Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-467/14/MS
z 17 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od pożyczki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od pożyczki.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest komplementariuszem spółki komandytowej (dalej: „X”). X prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów garmażeryjnych oraz dań gotowych.

X jest jedynym udziałowcem Y (dalej: „Kontrahent”). Kontrahent jest właścicielem znaku towarowego X i amortyzuje go zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o CIT. Kontrahent świadczy na rzecz X usługi w zakresie udzielenia licencji na korzystanie ze znaku towarowego, a także inne usługi wsparcia w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej (np. obsługa procesu sprzedaży, usługi marketingowe, transportowe, administracyjne, IT, dział finansowo-księgowy, kadry i płace). Rozliczenie wynagrodzenia za ww. usługi następuje w okresach miesięcznych, tj. Kontrahent wystawia ostatniego dnia miesiąca faktury VAT na X za świadczone w danym miesiącu usługi.

W związku z przejściowymi problemami z płynnością finansową X, Kontrahent zgodził się udzielić X pożyczki w kwocie przewyższającej wartość wymagalnych faktur za ww. usługi (na moment udzielenia pożyczki). Pożyczka została zaciągnięta na potrzeby prowadzonej przez X działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że po zawarciu umowy pożyczki X przysługiwała wymagalna wierzytelność w stosunku do Kontrahenta o wypłatę kwoty pożyczki, a Kontrahentowi przysługiwały wymagalne wierzytelności w stosunku do X o zapłatę ceny za wyświadczone usługi, strony w drodze pisemnego porozumienia zawartego na podstawie art. 3531 kodeksu cywilnego, dokonały potrącenia wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej. Zobowiązanie X do zapłaty za wymagalne faktury wystawione przez Kontrahenta z tytułu świadczonych usług zostało zatem spełnione, natomiast Kontrahent wypłacił pozostałą po potrąceniu część kwoty pożyczki przelewem na rachunek bankowy X.

Umowa pożyczki przewiduje, że odsetki od ww. pożyczek będą naliczane w okresach miesięcznych i w ostatnim dniu każdego miesiąca będą kapitalizowane (doliczane) do kwoty głównej pożyczki. Pożyczki wraz z odsetkami będą w całości spłacane przez Spółkę w terminach przewidzianych stosownymi zapisami umowy pożyczki.

X nie wyklucza możliwości zawierania w przyszłości kolejnych umów pożyczek w zależności od sytuacji finansowej. W takim przypadku, nie jest wykluczone, że X i Kontrahent będą zawierali porozumienia skutkujące potrąceniem wzajemnych wymagalnych wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za usługi świadczone przez Kontrahenta oraz z tytułu udzielanej X pożyczki, na zasadach opisanych powyżej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek od udzielonej X przez Kontrahenta pożyczki, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, na dzień ich kapitalizacji do kwoty głównej pożyczki? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, skapitalizowane odsetki od pożyczek udzielonych przez Kontrahenta, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji tj. doliczenia odsetek do kwoty głównej pożyczki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o CIT. W pierwszej kolejności należy zatem zauważyć, że podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odsetki od pożyczki pod warunkiem, że pożyczka została zaciągnięta na cele związane z działalnością gospodarczą i służy osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródeł tych przychodów. W analizowanym przypadku X zaciąga pożyczkę z uwagi na rosnącą kwotę wymagalnych i niezapłaconych zobowiązań wobec Kontrahenta, co stwarza groźbę utraty płynności finansowej. Zaciągnięcie pożyczki służy więc finansowaniu bieżącej działalności gospodarczej, a zatem odsetki od zaciągniętej pożyczki spełniają ogólne warunki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na spłatę pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek.

W świetle powołanych przepisów, nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na spłatę pożyczki oraz naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki. Co do zasady więc, odsetki stają się kosztem uzyskania przychodu dopiero z chwilą ich faktycznej zapłaty. Wyjątkiem od tej zasady jest jednak wyrażona w ww. przepisach możliwość zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu skapitalizowanych odsetek od pożyczek.

Ustawy o podatkach dochodowych nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem kapitalizacji, w związku z czym zasadnym jest odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia. I tak, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (wyd. PWN) przez kapitalizację rozumie się zsumowanie kwot opłat periodycznych w kwotę płatną jednorazowo. W praktyce natomiast kapitalizacja odsetek oznacza dopisanie do kwoty głównej pożyczki naliczanych w uzgodnionych okresach odsetek, przy czym powiększona w ten sposób kwota kapitału pożyczki stanowi podstawę do naliczania dalszych odsetek.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że dopisanie odsetek - za zgodą wierzyciela - do pierwotnej kwoty pożyczki skutkuje zadysponowaniem przedmiotowymi odsetkami w sposób czyniący zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot. Od tej daty bowiem pożyczkodawca uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. A zatem odsetki skapitalizowane tracą swój odrębny byt prawny i stają się częścią należności głównej. W istocie więc, dokonana w ten sposób kapitalizacja wywiera ten sam skutek co zapłata. W konsekwencji, w momencie dokonania kapitalizacji, skapitalizowane odsetki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Potwierdzeniem powyższego jest wyrok NSA z 8 lipca 2010 r. (sygn. akt.: II FSK 359/09), w którym sąd wskazał, że (...) swobodne przeniesienie prawa do dysponowania tym przychodem, to jest odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału, o które, zgodnie z wolą pożyczkodawcy, pożyczkobiorca powiększa co pewien czas kwotę pożyczonych pieniędzy, należy traktować jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji. Dla zastosowania normy art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy podatkowej nie ma więc znaczenia jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku dojścia do skutku kapitalizacji odsetek w ustalonych terminach. Podobnie NSA wypowiedział się w wyroku z 31 października 2012 r. (sygn. akt: II FSK 485/11), a także w wyroku z 13 grudnia 2013 r. (sygn. akt: II FSK 2849/11), w którego uzasadnieniu stwierdzono m.in., że kapitalizacja odsetek powinna być traktowana na równi z zapłatą, ponieważ wywiera ten sam skutek, a mianowicie zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty, zaś powstałe przysporzenie dla pożyczkodawcy ma charakter trwały, definitywny i bezwarunkowy; tym samym skapitalizowane odsetki od kredytów (pożyczek) stanowią przychód podatkowy w dacie ich kapitalizacji, a nie w dacie ich faktycznego otrzymania.

Analogiczne stanowiska zajmują również organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 grudnia 2012 r. (sygn.: IPPB3/423-706/12-2/DP) wskazał, że (...) już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. W rezultacie, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki. Wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny, co zapłata - zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 13 listopada 2012 r. (sygn. ILPB3/423-307/12-2/JS).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, skapitalizowane odsetki od pożyczek stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji. W rezultacie, skoro pożyczka została zaciągnięta przez X na cele związane z działalnością gospodarczą (zapobieżenie utracie płynności finansowej), to odsetki od pożyczki udzielonej X przez Kontrahenta, które będą na koniec każdego miesiąca doliczane do kwoty głównej pożyczki (kapitalizowane) z chwilą kapitalizacji stanowić będą koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.