Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-242/14/MK
z 3 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 marca 2014 r. (wpływ do Biura – 25 marca 2014 r.), uzupełnionym 24 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach akcji promocyjnej kierowcom kontrahentów zlecającym serwisowanie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach akcji promocyjnej kierowcom kontrahentów zlecającym serwisowanie.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 4 czerwca 2014 r. znak: IBPBI/2/423-349/14/JD, IBPBI/2/423-632/14/JD, IBPB II/1/415-242/14/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 czerwca 2014 r. poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (spółką z o.o.) prowadzącą działalność gospodarczą polegającą m.in. na świadczeniu usług serwisowania pojazdów (samochodów ciężarowych i osobowych) oraz sprzedaży części samochodowych. Z uwagi na rosnącą konkurencyjność na rynku, Wnioskodawca planuje wdrożenie akcji promocyjnej (marketingowej) adresowanej wyłącznie do osób fizycznych, w tym do osób będących kierowcami samochodów serwisowanych u Wnioskodawcy.

Założenia akcji promocyjnej są następujące:

• Akcja promocyjna adresowana jest m.in. do osób fizycznych – kierowców, którzy działając w imieniu podmiotu trzeciego (kontrahenta Wnioskodawcy) jako jego przedstawiciel, pełnomocnik lub posłaniec, faktycznie zlecają serwisowanie samochodów Wnioskodawcy (z praktyki działalności gospodarczej Wnioskodawcy wynika, że to kierowca decyduje o wyborze podmiotu serwisującego pojazd i jako pracownik/przedstawiciel/posłaniec doprowadza do zawarcia umowy o świadczenie usług serwisowych z wybranym przez siebie serwisem w imieniu właściciela pojazdu ) – niniejszym wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy wyłącznie tej części adresatów akcji promocyjnej. Koszty wykonania usługi serwisowej przez Wnioskodawcę ponosi kontrahent, w imieniu którego zlecono usługę.
• W zależności od wartości zleconych Wnioskodawcy usług serwisowych, kierowcy zlecającemu serwis (tj. przedstawicielowi kontrahenta Wnioskodawcy) przypisywana jest określona w regulaminie akcji promocyjnej ilość punktów. W każdym przypadku punkty przypisywane są do konkretnego kierowcy zlecającego usługę serwisową, bez względu na to kto ostatecznie ponosi koszty wykonania zleconej przez niego usługi.
• Po zgromadzeniu w wyżej opisany sposób przewidzianej regulaminem akcji promocyjnej liczby punktów, kierowca wybiera z udostępnianego przez Wnioskodawcę katalogu promocyjnego towar o przypisanej mu wartości punktowej. Wybrany towar Wnioskodawca będzie sprzedawał kierowcy po promocyjnej cenie 1 zł brutto (0,81 zł + VAT). Każdy kierowca, który zgromadzi wymaganą regulaminem liczbę punktów może nabyć od Wnioskodawcy towar w promocyjnej cenie. Umowa sprzedaży zawierana będzie bezpośrednio między Wnioskodawcą (jako sprzedawcą) i kierowcą (jako nabywcą). Sprzedaż towaru dokumentowana będzie fakturą VAT lub paragonem.
• Wartość rynkowa wszystkich towarów ujętych w katalogu promocyjnym, bez uwzględnienia przyznanego w ramach akcji promocyjnej rabatu, będzie przekraczać 1 zł; wartość rynkowa części towarów ujętych w katalogu promocyjnym, bez uwzględnienia przyznanego w ramach akcji promocyjnej rabatu, będzie przekraczać 760 zł.
• W ramach akcji promocyjnej, Wnioskodawca (będący jednocześnie organizatorem akcji promocyjnej) nie będzie oferował w promocyjnej cenie 1 zł brutto towarów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Towary sprzedawane za promocyjną cenę 1 zł brutto przez Wnioskodawcę nabywane będą specjalnie na potrzeby akcji promocyjnej od podmiotów trzecich niepowiązanych z Wnioskodawcą.
• Z udziału w akcji promocyjnej wyłączone są osoby powiązane z Wnioskodawcą.
  
  

Celem zamierzonej akcji promocyjnej jest utrzymanie i zwiększenie obrotów Wnioskodawcy. Możliwość nabycia atrakcyjnych towarów (typu: sprzęt elektroniczny, odzież, wycieczka itp.) za promocyjną cenę 1 zł, po zleceniu Wnioskodawcy wykonania usług serwisowych o wartości określonej w regulaminie akcji promocyjnej obrotu, zachęca kierowców – będących w praktyce najczęściej osobami decyzyjnymi co do wyboru miejsca serwisowania kierowanego przez nich pojazdu – do zlecania serwisu właśnie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzoną w ramach akcji promocyjnej sprzedażą towarów za cenę 1 zł brutto za sztukę osobom fizycznym uczestniczącym w akcji promocyjnej, na Wnioskodawcy, będącym sprzedawcą towarów i jednocześnie organizatorem akcji promocyjnej, spoczywają jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności związane z ewentualnym częściowo nieodpłatnym nabyciem świadczenia przez uczestników akcji promocyjnej?

W opinii Wnioskodawcy, nie spoczywają na nim żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych związane z prowadzoną w ramach akcji promocyjnej sprzedażą towarów za cenę 1 zł brutto za sztukę kierowcom uczestniczącym w tej akcji promocyjnej. Po stronie kierowców – nabywców towarów – nie powstaje bowiem w związku z nabyciem towarów od Wnioskodawcy przychód, który podlegałby opodatkowaniu w rozumieniu właściwych przepisów ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych – w tym w szczególności nie powstaje przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnego lub częściowo nieodpłatnego świadczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń w przypadku towarów określa się – co do zasady – według cen zakupu lub na podstawie cen rynkowych stosowanych przy udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku (art. 11 ust. 2a pkt 2 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na gruncie przepisów podatkowych, nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenie może zatem mieć miejsce w przypadku transakcji zawieranych na warunkach odbiegających od warunków rynkowych (cen rynkowych). Niemniej jednak w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji sprzedaż towarów w ramach akcji promocyjnej za obniżoną cenę 1 zł jest w pełni uzasadniona i jako taka, nie może zostać uznana za odbiegającą od warunków rynkowych.

W powyższym zakresie Wnioskodawca zwraca uwagę, że pojęcie wartości rynkowej może być interpretowane różnie w zależności od stanu faktycznego i dlatego należy je rozpatrywać każdorazowo w zależności od okoliczności konkretnego przypadku, tj. z uwzględnieniem kontekstu, charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych.

W ocenie Wnioskodawcy, promocyjną sprzedaż towarów w ramach opisanej na wstępie akcji promocyjnej należy uznać za w pełni uzasadnione działanie Wnioskodawcy podejmowane w celu zmaksymalizowała jego obrotów i zwiększenia przychodów. Zasady i cele prowadzonej sprzedaży promocyjnej zostały szczegółowo omówione w pkt 1, z którego wynika, iż nie sposób uznać, by sprzedaż towarów kierowcom za promocyjną cenę odbiegała od warunków rynkowych. Udzielona poszczególnym kierowcom – przedstawicielom kontrahentów Wnioskodawcy – znaczna bonifikata cenowa pozwalająca na nabycie towarów za promocyjną cenę ściśle wiąże się bowiem z określonym zachowaniem tych kierowców, którzy – aby zyskać możliwość nabycia towaru po promocyjnej cenie – muszą wcześniej zlecić Wnioskodawcy wykonanie określonej ilości oferowanych przez Wnioskodawcę usług. Nadmienić należy, że jakkolwiek w tego typu przypadkach finalnym odbiorcą usług Wnioskodawcy jest podmiot trzeci (tj. podmiot, w imieniu którego działa kierowca), to w praktyce najczęściej to kierowca samodzielnie decyduje o miejscu serwisowania przez niego samochodu. Na rynku usług serwisowych zarówno cena usługi jak i jej jakość są bardzo wyrównane. W konsekwencji właściciele pojazdów pozostawiają kierowcom swobodę w wyborze podmiotu serwisującego należące do nich pojazdy. Stąd też analizowana akcja promocyjna adresowana jest do osób, które faktycznie dokonują wyboru Wnioskodawcy jako podmiotu serwisującego pojazd znajdujący się w dyspozycji kierowcy, a jej celem jest maksymalizacja przychodów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży usług oferowanych przez Wnioskodawcę w regularnej cenie, poprzez zachęcenie kierowców do zlecania Wnioskodawcy wykonania na rzecz ich mocodawcy (przełożonego, współpracownika itp.) pełnopłatnych usług serwisowych. Wprowadzenie sprzedaży promocyjnej na warunkach określonych w regulaminie akcji promocyjnej w założeniu Wnioskodawcy doprowadzi zatem do wzrostu wielkości, a przede wszystkim wartości jego obrotów. Nadmienić należy, że kierowca uzyska prawo do nabycia towaru po promocyjnej cenie tylko wówczas, jeśli wcześniej doprowadzi do zlecenia Wnioskodawcy wykonania świadczeń o ustalonej w regulaminie akcji promocyjnej wartości. Tym samym prowadzona akcja promocyjna jest niewątpliwie uzasadniona ekonomicznie, skoro upust cenowy udzielony nabywcy towaru promocyjnego znajdzie pokrycie w wartości pełnopłatnych usług serwisowych, do których zlecenia Wnioskodawcy doprowadził ten kierowca.

Prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż, polegająca na umożliwieniu nabywania określonych towarów w cenie 1 zł brutto za sztukę kierowcom, którzy wcześniej doprowadzili do zlecenia Wnioskodawcy przez podmioty trzecie wykonania usług serwisowych o wartości określonej regulaminem promocji, jest niewątpliwie uzasadniona ekonomicznie. Możliwość zakupu w cenie 1 zł brutto za sztukę w ramach akcji promocyjnej stanowić będzie bowiem jedną z form uatrakcyjnienia sprzedaży usług Wnioskodawcy, która – w zamierzeniu Wnioskodawcy – spowoduje rozwinięcie i umocnienie więzi handlowych z osobami, które w praktyce decydują o wyborze Wnioskodawcy jako podmiotu serwisującego samochody znajdujące się w ich dyspozycji. W konsekwencji, zaangażowanie kierowców w akcję promocyjną winno bezpośrednio przełożyć się na zwiększenie przychodów Wnioskodawcy. Należy przy tym nadmienić, że akcja promocyjna Wnioskodawcy skierowana jest wyłącznie do osób niepowiązanych z Wnioskodawcą, a zatem brak podstaw do przyjęcia by Wnioskodawca kreował nierynkowe warunki transakcji z uwagi na łączące go z uczestnikami promocji powiązania.

W świetle powyższej argumentacji Wnioskodawca uznaje, że w analizowanej sytuacji nabycie towaru przez uczestnika akcji promocyjnej za cenę 1 zł brutto odpowiada warunkom rynkowym. Tym samym po stronie nabywcy towaru nie powstaje przychód podatkowy (por. art. 11 ust. 1 w zw. z ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z którego powstaniem właściwe przepisy podatkowe wiązałyby jakiekolwiek obowiązki sprzedawcy jako płatnika. W szczególności, do opisanego nabycia towarów po cenie promocyjnej nie może znaleźć zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dotyczący zwolnienia od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową) – i to bez względu na to, jaka byłaby wartość rynkowa towarów promocyjnych gdyby były one oferowane bez upustu. Towar promocyjny z praktycznego punktu widzenia nie jest bowiem wydawany uczestnikom promocji bez odpłatności ani nawet za częściową odpłatnością, w związku z czym brak przychodu, który ewentualnie podlegałby opodatkowaniu lub zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro zatem nabycie towaru przez osobę fizyczną (kierowcę) w ramach akcji promocyjnej nie wiąże się z powstaniem przychodu podatkowego po stronie nabywcy, to na Wnioskodawcy nie mogą ciążyć żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego z tego tytułu.

Wyżej przedstawione stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących indywidualnych interpretacjach podatkowych:

• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2010 roku, znak: ILPB4/423-10/10-2/MC;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 lutego 2013, znak: IPPB1/415-1521/12-2/MS;
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 kwietnia 2009 roku, znak: ILPB3/423-83/09-4/JG.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach akcji promocyjnej kierowcom kontrahentów zlecającym serwisowanie.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się tzw. „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że z uwagi na rosnącą konkurencyjność na rynku, Wnioskodawca planuje wdrożenie akcji promocyjnej (marketingowej) adresowanej wyłącznie do osób fizycznych, w tym do osób będących kierowcami samochodów serwisowanych u Wnioskodawcy. Akcja promocyjna adresowana jest m.in. do osób fizycznych – kierowców, którzy działając w imieniu podmiotu trzeciego (kontrahenta Wnioskodawcy) jako jego przedstawiciel, pełnomocnik lub posłaniec, faktycznie zlecają serwisowanie samochodów Wnioskodawcy. Koszty wykonania usługi serwisowej przez Wnioskodawcę ponosi kontrahent, w imieniu którego zlecono usługę. W zależności od wartości zleconych Wnioskodawcy usług serwisowych, kierowcy zlecającemu serwis (tj. przedstawicielowi kontrahenta Wnioskodawcy) przypisywana jest określona w regulaminie akcji promocyjnej ilość punktów. W każdym przypadku punkty przypisywane są do konkretnego kierowcy zlecającego usługę serwisową, bez względu na to kto ostatecznie ponosi koszty wykonania zleconej przez niego usługi. Po zgromadzeniu w wyżej opisany sposób przewidzianej regulaminem akcji promocyjnej liczby punktów, kierowca wybiera z udostępnianego przez Wnioskodawcę katalogu promocyjnego towar o przypisanej mu wartości punktowej. Wybrany towar Wnioskodawca będzie sprzedawał kierowcy po promocyjnej cenie 1 zł brutto (0,81 zł + VAT). Każdy kierowca, który zgromadzi wymaganą regulaminem liczbę punktów może nabyć od Wnioskodawcy towar w promocyjnej cenie. Umowa sprzedaży zawierana będzie bezpośrednio między Wnioskodawcą (jako sprzedawcą) i kierowcą (jako nabywcą). Sprzedaż towaru dokumentowana będzie fakturą VAT lub paragonem. Wartość rynkowa wszystkich towarów ujętych w katalogu promocyjnym, bez uwzględnienia przyznanego w ramach akcji promocyjnej rabatu, będzie przekraczać 1 zł; wartość rynkowa części towarów ujętych w katalogu promocyjnym, bez uwzględnienia przyznanego w ramach akcji promocyjnej rabatu, będzie przekraczać 760 zł. W ramach akcji promocyjnej, Wnioskodawca (będący jednocześnie organizatorem akcji promocyjnej) nie będzie oferował w promocyjnej cenie 1 zł brutto towarów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Towary sprzedawane za promocyjną cenę 1 zł brutto przez Wnioskodawcę nabywane będą specjalnie na potrzeby akcji promocyjnej od podmiotów trzecich niepowiązanych z Wnioskodawcą. Z udziału w akcji promocyjnej wyłączone są osoby powiązane z Wnioskodawcą.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż w istocie z wniosku wynika, że w ramach akcji promocyjnej nie dochodzi do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową ale sprzedaży towarów za promocyjną cenę 1 zł, czyli sprzedaży z rabatem, dla określonej grupy osób, do których ta promocja jest skierowana.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. z 2013 r., poz. 385) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedawca usług ma prawo do stosowania najbardziej efektywnej, z jego punktu widzenia, polityki sprzedaży, w tym oferowania obniżonych cen – w ramach programów lojalnościowych – dla pewnych grup zawodowych.

Należy zauważyć, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w akcji promocyjnej, gdyż w akcji promocyjnej będą mogli uczestniczyć wszyscy kierowcy samochodów serwisowanych u Wnioskodawcy.

Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w akcji promocyjnej do zakupów po promocyjnej cenie 1 zł brutto (tj. sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów z rabatem) jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z akcji promocyjnej i z rabatów przez nieograniczone grono osób (wszystkich kierowców samochodów serwisowanych u Wnioskodawcy) nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, iż interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.