2014.01.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1016/13-4/AWa
z 30 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 22 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. uzupełniono wniosek o podpis Wnioskodawcy pod oświadczeniem, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 7 lipca 2008 r. Wnioskodawca wraz z córką prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe w ramach Spółki cywilnej. Działalność została sklasyfikowana zgodnie z PKD pod symbolem 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Zainteresowany posiada świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów z dnia 30 listopada 1998 r., natomiast córka posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów z dnia 8 października 2008 r., na podstawie których Wnioskodawca wraz z córką jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zainteresowany wraz z córką nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego, nie świadczy więc usług w tym zakresie. Spółka zarejestrowana jest jako czynny płatnik podatku od towarów i usług od dnia 7 lipca 2008 r. W ramach prowadzonego biura rachunkowego Spółka świadczy usługi polegające na:

prowadzeniu i przechowywaniu dokumentacji księgowej i podatkowej: ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wyposażenia,
sporządzaniu na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestrów VAT deklaracji oraz informacji w zakresie podatku od towarów i usług,
obliczaniu na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych,
podpisywaniu i składaniu deklaracji oraz informacji w imieniu przedsiębiorców we właściwych Urzędach Skarbowych,
obliczaniu składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu, podpisywaniu i składaniu deklaracji i raportów w ZUS,
sporządzaniu dokumentacji dla PFRON,
sporządzaniu informacji dla celów GUS, na podstawie dokumentacji księgowej,
sporządzaniu list wynagrodzeń i prowadzeniu indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników,
braniu udziału w postępowaniach prowadzonych przez organy kontroli dotyczących okresu prowadzenia kompleksowej usługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach zawartych umów.

Wszystkie ww. usługi świadczone są na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółka nie świadczy usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150.000 zł w żadnym roku podatkowym działalności Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalności w zakresie usług rachunkowo-księgowych, nie świadcząc usług w zakresie doradztwa podatkowego, ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz spełniając warunek wynikający z art. 113 ust. 1 tejże ustawy, w świetle powyżej opisanego zdarzenia przyszłego prawidłowym będzie powrót do zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres świadczonych usług przez Spółkę nie kwalifikuje się do czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym możliwe jest korzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 tejże ustawy. Sporządzanie deklaracji, informacji, zeznań podatkowych jest częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartych umów ze zleceniodawcami. Zaewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych kończy się ustaleniem zobowiązań podatkowych za dany miesiąc i złożeniem wymaganych przepisami deklaracji - jest więc konsekwencją i integralną częścią wykonanej usługi księgowej. W tym ujęciu nie stanowi więc czynności doradztwa podatkowego. Zakres doradztwa podatkowego uregulowany jest w ustawie o doradztwie podatkowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 czynności doradztwa podatkowego obejmują;

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami,
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
sporządzanie, w imieniu na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1. Jednakże zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych, czyli osób fizycznych wpisanych na listę doradców podatkowych, adwokatów i radców prawnych, biegłych rewidentów. Żaden ze współwłaścicieli w Spółce nie spełnia takich wymagań, nie mamy więc uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

Zgodnie z art. 76a ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6, czyli prowadzeniu, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym, okresowe ustalanie lub sprawdzaniu drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, wycenie aktywów i pasywów oraz ustalaniu wyniku finansowego, sporządzaniu sprawozdań finansowych, gromadzeniu i przechowywaniu dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą. Przedsiębiorcy prowadzący tą działalność są uprawnieni również do wykonywania czynności obejmujących:

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

– w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych mogą wykonywać:

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Spółka spełnia powyższe warunki, gdyż wspólnicy Spółki są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych poprzez posiadany certyfikat księgowy oraz świadectwo kwalifikacyjne. Spółka świadczy wyłącznie usługi w zakresie usług rachunkowo-księgowych, nie świadcząc usług doradztwa, nie stanowi to więc czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz faktyczny zakres czynności świadczonych przez Spółkę, stwierdzić należy, że w przypadku świadczenia jedynie usług rachunkowo-księgowych, zgodnie z art. 76a ustawy o rachunkowości, nie świadcząc usług doradztwa, zakres świadczonych usług nie stanowi wykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (niepozwalających na zwolnienie od podatku od towarów i usług), Spółce przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, w terminie określonym w art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym podatnik zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W świetle art. 113 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Według art. 113 ust. 11 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11a ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  2. wyrobów tytoniowych,
  3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższych przepisów usługi w zakresie doradztwa oraz usługi prawnicze nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych (…);
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
adwokaci i radcowie prawni;
biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 ze zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,
podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,
podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 7 lipca 2008 r. Wnioskodawca wraz z córką prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe w ramach Spółki cywilnej. Działalność została sklasyfikowana zgodnie z PKD pod symbolem 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Zainteresowany posiada świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów z dnia 30 listopada 1998 r., natomiast córka posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów z dnia 8 października 2008 r., na podstawie których Wnioskodawca wraz z córką jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zainteresowany wraz z córką nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego, nie świadczy więc usług w tym zakresie. Spółka zarejestrowana jest jako czynny płatnik podatku od towarów i usług od dnia 7 lipca 2008 r. W ramach prowadzonego biura rachunkowego Spółka świadczy usługi polegające na:

prowadzeniu i przechowywaniu dokumentacji księgowej i podatkowej: ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wyposażenia,
sporządzaniu na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestrów VAT deklaracji oraz informacji w zakresie podatku od towarów i usług,
obliczaniu na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych,
podpisywaniu i składaniu deklaracji oraz informacji w imieniu przedsiębiorców we właściwych Urzędach Skarbowych,
obliczaniu składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu, podpisywaniu i składaniu deklaracji i raportów w ZUS,
sporządzaniu dokumentacji dla PFRON,
sporządzaniu informacji dla celów GUS, na podstawie dokumentacji księgowej,
sporządzaniu list wynagrodzeń i prowadzeniu indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników,
braniu udziału w postępowaniach prowadzonych przez organy kontroli dotyczących okresu prowadzenia kompleksowej usługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach zawartych umów.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy należy stwierdzić, że jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej bez kwoty podatku w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, to Wnioskodawca prowadząc biuro rachunkowe świadczące usługi rachunkowo-księgowe i nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, będzie mógł skorzystać z prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy od podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w tym przepisie, pod warunkiem, że Zainteresowany nie wykonuje usług o charakterze doradczym, ani nie udziela porad prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin