Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-659/13/ES
z 6 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 23 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz sposobu dokumentowania udzielonych rabatów – jest:

• prawidłowe w zakresie określenia, że sprzedaż dodatkowego towaru w cenie promocyjnej pod warunkiem zakupu przez kontrahenta towaru podstawowego stanowi rabat transakcyjny określony w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług, w związku z czym zmniejsza obrót, będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu,
• prawidłowe w zakresie określenia, że dokumentowanie sprzedaży promocyjnej na rzecz tego samego odbiorcy dwiema fakturami w tym samym okresie rozliczeniowym, z których treści wynika, iż sprzedaż towaru w cenie promocyjnej jest sprzedażą wiązaną z towarem podstawowym jest dopuszczalne i jest zgodna z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz sposobu dokumentowania udzielonych rabatów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 października 2013r. znak: IBPBI/2/423-939/AK; IBPP1/443-659/13/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży maszyn rolniczych.

W związku z wykonywaną działalnością, w celu intensyfikacji sprzedaży Wnioskodawca chce wprowadzić sprzedaż promocyjną z bonifikatą w postaci „transakcji wiązanych”.

Przedmiotowa sprzedaż wprowadzona byłaby na podstawie zarządzenia właściciela firmy (kierownika jednostki) i obowiązywałaby w określonym przedziale czasowym - co ma związek z sytuacją rynkową.

Z założeń sprzedaży wiązanej wynika, iż firma oferuje klientom produkt podstawowy o wyższej cenie (ciągnik rolniczy lub sprzęt rolniczy), oferuje jednocześnie drugi produkt powiązany w niższej cenie, niż gdyby klienci kupowali go odrębnie (pług, brona, siewnik).

W przypadku sprzedaży wiązanej kalkulacja przedstawia się następująco:

1. produkt podstawowy - ciągnik rolniczy:
   • cena zakupu - 200 000,00 zł,
   • marża handlowa (8%) - 16 000,00 zł,
   • cena sprzedaży netto - 216 000,00 zł.
2. produkt dodatkowy (promocyjny) - siewnik:
   • cena zakupu - 8 000,00 zł,
   • bonifikata (rabat transakcyjny) - 7 200,00 zł,
   • cena sprzedaży netto - 800,00 zł.

Razem cena sprzedaży netto - 216 800,00 zł.

Bez sprzedaży wiązanej kalkulacja przedstawia się następująco:

1. ciągnik rolniczy:
   • cena zakupu - 200 000,00 zł,
   • marża handlowa (4%) - 8 000,00 zł,
   • cena sprzedaży netto - 208 000,00 zł,
2. siewnik:
   • cena zakupu - 8 000,00 zł,
   • marża handlowa (10%) - 800,00 zł,
   • cena sprzedaży netto - 8 800,00 zł.

Razem cena sprzedaży netto - 216 800,00 zł.

Ewidencja księgowa zakupu i sprzedaży towarów w ramach sprzedaży wiązanej oraz rozliczenie podatkowe odbywałoby się na tych samych zasadach, co sprzedaż obu produktów odrębnie, przy czym sprzedaż ta mogłaby się odbywać na jednej fakturze w dwóch odrębnych pozycjach wystawionej dla tego samego klienta lub na dwóch fakturach odrębnych, dlatego, że klient niejednokrotnie życzy sobie, aby faktura zakupu ciągnika była oddzielna.

W związku z rozdzieleniem fakturowania towaru podstawowego i dodatkowego (w sprzedaży wiązanej) na fakturze dokumentującej sprzedaż siewnika wpisane byłyby następujące dane:

• cena po upuście (netto) - 800,00 zł,

z adnotacją w treści faktury - sprzedaż wiązana - promocyjna towaru do faktury nr ...

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że jest czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedawane w ramach sprzedaży wiązanej towary są opodatkowane takimi samymi stawkami VAT.

Między Wnioskodawcą a potencjalnymi klientami nie zachodzi związek o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Głównym celem wprowadzenia sprzedaży wiązanej jest osiągniecie dochodu - zwiększenie przychodów firmy. Firmy konkurencyjne stosują już podobne oferty rynkowe swoich towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 23 października 2013 r.):

1. Czy sprzedaż towaru dodatkowego po cenie promocyjnej w sprzedaży wiązanej z towarem podstawowym, której warunkiem będzie zakup przez kontrahenta towaru podstawowego, uzasadnia stosowanie rabatu transakcyjnego i powoduje obowiązek zmniejszenia obrotu, będącego podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu (art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług)?
2. Czy dopuszczalne jest dokumentowanie w tym samym okresie rozliczeniowym sprzedaży temu samemu odbiorcy towaru podstawowego i towaru po cenie promocyjnej noszącej cechy rabatu transakcyjnego dwiema oddzielnymi fakturami tj. jednej dla towaru podstawowego oraz drugiej dla towaru w cenie promocyjnej przy wskazaniu w treści faktury dotyczącej towaru promocyjnego adnotacji: „w ramach sprzedaży wiązanej do faktury o numerze (...)” odpowiadającym numerowi faktury obejmującej towar podstawowy (art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z 23 października 2013 r.):

1. Sprzedaż dodatkowego towaru w cenie promocyjnej pod warunkiem zakupu przez kontrahenta towaru podstawowego stanowi rabat transakcyjny określony w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług. Powyższy rabat (udzielany przy dokonanej sprzedaży) nosi cechy rabatu transakcyjnego, w związku z czym dokonywany jest w momencie wystawienia faktury (udokumentowany) i zmniejsza obrót, będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu.
2. Dokumentowanie sprzedaży promocyjnej na rzecz tego samego odbiorcy dwiema fakturami w tym samym okresie rozliczeniowym, z których treści wynika, iż sprzedaż towaru w cenie promocyjnej jest sprzedażą wiązaną z towarem podstawowym jest dopuszczalne i jest zgodna z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie określenia, że sprzedaż dodatkowego towaru w cenie promocyjnej pod warunkiem zakupu przez kontrahenta towaru podstawowego stanowi rabat transakcyjny określony w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług, w związku z czym zmniejsza obrót, będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu,
• prawidłowe w zakresie określenia, że dokumentowanie sprzedaży promocyjnej na rzecz tego samego odbiorcy dwiema fakturami w tym samym okresie rozliczeniowym, z których treści wynika, iż sprzedaż towaru w cenie promocyjnej jest sprzedażą wiązaną z towarem podstawowym jest dopuszczalne i jest zgodna z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z wykonywaną działalnością w zakresie sprzedaży maszyn rolniczych, w celu intensyfikacji sprzedaży Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) chce wprowadzić sprzedaż promocyjną w postaci transakcji wiązanych, która obowiązywałaby w określonym przedziale czasowym - co ma związek z sytuacją rynkową.

Z założeń sprzedaży wiązanej wynika, iż firma oferuje klientom produkt podstawowy o wyższej cenie (ciągnik rolniczy lub sprzęt rolniczy), oferuje jednocześnie drugi produkt powiązany w niższej cenie, niż gdyby klienci kupowali go odrębnie (pług, brona, siewnik).

Ewidencja księgowa zakupu i sprzedaży towarów w ramach sprzedaży wiązanej oraz rozliczenie podatkowe odbywałoby się na tych samych zasadach, co sprzedaż obu produktów odrębnie, przy czym sprzedaż ta mogłaby się odbywać na jednej fakturze w dwóch odrębnych pozycjach wystawionej dla tego samego klienta lub na dwóch fakturach odrębnych.

W związku z rozdzieleniem fakturowania towaru podstawowego i dodatkowego (w sprzedaży wiązanej) na fakturze dokumentującej sprzedaż siewnika wpisane byłyby następujące dane:

• cena po upuście (netto) - 800,00 zł,

z adnotacją w treści faktury - sprzedaż wiązana - promocyjna towaru do faktury nr ...

Sprzedawane w ramach sprzedaży wiązanej towary są opodatkowane takimi samymi stawkami VAT. Między Wnioskodawcą a potencjalnymi klientami nie zachodzi związek o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Głównym celem wprowadzenia sprzedaży wiązanej jest osiągniecie dochodu - zwiększenie przychodów firmy. Firmy konkurencyjne stosują już podobne oferty rynkowe swoich towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy sprzedaż towaru dodatkowego po cenie promocyjnej w sprzedaży wiązanej z towarem podstawowym, uzasadnia stosowanie rabatu transakcyjnego i powoduje obowiązek zmniejszenia obrotu, będącego podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu.

Kwestie dotyczące podstawy opodatkowania reguluje art. 29 ustawy o VAT.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 385), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że strony są wolne w kształtowaniu treści umowy. Wskazana zasada ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego.

W związku z tym, organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy prawa podatkowego, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Stąd też przy zachowaniu zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji sprzedawca może dowolnie kształtować ceny, po których sprzedawany jest towar, w tym w ramach czasowych akcji promocyjnych mających na celu „przyciągnięcie” klienta.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane także w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W myśl art. 79 Dyrektywy Podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.
   
   

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy o VAT (jak wskazał Wnioskodawca nie będą one zachodziły w niniejszej sprawie).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów (art. 32 ust. 2 ustawy o VAT).

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „bonifikata” czy „rabat” w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy („Słownik języka polskiego PWN”, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).
  
  

Z wniosku wynika, iż w sprzedaży wiązanej firma oferuje klientom produkt podstawowy (ciągnik rolniczy lub sprzęt rolniczy) po wyższej cenie niż gdyby klienci kupowali go odrębnie i oferuje jednocześnie drugi produkt powiązany w niższej cenie niż gdyby klienci kupowali go odrębnie (pług, brona, siewnik). Sprzedawane w ramach sprzedaży wiązanej towary są opodatkowane takimi samymi stawkami VAT.

Ewidencja księgowa zakupu i sprzedaży towarów w ramach sprzedaży wiązanej oraz rozliczenie podatkowe odbywałoby się na tych samych zasadach, co sprzedaż obu produktów odrębnie, przy czym sprzedaż ta mogłaby się odbywać na jednej fakturze w dwóch odrębnych pozycjach wystawionej dla tego samego klienta lub na dwóch fakturach odrębnych.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, że rabaty udzielane przez Wnioskodawcę w formie promocyjnej ceny drugiego ze sprzedawanych produktów w ramach sprzedaży wiązanej będą więc rabatami udzielanymi przed ustaleniem ceny i nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży poszczególnych towarów jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Ponadto należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

W przedmiotowej sprawie w przypadku dostawy towarów w ramach sprzedaży wiązanej za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy z tytułu dostawy każdego z towarów sprzedawanych w ramach sprzedaży wiązanej. Wobec powyższego, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w związku ze sprzedażą danego towaru w ramach sprzedaży wiązanej będzie kwota faktycznie należna otrzymana od nabywcy z tytułu dostawy tego towaru, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Wnioskodawcy – zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT – będzie kwota rzeczywista należna za sprzedaż danego towaru dodatkowego (cena promocyjna uwzględniająca już przyznany rabat) pomniejszona o należny podatek, z zastrzeżeniem przypadków wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu zauważyć należy, że rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Zatem rabat ma niewątpliwie bezpośredni wpływ na wartość konkretnej transakcji (dostawy lub usługi) i w efekcie prowadzi do obniżenia jej wartości (ceny). Tak rozumiany rabat powinien obniżyć podstawę opodatkowania. Rozróżnia się rabaty przyznawane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny) wymaga wystawienia faktury korygującej.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż dodatkowego towaru w cenie promocyjnej pod warunkiem zakupu przez kontrahenta towaru podstawowego stanowi rabat transakcyjny określony w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług, w związku z czym zmniejsza obrót, będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o kwotę udzielonego rabatu, należało uznać za prawidłowe

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii dokumentowania w tym samym okresie rozliczeniowym sprzedaży temu samemu odbiorcy towaru podstawowego i towaru po cenie promocyjnej noszącej cechy rabatu transakcyjnego dwiema oddzielnymi fakturami, przy wskazaniu w treści faktury dotyczącej towaru promocyjnego adnotacji: „w ramach sprzedaży wiązanej do faktury o numerze (...)”.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, w tym faktury korygujące, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Powyższy katalog zawiera wyłącznie elementy niezbędne do prawidłowego wystawienia faktury. Brak jest zakazu umieszczania w treści faktury dodatkowych informacji dotyczących transakcji, takich jak np. że jest to sprzedaż wiązana – promocyjna towaru do faktury o nr … .

Z powyższego wynika więc, że faktury są dokumentem sformalizowanym i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106 ust. 1 ustawy o VAT mają znaczenie dowodowe.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży, jak już stwierdzono wcześniej, będzie produkt podstawowy (ciągnik rolniczy lub sprzęt rolniczy) i jednocześnie drugi produkt powiązany (pług, brona, siewnik). Sprzedawane w ramach sprzedaży wiązanej towary są opodatkowane takimi samymi stawkami VAT.

Z wniosku wynika, że ewidencja księgowa zakupu i sprzedaży towarów w ramach sprzedaży wiązanej oraz rozliczenie podatkowe odbywałoby się na tych samych zasadach, co sprzedaż obu produktów odrębnie, przy czym sprzedaż ta mogłaby się odbywać na jednej fakturze w dwóch odrębnych pozycjach wystawionej dla tego samego klienta lub na dwóch fakturach odrębnych.

Należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie dostawa produktu podstawowego wraz z produktem powiązanym (opodatkowanymi takimi samymi stawkami podatku VAT) powinna być udokumentowana wystawieniem przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej tę sprzedaż.

Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby przedmiotową sprzedaż Wnioskodawca udokumentował dwoma fakturami obejmującymi dostawę towarów w części dotyczącej dostawy produktu podstawowego oraz dostawy produktu powiązanego.

Ponadto należy wskazać na brak zakazu umieszczania w treści faktury dodatkowych informacji dotyczących transakcji, takich jak np. że jest to sprzedaż wiązana – promocyjna towaru do faktury o nr … .

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że dokumentowania sprzedaży promocyjnej na rzecz tego samego odbiorcy dwiema fakturami w tym samym okresie rozliczeniowym, z których treści wynika, iż sprzedaż towaru w cenie promocyjnej jest sprzedażą wiązaną z towarem podstawowym jest dopuszczalne i jest zgodna z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że planowany przez Wnioskodawcę rabat będzie rabatem dopuszczalnym w świetle innych przepisów prawa i zastosowana sprzedaż wiązana nie ma na celu obejścia przepisów prawa. Z treści powołanego w niniejszej interpretacji art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wynika bowiem, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwotę prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Jednocześnie ocena czy konkretne rabaty są prawnie dopuszczalne czy nie może być dokonana wyłącznie na gruncie przepisów niepodatkowych, np. ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów czy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była analiza tych przepisów, gdyż nie są to przepisy prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.