INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) oraz w pismach z dnia 19 listopada 2013 r. (data nadania 19 listopada 2013 r., data wpływu 20 listopada 2013 r.) i z dnia 19 listopada 2013 r. (data nadania 20 listopada 2013 r., data wpływu 22 listopada 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 14 listopada 2013 r. Nr IPPB3/443-800/13-2/KT i Nr IPPB4/415-642/13-2/MS (data nadania 15 listopada 2013 r., data doręczenia 19 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB3/443-800/13-2/KT, IPPB4/415-642/13-2/MS z dnia 14 listopada 2013 r. (data nadania 15 listopada 2013 r., data doręczenia 19 listopada 2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty z tytułu wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w wysokości 40 zł (tj. odpowiadającej ilości przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych) oraz przesłanie kopii dowodu wpłaty, bądź wskazanie, którego zdarzenia przyszłego dotyczy uiszczona opłata (tj. zdarzenia w zakresie podatku od towarów i usług czy podatku dochodowego od osób fizycznych) oraz doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 19 listopada 2013 r. (data nadania 19 listopada 2013 r., data wpływu 20 listopada 2013 r.) oraz pismem z dnia 19 listopada 2013 r. (data nadania 20 listopada 2013 r., data wpływu 22 listopada 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną, w związku małżeńskim z Piotrem P. i mająca miejsce zamieszkania w Polsce nabyła w 2004 r. we wspólności majątkowej z mężem nieruchomość znajdującą się na terenie gminy W. składającą się z kilku wydzielonych prawnie i będących wpisanych do rejestru działek pod zabudowę. Celem z jakim Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła tą nieruchomość była chęć osiedlenia się i wybudowania na zakupionym gruncie budynku mieszkalnego. W 2004 r. Wnioskodawczyni dokonała wraz z mężem zbycia jednej z działek, będącą częścią składową nabytej nieruchomości, ponieważ zorientowała się, że ta część nie będzie Wnioskodawczyni potrzebna do realizacji zamierzonego celu. W dniu 5 października 2007 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. W wyniku podziału spadku po mężu, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 10 kwietnia 2008 roku Wnioskodawczyni odziedziczyła 1/2 udziału we współwłasności z przypadającego mężowi udziału we współwłasności nieruchomości, a drugą połowę udziału we współwłasności w nieruchomości odziedziczył syn Wnioskodawczyni, obywatel Republiki Federalnej Niemiec. Obecnie Wnioskodawczyni chce dokonać zbycia przypadającej Jej 3/4 udziału we współwłasności nieruchomości. Obecnie Wnioskodawczyni jest rezydentem Republiki Federalnej Niemiec i nie zamieszkuje na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie prowadzi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i w Republice Federalnej Niemiec działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że nieruchomość, której dotyczy przypadający Wnioskodawczyni udział we współwłasności przeznaczony do sprzedaży nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i nie była w inny sposób wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do działalności zarobkowej. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności wymagających zaangażowania środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2004 r. nabyła już grunt składający się z wydzielonych działek, których przeznaczenie określa się symbolem 4/MNR – tereny mieszkaniowo-usługowe, zabudowa zagrodowa. Wnioskodawczyni nie podejmowała aktywnych działań marketingowych i nigdy nie zajmowała się działalnością związaną z obrotem nieruchomościami, dlatego w tym celu podpisał umowę z pośrednikiem obrotu nieruchomościami, który to w Jej imieniu ma się zająć sprzedażą przypadającego Wnioskodawczyni udziału w przedmiotowej nieruchomości. Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 10 kwietnia 2008 r. dotyczy stwierdzenia nabycia spadku oraz stwierdza, że spadek z dobrodziejstwem inwentarza Wnioskodawczyni nabyła w równych częściach – po 1/2 - żona spadkodawcy – Aleksandra P. oraz syn spadkodawcy. Udziały te nie uległy zmianie i działowi spadku nie potowarzyszyły żadne spłaty bądź dopłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przedmiotowego udziału we współwłasności nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. Czy sprzedaż części udziału we współwłasności nieruchomości, nabyta w 2004 r. i odziedziczona 2007 r. po zmarłym mężu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zbycie nastąpi jeszcze w 2013 r....
   
   

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w zakresie pytania Nr 2 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 1 w odniesieniu do ustawy o podatku od towarów i usług została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 13 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. „zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu art. 6 i położonego w drugim umawiającym się państwie mogą być opodatkowane w tym drugim państwie”, a także zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. Umowy w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Republice Federalnej Niemiec, dochód uzyskiwany w Rzeczypospolitej Polskiej, który zgodnie z niniejszą umową może podlegać opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru podatku niemieckiego. Zatem opodatkowanie przedmiotowej transakcji winno się odbyć na podstawie polskich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy: „źródłami przychodów są: 8). odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust 2: a). Nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.” W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nabyciem udziału we współwłasności do nieruchomości. Pierwsze nabycie 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości dokonane zostało w 2004 r., a nabycie kolejnego udziału we współwłasności nieruchomości w wysokości 1/4 udziału nastąpiło z chwilą śmierci męża Wnioskodawczyni w 2007 r. Zgodnie bowiem z artykułem 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 kodeksu cywilnego), mimo iż Sąd Rejonowy wydał postanowienie o nabyciu spadku dopiero w dniu 10 kwietnia 2008 r. Zatem należy stwierdzić, iż zarówno w przypadku nabycia 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości dokonanego w 2004 r. minęło już pięć lat kalendarzowych licząc od końca 2004 r., tak i w przypadku nabycia pozostałego 1/4 udziału we współwłasności nieruchomości dokonanego w 2007 r. okres tych pięciu lat dobiegnie końca wraz z zakończeniem 2012 r. Mając to na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię całości lub części posiadanego udziału we współwłasności nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 10 usta pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, że wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14.05.2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów nieruchomości).

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei Sąd postanowieniem stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § k.c.). Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Tak więc, z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Jeżeli zatem udział w nieruchomościach nabytych przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące dla opodatkowania, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczami (nieruchomościami), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Nie ma zatem prawnych podstaw do twierdzenia, że całą rzecz lub prawo nabywa spadkobierca w chwili śmierci spadkodawcy, skoro w tej dacie jest jedynie jednym ze współwłaścicieli rzeczy lub prawa. Taki spadkobierca nie jest w dacie śmierci spadkodawcy właścicielem całej rzeczy lub prawa, lecz jedynie właścicielem udziału w niej. Pozostałe udziały może nabyć, ale dopiero w wyniku dokonania innych czynności prawnych - od pozostałych spadkobierców.

W przedmiotowej sprawie dla określenia właściwej podstawy normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości istotne ustalenie ma data i podstawa jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w 2004 r. we wspólności majątkowej z mężem nieruchomość składającą się z kilku wydzielonych prawnie i będących wpisanych do rejestru działek pod zabudowę. W 2004 r. Wnioskodawczyni dokonała wraz z mężem zbycia jednej z działek, będącą częścią składową nabytej nieruchomości. W dniu 5 października 2007 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. W wyniku podziału spadku po mężu, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 10 kwietnia 2008 roku, który dotyczy nabycia spadku, Wnioskodawczyni odziedziczyła 1/2 udziału we współwłasności z przypadającego mężowi udziału we współwłasności nieruchomości, natomiast drugą połowę udziału we współwłasności w nieruchomości odziedziczył syn Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni skazała, że udziały te nie uległy zmianie i działowi spadku nie towarzyszyły żadne spłaty bądź dopłaty.

Wnioskodawczyni chce dokonać zbycia przypadającej Jej 3/4 udziału we współwłasności nieruchomości.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że nabycie części udziału nieruchomości nastąpiło w 2004 r., czyli w dacie nabycia nieruchomości we wspólności majątkowej oraz w 2007 r., czyli w dacie śmierci męża Wnioskodawczyni. Oznacza to, że pięcioletni termin określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 2009 r. oraz z końcem 2012 r. W tej też sytuacji na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży części udziału w nieruchomości, ponieważ sprzedaż ta nie będzie stanowiła w ogóle źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do uzupełnienia nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.