INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2012 r. (data wpływu 26.03.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług leasingu, faktury zakupu samochodu osobowego oraz faktur dot. nabycia paliwa do przeznaczonych na wynajem samochodów osobowych jest:

1. prawidłowe w zakresie:
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z rat leasingowych w okresie wykorzystywania na wynajem /łącznie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy/ samochodów będących przedmiotem umów leasingu operacyjnego;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu paliwa do samochodów leasingowanych, za okresy, w których samochody te będą wynajmowane;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu używanego samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu paliwa do zakupionego samochodu osobowego za okres, w którym samochód ten będzie wynajmowany;
2. a w pozostałym zakresie nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 26.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług leasingu i paliwa dot. przeznaczonych na wynajem samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (zwanym dalej podatkiem VAT). Prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie drogowego, międzynarodowego przewozu towarów samochodami ciężarowymi (działalność według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 - kod 49.41.Z). Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o usługi wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i ciężarowych oraz usługi wynajmu i dzierżawy naczep (działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007-kody 77.112, 77.12.Z oraz 77.39.Z). W lipcu 2011 roku nabył samochód osobowy w drodze leasingu operacyjnego - umowa leasingowa będzie trwała do lipca 2015 r., czyli przez okres 4 lat. Samochód był przeznaczony do wykorzystywania przez podatnika w celach służbowych. Do dnia dzisiejszego, zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, z faktur dokumentujących raty leasingowe podatnik odliczył 60% podatku VAT, nie więcej niż 6.000 złotych. Po przekroczeniu progu 6.000 złotych podatnik zaprzestał odliczania podatku VAT od faktur dokumentujących opłaty leasingowe. Podatnik nie odliczał również podatku VAT od faktur dokumentujących zakup paliwa do ww. samochodu osobowego. Obecnie zamierza wykorzystywać nabyty w lipcu 2011 r. samochód osobowy w ramach działalności wynajmu samochodu osobowego. Podatnik zamierza również nabyć w drodze leasingu operacyjnego kolejny samochód osobowy bądź zakupić używany samochód osobowy w celu wykorzystania w działalności wynajmu i dzierżawy krótko- i długoterminowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe będzie odliczenie 100% VAT od faktur dokumentujących opłaty leasingowe oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do nabytego w drodze leasingu operacyjnego samochodu osobowego i odliczenie 100% VAT od faktury dokumentującej zakup używanego samochodu osobowego oraz od faktur dokumentujących zakup paliwa do zakupionego używanego samochodu osobowego nabytego na usługi wynajmu oraz dzierżawy przez okres 6 miesięcy oraz w okresie po upływie 6 miesięcy, jeżeli samochód będzie wykorzystywany przez podatnika do czynności służbowych, w przypadku gdy samochód nie będzie wynajmowany z powodu braku chętnych na takie usługi.
2. Czy prawidłowe będzie odliczenie 100% VAT od faktur dokumentujących opłaty leasingowe oraz od faktur dokumentujących zakup paliwa do leasingowanego od lipca 2011 r. samochodu osobowego, poczynając od miesiąca, w którym samochód osobowy zostanie przeznaczony do wynajmu lub dzierżawy na okres minimum 6 miesięcy oraz po okresie wynajmu w przypadku braku możliwości jego wynajmu.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odliczenie 100% VAT od faktur dokumentujących opłaty leasingowe oraz zakup paliwa do nabytego w ramach leasingu operacyjnego samochodu osobowego oraz odliczenie 100% VAT od faktury dokumentującej zakup używanego samochodu osobowego oraz od faktur dokumentujących zakup paliwa do nabytego samochodu osobowego jest prawidłowe. Nabyty samochód osobowy będzie wykorzystywany w działalności wynajmu samochodów osobowych. Art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym umożliwia odliczenie w 100% podatku VAT z faktur dokumentujących opłaty leasingowe i z faktur dokumentujących zakup paliwa oraz odliczenie 100% podatku VAT z faktury za zakup używanego samochodu osobowego oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do niego w przypadku nabycia samochodu osobowego w celu wynajmu trwającego minimum 6 miesięcy. Ponieważ ustawa nie mówi o ciągłości 6 miesięcy trwania wynajmu, a tylko o wynajmie trwającym minimum 6 miesięcy, można przyjąć założenie, że okres minimum 6 miesięcy odnosi się do całego okresu użytkowania samochodu osobowego przez podatnika, czyli okres 6 miesięcy będzie liczony w ciągu np. trwania całej umowy leasingowej podpisanej na np. 3 lata, ale nie będzie to okres 6 następujących kolejno po sobie miesięcy. W okresach pomiędzy wynajmem samochodu osobowego, w których nie będzie chętnych na tę usługę, ustawa nie zabrania odliczenia 100% VAT z faktur dokumentujących opłaty leasingowe i z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego. Dlatego też prawidłowe będzie odliczenie 100% VAT z faktur dokumentujących opłaty leasingowe i z faktur dokumentujących zakup paliwa oraz odliczenie 100% VAT z faktury dokumentującej zakup używanego samochodu osobowego oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego przez cały okres użytkowania przez podatnika samochodu osobowego pod warunkiem jego wynajmu osobom trzecim przez okres trwający w sumie minimum 6 miesięcy w okresie użytkowania przez podatnika samochodu osobowego.
2. Odliczenie 100% VAT z faktur dokumentujących opłaty leasingowe oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego nabytego w drodze leasingu operacyjnego w 2011 roku, począwszy od miesiąca, w którym samochód osobowy zostanie przeznaczony na usługi wynajmu jest prawidłowe. Samochód osobowy został nabyty przez podatnika w ramach leasingu operacyjnego i do tej pory był wykorzystywany przez podatnika w celach służbowych. Podatnik odliczył podatek VAT w wysokości 60%, nie więcej niż 6.000 złotych od faktur dokumentujących opłaty leasingowe, nie przekraczając dozwolonego przez ustawę limitu. Po przekroczeniu progu 6.000 złotych podatnik zaprzestał odliczania VAT z faktur dokumentujących miesięczne opłaty leasingowe. Podatnik nie odliczał również podatku VAT od faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego. Chociaż pierwotnie podatnik nabył w drodze leasingu operacyjnego samochód osobowy w celach służbowych, innych niż wynajem, sytuacja gospodarcza spowodowała, że podatnik zamierza rozszerzyć swoją działalność gospodarczą o wynajem i dzierżawę osobom trzecim samochodów osobowych i ciężarowych oraz naczep. W tym celu zamierza zmienić wykorzystanie samochodu osobowego nabytego na zasadzie leasingu operacyjnego w lipcu 2011 roku. Podatnik uważa, że od miesiąca, w którym nastąpi wynajem leasingowanego samochodu osobowego udokumentowany fakturą, będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia 100% VAT z faktur za miesięczne opłaty leasingowe oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego. Ponieważ ustawa mówi tylko o minimalnym 6-miesięcznym okresie wynajmu, ale nie precyzuje, że okres ten ma trwać nieprzerwanie przez kolejno następujące po sobie miesiące od momentu nabycia samochodu, można przyjąć, że okres minimum 6 miesięcy należy liczyć jako 6 miesięcy w sumie w całym okresie użytkowania samochodu osobowego przez podatnika. Ponieważ podatnik zmienił pierwotne wykorzystanie samochodu osobowego, można przyjąć, że okres 6 miesięcy będzie liczony w okresie od miesiąca, w którym nastąpi pierwszy wynajem leasingowanego samochodu osobowego osobom trzecim udokumentowany fakturą do końca trwania umowy leasingowej, czyli do lipca 2015 roku. Od tego samego miesiąca będzie podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia 100% VAT z faktur za miesięczne opłaty leasingowe oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego.
   
   

Odliczenie 100% podatku VAT z faktur za miesięczne opłaty leasingowe oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego będzie również przysługiwało podatnikowi w miesiącach, w których samochód osobowy nie będzie wynajmowany z powodu braku chętnych na usługi wynajmu kontrahentów oraz po przekroczeniu wymagalnego w ustawie o podatku VAT okresu 6 miesięcy wynajmu samochodu osobowego, bez względu na późniejsze wykorzystanie samochodu osobowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

1. za prawidłowe w zakresie:
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z rat leasingowych w okresie wykorzystywania na wynajem /łącznie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy/ samochodów będących przedmiotem umów leasingu operacyjnego;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dot. zakupu paliwa do samochodów leasingowanych, za okresy, w których samochody te będą wynajmowane;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu używanego samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy;
   • prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dot. zakupu paliwa do zakupionego samochodu osobowego za okres, w którym samochód ten będzie wynajmowany;
2. a w pozostałym zakresie za nieprawidłowe.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Na mocy art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

I tak, w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma w pełni prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe od użytkowanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego jak również z faktury dokumentującej zakup samochodu pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz ustawy o transporcie drogowym, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej). Ponadto, w przedmiotowej regulacji ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania przez podmiot trzeci. Jednakże samochody przez ww. okres muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Ponadto należy zauważyć, iż użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź wynajmem konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż lub najem jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży lub do najmu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ww. ustawy nowelizującej wynika, że od nabycia samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub przeznaczenie go do odsprzedaży.

Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przywołanych wyżej uregulowań wynika, iż przewidziany przepisem art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Jeżeli samochód korzysta z wyłączenia z tej grupy pojazdów poprzez spełnienie przesłanek zawartych w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, wówczas od zakupu paliwa do przedmiotowego samochodu przysługuje prawo do odliczenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie drogowego, międzynarodowego przewozu towarów samochodami ciężarowymi i zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o usługi wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i ciężarowych oraz usługi wynajmu i dzierżawy naczep. Od lipca 2011 roku Wnioskodawca użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego - umowa leasingowa będzie trwała do lipca 2015 r.. Samochód był przeznaczony do wykorzystywania przez podatnika w celach służbowych. Do dnia dzisiejszego, zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, z faktur dokumentujących raty leasingowe podatnik odliczył 60% podatku VAT, nie więcej niż 6.000 złotych. Po przekroczeniu progu 6.000 złotych podatnik zaprzestał odliczania podatku VAT od faktur dokumentujących opłaty leasingowe. Podatnik nie odliczał również podatku VAT od faktur dokumentujących zakup paliwa do ww. samochodu osobowego. Obecnie zamierza wykorzystywać nabyty w lipcu 2011 r. samochód osobowy do wynajmu. Podatnik zamierza również nabyć w drodze leasingu operacyjnego kolejny samochód osobowy bądź zakupić używany samochód osobowy w celu wykorzystania w działalności wynajmu krótko - i długoterminowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących zakupu paliwa i rat leasingowych samochodu osobowego, na który Strona zawarła umowę leasingu operacyjnego w lipcu 2011 r., który z kolei zamierza przeznaczyć na wynajem trwający nie krócej niż 6 miesięcy oraz odliczenia podatku naliczonego w ww. zakresie dotyczącym nabycia używanego samochodu osobowego lub samochodu nabytego w drodze leasingu operacyjnego przeznaczonego również na wynajem, w sytuacji gdy po okresie 6 miesięcy przeznaczenia na wynajem samochody te będą wykorzystywane przez podatnika w prowadzonej działalności z uwagi na brak możliwości dalszego ich wynajmu.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Umowa leasingu operacyjnego w świetle wyżej powołanych przepisów stanowi usługę. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując co miesiąc faktury VAT dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Tym samym każdorazowo Wnioskodawca jest uprawniony do określenia – w świetle przepisów art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej – wysokości podatku naliczonego.

W odniesieniu do samochodu, który Wnioskodawca użytkuje od lipca 2011r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego, w sytuacji, gdy samochód ten początkowo wykorzystywany był w ramach prowadzonej działalności gospodarczej innej niż wynajem, a następnie zostanie wynajęty na okres dłuższy niż 6 miesięcy, będzie miał zastosowanie przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej dający pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dot. rat leasingowych, ale jedynie dotyczących tego okresu, w których samochód ten będzie wynajmowany i użytkowany przez osoby trzecie. Natomiast ponowne wykorzystywanie tego samochodu w działalności gospodarczej podatnika, lecz nie w drodze wynajmu, będzie skutkowało brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, z uwagi na fakt, iż w stosunku do tego samochodu Wnioskodawca wykorzystał już określony w art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16.12.2010 r. limit wynoszący 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (rat) wynikających z zawartej umowy dotyczącej tego samochodu – maksymalnie kwoty 6000 zł.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 ustawy nowelizującej, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu paliwa do tego samochodu, ale jedynie w okresie kiedy Wnioskodawca będzie go wynajmował osobom trzecim. Natomiast ponowne przeznaczenie tego samochodu do użytkowania przez Podatnika w prowadzonej działalności będzie skutkowało brakiem prawa do odliczenia z tytułu tych zakupów z uwagi na niespełnienie przesłanki zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej.

W odniesieniu do sytuacji, w której Wnioskodawca zamierza zawrzeć kolejną umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe wyłącznie w okresie przeznaczenia tego samochodu do wynajmu /o minimalnym okresie trwającym łącznie 6 miesięcy/. Natomiast w sytuacji gdy po upływie okresu 6- miesięcznego wynajmu Podatnik będzie wykorzystywał przedmiotowy samochód w prowadzonej działalności gospodarczej lecz nie na wynajem, wówczas przysługiwać Mu będzie prawo do odliczenia w ograniczonej wysokości 60% od każdej raty leasingowej – maksymalnie do kwoty 6000zł. Przy czym licząc od początku trwania tej umowy leasingu jeśli Wnioskodawca wykorzystał kwotę 60% podatku naliczonego, maks. 6000zł w okresie, kiedy miał prawo do pełnego odliczenia /w wysokości 100%/, wówczas nie będzie miał prawa do dalszego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych.

W związku z powyższym Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 ustawy nowelizującej, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu, ale jedynie w okresie kiedy Wnioskodawca będzie go wynajmował osobom trzecim. Natomiast przeznaczenie tego samochodu do użytkowania przez Podatnika w prowadzonej działalności będzie skutkowało brakiem prawa do odliczenia od tych zakupów z uwagi na niespełnienie przesłanki zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej.

Ponadto Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ma zamiar nabyć używany samochód osobowy, który następnie przeznaczy na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. W takiej sytuacji gdy transakcja sprzedaży przedmiotowego samochodu będzie podlegała opodatkowaniu, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze zakupu tego samochodu w pełnej wysokości. Późniejsze przeznaczenie tego samochodu do wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej niepolegającej na wynajmie nie będzie skutkowało koniecznością korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego od zakupu tego samochodu.

Natomiast w odniesieniu do prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie paliwa do zakupionego samochodu tut. Organ stwierdza, iż w myśl art. 4 ustawy z dnia 16.12.2010 r. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia w okresie, gdy przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany na wynajem. Natomiast gdy po okresie wynajmu Wnioskodawca będzie wykorzystywał przedmiotowy samochód w prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu paliwa do tego samochodu, gdyż przedmiotowy samochód nie będzie w takiej sytuacji korzystał z wyłączenia z grupy pojazdów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Mając na uwadze powyższe tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.