INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 30.03.2012 r. (data wpływu 10.04.2012 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 18.06.2012 r. (data nadania 20.06.2012 r., data wpływu 25.06.2012 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 12.06.2012 r. Nr IPPB2/415-346/12-2/MG (data nadania 12.06.2012 r., data doręczenia 15.06.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zapomóg otrzymywanych przez emerytów w związku z indywidualnym zdarzeniem losowym, długotrwałą chorobą, lub śmiercią – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zapomóg otrzymywanych przez emerytów w związku z indywidualnym zdarzeniem losowym, długotrwałą chorobą, lub śmiercią.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 12.06.2012 r. Nr IPPB2/415-346/12-2/MG (data nadania 12.06.2012 r., data doręczenia 15.06.2012 r.) na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• dostarczenie dokumentów (oryginału lub urzędowo poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii dokumentów), z których wynika umocowanie osoby, do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej,
• wskazanie, czy złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego,
• wyjaśnienie, czy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy także podatku od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na to, że w części E.2. formularza ORD-IN zaznaczono poz. 54. Podatek dochodowy od osób fizycznych, a także poz. 57 Podatek od czynności cywilnoprawnych, jednakże treść wniosku oraz sformułowane pytanie wskazują, że wniosek dotyczy tylko ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku, gdy wniosek dotyczy także podatku od czynności cywilnoprawnych organ podatkowy prosi o przedstawienie stanu faktycznego mającego być przedmiotem interpretacji, sformułowanie pytania w zakresie tego podatku oraz przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do sformułowanego pytania.
  
  

W dniu 25.06.2012 r. z zachowaniem ustawowego terminu do tut. organu wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 18.06.2012 r. (data nadania 20.06.2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wypłaca z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczenia dla emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio stosunkiem pracy. Indywidualnie emeryci otrzymują świadczenia w postaci zapomóg w przypadku zdarzeń losowych, zapomóg zdrowotnych, innych zapomóg spowodowanych trudną sytuacją materialną, dofinansowania do wypoczynku letniego (również dzieci).

Emeryt otrzyma zapomogę w związku z długotrwałą chorobą w kwocie 3.000 zł. Kwota 2.280 zł zostanie zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., a pozostała kwota, tj. 720 zł zostanie zwolniona na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego można uznać, że kwota wypłacanej zapomogi otrzymywanej w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci po przekroczeniu w roku podatkowym kwoty 2.280 zł korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane są wszelkie świadczenia wypłacane emerytom...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapomogi trzymywane w związku z indywidualnymi zdarzeniami losowymi, długotrwałymi chorobami, czy śmiercią podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a powyżej tej kwoty korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, że z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych emeryt może otrzymać nieopodatkowaną zapomogę do kwoty 4.560 zł rocznie. Nadwyżka powyżej 4.560 zł podlega opodatkowaniu 10% podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawca wypłaca z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczenia dla emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio stosunkiem pracy. Indywidualnie emeryci otrzymują świadczenia w postaci zapomóg w przypadku zdarzeń losowych, zapomóg zdrowotnych, innych zapomóg spowodowanych trudną sytuacją materialną, dofinansowania do wypoczynku letniego (również dzieci).

Emeryt otrzyma zapomogę w związku z długotrwałą chorobą w kwocie 3.000 zł. Kwota 2.280 zł zostanie, w ocenie Wnioskodawcy zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast pozostała kwota, tj. 720 zł zostanie zwolniona na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicją występującą w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Ustawodawca nie zdefiniował także pojęcia „zdarzenie losowe”, ale zgodnie ze znaczeniem, jakie ma ono w języku potocznym jest to zdarzenie nieprzewidywalne, niezależne od woli człowieka, nie do uniknięcia, mimo zachowania należytej staranności. Przez „klęskę żywiołową” przyjąć z kolei należy zdarzenie spowodowane niszczycielskim działaniem sił przyrody, jak powodzie, huragany, ulewne deszcze, uderzenia piorunów, gradobicie itp.

Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg. Analizując, czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym, jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Z powyższego wynika, iż podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

W świetle powyższego, ze zwolnienia od podatku korzystają tylko zapomogi wypłacone w związku z zaistnieniem sytuacji określonych powyżej. A zatem tylko zapomogi pieniężne wypłacane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci (pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Z zacytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że aby świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,
• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy w tym od związków zawodowych,
• wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.
  
  

Zatem dla emerytów i rencistów świadczenia otrzymane od byłego zakładu pracy stanowią przychód. Jednakże przychód ten bez względu na źródło finansowania korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wartość otrzymanych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Od nadwyżki ponad tę kwotę płatnik obowiązany jest, zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobrać 10% zryczałtowany podatek dochodowy.

Płatnicy, w myśl postanowień art. 41 ust. 4 ww. ustawy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że zastosowanie do zapomogi otrzymanej przez emeryta z tytułu długotrwałej choroby zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości zastosowania do nadwyżki ponad kwotę 2.280 zł zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 38 cytowanej ustawy (pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek zawartych w tym przepisie).

Należy podkreślić, że powyżej wymienione zwolnienia mają zastosowanie wyłącznie pod warunkiem spełnienia odrębnie dla każdego zwolnienia przesłanek wymaganych przepisem prawa. Zwolnienia określone w art. 21 ust. 1 pkt 26, 38, 92 są odrębnymi zwolnieniami i aby każde z nich miało zastosowanie muszą być spełnione warunki określone w tych punktach odrębnie dla każdego zwolnienia.

Reasumując stwierdzić należy, iż kwota wypłacanej zapomogi otrzymywanej w związku z indywidualnymi zdarzeniami losowymi, klęskami żywiołowymi, długotrwałą chorobą lub śmiercią (poświadczone odpowiednimi dokumentami) korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej 2.208 zł, natomiast po przekroczeniu w roku podatkowym kwoty 2.280 zł korzystać będą ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej 2.280 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.