Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1049/13-2/BH
z 28 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2013 r. (data wpływu 27.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie stosowania prawidłowego identyfikatora podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie stosowania prawidłowego identyfikatora podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatniczka jest wspólnikiem spółki jawnej oraz jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w podmiocie trzecim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Który numer jest identyfikatorem podatkowym Podatniczki NIP czy PESEL?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Podatniczki jej identyfikatorem podatkowym jest NIP, z uwagi na osiąganie przychodów z tytułu uczestniczenia jako wspólnik w spółce jawnej. Ten fakt powoduje, że we wszystkich sytuacjach i sprawach, w których zobowiązana jest do posługiwania się identyfikatorem podatkowym, powinna ona podawać swój NIP. Dotyczy to także przychodów uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę.

Dopiero z chwilą, z którą Podatniczka przestanie być wspólnikiem spółki jawnej, o ile nie będzie prowadziła innej działalności gospodarczej ani nie będzie zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług, identyfikatorem podatkowym Podatniczki stanie się jej numer PESEL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady ewidencji podatników, płatników podatków, płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej "NIP" oraz zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym zostały zawarte w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 2. ust. 1 ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków (art. 2 ust. 2).

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych (art. 2 ust. 3).

Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy uzyskali numer identyfikacyjny na podstawie art. 132 ust. 5 oraz art. 134a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
   
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

Z przepisu art. 3a ustawy wynika, że w przypadku gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek podawania NIP, obowiązek ten dotyczy wyłącznie podmiotów, które są obowiązane posiadać NIP na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Przepis art. 5 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem (art. 5 ust. 2).

Zgodnie zaś z ust. 6 ww. artykułu, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.

Płatnicy składek ubezpieczeniowych, niepodlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego (art. 6 ust. 10).

Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

W myśl art. 11 ust. 2 pkt 6 ustawy w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.

Płatnicy i inkasenci, o których mowa w ust. 2 pkt 6 ustawy, są obowiązani żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne (art. 11 ust. 3).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej i z tego tytułu uzyskuje przychody. Jednocześnie Wnioskodawczyni jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w podmiocie trzecim. Zatem należy uznać, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej; działalność taką prowadzi Spółka. Powyższe powoduje, że obowiązek uzyskania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP nie wynika z faktu prowadzenia przez Zainteresowaną działalności gospodarczej, ponieważ Wnioskodawczyni nie prowadzi takiej działalności. Wnioskodawczyni natomiast jest zobowiązana posługiwać się numerem NIP w sytuacji gdy jest Ona płatnikiem składek ubezpieczeniowych. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.), Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki jawnej, winna płacić składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy, obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym rolników, które są pracownikami w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (…).

W myśl art. 82 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy, stwierdzić, że Wnioskodawczyni winna posługiwać się identyfikatorem podatkowym NIP a nie PESEL z tego względu, że jest Ona płatnikiem składek ubezpieczeniowych. Zatem we wszystkich sytuacjach i sprawach, w których zobowiązana jest do posługiwania się identyfikatorem podatkowym, powinna podawać swój numer NIP. Dopiero z chwilą, kiedy Wnioskodawczyni przestanie być wspólnikiem spółki jawnej, przy założeniu że nie będzie prowadzić działalności gospodarczej ani też nie będzie zobowiązana z innego tytułu do posługiwania się numerem NIP, będzie mogła posługiwać się numerem PESEL.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.