Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-793/13-4/MS
z 11 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 25 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. (data nadania 27 stycznia 2014 r., data wpływu 29 stycznia 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 20 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-793/13-2/MS (data nadania 20 stycznia 2014 r., data doręczenia 22 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-793/13-2/MS z dnia 20 stycznia 2014 r. (data nadania 20 stycznia 2014 r., data doręczenia 22 stycznia 2014 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię do wyjaśnienia czy nadesłane pismo należy traktować jako wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Jeśli Wnioskodawczyni oczekiwała wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, to należało przedmiotowe pismo uzupełnić poprzez wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy zgodnie ze wzorem wniosku ORD-IN, dokonanie stosownej opłaty od wniosku i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty, złożenie oświadczenia i podpis Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej, określenie przedmiotu wniosku, tj. czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego, wskazanie przepisów prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego odnośnie sprecyzowanego pytania.

Pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. (data nadania 27 stycznia 2014 r., data wpływu 29 stycznia 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Po śmierci matki Wnioskodawczyni Jadwigi S. w dniu 20 lutego 1975 r. postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 15 marca 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła po niej spadek. W chwili nabycia spadku nie istniała żadna wartość masy spadkowej, istniały jedynie roszczenia matki Wnioskodawczyni (jako właścicielki) i jej rodziny dotyczące zespołu dworsko-parkowego, gmina W., powiat ł., województwo l., zabrane jej i jej rodzinie na mocy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. W związku z wieloletnimi staraniami rodziny o stwierdzenie nieważności przejęcia przez Skarb Państwa zespołu dworsko-parkowego Wojewoda uznał nieważność tej decyzji i w dniu 7 lutego 2012 r. stwierdził, że powyższy zespół dworsko-parkowy nie podpadał pod działanie Dekretu PKWN. W dniu 24 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała ostateczną decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji podtrzymującą decyzję Wojewody z dnia 7 lutego 2012 r.

W związku z powyższym nieruchomość powyższa została zwrócona spadkobiercom. Wpisu do Księgi Wieczystej w Sadzie Rejonowym dokonano dopiero w dniu 8 lipca 2013 r.

Po przeprowadzeniu postępowań spadkowych Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem ww. nieruchomości w 1/9 części. W chwili obecnej Wnioskodawczyni sprzedaje swoje udziały kuzynowi będącemu właścicielem największej części tej masy spadkowej.

Zespół dworsko-parkowy składa się z będącego w stanie nie nadającym się do zamieszkania zabytkowego dworu wymagającego kapitalnego remontu oraz otaczającego go zdziczałego parku, wymagającego całkowitej rewitalizacji. W chwili obecnej obiekt nie nadaje się do zamieszkania. Wnioskodawczyni oświadcza, że nigdy nie była tam zameldowana. Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią pierwotnej właścicielki (matki Wnioskodawczyni), której odebrano nieruchomość w 1944 roku na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej niezgodnie z obowiązującymi przepisami.

Udziały w nieruchomości, które Wnioskodawczyni zamierza sprzedać zostały nabyte tylko w spadku po matce. Dział spadku został przeprowadzony przez Sądy i Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką w 1/9 części. Jej udział w wyniku działu spadku mieści się w udziale jaki Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku (nie uległ powiększeniu, ani się nie zmniejszył). Działowi spadku nie towarzyszyły żadne spłaty ani dopłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zamiarem sprzedaży udziałów Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z upływem ponad 5 lat od chwili nabycia spadku, Wnioskodawczyni powinna być zwolniona z zapłaty podatku dochodowego przy sprzedaży Jej udziału w nieruchomości, która została odebrana matce Wnioskodawczyni z naruszeniem obowiązującego prawa i powinna należeć do rodziny nieprzerwanie od 1944 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że po śmierci matki Wnioskodawczyni w dniu 20 lutego 1975 r. postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 15 marca 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła po niej spadek. W chwili nabycia spadku nie istniała żadna wartość masy spadkowej, istniały jedynie roszczenia matki Wnioskodawczyni (jako właścicielki) i jej rodziny dotyczące zespołu dworsko-parkowego, zabrane jej i jej rodzinie na mocy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. W związku z wieloletnimi staraniami rodziny o stwierdzenie nieważności przejęcia przez Skarb Państwa zespołu dworsko-parkowego Wojewoda uznał nieważność tej decyzji i w dniu 7 lutego 2012 r. stwierdził, że powyższy zespół dworsko-parkowy nie podpadał pod działanie Dekretu PKWN. W dniu 24 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała ostateczną decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji podtrzymującą decyzję Wojewody z dnia 7 lutego 2012 r.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna zatem jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne staje się więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobiercy byłego właściciela stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzyganiu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia czy też utraty prawa własności.

W tym miejscu należy wskazać, że matka Wnioskodawczyni zmarła w dniu 20 lutego 1975 r.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w Księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 922 ustawy Kodeks cywilny spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zatem istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego – orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma to, że – jak wskazała wnioskodawczyni – Wojewoda decyzją z dnia 7 lutego 2012 r. uznał nieważność decyzji dotyczącej przejęcia przez Skarb Państwa zespołu dworsko-parkowego. Minister Administracji i Cyfryzacji podtrzymał ww. decyzję Wojewody Lubelskiego.

Tym samym – jak wynika ze stanu faktycznego – odebranie nieruchomości w 1944 r. na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków powyższego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobierców.

Powyższe oznacza więc, że jakkolwiek należąca do Pani matki nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z obowiązującymi przepisami. Skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały decyzją właściwego ministra. Konsekwencją powyższego było potwierdzenie praw Pani matki, a w efekcie jej spadkobierców (w tym Pani), do przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w 1975 r. w drodze spadku po matce.

Odnosząc powyższe do przytoczonego powyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości nie stanowi podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu. Wynika to z faktu, że zbycie udziału we współwłasności nieruchomości nastąpiło (lub nastąpi) po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. W związku z powyższym, otrzymana z tego tytułu kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem w ogóle nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Końcowo należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.