Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1144/13/AW
z 12 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu 22 października 2013 r.), uzupełnionym w dniach 21 stycznia oraz 4 lutego 2014 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu opodatkowania czynności przekazania środków trwałych, w tym samochodu osobowego, na cele osobiste – jest prawidłowe,

• sposobu opodatkowania czynności sprzedaży środków trwałych przejętych po zmarłym mężu – jest nieprawidłowe,

• obowiązku sporządzenia spisu z natury w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i odprowadzenia należnego podatku – jest prawidłowe,

• podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 21 stycznia i 4 lutego 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności przekazania środków trwałych, w tym samochodu osobowego, na cele osobiste, sposobu opodatkowania czynności sprzedaży towarów przejętych po zmarłym mężu, obowiązku sporządzenia spisu z natury w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i odprowadzenia należnego podatku oraz podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 9 maja 2013 r. zmarł mąż, z którym przez cały okres małżeństwa łączyła Panią małżeńska wspólność majątkowa. Zmarły prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług przeładunkowych i był podatnikiem VAT czynnym. W dniu 14 maja 2013 r. zarejestrowała Pani działalność na własne nazwisko w celu kontynuowania działalności po zmarłym mężu. Nowozałożona firma została zgłoszona we właściwym urzędzie skarbowym wraz z pismem o kontynuacji działalności po zmarłym, aktem poświadczenia dziedziczenia i protokołem dziedziczenia, z którego wynika, że Pani jest jedynym spadkobiercą. Przejęła Pani cały majątek firmy męża, wszystkich pracowników, środki trwałe w postaci m.in. maszyn budowlanych, samochodów ciężarowych i osobowych oraz wyposażenie. Przy zakupie ww. składników majątku odliczono 100% podatku naliczonego, a od zakupu samochodu osobowego 60% podatku naliczonego. Nabycia samochodu osobowego dokonano w 2005 r. Był on użytkowany na potrzeby działalności przez cały okres od nabycia do śmierci męża, a później, od 9 maja 2013 r. przez Panią. Firma Pani ma ten sam profil działalności gospodarczej, co firma męża. Jest Pani również podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytania.

• Czy spadkobierca kontynuujący działalność po zmarłym mężu, który odliczył podatek przy nabyciu środków trwałych (samochodów ciężarowych oraz samochodu osobowego i maszyn), w przypadku przekazania ich na cele osobiste będzie musiał opodatkować tę czynność podatkiem od towarów i usług?
  

• Czy w przypadku, gdy spadkobierca chciałby sprzedać środki trwałe przejęte po zmarłym (który odliczył przy ich zakupie podatek naliczony – 100% od samochodów ciężarowych i innych maszyn i 60% od samochodu osobowego), wprowadzone do ewidencji środków trwałych nowopowstałej firmy, musiałby naliczyć podatek od towarów i usług przy ich sprzedaży, czy mógłby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
  

• Czy gdyby kontynuująca działalność chciała, np. po upływie pół roku, zlikwidować działalność gospodarczą, musiałaby wykazać środki trwałe i wyposażenie przejęte z działalności spadkodawcy w remanencie likwidacyjnym i odprowadzić od nich podatek od wartości rynkowej z dnia likwidacji, w związku z tym, że zmarły odliczył podatek przy ich zakupie?
  

Zdaniem Wnioskodawcy, jako spadkobierca kontynuujący działalność po zmarłym mężu, przejmuje nie tylko prawa, ale także wszelkie obowiązki, jakie ciążyłyby na zmarłym mężu. Wobec tego, w przypadku przekazania środków trwałych należących do Pani przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli spadkodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, jest Pani zobowiązana wykazać podatek należny od tego przekazania. Wskazała Pani, że od przekazania na cele prywatne samochodu osobowego, przy zakupie którego mąż odliczył 60% podatku, nie będzie musiała wykazywać należnego podatku, ponieważ samochód ten był użytkowany na potrzeby prowadzonej działalności przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, a w okresie od dnia1 kwietnia 2013 r. nie dokonano nabycia żadnych części składowych.

W odniesieniu do pytania drugiego stwierdziła Pani, że kontynuując działalność po zmarłym mężu ma obowiązek przy sprzedaży samochodów ciężarowych i maszyn naliczyć podatek w związku z tym, że przy ich nabyciu spadkodawca odliczył 100% podatku naliczonego, natomiast przy sprzedaży samochodu osobowego, przy zakupie którego spadkodawca odliczył 60% podatku, może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W odniesieniu do pytania trzeciego zaprezentowała Pani stanowisko, że przy likwidacji działalności gospodarczej będzie musiała odprowadzić podatek od środków trwałych i wyposażenia wykazanych w remanencie likwidacyjnym od wartości rynkowej z dnia likwidacji działalności, mimo że sama tego podatku nie odliczyła a zrobił to zmarły mąż – spadkodawca. Stwierdziła Pani, że w przypadku gdy spadkodawca odliczył przy zakupie tylko 60% podatku, może wykazać dany środek trwały w remanencie likwidacyjnym ze stawką zwolnioną i podatku nie odprowadzać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie sposobu opodatkowania czynności przekazania środków trwałych, w tym samochodu osobowego, na cele osobiste,
  

• nieprawidłowe - w zakresie sposobu opodatkowania czynności sprzedaży towarów przejętych po zmarłym mężu,
  

• prawidłowe - w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i odprowadzenia należnego podatku,
  

• nieprawidłowe - w zakresie podstawy opodatkowania towarów podlegających spisowi z natury.
  

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późń. zm.), spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Stosownie do § 2 cyt. artykułu, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższych przepisów wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy, czy nie. Zatem istotne znaczenie ma ustalenie charakteru prawa bądź obowiązku, które wynikają z przepisów ustaw podatkowych, a przechodzących na spadkobiercę podatnika, tj. czy realizowane prawa mają walor prawa majątkowego, czy niemajątkowego, gdyż taki podział wprowadził ustawodawca w cyt. powyżej przepisach art. 97 § 1-2 Ordynacji podatkowej. Podział ten ma o tyle znaczenie, że określa zakres przejmowanych praw.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z poźń. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Stosownie do ust. 4 cyt. artykułu, przepis ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl postanowień art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Według ust. 8 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35, z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższy przepis miał brzmienie: „Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.”

Stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1608), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 34 lit. a) tiret pierwsze ustawy zmieniającej z dnia 7 grudnia 2012 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższy przepis miał brzmienie: „Zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”

Ponadto z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylono ust. 2 ww. artykułu, który stanowił, że przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U., poz. 1722), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

– nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia była uregulowana w § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
   
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje art. 29a, wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 1 pkt 24 ww. ustawy zmieniającej z dnia 7 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W ust. 6 pkt 1 powołanego wyżej artykułu wskazano, że podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przekazanie na cele osobiste środków trwałych, o których mowa we wniosku, będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako czynność stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, z uwagi na fakt, że przy ich nabyciu mężowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części, przy czym w przypadku przekazania samochodu osobowego zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku przewidziane w powołanym rozporządzeniu (§ 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. – jeśli przekazanie miało miejsce do końca 2013 r. lub § 3 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. - jeżeli nastąpiło/nastąpi po tym okresie). Wobec tego stanowisko Pani w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Podobnie zgodzić się należy z Pani stanowiskiem, że sprzedaż samochodów ciężarowych i maszyn będzie opodatkowana podstawową stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Jak bowiem wynika z treści wniosku, mężowi (spadkodawcy) przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wobec czego sprzedaż dokonana do dnia 31 grudnia 2013 r. nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nie są również spełnione warunki do objęcia tej transakcji zwolnieniem od podatku po dniu 1 stycznia 2014 r., ponieważ towary te były zarówno przez męża, jak i Panią, wykorzystywane do działalności opodatkowanej. Natomiast zbycie samochodu osobowego będzie zwolnione -tak, jak przy przekazaniu na cele osobiste-  na podstawie regulacji zawartej w ww. rozporządzeniu, a nie - jak Pani wskazała - art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak słusznie Pani stwierdziła, w sytuacji likwidacji działalności gospodarczej będzie zobowiązana do sporządzenia na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu spisu z natury towarów, w tym towarów przejętych w drodze spadku, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji, będzie zobowiązana do opodatkowania ww. towarów i odprowadzenia należnego podatku wg właściwych stawek podatku, zaś w przypadku ww. samochodu osobowego zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku.

Podstawą opodatkowania towarów ujętych w spisie z natury będzie cena ich nabycia (lub towarów podobnych) bądź koszt ich wytworzenia, określone w momencie dostawy, tj. w momencie ujęcia ich w remanencie likwidacyjnym, sporządzanym na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że podstawą opodatkowania towarów ujętych w spisie z natury, będzie cena ich nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis z natury (tj. dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu), pomniejszona o kwotę podatku. Wobec powyższego stwierdzenie Pani, że przy likwidacji działalności gospodarczej będzie musiała odprowadzić podatek od wartości rynkowej towarów z dnia likwidacji działalności, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z poźń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.