Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-330/13/MZ
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 października 2013 r. (data wpływu do Biura – 9 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 21 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umów pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umów pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 14 lutego 2014 r. znak: IBPB II/1/436-330/13/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 21 lutego 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (publiczna Uczelnia Wyższa) w dniach: 6 maja 2013 r. i 26 czerwca 2013 r. zawarł dwie umowy pożyczki z osobami prawnymi.

Środki z pożyczek były przeznaczone na wynagrodzenie za roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej dla 300 osób w budynku dydaktycznym na terenie Uczelni, tj. dokończenie wyposażenia przedmiotowej auli. W treści jednej z umów pożyczek opisany powyżej cel został wprost wpisany, w drugiej nie, natomiast środki z obydwu umów zostały na ten cel przeznaczone w całości, zgodnie z założeniami władz Uczelni.

Aula jest przez Uczelnię co do zasady wykorzystywana w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych, wyjątkowo może być wynajmowana innym podmiotom, na zasadzie umów najmu.

Środki z umów pożyczek zostały przekazane przez pożyczkodawców na rachunek podstawowy uczelni i były wydatkowane w miarę otrzymywania faktur od wykonawcy robót budowlano

-wykończeniowych i instalacyjnych. Środki te w miarę oczekiwania na kolejne faktury znajdowały się na rachunku bankowym i nie służyły finansowaniu jakichkolwiek innych wydatków. Uzyskane środki z pożyczek zostały wydane w całości na cel w jakim zostały uzyskane, gdyż na roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej Uczelni została przez Wnioskodawcę ostatecznie wydatkowana kwota przekraczająca o około 60.000 zł zaciągnięte pożyczki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że po zakończeniu robót budowlano-wykończeniowych i instalacyjnych w auli audytoryjnej Uczelni, sala ta jest wykorzystywana na cele nauki i szkolnictwa. Wnioskodawca dopuszcza możliwość wynajmu tej auli podmiotom zewnętrznym podczas niewykorzystywania jej na swoje cele statutowe. Od czasu ukończenia do chwili obecnej była wynajęta jednorazowo na okres 2 dni podmiotowi zewnętrznemu na umowę najmu. Budynek, w którym ta aula się znajduje nie jest wydzierżawiany i jest wykorzystywany na cele szkolnictwa i nauki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jako Uczelnia publiczna zobowiązany był do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, zważywszy na treść przepisu art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Wnioskodawca, powołując przepisy art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stwierdził, że jak z powyższego wynika umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Według Wnioskodawcy, jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Wnioskodawca wskazał następnie, że przepisy dotyczące spraw podlegających wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w zakresie dotyczącym nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej znajdują się w następujących aktach prawnych:

• ustawie z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty,
• ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym,
• ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy zawarcie opisanych w stanie faktycznym pożyczek nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych z uwagi na art. 2 ust. 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Pożyczki zawarte były na cele statutowe Uczelni związane z dydaktyką (wynagrodzenie za roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej dla 300 osób w budynku dydaktycznym Uczelni), stąd zawarte były w sprawie szkolnictwa i zgodnie z wyżej powołanym przepisem nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Jak z powyższego wynika umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Przepisy dotyczące spraw podlegających wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w zakresie dotyczącym nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej znajdują się m.in. w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r., poz. 572, z późn. zm.).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący Uczelnią Wyższą o charakterze publicznym, w dniach 6 maja 2013 r. i 26 czerwca 2013 r. zawarł łącznie dwie umowy pożyczki z osobami prawnymi. Na podstawie tych umów Wnioskodawca otrzymał pożyczki, których środki były przeznaczone na wynagrodzenie za roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej w budynku dydaktycznym na terenie Uczelni, tj. dokończenie wyposażenia przedmiotowej auli. W treści jednej z umów pożyczek opisany powyżej cel został wprost wpisany, w drugiej nie, natomiast środki z obydwu umów zostały na ten cel przeznaczone w całości, zgodnie z założeniami władz Uczelni. Po zakończeniu robót budowlano-wykończeniowych i instalacyjnych w auli audytoryjnej Uczelni, sala ta jest wykorzystywana na cele nauki i szkolnictwa. Wnioskodawca dopuszcza możliwość wynajmu tej auli podmiotom zewnętrznym podczas niewykorzystywania jej na swoje cele statutowe. Od czasu ukończenia do chwili obecnej była wynajęta jednorazowo na okres 2 dni podmiotowi zewnętrznemu na umowę najmu. Budynek, w którym ta aula się znajduje nie jest wydzierżawiany i jest wykorzystywany na cele szkolnictwa i nauki. Uzyskane środki z pożyczek zostały wydane w całości na cel w jakim zostały uzyskane, gdyż na roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej Uczelni została przez Wnioskodawcę ostatecznie wydatkowana kwota przekraczająca o około 60.000 zł zaciągnięte pożyczki.

Z treści wniosku wynika zatem, że umowy pożyczki zostały zawarte w celu przeznaczenia środków finansowych na cele statutowe Uczelni związane z nauką i dydaktyką (w szczególności na potrzeby związane z funkcjonowaniem Uczelni w celu kształcenia jej studentów). Z opisu dotyczącego rozdysponowania środków pozyskanych z pożyczek wynika, że przeznaczone one były na wydatki związane z funkcjonowaniem Uczelni, tj. na wynagrodzenie za roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej w budynku dydaktycznym na terenie Uczelni. A zatem wydatki, na które zaciągnięto pożyczki były poniesione z uwagi na funkcjonowanie Uczelni i były niezbędne z punktu widzenia jej istnienia. Ponadto oczywistym jest to, że istnieje nierozerwalny związek z prawidłowym funkcjonowaniem uczelni wyższej, a wywiązywaniu się z jej obowiązków – szkolnictwa.

Należy przy tym podkreślić, że ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym nie różnicuje i nie określa wydatków w ramach szkolnictwa. Jak wynika z definicji terminu „szkolnictwo” (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) to ogół szkół i ich organizacja, całokształt zagadnień związanych ze szkołą i nauczaniem. Niewątpliwie w tak sformułowanej definicji szkolnictwa mieszczą się wszystkie działania dokonywane przez Wnioskodawcę, na spłatę których zaciągnięto pożyczki. Skoro ustawodawca w sposób ogólny i szeroki wyłączył z opodatkowania sprawy w zakresie nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, to niewątpliwie działania Wnioskodawcy dotyczą realizacji obowiązków wynikających z celów statutowych Wnioskodawcy, związanych z nauką i dydaktyką, w szczególności na wydatki związane z funkcjonowaniem Uczelni. Z uwagi na powyższe, pożyczki mające pokryć wydatki na wynagrodzenie za roboty budowlano-wykończeniowe i instalacyjne w auli audytoryjnej dla 300 osób w budynku dydaktycznym Uczelni czyli wydatki związane z funkcjonowaniem uczelni wyższej, są pożyczkami w sprawach szkolnictwa.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że zawarte przez Wnioskodawcę ww. umowy pożyczki mogą zostać zakwalifikowane jako czynności cywilnoprawne wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż są to czynności cywilnoprawne w sprawach szkolnictwa.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.