2014.03.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1235/13-3/AD
z 19 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 20 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych. Wniosek uzupełniono 4 marca 2014 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) jest jednym z czołowych producentów i dystrybutorów elektronarzędzi i narzędzi ręcznych. Dystrybuowane przez Spółkę towary są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową ich sprzedażą. W ramach tych transakcji Wnioskodawca przekazuje swoim kontrahentom nieodpłatnie różnego typu materiały drukowane, reklamowe bądź ekspozycyjne, tj.:

katalogi prezentujące ofertę poszczególnych grup produktowych,
ekspozytory projektowane i dedykowane pod konkretne produkty Spółki, których zadaniem jest prezentacja i odpowiednie wyeksponowanie asortymentu w sklepach np. osobne ekspozytory na papier ścierny, piły, szlifierki, buty, ubrania robocze, wkrętaki, narzędzia ogrodnicze,
regały jak i również dedykowane do nich półki i blendy przekazywane klientom oferującym produkty Spółki w celu właściwej ekspozycji dostępnego asortymentu,
haki i zawieszki służące właściwej ekspozycji towarów Spółki w sklepie,
naklejki i plakaty dedykowane do oklejania regałów, ścian, witryn i innych elementów wyposażenia sklepów w celu zwrócenia uwagi na asortyment produktów oferowanych przez Spółkę,
flagi oraz banery wywieszane wewnątrz i na zewnątrz sklepów oferujących asortyment Spółki, w celu zwrócenia uwagi potencjalnego kupującego na marki i aktualną ofertę bądź promocję,
kalendarze ścienne i książkowe z logo Spółki i materiałami informacyjnymi na temat marek firmy.

Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z ww. materiałów wynosi powyżej 10 zł.

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem/wytworzeniem ww. materiałów.

Ww. materiały są przekazywane nieodpłatnie i nie podlegają zwrotowi, zatem następuje ich nieodpłatna dostawa.

Funkcją materiałów wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego, jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę, ich reklamowanie bądź eksponowanie do sprzedaży. Materiały te nie mają wartości użytkowej – konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy – konsumenta, gdyż po zrealizowaniu swojej funkcji reklamowej, informacyjnej lub ekspozycyjnej, ze względu na ścisły związek z towarami Spółki stają się bezużyteczne dla odbiorcy (kontrahenta). Oznacza to, że odbiorca przekazywanych materiałów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom przez Wnioskodawcę, w związku z działalnością gospodarczą materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś przekazanie materiałów określonych w pkt 7 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie kontrahentom nieodpłatnych materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak konsumpcyjnego charakteru tych przekazań. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega natomiast przekazanie kalendarzy ściennych i książkowych z logo Spółki o wartości przekraczającej 10 zł, gdyż tym towarom można przypisać konsumpcyjny charakter z punktu widzenia odbiorcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3).

W myśl art. 7 ust. 4, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1. jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie dokonuje ich opodatkowania).

Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, iż rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów drukowanych, reklamowych oraz ekspozycyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. U podstaw tego podatku leży obciążenie konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Funkcją materiałów wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę, ich reklamowanie bądź eksponowanie do sprzedaży. Materiały te nie mają wartości użytkowej – konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy – konsumenta, gdyż po zrealizowaniu swoje funkcji reklamowej, informacyjnej lub ekspozycyjnej, ze względu na ścisły związek z towarami Spółki stają się bezużyteczne dla odbiorcy (kontrahenta). Oznacza to, że odbiorca przekazywanych materiałów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie sądowym (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2114/09, czy też wyrok NSA z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1201/10) jak również indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., znak: IPPP1/443-145/13 -2/PR, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 maja 2013 r., znak: ILPP2/443-108/1 3-4/AKr, czy też interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 czerwca 2013 r., znak: PTPP1/443-308/13-4/MG).

Należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1201/10), materiały informacyjne nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym. Stanowią specyficzny produkt zawierający informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego po stronie odbiorcy, a jedynie przekazują informację o danym produkcie. Dlatego też nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej. Orzeczenia te zapadły co prawda na gruncie przepisów obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r., niemniej jednak w sposób jednoznaczny wskazują, iż materiałów niemających konsumpcyjnego charakteru nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co więcej stanowisko prezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone także w wydanej przez Ministra Finansów broszurze omawiającej zmiany w podatku od towarów i usług wchodzące w życie 1 kwietnia 2013 r. (źródło: http://www.finanse.mf.gov.pl/vat/wyjasnienia-i -komunikaty). Wskazano w niej bowiem, iż „w pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości”.

Z tego też względu Wnioskodawca uważa, że jedynymi materiałami wymienionymi w opisie stanu faktycznego, które mogą ze swej istoty stanowić wartość dla odbiorcy, z uwagi na swój nie tylko informacyjny i reklamowy charakter są kalendarze ścienne i książkowe z logo Spółki i materiałami informacyjnymi na temat marek firmy.

Biorąc pod uwagę powyższe wydanie tych kalendarzy należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przeciwieństwie do innych materiałów wyszczególnionych przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest także przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny, o ile przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Wskazać należy, że zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) jest jednym z czołowych producentów i dystrybutorów elektronarzędzi i narzędzi ręcznych. Dystrybuowane przez Spółkę towary są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową ich sprzedażą. W ramach tych transakcji Wnioskodawca przekazuje swoim kontrahentom nieodpłatnie różnego typu materiały drukowane, reklamowe bądź ekspozycyjne tj.:

katalogi prezentujące ofertę poszczególnych grup produktowych,
ekspozytory projektowane i dedykowane pod konkretne produkty Spółki, których zadaniem jest prezentacja i odpowiednie wyeksponowanie asortymentu w sklepach np. osobne ekspozytory na papier ścierny, piły, szlifierki, buty, ubrania robocze, wkrętaki, narzędzia ogrodnicze,
regały jak i również dedykowane do nich półki i blendy przekazywane klientom oferującym produkty Spółki w celu właściwej ekspozycji dostępnego asortymentu,
haki i zawieszki służące właściwej ekspozycji towarów Spółki w sklepie,
naklejki i plakaty dedykowane do oklejania regałów, ścian, witryn i innych elementów wyposażenia sklepów w celu zwrócenia uwagi na asortyment produktów oferowanych przez Spółkę,
flagi oraz banery wywieszane wewnątrz i na zewnątrz sklepów oferujących asortyment Spółki, w celu zwrócenia uwagi potencjalnego kupującego na marki i aktualną ofertę bądź promocję,
kalendarze ścienne i książkowe z logo Spółki i materiałami informacyjnymi na temat marek firmy.

Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z ww. materiałów wynosi powyżej 10 zł.

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem/wytworzeniem ww. materiałów.

Ww. materiały są przekazywane nieodpłatnie i nie podlegają zwrotowi, zatem następuje ich nieodpłatna dostawa.

Funkcją materiałów wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego, jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę, ich reklamowanie bądź eksponowanie do sprzedaży. Materiały te nie mają wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta, gdyż po zrealizowaniu swojej funkcji reklamowej, informacyjnej lub ekspozycyjnej, ze względu na ścisły związek z towarami Spółki stają się bezużyteczne dla odbiorcy (kontrahenta). Oznacza to, że odbiorca przekazywanych materiałów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii rozstrzygnięcia, czy nieodpłatne przekazania kontrahentom przez Wnioskodawcę, w związku z działalnością gospodarczą materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”.

Z kolei „użytkowy” (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pl) to: „mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)”, „konsumpcja” to „wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb”.

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”. Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1. „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług”, 2. „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”; informacja to m.in. „wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś”; natomiast drukować oznacza: 1. „odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich”, 2. „oddawać do druku, publikować”, 3. „wytłaczać deseń na tkaninie”. Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych, stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom materiałów wskazanych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Natomiast, w odniesieniu do kalendarzy ściennych i książkowych z logo Spółki i materiałami informacyjnymi na temat marek firmy wymienionych w pkt 7 opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że pełnią one funkcję zarówno informacyjną jak i nośnika reklamy, jednakże mają one dla nabywcy wartość użytkową (konsumpcyjną). Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie przedmiotowych kalendarzy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, jeżeli spełniają one definicję prezentów o małej wartości.

Z wniosku wynika, że cena przekazywanych niektórych z ww. materiałów wynosi powyżej 10 zł.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie kontrahentom przez Wnioskodawcę, w związku z działalnością gospodarczą materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych wymienionych w pkt 1-6 opisu stanu faktycznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś przekazanie materiałów określonych w pkt 7, o ile nie spełnia definicji prezentów o małej wartości, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin