Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-834/13-2/MG
z 24 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 6 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie:

• wykorzystywania przez szkołę/zespół szkół NIP organu prowadzącego do zakupu towarów i usług związanych z jej działalnością;
  

• braku możliwości nadania szkole bądź zespołowi szkół odrębnego od organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej;
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2013 r został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników i usług w zakresie:

• wykorzystywania przez szkołę/zespół szkół NIP organu prowadzącego do zakupu towarów i usług związanych z jej działalnością;
  

• braku możliwości nadania szkole bądź zespołowi szkół odrębnego od organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organem prowadzącym dla kilkunastu szkół niepublicznych o uprawnieniach szkoły publicznej. Wnioskodawca działa w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty. Szkoły tworzone po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół niepublicznych prowadzonej przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca otrzymuje (poszczególne szkoły) dotację edukacyjną (dydaktyczną) z jednostek samorządu terytorialnego właściwych miejscowo dla lokalizacji szkół, która jest zwolniona od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca ma nadany Numer Identyfikacji Podatkowej. Zgodnie z przepisem art. 91a ustawy o systemie oświaty Wnioskodawca tworzy zespoły szkół, składające się z poszczególnych szkół działających w jednej miejscowości. Organ prowadzący dokonując zakupu towarów i usług dla szkół wskazuje swój NIP. Płatnikiem podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy szkoła/zespół szkół może wykorzystywać NIP organu prowadzącego do zakupu towarów i usług związanych z jej działalnością?
2. Czy istnieje możliwość nadania szkole bądź zespołowi szkół odrębnego od organu prowadzącego numeru NIP?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.) określa między innymi zasady ewidencji podatników, płatników, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych „płatnikami składek ubezpieczeniowych”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Stosownie do ust. 2 wyżej wymienionego przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków. W myśl ust. 3 art. 2 ww. ustawy obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 identyfikatorem podatkowym jest

1. numer PESEL – w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrami PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

W myśl art. 5, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 4 ww. ustawy zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, numer identyfikacyjny REGON, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Stosownie do zapisu art. 9 ust. 1ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10 mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

Art. 6 ust. 1, do którego odwołuje się wyżej powołany zapis art. 9 ust. 1 ustawy odnosi się do podatników podatku od towarów i usług.

Z analizy przepisu art. 2 ust. 1 ustawy wynika, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z przepisem art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Pojęcie „osoby prawnej” zostało zdefiniowane w art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zgodnie z którym osobami prawnymi są Skarby Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną uzyskuje się z chwilą wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 Kodeksu cywilnego).

Prawo cywilne nie zawiera natomiast definicji pojęcia „jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej”. Art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. W doktrynie przyjmuje się, że jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej są podmioty, którym przepisy prawa w ograniczonym zakresie przyznają zdolność prawną, głównie zdolność sądową (podmiot może pozywać i być pozywany) oraz zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. Ponadto jednostka organizacyjna posiada pewną, choćby minimalną strukturę organizacyjną. Do takich jednostek zalicza się: działające w przedstawicielstwa zagranicznych osób prawnych, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, wspólnoty mieszkaniowe.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy szkoła bądź zespół szkół musi wykorzystywać NIP organu prowadzącego do dokonania zakupów towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością. Nie ma możliwości nadania szkole/zespołowi szkół oddzielnego od Wnioskodawcy numeru NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w celu zachowania spójności niniejszej interpretacji indywidualnej tut. Organ w pierwszej kolejności odniósł się do zagadnień objętych pytaniem drugim Wnioskodawcy, a następnie do zagadnień objętych pytaniem pierwszym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r. poz. 1314, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa zasady ewidencji podatników, płatników podatków, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 tej ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

W myśl ust. 3 art. 2 ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL – w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
2. NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Jak stanowi art. 8a ww. ustawy, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów - Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej „CRP KEP”, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, jak stanowi art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

Należy zatem podkreślić, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi, podatnik nie może również posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organem prowadzącym dla kilkunastu szkół niepublicznych o uprawnieniach szkoły publicznej. Wnioskodawca działa w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty. Szkoły tworzone po uzyskaniu wpisu do ewidencji szkół niepublicznych prowadzonej przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca otrzymuje (poszczególne szkoły) dotację edukacyjną (dydaktyczną) z jednostek samorządu terytorialnego właściwych miejscowo dla lokalizacji szkół, która jest zwolniona od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca ma nadany Numer Identyfikacji Podatkowej. Zgodnie z przepisem art. 91 a ustawy o systemie oświaty Wnioskodawca tworzy zespoły szkół, składające się z poszczególnych szkół działających w jednej miejscowości. Organ prowadzący dokonując zakupu towarów i usług dla szkół wskazuje swój NIP. Płatnikiem podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne jest Wnioskodawca.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 2004 r. Nr 256 poz. 2572, z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o organie prowadzącym szkołę lub placówkę – należy przez to rozumieć ministra, jednostkę samorządu terytorialnego, inne osoby prawne i fizyczne.

W świetle natomiast art. 5 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a – 3e, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;
2. inną osobę prawną;
3. osobę fizyczną.
   
   

Zgodnie z art. 5f cyt. ustawy, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2, oraz ich zespoły wpisuje się do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej jako podmioty, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.).

W myśl art. 42 ust.1 ustawy o statystyce publicznej, krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej, zwany dalej „rejestrem podmiotów”, obejmuje osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

1. zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
2. wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
3. zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2–6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.), i organizacyjnej szkoły lub placówki;
4. wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.
   
   

W myśl art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać niepubliczne szkoły artystyczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 82 ust. 1a cyt. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 82 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać:

1. oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić szkołę lub placówkę, jej miejsca zamieszkania lub siedziby;
2. określenie odpowiednio typu i rodzaju szkoły lub placówki oraz daty rozpoczęcia jej funkcjonowania, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe – nazw zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić, zgodnych z nazwami zawodów występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, lub klasyfikacji zawodów i specjalności ustalanej na potrzeby rynku pracy przez ministra właściwego do spraw pracy;
3. wskazanie miejsca prowadzenia szkoły lub placówki oraz informację o warunkach lokalowych zapewniających:
   1. możliwość prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych,
   2. realizację innych zadań statutowych,
   3. w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe – możliwość realizacji praktycznej nauki zawodu,
   4. bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
4. statut szkoły lub placówki;
5. dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w szkole lub placówce;
6. zobowiązanie do przestrzegania wymagań określonych w art. 7 ust. 3 w przypadku szkoły podstawowej oraz gimnazjum, a także w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności;
7. dane niezbędne do wpisania szkoły lub placówki do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej.
   
   

Zgodnie z art. 82 ust. 3a ww. ustawy, zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o którym mowa w ust. 2b i 3, zawiera:

1. nazwę organu, który dokonał wpisu do ewidencji szkoły lub placówki;
2. datę i numer wpisu do ewidencji;
3. nazwę oraz odpowiednio typ i rodzaj szkoły lub placówki;
4. osobę prawną lub fizyczną prowadzącą szkołę lub placówkę;
5. adres szkoły lub placówki;
6. w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe – nazwy zawodów, w jakich szkoła kształci.
   
   

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej placówkę, tak więc sama palcówka nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od podmiotu, który ją założył.

W ocenie tut. organu ten właśnie brak całkowitej samodzielności jednostki oświatowej jak i odpowiedzialność jaka ciąży na Wnioskodawcy jako założycielu jednostki oświatowej przesądza, że w przedmiotowej sprawie to Wnioskodawca ma status podatnika podatku, a nie sama założona przez niego jednostka oświatowa.

Stosownie do treści art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 cyt. ustawy, osoba fizyczna lub osoba prawna niebędąca jednostką samorządu terytorialnego, prowadząca szkoły publiczne, szkoły niepubliczne lub placówki, może dla celów organizacyjnych połączyć je w zespół i określić zasady działania zespołu. Połączenie nie narusza odrębności szkół lub placówek w zakresie określonym w ustawie, w szczególności w zakresie uzyskiwania zezwolenia, cofania zezwolenia, wpisywania do ewidencji i wykreślania z niej, uzyskiwania i utraty uprawnień szkoły publicznej oraz uzyskiwania dotacji.

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy, że szkoły niepubliczne prowadzone przez Wnioskodawcę nie podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, nie występują bowiem jako odrębny podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych i w konsekwencji utworzone szkoły nie są zobowiązane do posiadania własnego NIP.

Zatem to Wnioskodawca jako osoba prawna jest płatnikiem podatków i składek ubezpieczeniowych, i winien posiadać numer NIP, nie zaś prowadzone przez Wnioskodawcę szkoły niepubliczne. Tym samym nie ma możliwości nadania szkole odrębnego od jej organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej.

Zatem skoro Wnioskodawca, jako osoba prawna, prowadzi szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkoły publicznej na podstawie wpisu do ewidencji szkół niepublicznych, to tym samym uznać należy, że dokumenty potwierdzające nabycie towarów i usług związanych z działalnością tych szkół winny być wystawiane na Wnioskodawcę, jako organ prowadzący szkoły.

Reasumując, nie ma prawnej możliwości nadania szkole bądź zespołowi szkół odrębnego od organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej. Tym samym szkoła (zespól szkół) winna wykorzystywać NIP organu prowadzącego do zakupów towarów i usług związanych z jej działalnością.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie wykorzystywania przez szkołę/zespół szkół NIP organu prowadzącego do zakupu towarów i usług związanych z jej działalnością, oraz możliwości nadania szkole bądź zespołowi szkół odrębnego od organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.