Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-100/14/MN
z 7 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.) uzupełnionym w dniu 17 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 17 kwietnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest ojcem pełnoletniej córki, która w 2012 r. uczyła się w szkole średniej i pozostawała na Jego utrzymaniu. W dniu 2 lutego 2010 r. ukończyła 18 lat. W 2012 r. pracowała dorywczo, w wyniku czego otrzymała dochód w wysokości:

• przed odliczeniami - 3 498 zł 62 gr - dochód wykazany w pozycji 62 druku PIT-37,
• po odliczeniach - 3 038 zł - dochód wskazany w pozycji 104 druku PIT-37.

Dochód w kwocie 3 498 zł 62 gr osiągnęła będąc osobą pełnoletnią.

W zeznaniu rocznym za 2012 r. (PIT-37) Wnioskodawca dokonał odliczenia ulgi na dziecko, uwzględniając dochód jaki córka wykazała w pozycji 104 swojego zeznania PIT-37, czyli dochód po dokonaniu stosownych odliczeń. Takiego sposobu odliczenia Wnioskodawca dokonał na podstawie art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa granicę możliwych zarobków dziecka kwalifikujących do odliczenia ulgi na dziecko jako dochód podlegający opodatkowaniu, a więc dochód z pozycji 104 formularza PIT-37, w tym przypadku kwoty 3 038 zł.

Wnioskodawca wskazuje, że w myśl art. 6 ust. 4 pkt 3 w związku z art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, górny limit dochodów dziecka uprawniający do zastosowania ulgi na jego wychowanie to kwota 3 089 zł. Ponieważ dochód córki po dokonaniu stosownych odliczeń wyniósł 3 038 zł, a więc nie przekroczył kwoty określonej w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy Wnioskodawca uznał, że przysługiwało mu uprawnienie do odliczenia ulgi na dziecko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Co oznacza „dochód podlegający opodatkowaniu” w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Kwotę, z której pozycji zeznania podatkowego PIT-37 należy uwzględnić przy ustalaniu czy przysługuje ulga na dziecko, które uzyskało dochód w danym roku podatkowym zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy przysługuje ulga na dziecko, jeżeli kwota wykazana w pozycji 104 formularza PIT-37 nie przekracza kwoty 3 089 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy „dochód podlegający opodatkowaniu” w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 3 to dochód po dokonaniu stosownych odliczeń, czyli dochód wykazany w pozycji 104 formularza PIT-37. W myśl art. 6 ust. 4 pkt 3 w związku z art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych- przy ustalaniu czy przysługuje ulga na dziecko, które uzyskało dochód w danym roku podatkowym należy uwzględnić kwotę z pozycji 104 zeznania podatkowego PIT-37. Wnioskodawca uważa, że jeżeli kwota wskazana w pozycji 104 zeznania podatkowego formularza PIT-37 nie przekracza kwoty 3 089 zł wskazanej jako górny limit dochodów dziecka uprawniających do zastosowania ulgi, to ulga na dziecko przysługuje. Wnioskodawca wskazuje wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 stycznia 2012r. sygn. akt I SA/Ol 734/11 wydany w podobnej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady korzystania z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu za rok 2012 określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z poźn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

W myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Artykuł 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi, że w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27 ust. 5 analizowanej ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W myśl art. 27f ust. 6 ww. ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
  

w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest ojcem pełnoletniej córki, która w 2012 r. uczyła się w szkole średniej i pozostawała na Jego utrzymaniu. Córka ukończyła 18 lat w dniu 2 lutego 2010 r. W 2012 r. córka Wnioskodawcy pracowała dorywczo, w wyniku czego otrzymała dochód w wysokości:

• przed odliczeniami - 3 498 zł 62 gr - dochód wykazany w pozycji 62 druku PIT-37
• po odliczeniu - 3 038 zł - dochód wskazany w pozycji 104 druku PIT-37.

Dochód w kwocie 3 498 zł 62 gr osiągnęła będąc osobą pełnoletnią.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2012 r., należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym - w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego - dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2012 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556,02 zł oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym, stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zatem dochód wykazywany w pozycji 62 formularza PIT-37 za 2012 r. należy rozumieć jako dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ww. ustawy. Przy czym jest on różnicą pomiędzy osiągniętym w roku podatkowym przychodem a kosztami jego uzyskania.

Natomiast we wskazanej przez Wnioskodawcę pozycji 104 formularza PIT-37 za 2012 r. podatnik wykazuje podstawę obliczenia podatku, którą stanowi dochód pomniejszony o kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, odliczeń wykazanych w części B załącznika PIT/O, ulgi odsetkowej – wykazanej w części B.1 załącznika PIT/D, wydatków mieszkaniowych – wykazanych w części B.3. załącznika PIT/D.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro ustawodawca jednoznacznie zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po dokonaniu stosownych odliczeń to dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania - w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego - pełnoletniego, uczącego się dziecka, należy jego dochód określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu (pozycja 62 formularza PIT-37 za 2012 r.). Ponieważ w roku 2012 córka Wnioskodawcy uzyskała dochód w wysokości 3 498 zł 62 gr, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy. Przy ustalaniu prawa do ulgi nie można uwzględnić kwoty wykazanej w pozycji 104 wskazanego formularza, gdyż nie jest to dochód w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podstawa obliczenia podatku, czyli dochód po dokonaniu stosownych odliczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.