Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-5/14/MK
z 7 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 grudnia 2013 r. (wpływ do Biura – 7 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz preferencyjnego rozliczenia podatku za 2013 r. z tytułu samotnego wychowywania dziecka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz preferencyjnego rozliczenia podatku za 2013 r. z tytułu samotnego wychowywania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Córka Wnioskodawczyni – uczennica liceum, pracowała na umowę zlecenie wg. stawki godzinowej w okresie od kwietnia do sierpnia 2013 r. W trakcie świadczenia przez nią pracy przypadła data ukończenia 18 roku życia. Do lipca 2013 r. jako małoletnie dziecko – córka otrzymała dochody w wysokości ok. 2.790 zł opodatkowane według skali podatkowej, zaś od lipca 2013 r., gdy ukończyła 18 rok życia uzyskała dochód ok. 2.000 zł, czyli dochód osiągnięty przez nią od momentu uzyskania pełnoletności nie przekroczył kwoty 3.089 zł. Szczegółowe informacje nt. wysokości osiągniętych przez nią dochodów oraz pobranych przez pracodawcę zaliczek zostaną zawarte w PIT-11 – przesłanym przez pracodawcę. Córka nadal się uczy.

W ocenie Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada prawo do zastosowania ulgi prorodzinnej oraz preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego, jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok 2013.

Pracownicy Urzędu Skarbowego, do którego Wnioskodawczyni kilkakrotnie dzwoniła w sprawie potwierdzenia posiadania tego prawa, stali jednak na stanowisku, że dochód uzyskany w 2013 r. przez córkę zarówno przed, jak i po ukończeniu przez nią 18 roku życia powinien zostać zsumowany i potraktowany łącznie, a w związku z przekroczeniem kwoty 3.089 zł Wnioskodawczyni nie będzie uprawniona do skorzystania z ulgi prorodzinnej, ani też preferencyjnego rozliczenia wspólnie z córką. Wnioskodawczyni zaś zapis ustawy interpretuje w ten sposób, że w przypadku ustalania prawa do ulgi powinien zostać uwzględniony dochód córki uzyskany dopiero po ukończeniu 18 roku życia. W związku z rozbieżnościami pomiędzy stanowiskiem Wnioskodawczyni, a stanowiskiem pracowników US, w zakresie interpretacji zapisów z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. sprawie Wnioskodawczyni zwracała się czterokrotnie z telefonicznym zapytaniem do Krajowej Informacji Podatkowej, gdzie każdorazowo potwierdzono przysługujące prawo do skorzystania przez nią z ulgi prorodzinnej za rok 2013.

Uzyskane informację Wnioskodawczyni przekazywała telefonicznie do US, niestety negatywne dla niej stanowisko, pozostało niezłomne niezmienne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz preferencyjnego rozliczenia z tytułu samotnego wychowywania dziecka w rozliczeniu podatkowym PIT za 2013 rok, w przypadku gdy zsumowany łączny dochód uzyskany przez córkę zarówno przed, jaki po ukończeniu przez nią 18 roku życia przekracza kwotę 3089 zł a jednocześnie przy założeniu, że córka po osiągnięciu 18-tego roku życia osiągnęła dochód w wysokości ok. 2.000 zł., czyli nie przekraczający kwoty 3.089 zł?
2. Czy właściwe jest stanowisko przedstawicieli Urzędu Skarbowego, dot. konieczności zsumowywania dochodów małoletniego dziecka oraz dziecka jako osoby pełnoletniej, w roku w którym uczące dziecko kończy 18 rok życia, w celu ustalania prawa do ulgi i preferencji określonych w punkcie 1.?
3. Czy w przypadku potwierdzenia prawa do skorzystania przez Wnioskodawczynię z ww. ulgi wystarczające, jako dowody na potwierdzenie osiągniętych przez córkę dochodów (obok PIT -11) będą wyciągi przelewów zrealizowanych przez pracodawcę na konto córki, czy wymagane będzie zwrócenie się do pracodawcy o przesłanie dodatkowego zaświadczenia o dochodach uzyskanych przez córkę w rozbiciu na dochód uzyskany przed i po 18-tym roku życia, a może konieczne będą jakieś inne dodatkowe potwierdzenia o dochodach córki sprzed i po uzyskaniu 18-tego życia?
   
   

W ocenie Wnioskodawczyni, w rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2013 powinna być uprawniona do skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz z preferencyjnego rozliczenia podatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka, w związku z faktem, że w roku 2013 dochód jej córki z tytułu umowy zlecenia po ukończeniu przez nią 18 roku życia nie przekroczył limitu, czyli kwoty 3.089 zł. Wnioskodawczyni uważa, że ograniczenia w zarobkowaniu mają zastosowanie wyłącznie do pełnoletnich dzieci (uczących się), do ukończenia przez nich 25 lat, zaś wobec dzieci które nie ukończyły 18 lat, czyli małoletnich, ustawodawca nie przewidział ograniczeń kwotowych związanych z uzyskiwaniem dochodu, więc dochód dziecka małoletniego nie powinien być uwzględniany, a tym bardziej sumowany z dochodem córki, już jako osoby pełnoletniej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz preferencyjnego rozliczenia podatku za 2013 r. z tytułu samotnego wychowywania dziecka, tj. pytania nr 1.

W zakresie pytania nr 2 i nr 3 – wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

• małoletnie,
• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy stanowi, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkiem przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji przysługuje jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie, tj. bez udziału drugiego rodzica, wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Z przepisu art. 27f ust. 2 ww. ustawy wynika, iż odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
   
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
      
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Z przepisu art. 27f ust. 2d ww. ustawy wynika, iż za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
   
   

Przepis art. 27f ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 7 ustawy wynika, iż przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z wniosku wynika, iż córka Wnioskodawczyni – uczennica liceum, pracowała na umowę zlecenie wg. stawki godzinowej w okresie od kwietnia do sierpnia 2013 r. W trakcie świadczenia przez nią pracy przypadła data ukończenia 18 roku życia. Do lipca 2013 r. jako małoletnie dziecko – córka otrzymała dochody w wysokości ok. 2.790 zł opodatkowane według skali podatkowej, zaś od lipca 2013 r., gdy ukończyła 18 rok życia uzyskała dochód ok. 2.000 zł, czyli dochód osiągnięty przez nią od momentu uzyskania pełnoletności nie przekroczył kwoty 3.089 zł. Szczegółowe informacje nt. wysokości osiągniętych przez nią dochodów oraz pobranych przez pracodawcę zaliczek zostaną zawarte w PIT-11 – przesłanym przez pracodawcę. Córka nadal się uczy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawczyni w 2013 roku posiada status osoby samotnie wychowującej dziecko to ma prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wnioskodawczyni może rozliczać się z córką w taki sposób gdyż córka do lipca 2013 r. była osobą małoletnią. Matce samotnie wychowującej córkę do czasu ukończenia przez nią 18 roku życia przysługuje prawo do preferencyjnego rozliczenia nawet w przypadku przekroczenia przez córkę kwoty dochodu 3.089 zł.

Nie ma znaczenia, że dziecko w 2013 r. uzyskało dochód łączny w kwocie około 4.700 zł, gdyż w stosunku do dzieci małoletnich ustawodawca nie wprowadził kryterium dochodowego. Ulga przysługuje więc Wnioskodawczyni z tytułu wychowywania małoletniej córki bez względu na kwotę dochodu córki. Prawo to dotyczy rocznego rozliczenia. Nie ma znaczenia, że córka ukończyła 18 lat w lipcu 2013 r.

Ponadto kwoty dochodu osiągniętego przez małoletnie dziecko czyli do lipca 2013 r. nie należy sumować z dochodami osiągniętymi przez córkę po ukończeniu 18 roku życia. Jako osoba pełnoletnia córka Wnioskodawczyni osiągnęła dochody nie przekraczające kwoty 3.089 zł.

Ponadto w 2013 r. Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Wynika to z faktu, że nie należy sumować kwot dochodu osiągniętego przez małoletnie dziecko z dochodami osiągniętymi przez to dziecko po ukończeniu 18 roku życia. Ulga przysługuje na małoletnie dziecko, za każdy miesiąc, w którym rodzic wykonywał władzę rodzicielską. Należy więc brać pod uwagę dochody małoletniego dziecka. Córka Wnioskodawczyni jako osoba małoletnia osiągnęła dochody w kwocie około 2.790 zł czyli nieprzekraczające kwoty 3.089 zł.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.