierci. W tych przypadkach kwota świadczenia jest przyznawana również każdorazowo indywidualnie, odmiennie jak przy świadczeniu pieniężnym, w przypadku którego kwota przyznanego świadczenia zależy od wysokości dochodu przypadającego na osobę w gospodarstwie domowym.

Zastosowanie zwolnienia podatkowego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku bezzwrotnego pieniężnego świadczenia socjalnego, po załączeniu zaświadczenia potwierdzającego długotrwałą chorobę byłoby zdaniem wnioskodawcy nieprawidłowe.

Powyższy przepis ustawy precyzuje, że zwolnienia od podatku do wysokości wyznaczonej kwotą 2 280 zl korzysta tylko zapomoga wypłacona w związku z zaistnieniem określonych sytuacji, m.in. długotrwałej choroby. Inne sytuacje, np. trudna sytuacja materialna podatnika nie mają wpływu na nabycie przez niego prawa do zwolnienia.

Zdaniem wnioskodawcy, ustawodawca przewidział dwa odrębne zwolnienia z podatku, które nie powinny być modyfikowane, np. poprzez wzajemne powiązanie. Zdaniem wnioskodawcy nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec bezzwrotnego pieniężnego świadczenia socjalnego na skutek dołączenia do wniosku zaświadczenia lekarskiego świadczącego o przewlekłej chorobie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jedna z organizacji związkowych, działających w Urzędzie wnioskuje, aby przy realizacji świadczenia z funduszu świadczeń socjalnych pn. bezzwrotne pieniężne świadczenie socjalne pracodawca jako administrujący funduszem zastosował zwolnienie z podatku do kwoty 2280 zł, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadkach, jeżeli pracownik przy składaniu wniosku o przyznanie tego świadczenia załączy zaświadczenie lekarskie potwierdzające przewlekłą chorobę. Podstawą przyznania bezzwrotnego świadczenia pieniężnego w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie średni dochód brutto na osobę w gospodarstwie domowym.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

W powołanym powyżej przepisie ustawodawca wymienił przypadki, których wystąpienie umożliwia zwolnienie zapomogi z podatku dochodowego. Tak więc ze zwolnienia korzystają zapomogi otrzymane w związku z zaistnieniem określonych sytuacji, tj.:

• indywidualnego zdarzenia losowego,
• klęski żywiołowej,
• długotrwałej choroby,
• śmierci.
  
  

Zarówno powołany wyżej przepis jak również inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „zapomoga” czy „zdarzenie losowe”. W orzecznictwie podatkowym wskazuje się, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, „zapomoga” to bezzwrotna pomoc finansowa udzielana osobom fizycznym zwykle w związku ze zdarzeniem losowym.

Z kolei, pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności, jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu itp.

Należy przy tym zauważyć, że cechą charakterystyczną zapomogi jest, że jest to świadczenie jednorazowe mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu wystąpienia określonego zdarzenia.

Podmiot wypłacający zapomogę powinien każdorazowo oceniać, czy przesłanki do jej otrzymania przez podatnika mieszczą w przypadkach wymienionych w tym przepisie oraz czy kwota zapomogi nie przekracza wskazanego limitu. W przypadku braku należytego udokumentowania zdarzenia, zapomoga otrzymana przez pracownika podlega opodatkowaniu.

Ze zwolnienia korzystają jedynie zapomogi wypłacane w związku z określonymi w pkt 26 zdarzeniami. Nie korzystają z niego natomiast zapomogi wypłacane w związku z trudną sytuacją materialną odbiorcy.

Z powyższego wynika, że podmiot dokonujący wypłaty przyznanej zapomogi zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Ze zwolnienia korzystać mogą zatem tylko takie zapomogi (do wysokości wyznaczonej kwotą 2.280 zł w danym roku podatkowym), które zostały wypłacone w związku z „indywidualnym zdarzeniem losowym”, pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie podlegające zwolnieniu tego zdarzenia stosownymi dowodami, bowiem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Z uzupełnienia wniosku wynika natomiast, że podstawą przyznania bezzwrotnego świadczenia pieniężnego w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie średni dochód brutto na osobę w gospodarstwie domowym tak jak to było dotychczas, nie zaś fakt długotrwałej choroby potwierdzony zaświadczeniem lekarskim.

Trudna sytuacja materialna nie stanowi „indywidualnego zdarzenia losowego”, które byłoby przesłanką do zwolnienia zapomogi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy zatem stwierdzić, że przyznane pracownikom bezzwrotne świadczenie pieniężne nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest zapomogą przyznaną w związku z zaistnieniem okoliczności wskazanych w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.