Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-962/13/EB
z 9 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 25 listopada 2013 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia lokalu niemieszkalnego w trybie egzekucji komorniczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 listopada 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia lokalu niemieszkalnego w trybie egzekucji komorniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, należącej do dłużnika będącego osobą fizyczną. Nieruchomość jest lokalem niemieszkalnym składającym się z 12 pomieszczeń, o powierzchni 179 m2. Z lokalem związany jest udział wynoszący 3708/100000 w prawie użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na etapie przygotowania do publicznej licytacji nieruchomości. Z informacji uzyskanej z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 grudnia 2012 r. wynikało, że dłużnik prowadzi działalność oznaczoną PKD z 2007 r.: 74.30. Z – działalność związana z tłumaczeniami. Nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji została nabyta przez dłużnika na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w dniu 26 lutego 2009 r., za cenę 492.000 zł od osoby prowadzącej działalność gospodarczą. W celu ustalenia obowiązku podatkowego zwrócił się Pan do Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie informacji, czy dłużnik jest płatnikiem podatku od towarów i usług lub innego podatku, np. od nabycia mienia, posiadania nieruchomości, itp. oraz czy korzystał z odliczeń podatku naliczonego w związku z nabyciem tej nieruchomości. W odpowiedzi z dnia wskazano jedynie, że dłużnik wystąpił jako nabywca na podstawie umowy „sprzedaży” lokalu niemieszkalnego. Z uwagi na rodzaj nieruchomości – lokal niemieszkalny – do której została skierowana egzekucja, zachodzi wątpliwość dotycząca ewentualnej konieczności naliczenia podatku od towarów i usług do ceny uzyskanej przy sprzedaży licytacyjnej nieruchomości oraz właściwej stawki podatku. W § 11 aktu notarialnego osoba sprzedająca oświadczyła, że czynność zbycia lokalu jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie „ art. 43 ust. 1 pkt 2 ” ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535). Ponadto pobrano opłatę w wysokości 2% podatku od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 9 września 2000 r. (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) w kwocie 9.840 zł (§ 13 ww. aktu notarialnego). Dłużnik nie współpracuje z organem egzekucyjnym, w szczególności nie złożył oświadczenia, czy jest podatnikiem podatku od towaru i usług. Dłużnik wskazał, że nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy istnieje obowiązek naliczenia podatku od towarów i usług od ceny wywołania przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej?
  
• W przypadku istnienia takiego obowiązku, jaka jest właściwa stawka podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych okolicznościach nie ma obowiązku naliczenia podatku do ceny wywołania – a w przypadku zbycia – do ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości dłużnika, w drodze licytacji publicznej. Stwierdził Pan, że tym samym nie ma obowiązku przekazania właściwemu Urzędowi Skarbowemu podatku należnego z tytułu ewentualnej ceny uzyskaznej ze sprzedaży licytacyjnej tej nieruchomości. Wskazał, że stanowisko takie znajduje uzasadnienie w treści „ art. 43 ust. 1 pkt 2” ustawy o podatku od towarów i usług. Podniósł, że uzasadnienie takiego stanowiska potwierdza również fakt nienaliczenia podatku należnego z tytułu przeniesienia własności nieruchomości dokonanej aktem notarialnym z dnia 26 lutego 2009 r. i nieujawnienia podatku w przedmiotowej umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie ust. 2 cytowanego artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie ust. 11 cyt. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości, będącej lokalem niemieszkalnym, składającym się z 12 pomieszczeń, o powierzchni 179 m2, z którym związany jest udział wynoszący 3708/100000 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Nieruchomość należy do dłużnika (osoby fizycznej). Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na etapie przygotowania do publicznej licytacji nieruchomości. Z informacji uzyskanej dnia 11 grudnia 2012 r. z ZUS wynika, że dłużnik prowadzi działalność związaną z tłumaczeniami. Nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji została nabyta przez dłużnika na podstawie aktu notarialnego sporządzonego dnia 26 lutego 2009 r., od osoby prowadzącej działalność gospodarczą i nie były ponoszone żadne wydatki na jej ulepszenie.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zbycie w drodze licytacji publicznej lokalu niemieszkalnego dłużnika będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż – jak wynika z treści wniosku – dłużnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą a charakter lokalu – niemieszkalny – nie wskazuje, żeby został on nabyty na cele osobiste. Zbycie tego lokalu będzie jednak korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że nastąpi po jego pierwszym zasiedleniu, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie dwóch lat od tego zasiedlenia.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie, zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu związanego z tym lokalem, przy uwzględnieniu treści § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r., również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że – wbrew Pana stanowisku – w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który – jak wskazuje ust. 2 tego artykułu – dotyczy ruchomości. W konsekwencji stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.