Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-724/13-6/JK2
z 14 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.), w piśmie z dnia 24 stycznia 2014 r. (data nadania 24 stycznia 2014 r., data wpływu 27 stycznia 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-724/13-2/JK2 (data nadania 17 stycznia 2014 r., data doręczenia 21 stycznia 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 10 lutego 2014 r. (data nadania 11 lutego 2014 r., data wpływu 12 lutego 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 31 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-724/13-4/JK2 (data nadania 3 lutego 2014 r., data doręczenia 5 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce (Wnioskodawcy) w związku z uczestnictwem w spotkaniach przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, w przypadku gdy zaproszenia na spotkania organizowane przez Spółkę są kierowane do kierowników specjalistycznych placówek medycznych zatrudniających te osoby – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce (Wnioskodawcy) w związku z uczestnictwem w spotkaniach przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej oraz zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a oraz art. 21 ust. 1 pkt 16 wartości świadczeń otrzymywanych przez uczestników Spotkań prowadzących działalność gospodarczą.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 16 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-724/13-2/JK2, (data nadania 17 stycznia 2014 r., data doręczenia 21 stycznia 2014 r.) oraz z dnia 31 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-724/13-4/JK2 (data nadania 3 lutego 2014 r., data doręczenia 5 lutego 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie jakiego okresu podatkowego dotyczy zapytanie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz doprecyzowanie stanu faktycznego, przesłanie pełnomocnictwa bądź innego dokumentu (oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa bądź innego dokumentu), z którego wynika prawo Pana Krzysztofa K. i Pana Adama G. do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w tym do składania uzupełnienia do wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, tj. stosowne umocowanie, dla osób, które przedmiotowe uzupełnienie podpisały.

Pismem z dnia 24 stycznia 2014 r. (data nadania 17 stycznia 2014 r., data wpływu 27 stycznia 2014 r.) oraz z dnia 10 lutego 2014 r. (data nadania 11 lutego 2014 r., data wpływu 12 lutego 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

G. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub G.) należy do grupy kapitałowej L. (dalej: Grupa G.). Grupa G. w Polsce prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży produktów farmaceutycznych. Jednym z zadań Spółki jest organizowanie aktywności marketingowych wynikających z zakresu działalności prowadzonej przez Grupę G.. Działania marketingowe prowadzone są przez Spółkę w sposób zgodny z wymaganiami przepisów prawa farmaceutycznego.

Wśród aktywności Spółki znajduje się organizacja spotkań promocyjnych z wykładem (w dalszej części wniosku określanych mianem Spotkań). Spotkania mogą być współorganizowane z niezależnymi od Grupy G. podmiotami naukowymi.

Celem Spotkań jest promocja Grupy G. rozbudowana o moduł edukacyjny/merytoryczny prowadzony przez zatrudnionych przez G. ekspertów zewnętrznych: lekarzy, farmaceutów, personel farmaceutyczno-medyczny lub przez dostawcę zewnętrznego wyspecjalizowanego w dostarczaniu modułu edukacyjnego/merytorycznego. W ramach Spotkań eksperci przekazują np. standardy postępowania w danym schorzeniu w zakresie patogenezy, diagnostyki, leczenia, farmakoterapii, opieki nad pacjentem dla potrzeb promocji produktów leczniczych G..

Z reguły podczas Spotkań nie odbywa się reklama specyficznie produktów Grupy G., jednakże elementem każdego Spotkania jest prezentacja marki L. jako inicjatora działań edukacyjnych i informacyjnych w danym obszarze terapeutycznym zgodnym z portfolio produktowym G., mających na celu podnoszenie świadomości prozdrowotnej oraz edukację w zakresie profilaktyki i sposobów leczenia — promowana zatem jest w tym przypadku sama marka Spółki. W niektórych przypadkach wykład eksperta może być jednak połączony z reklamą produktów Grup G., prezentacją jej produktów, obejmującą w szczególności omówienie właściwości produktu leczniczego i sposobu jego działania, wskazań terapeutycznych do jego stosowania, dawkowania i sposobu podawania, przeciwwskazań i działań niepożądanych, przekazanie najnowszej wiedzy na temat metod leczenia, bezpieczeństwa i skuteczności produktów leczniczych G..

Spotkania mają za zadanie podnosić świadomość prozdrowotną poprzez promocję merytorycznej i profesjonalnej wiedzy o produkcie, w szczególności przekazywanie najnowszej wiedzy na temat metod leczenia, bezpieczeństwa i skuteczności produktów leczniczych G. oraz jednocześnie edukować w zakresie profilaktyki i sposobów leczenia. Dodatkowo celem takich Spotkań może być promocja kampanii społecznych lub edukacyjnych Spółki.

Spółka, organizując Spotkania i zapraszając na te wydarzenia przedstawicieli poszczególnych grup zawodowych (w szczególności lekarzy, farmaceutów, personel farmaceutyczno-medyczny) dojeżdżających na nie bądź z miejscowości odbywania Spotkania, bądź też z innej miejscowości, pokrywa między innymi koszty wynagrodzeń prelegentów opłacanych na podstawie zawartych ze spółką umów zlecenia lub umów o dzieło. Do obowiązków prelegenta należy przeprowadzenie wykładu i ewentualnie przygotowanie materiałów edukacyjnych. Niekiedy prelegenci prezentują materiały przygotowane wcześniej przez inne osoby, w tym pracowników G..

Jeżeli w umowie z prelegentem przewidziano odpowiednie postanowienia odnoszące się do zakupu praw autorskich (co nie jest jednak standardem obowiązującym w Spółce), materiały edukacyjne mogą być wykorzystywane zarówno w czasie Spotkania, jak i później — przez pracowników Grup G. oraz podczas kolejnych Spotkań organizowanych przez Spółkę. Wykłady prowadzone w czasie rzeczywistym mogą być również nagrywane oraz odtwarzane podczas Spotkań organizowanych przez Spółkę w przyszłości. W rezultacie w powyższych sytuacjach podmiotem korzystającym z zakupionych wykładów oraz materiałów edukacyjnych jest Spółka.

Zdarza się, że spotkania odbywają się w formie tzw. webinariów. Polegają one na tym, że uczestnicy Spotkania znajdują się w kilku miejscowościach, do których wykład jest transmitowany przez Internet z miejsca, z którego przemawia prelegent. Również w takim wypadku Spółka może zakupić prawa do materiałów edukacyjnych przygotowanych przez prelegenta oraz wykład prelegenta może być nagrywany i wykorzystywany przez Spółkę w przyszłości.

Koszty organizowanych Spotkań ponoszone przez Spółkę dokumentowane są odpowiednimi fakturami. Dodatkowo dokumentacja Spotkań uwzględnia co do zasady program Spotkań, zaproszenia, listę materiałów promocyjnych lub edukacyjnych i listę uczestników. W praktyce może się zdarzyć, że faktyczna liczba uczestników jest inna niż ta wynikająca z posiadanej przez Spółkę dokumentacji. W konsekwencji w niektórych przypadkach Spółka może nie być w stanie stwierdzić, kto uczestniczył w danym Spotkaniu.

Wszystkie rodzaje Spotkań muszą być organizowane w miejscach, których infrastruktura jest nastawiona głównie na organizację szkoleń/konferencji. Spółka nie organizuje Spotkań w kurortach, resortach, SPA itp. Nie jest też możliwe organizowanie Spotkań, których częścią są wydarzenia o charakterze rozrywkowym, sportowym czy wypoczynkowym. Uczestnikom nie są zapewniane żadne dodatkowe atrakcje wykraczające poza ramy konieczne do przeprowadzenia Spotkań i dyskusji podczas konferencji (takie jak muzyka na żywo, wykwintne dania czy luksusowy hotel).

Osoby biorące udział w Spotkaniach nie otrzymują płatności w jakiejkolwiek formie z tytułu uczestnictwa ani nie zaliczają wydatków ponoszonych przez Spółkę na ich rzecz do kosztów uzyskania przychodu.

Uczestnicy Spotkań są zarówno osobami prowadzącymi własną praktykę w ramach działalności gospodarczej, jak i osobami zatrudnionymi w specjalistycznych placówkach medycznych (np. lekarzami, farmaceutami, pielęgniarkami lub położnymi). Zdarza się, że uczestnicy Spotkań są jednocześnie zatrudniani przez placówki służby zdrowia i prowadzą własną działalność gospodarczą. W żadnym wypadku jednak uczestników nie łączy ze Spółką stosunek pracy ani umowa cywilnoprawna.

Pismem z dnia 24 stycznia 2014 r. (data nadania 17 stycznia 2014 r., data wpływu 27 stycznia 2014 r.) Spółka wskazała, że potwierdza, że jej zapytaniem są objęte wydarzenia, do których zastosowanie znajdują przepisy obowiązujące od marca 2013 r. Jednocześnie Spółka wyjaśniła, że zaproszenia na spotkania organizowane przez Spółkę są kierowane zarówno do uczestników Spotkań (bezpośrednio), jak również do kierowników specjalistycznych placówek medycznych, którzy mogą delegować na Spotkania zatrudnianych przez siebie pracowników. Spółka nie podpisuje z uczestnikami Spotkań umów sponsoringu ani innych umów nienazwanych nienazwanych w powyższym zakresie. Jednocześnie, Wnioskodawca nie zbiera informacji o tym, czy osoby delegowane przez kierowników specjalistycznych placówek medycznych biorące udział w Spotkaniach prowadzą własną praktykę w ramach działalności gospodarczej ani jaki stosunek prawny wiąże uczestnika Spotkania ze specjalistyczną placówką medyczną. Specjalistyczne placówki medyczne mogą również delegować na Spotkania osoby prowadzące własną działalność gospodarczą, osoby zatrudnione przez placówkę na podstawie umowy o pracę oraz osoby prowadzące własną działalność gospodarczą i jednocześnie zatrudnione przez placówkę na podstawie umowy o pracę.

Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Mając zatem na uwadze, że Wnioskodawca przedstawił już zarówno pełny opis istotnych okoliczności przedstawionych stanów faktycznych, jak też wyczerpujące uzasadnienie swojego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanów faktycznych (w tym rozbudowaną argumentację prawną), Wnioskodawca zwraca się z prośbą o rozpatrzenie jego wniosku i udzielenie odpowiedzi na zadane pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wartość świadczeń otrzymywanych przez uczestników Spotkań w związku z prowadzonymi przez Spółkę aktywnościami promocyjnymi w postaci pokrycia kosztów wynagrodzeń prelegentów stanowi przychód uczestników podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? W przypadku odpowiedzi twierdzącej na powyższe pytanie, czy przychód ten podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a oraz art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT?

Niniejsza interpretacja dotyczy obowiązków płatnika ciążących na Spółce (Wnioskodawcy) w związku z uczestnictwem w spotkaniach przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, w przypadku gdy zaproszenia na spotkania organizowane przez Spółkę są kierowane do kierowników specjalistycznych placówek medycznych zatrudniających te osoby. Natomiast wniosek Spółki w pozostałej części zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Co do zasady, wartość wynagrodzeń prelegentów zaangażowanych przez Spółkę stanowi dla uczestników Spotkań przychód, który jednak będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie szczególnych przepisów ustawy o PIT.

Jednocześnie, w przypadku braku możliwości przypisania realnej korzyści poszczególnym uczestnikom Spotkań (nagrywanie wykładów z możliwością dalszego ich wykorzystania przez Spółkę, ewentualnie brak możliwości ustalenia finalnej listy uczestników), nie będą oni uzyskiwać przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie.

Ogólna definicja przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym została zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten stanowi, że przychód podatkowy stanowią między innymi otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, ustała się natomiast według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b tejże ustawy, a zatem w przypadku uczestników Spotkań powinien w oparciu o wartość faktycznie otrzymanych świadczeń, stosując ceny zakupu usług.

Gdy liczba uczestników organizowanego przez Spółkę Spotkania jest znana, wykład nie będzie nagrywany, a na rzecz Spółki nie zostaną przygotowane żadne materiały edukacyjne, które wykorzystywałaby ona w przyszłości, możliwe jest bowiem zsumowanie wydatków poniesionych na wynagrodzenia prelegentów, a następnie podzielenie otrzymanej wartości przez liczbę uczestników Spotkania i przypisanie każdemu z nich przychodu z nieodpłatnych świadczeń w odpowiedniej wysokości.

W takim przypadku w odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą przychód określony zgodnie z powyższym będzie podlegał opodatkowaniu łącznie z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej w oparciu o treść art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, zaś w przypadku osób nieprowadzących takiej działalności — jako przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Takie stanowisko wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2008 r., sygn. akt IPPB2/415-1143/08-4/MG: „przychód uzyskany przez lekarzy, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, z tytułu sponsorowanego przez Spółkę uczestnictwa w szkoleniach i kongresach, z którymi Spółki nie łączy żaden stosunek zobowiązaniowy będzie podlegał opodatkowaniu, zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jako przychód z innych źródeł. (...) Natomiast lekarze prowadzący działalność gospodarczą winni osiągnięty przychód z nieodpłatnych świadczeń opodatkować łącznie z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej, w oparciu o treść art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Niemniej jednak, gdy przychód zostanie określony na podstawie przepisów ustawy o PIT, może on podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lub art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce stery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów.

Ustawodawca w treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT posłużył się pojęciem podróży bez określenia, że ma to być podróż służbowa, dlatego zakres rozumienia pojęcia podróży jest szerszy i umożliwia stosowanie zwolnienia do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, niezależnie od tego, czy pomiędzy taką osobą a podmiotem niebędącym pracodawcą istnieje jakikolwiek stosunek prawny, czy też nie. Ustawa nie przesądza zatem, że zwolnione od podatku mogą być tylko należności związane stricte z podróżowaniem, ale te, które zostały otrzymane w czasie odbywania podróży. Uczestnictwo w Spotkaniu jest zasadniczym elementem podróży - gdyby Spotkania nie zorganizowano, pokrywanie wszelkich kosztów byłoby zupełnie bezzasadne.

Odrębnym przepisem, o którym mowa w przywołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT, jest Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (dalej: Rozporządzenie).

Katalog innych należności, o których mowa w ustawie, został zawarty w § 2 pkt 2 Rozporządzenia. W lit. d wspomnianego przepisu wymieniono jako przysługującą należność zwrot kosztów innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. W żadnym przepisie Rozporządzenia nie nałożono ograniczeń kwotowych dla tej kategorii należności. W kontekście zwolnienia od podatku powyższe oznacza, że limit zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność z tytułu tych wydatków. Rzecz jasna, wydatki te muszą w uzasadniony sposób wiązać się z celem podróży osoby niebędącej pracownikiem. Wydatki na wynagrodzenia prelegentów ponoszone przez Spółkę mają taki właśnie charakter. Bez poniesienia tych kosztów organizacja Spotkań byłaby niemożliwa, a tym samym podróż osoby niebędącej pracownikiem Spółki utraciłaby sens.

Nie ma przy tym znaczenia, czy uczestnik Spotkania podróżuje do miejscowości swojego zamieszkania lub innej miejscowości, jako że w myśl § 6 Rozporządzenia w związku z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT możliwe jest uznanie za miejscowość zakończenia podróży krajowej miejscowości pobytu stałego lub czasowego. W takim wypadku, zgodnie z § 7 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia, nie przysługuje dieta, jednakże zwrot kosztów, o których mowa w § 2 pkt 2 Rozporządzenia, jest nadal możliwy. W odniesieniu do tej kategorii wydatków powinno mieć zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Należy zwrócić uwagę, że z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT nie wynika jednoznacznie, w jaki sposób powinno nastąpić otrzymanie diet i innych należności za czas podróży przez osobę niebędącą pracownikiem. Dla celów stosowania ww. przepisu sposób ten nie ma zasadniczego znaczenia. W szczególności art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT ma zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy należności za czas podróży są otrzymywane na zasadzie zwrotu kosztów, jak i w sytuacji, gdy należności te są pokrywane z góry przez Spółkę, bez angażowania środków osoby odbywającej podróż. Jest to już ugruntowane podejście interpretacyjne, bowiem opisany pogląd został uznany m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 października 2010 r., sygn. akt IPPB4/415-554/10-6/SP, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lutego 2012 r. sygn. akt IBPBII/415-924/11/BJ, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2011 r., sygn. akt IBPBII/415-747/11/BD czy interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. akt IPPB1/415-1012/09-9/AŻ.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 68a, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń z innych źródeł otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą — jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spotkania mają charakter promocyjny i reklamowy. Choć w ich czasie nie są reklamowane konkretne produkty Spółki, to jednak Grupa G. osiąga marketingową korzyść dzięki temu, że w czasie spotkań promowana jest marka Spółki jako inicjatora działań edukacyjnych i prozdrowotnych, co wpisuje się w cele działalności Spółki.

Powyższe stanowisko Spółki jest zgodne z argumentacją prezentowaną przez sądy administracyjne, m.in. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 3 września 2012 r. w wydanym w analogicznej sprawie, sygn. akt III SA/Wa 3421/11: „Nieodpłatne świadczenie Spółki jest związane z reklamą, promocją leków. Z tych też względów Minister Finansów powinien w wydanej indywidualnej interpretacji wskazać Skarżącej możliwość zastosowania w takim przypadku przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 19 maja 2010 r.), zgodnie z którym wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związki, z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł. Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. akt ITPB2/4l5-828/12/RS: „W związku z oficjalnym przyjmowaniem gości lub kontrahentów, osób wizytujących w ramach umów współpracy naukowej zawartych z uczelniami krajowymi i zagranicznymi Wnioskodawca serwuje poczęstunek w postaci cateringu, usługi gastronomicznej. W sytuacji, gdy spotkania te służą utrwaleniu dobrego wizerunku i promują Uczelnię, wartość otrzymanych świadczeń również korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a) ww. ustawy, jeżeli jednorazowo nie przekracza kwoty 200 zł”.

Jednocześnie Spółka stoi na stanowisku, że z uwagi na brak wyłączenia w przepisach możliwości zastosowania obu zwolnień, Spółka może w zaistniałym stanie faktycznym zastosować zarówno zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT, jak i w art. 21 ust. 1 pk 68a ustawy o PIT w odniesieniu do świadczeń związanych z promocją /reklamą. Limit 200 zł dotycz sumy świadczeń otrzymanych jednorazowo w związku ze wspólnym dla nich zdarzeniem, a nie każdego świadczenia z osobna.

Odmiennie należy traktować przypadki, gdy Spotkanie jest nagrywane bądź gdy nie jest znana dokładna liczba uczestników biorących udział w Spotkaniu.

Jak już Spółka wskazała, ogólna definicja przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym została zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Z przepisu tego wprost wynika, że przychód podatkowy stanowią otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b tejże ustawy. Z powołanych przepisów wynika, że przychód podlegający opodatkowaniu w przypadku uczestników Spotkań powinien być ustalony w oparciu o wartość faktycznie otrzymanych świadczeń, stosując ceny zakupu usług.

Powyższe przepisy ustawy o PIT wskazują, że przychód stanowi otrzymanie świadczenia, jako realnego przysporzenia przejawiającego się w przyroście majątku podatnika. Przychód podatkowy stanowi zawsze wartość realną, określoną w wysokości oznaczonej sumy pieniężnej najpóźniej w momencie jego faktycznego uzyskania, powstającą wyłącznie po stronie konkretnego, zindywidualizowanego podatnika. Tym samym tak długo, jak nie zostanie potwierdzony fakt otrzymania świadczenia lub, jak w przedmiotowej sprawie, nie zostanie zidentyfikowana osoba podatnika oraz nie zostanie ustalona konkretna, pieniężna wartość świadczenia otrzymanego przez tego podatnika, tak długo nie można mówić o powstaniu przychodu podatkowego w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 8 lub art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 2a ustawy o PIT.

Stanowisko to jest ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych — przykładowo wskazane również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1828/11: „O przychodzie pracownika można by mówić, gdyby skorzystał z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w art. 11 ust. 2-2b. (...) Dla opodatkowania istotne jest to, czy danemu pracownikowi można przypisać konkretny, a nie statystyczny, czy potencjalny przychód. (...) Należy wskazać, że brak możliwości ustalenia jednego z elementów stosunku prawnopodatkowego czyni niemożliwym powstanie obowiązku podatkowego, a w konsekwencji ustalenie zobowiązania podatkowego”. Podobnie stwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2012 r., sygn. akt IPPB4/415-535/12-4/SP: ,, Z uwagi na fakt, że zorganizowane przez Spółkę spotkanie nie będzie skierowane do wąskiego kręgu odbiorców (tj. pracowników Spółki bowiem oprócz pracowników uczestniczyło w nich szerokie grono zaproszonych gości) i na dzień ich zorganizowania nie można jednoznacznie ustalić osób w nich uczestniczących, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę — należy stwierdzić, iż z tytułu uczestnictwa w spotkaniu pracowników Spółki oraz zaproszonych gości, nie powstanie po ich stronie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia”.

Jak wskazano w stanie faktycznym, zdarza się, że zamówione przez Spółkę wykłady prelegentów są nagrywane, a prawa do nich oraz do materiałów edukacyjnych związanych z wykładami są przekazywane G. i mogą być wykorzystywane w przyszłości przez Spółkę dla celów kolejnych organizowanych przez nią Spotkań, bądź też dla potrzeb wewnętrznych. Dodatkowo, niekiedy w praktyce może się zdarzyć, że faktyczna liczba uczestników Spotkania jest inna, niż ta wynikająca z posiadanej przez Spółkę dokumentacji. W konsekwencji w niektórych przypadkach Spółka może nie być w stanie stwierdzić, kto uczestniczył w danym Spotkaniu. Takie sytuacje nie występują jednak w Spółce powszechnie.

Należy też zwrócić uwagę, że z faktu poniesienia kosztów wynagrodzeń prelegentów realną korzyść osiągnie Spółka, a nie uczestnicy Spotkań. To Spółka będzie dysponentem czasu, na jaki wynajęła wykładowcę. Spółka może również nabyć prawa do materiałów edukacyjnych, które mogą być potem wykorzystywane przez nieokreśloną liczbę pracowników Grupy G. oraz uczestników nieznanej liczby przyszłych Spotkań.

W tym kontekście należy zaznaczyć, że nagrania video wykładów można odtwarzać nieokreśloną z góry liczbę razy wobec nieokreślonej liczby uczestników. Przypisanie przychodu osobom biorącym udział w konkretnym nagrywanym Spotkaniu jest niemożliwe (z uwagi na nieograniczony krąg odbiorców korzystających z nagrania w nieokreślonym przedziale czasowym), a zatem po stronie uczestnika Spotkania nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, gdy przypisanie przychodu osobom biorącym udział w Spotkaniu jest niemożliwe ze względu na brak informacji o liczbie jego uczestników lub ewentualność wykorzystania przedmiotu nieodpłatnego świadczenia wielokrotnie, należy odstąpić od obliczania przychodu pojedynczego uczestnika.

Podsumowując, Spółka uważa, że wartość świadczeń, które można przypisać poszczególnym uczestnikom Spotkań, może stanowić przychód z nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu, gdy znana jest wartość świadczenia i liczba uczestników Spotkania, Spółka nie otrzymuje praw do wykorzystania materiałów edukacyjnych przygotowanych na potrzeby Spotkania, a zakupiony wykład nie jest nagrywany. Przychód ten może jednak podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie poszczególnych przepisów ustawy o PIT.

Gdy jednak liczba uczestników Spotkania lub wartość świadczenia nie jest znana, zakupiony wykład jest nagrywany z zamiarem odtwarzania go podczas kolejnych Spotkań lub Spółka otrzymuje prawa do wykorzystania materiałów edukacyjnych w przyszłości, uczestnicy Spotkań nie uzyskują przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu udziału w organizowanych (lub współorganizowanych) przez Spółkę Spotkaniach.

Mając na uwadze przytoczone fakty i argumenty, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są tzw. inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka organizując spotkania dla przedstawicieli poszczególnych grup zawodowych (w szczególności lekarzy, farmaceutów, personel farmaceutyczno-medyczny) pokrywa między innymi koszty wynagrodzeń prelegentów opłacanych na podstawie zawartych ze spółką umów zlecenia lub umów o dzieło. Do obowiązków prelegenta należy przeprowadzenie wykładu i ewentualnie przygotowanie materiałów edukacyjnych. Zaproszenia na spotkania organizowane przez Spółkę są kierowane zarówno do uczestników Spotkań (bezpośrednio), jak również do kierowników specjalistycznych placówek medycznych, którzy mogą delegować na Spotkania zatrudnianych przez siebie pracowników. Spółka nie podpisuje z uczestnikami Spotkań umów sponsoringu ani innych umów nienazwanych nienazwanych w powyższym zakresie.

W świetle powyższego podkreślić należy, że nieodpłatne świadczenie w wysokości kosztów związanych z organizacją spotkań otrzymuje pracodawca tej osoby, który deleguje go na spotkanie, a nie same osoby uczestniczące w spotkaniu. A zatem po stronie osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nie powstaje przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji nie może być mowy o wystawieniu dla niego oraz właściwego organu podatkowego informacji o przychodach z innych źródeł PIT-8C. Tym samym Spółka nie jest zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C w związku z uczestnictwem tych osób w spotkaniach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż w sytuacji gdy zaproszenia na spotkania są kierowane do kierowników specjalistycznych placówek medycznych, którzy mogą delegować na Spotkania zatrudnianych przez siebie pracowników, bez znaczenia pozostaje fakt, czy Spółce znana jest wartość świadczenia, liczba uczestników spotkania oraz posiadane prawo do wykorzystania materiałów edukacyjnych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych - wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.