Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1083/13/MS
z 20 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonania korekty podatku należnego i terminu jej realizacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonania korekty podatku należnego i terminu jej realizacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych związanych z wznoszeniem budynków. Na podstawie prawomocnej decyzji Prezydenta Miasta wybudował budynek pensjonatowy z usługami towarzyszącymi i jednym lokalem mieszkalnym dla właściciela. Projekt budowlany obejmował: pensjonat z lokalami na sprzedaż lub wynajem i usługami towarzyszącymi. W pozwoleniu na budowę budynek zaliczono do kategorii XIV-budynek zakwaterowania turystycznego. Podatnik w latach 2007-2012 dokonywał dostawy lokali, stosując stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22%, a po dniu 1 stycznia 2011 r. stawkę 23%. Podatnik wystawiał faktury VAT dokumentujące dostawę lokali. Cena ustalona w aktach notarialnych była ceną umowną brutto określoną kwotowo w stosunku do 1 m2 powierzchni lokali. Od tak ustalonej kwoty metodą „w stu” liczony był należny podatek VAT oraz cena netto. Na moment dokonywania sprzedaży podatnik nie wyodrębnił z budynku odrębnych własności lokali. Przeniesienie własności następowało w formie aktu notarialnego ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz jego sprzedaży. Wpis lokali do księgi wieczystej następował już po zawarciu ww. aktu notarialnego, ze skutkiem ex tunc.

Lokale te składały się z następujących pomieszczeń: jednego lub kilku pokoi, aneksu kuchennego lub kuchni, łazienki z WC. Lokale były wyposażone we wszelkie instalacje techniczne służące celom mieszkalnym. Powierzchnia użytkowa lokali wynosi od 20 do 66 m2. Lokale były przedmiotem sprzedaży na cele mieszkalne do całorocznego zamieszkania. Zakupione lokale faktycznie były i są nadal wykorzystywane przez nabywców w celach mieszkalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik dokonując korekty błędnie zastosowanej stawki podatku VAT - w przypadku, gdy cena umowna została ustalona w kwocie brutto - ma obowiązek obliczyć podatek należny z zastosowaniem metody „w stu”, zmniejszając tym samym podatek należy i zwiększając obrót przy uwzględnieniu stałej ceny umownej brutto?
2. Czy podatnik, który dokonał korekty błędnie zastosowanej stawki podatku w sposób opisany w pytaniu pierwszym ma prawo do korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym spełnił warunki opisane w przepisie art. 29 ust. 4a-4c?

Zdaniem Wnioskodawcy, w art. 29 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535) wskazano, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (ust. 4a cyt. artykułu).

Według ust. 4c tegoż artykułu, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Należność z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług generalnie wyrażana jest w formie ceny. Ustawa o podatku VAT nie definiuje pojęcia ceny.

Przedmiotową definicję zawiera art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), który stanowi, że cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W prawie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy ustalona przez strony cena ma być kwotą „netto”, czy „brutto”. Jeśli jednak strony umowy ustaliły cenę w kwocie brutto to kwota ta stanowi jednoczenie należność w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT a podatek należny ustalany jest metodą „w stu”. Zatem w przedmiotowej sprawie obrót stanowi kwota należna, która jest jednocześnie kwotą brutto.

Dla obliczenia poprawnej kwoty podatku należnego, w sytuacji, gdy cena ustalona jest brutto a prawidłową stawką dla dostawy towarów jest stawka niższa, niż stawka podstawowa, konieczne jest zastosowanie metody „w stu” i naliczenie podatku od wartości brutto. W wyniku tej operacji nie ulegnie zmianie cena (kwota należna), a zmniejszy się kwota podatku należnego i zwiększy się kwota obrotu, jako że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W konkluzji, gdy cena umowna jest ceną brutto, czyli kwotą obejmującą całość świadczenia należnego od nabywcy, dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy ją traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT i ustalić podatek należny przy zastosowaniu metody „w stu”. Metoda „w stu” pozwala na obliczanie podatku należnego, w której podstawą opodatkowania, wbrew zasadzie z art. 29 ust. 1 ustawy, nie jest kwota netto, lecz kwota brutto, czyli cena w rozumieniu ww. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach.

Zatem należy twierdząco odpowiedzieć na pytanie pierwsze, że podatnik dokonując korekty błędnie zastosowanej stawki podatku VAT, w przypadku, gdy cena umowna została ustalona w kwocie brutto, ma obowiązek obliczyć podatek należny z zastosowaniem metody „w stu”, zmniejszając tym samym podatek należy i zwiększając obrót przy uwzględnieniu stałej ceny umownej brutto.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej. Zatem faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, także w przypadku gdy w wyniku błędu zastosowano wyższą stawkę podatku należnego.

W celu dokonania powyższej korekty podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktur korygujących do faktur zawierających błędnie ustaloną stawkę podatku. Stanowi o tym § 14 ust. 1 oraz ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r., zgodnie z którym fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Jednak w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust. 4a ustawy o VAT).

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy o VAT). Zatem podatnik, który dokonał korekty błędnie zastosowanej stawki podatku w sposób opisany w pytaniu pierwszym ma prawo do korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym spełnił warunki opisane w przepisie art. 29 ust. 4a - 4c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że z uwagi na fakt, że opis przedstawiony we wniosku dotyczy stanu faktycznego, a nie zdarzenia przyszłego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.

Ponadto przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie okoliczności ściśle określonych w pytaniach, a zatem w niniejszej interpretacji nie oceniano zasadności prawidłowości wysokości stawki przyjętej przez Wnioskodawcę przy dostawie lokali, a kwestia ta była przedmiotem rozstrzygnięcia odrębnego wniosku.

Końcowo wskazać należy, że tut. organ nie ma możliwości dokonania analizy stosunków cywilnoprawnych kształtowanych przez strony, bowiem to strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach warunki, w tym ewentualne prawa i obowiązki, a nie organ podatkowy. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych i stosunków cywilnoprawnych pomiędzy stronami co do rozliczania się w związku z zawartą umową dzierżawy nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. A zatem wszelkie ustalenia odnośnie poprawności przyjętych rozwiązań cywilistycznych pozostają poza sferą interpretacyjną dokonywaną w oparciu o przepisy Ordynacji podatkowej

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.