Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-293/14-2/MK
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przez płatników kosztów uzyskania przychodów przysługujących pracownikom przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy w sytuacji gdy w danym miesiącu kalendarzowym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy, jak również wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 K.p. lub zasiłek chorobowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2014.r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przez płatników kosztów uzyskania przychodów przysługujących pracownikom przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy w sytuacji gdy w danym miesiącu kalendarzowym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy, jak również wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 K.p. lub zasiłek chorobowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będzie wypłacać pracownikom dodatek stażowy. Dodatek będzie wypłacany co miesiąc w stałych kwotach wszystkim pracownikom, niezależnie od innych składników wynagrodzenia, więc dodatek będą otrzymywać:

• pracownicy świadczący pracę,
  

• pracownicy otrzymujący wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 Kodeksu pracy,
  

• pracownicy otrzymujący zasiłki chorobowe i macierzyńskie przez cały lub część miesiąca kalendarzowego.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. W jakiej wysokości winny być zastosowane koszty uzyskania przychodów w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 50 zł i wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 Kodeksu pracy w wysokości 3000 zł ?
2. W jakiej wysokości winny być zastosowane koszty uzyskania przychodów w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 50 zł i zasiłek chorobowy w wysokości 3000 zł ?
3. W jakiej wysokości winny być zastosowane koszty uzyskania przychodów w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 60 zł, wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 50 zł / zasiłek chorobowy w wysokości 2000 zł ?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że koszty uzyskania przychodów przysługujące pracownikom wynoszą w bieżącym roku podatkowym 111,25 zł, to przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy spółka winna ograniczyć koszty uzyskania przychodów do wysokości przychodu wynikającego ze stosunku pracy.

Koszty uzyskania należy ustalić odpowiednio:

1. W przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 50 zł i wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie Art. 92 Kodeksu Pracy w wysokości 3000 - należy zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 111,25 zł;
   
2. W przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 50 zł i zasiłek chorobowy w wysokości 3000 zł - należy zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 50,00 zł;
   
3. W przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują wymienione składniki wynagrodzenia: dodatek stażowy w kwocie 50 zł, wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 60 zł i zasiłek chorobowy w wysokości 2000 zł - należy zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 110,00 zł.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 31 cytowanej wyżej ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy -wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Za tego rodzaju przychody zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 powołanej ustawy uważa się przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże w myśl art. 92 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. Z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80 % wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu.

Wobec powyższego wypłacona ze środków pracodawcy kwota wynagrodzenia chorobowego stanowi w świetle wyżej powołanego przepisu Kodeksu pracy wynagrodzenie, co z kolei oznacza, iż pracownik uzyskuje przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 32 ust. 2 powyższej ustawy, za dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na podatek, uważa uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) (…).

Art. 22 ust. 2 stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Analiza treści zacytowanych przepisów wskazuje, że warunkiem uwzględnienia przez płatnika przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ww. ustawy, jest osiągnięcie przez pracownika przychodu z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy lub pracy nakładczej.

Warunkiem uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy nie jest zatem faktyczne świadczenie pracy w postaci wykonywania na rzecz pracodawcy czynności, do których wykonywania pracownik jest zobowiązany mocą umowy o pracę, lecz samo uzyskanie przychodu ze stosunku pracy.

Natomiast zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, jak i organ rentowy stanowią przychody z innych źródeł.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ww. ustawy – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 20 ust. 2 ww. ustawy, za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

Powyższe oznacza, że przy ustalaniu zaliczek na podatek dochodowy od zasiłku chorobowego wypłacanego przez zakład pracy nie stosuje się kosztów uzyskania przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pracownikom Spółki będzie wypłacany co miesiąc w stałych kwotach dodatek stażowy, niezależnie od innych składników wynagrodzenia. Dodatek będą otrzymywać:

• pracownicy świadczący pracę,
  

• pracownicy otrzymujący wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 Kodeksu pracy,
  

• pracownicy otrzymujący zasiłki chorobowe i macierzyńskie przez cały łub część miesiąca kalendarzowego.
  
  
  

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi w jakiej wysokości należy zastosować koszty uzyskania przychodów przysługujące pracownikom przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy w sytuacji gdy w danym miesiącu kalendarzowym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy, jak również wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 K.p, lub zasiłek chorobowy.

Uwzględniając obowiązujące przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że:

• w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymają dodatek stażowy w kwocie 50 zł i wynagrodzenie chorobowe wypłacane na podstawie art. 92 Kodeksu Pracy w wysokości 3000 - należy zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 111,25 zł.
  
  
  

Natomiast jeżeli w danym miesiącu kalendarzowym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy jak również zasiłek chorobowy, pracodawca koszty uzyskania przychodów odlicza tylko od podlegających opodatkowaniu przychodów ze stosunku pracy, tj. w sytuacji przedstawionej we wniosku:

• w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymają dodatek stażowy w kwocie 50 zł i zasiłek chorobowy w wysokości 3000 zł, należy zastosować koszty uzyskania przychodów do kwoty uzyskanego przychodu ze stosunku pracy, tj. w kwocie 50 zł;
  

• natomiast w przypadku pracowników, którzy w danym miesiącu otrzymują dodatek stażowy w kwocie 50 zł, wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 60 zł i zasiłek chorobowy w wysokości 2000 zł - należy zastosować koszty uzyskania przychodów do wysokości kwoty uzyskanego przychodu ze stosunku pracy, tj. w kwocie 110,00 zł.
  
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.