INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż przekąsek z przeznaczeniem do spożycia „na miejscu” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 20121 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż przekąsek z przeznaczeniem do spożycia „na miejscu”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sieci kawiarni na terenie całej Polski, w których dokonuje sprzedaży napojów, przede wszystkim kawy i mieszanek kawowych oraz drobnych przekąsek słodkich (ciastka, bułeczki, croissanty) i słonych (kanapki, wrap’y, quiche itp.) na miejscu lub na wynos. Klient wybiera pomiędzy zakupem napoju lub przekąski do spożycia na miejscu, a zakupem na wynos - deklarując ten wybór już w momencie składania zamówienia przy kasie. Dokonanie przez klienta wyboru zakupu na wynos jest odpowiednio odnotowane w momencie ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej.

W przypadku zadeklarowania chęci spożycia danego produktu na miejscu, oprócz samego napoju lub przekąski klient otrzymuje takie świadczenia jak możliwość skorzystania z infrastruktury zapewnianej przez Spółkę (m.in. klimatyzowanego lokalu, krzesła lub fotelu, stolików, toalet, gazet codziennych i książek, sztućców oraz porcelanowych naczyń). Ponadto, spożywając na miejscu klient ma możliwość konsumpcji w miłej atmosferze stworzonej dzięki odpowiedniemu wystrojowi restauracji oraz muzyce. Natomiast w przypadku zakupu napoju lub przekąski na wynos (zgodnie z wyraźną deklaracją klienta, co do takiego zakupu), otrzymuje on napój w plastikowym kubku, natomiast przekąskę w oryginalnym opakowaniu (zazwyczaj pudełko lub karton), ewentualnie w papierowej torebce. Ponadto pracownicy restauracji pakują zakupione napoje/przekąski do papierowych toreb z uchwytami, umożliwiających ich wygodne przenoszenie. W celu stabilizacji napojów używane są podstawki na kubki. W przypadku zakupu na wynos, klient nie korzysta z usług świadczonych przy konsumpcji na miejscu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji z dnia 13 grudnia 2011 r. - dotyczącej stanu faktycznego oraz dotyczącej zdarzenia przyszłego (dalej: Interpretacje), potwierdził, że sprzedaż przez Spółkę napojów i przekąsek na wynos, w sposób opisany powyżej, należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną według stawki VAT właściwej dla danego towaru. Dlatego w dalszej części wniosku, Spółka traktuje sprzedaż w systemie „na wynos” jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji:

• sprzedaż na miejscu opodatkowana jest stawką VAT 8% jako usługa gastronomiczna, za wyjątkiem sprzedaży produktów określonych w poz. 7 załącznika nr 1 Rozporządzenia, wykonawczego (kawa i herbata wraz z dodatkami, napoje alkoholowe, napoje bezalkoholowe gazowane, wody mineralne, towary w stanie nieprzetworzonym, podlegające opodatkowaniu stawką VAT 23% i inne, tam wymienione),
• sprzedaż na wynos, jako dostawa towarów, opodatkowana jest stawką VAT właściwą dla sprzedawanego towaru.

1. Sprzedaż wyrobów ciastkarskich i ciastek na miejscu i na wynos
   1. Przekąski sprzedawane przez Spółkę
      W ofercie prowadzonych przez Spółkę kawiarni znajdują się m.in. następujące słodkie przekąski:
      • bułeczka z jabłkiem i cynamonem,
      • bułeczka z serkiem,
      • ciastko francuskie z czekoladą,
      • croissant,
      • croissant z masłem i dżemem,
      • muffin czekoladowo-kremowy,
      • muffin czekoladowy,
      • muffin jagodowy,
      • niskotłuszczowy muffin brzoskwiniowo-malinowy,
      • muffin cytrynowo-pomarańczowy,
      • muffin z orzechami i rodzynkami,
      • bułeczka cynamonowa,
      • donut jabłkowy,
      • donut czekoladowy,
      • ciasto cytrynowe,
      • tort royal,
      • szarlotka,
      • ciasto śliwkowe,
      • ciasto marchewkowe,
      • ciasto czekoladowe,
      • strudel jabłkowy,
      • bułeczka czekoladowa,
      • sernik,
      • espresso brownie,
      • bajgie.
      Spółka nie wyklucza, że w przyszłości prowadzić będzie również sprzedaż innych słodkich przekąsek, w tym wyrobów ciastkarskich i ciastek, o charakterze zbliżonym do powyżej wymienionych produktów.
   2. Klasyfikacja przedmiotowych przekąsek
      Zgodnie z art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), towary lub usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11; dalej: komunikat GUS), zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy zasadniczo do obowiązków producenta, bowiem posiada on wszystkie niezbędne informacje, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.
      Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka dokonała klasyfikacji sprzedawanych przez siebie przekąsek, wymienione w punkcie 1a) opisu stanu faktycznego, do grupowania PKWiU 10.71.12.0 „ Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże”.
      Ponadto, uwzględniając, że zakres rzeczowy większości grupowań PKWiU jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji określonych w Załączniku 1 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE. L. Nr 256.1 z późn. zm.; dalej: CN), co oznacza, że każde grupowanie PKWiU odpowiada całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN, Spółka dokonała klasyfikacji przedmiotowych przekąsek do pozycji 1905 90 60 CN „Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby - Pozostałe - Pozostałe - Pozostałe - Z dodatkiem środka słodzącego.”
      Zgodnie z powiązaniami pomiędzy Nomenklaturą Scaloną, a PKWiU, klasyfikacja towarów do pozycji 1905 90 60 CN odpowiada grupowaniu PKWiU 10.71.12.0 „Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże”.
   3. Sposób sprzedaży przedmiotowych przekąsek na wynos
      Przekąski nabywane są przez Spółkę u poddostawców, jako produkty gotowe, zamrożone i pokrojone na porcje. Dostawcy umieszczają na produktach datę minimalnej trwałości produktu zamrożonego, przechowywanego w warunkach chłodniczych (powyżej 45 dni). Przed sprzedażą każdy produkt jest rozpakowany, rozmrażany i wyeksponowany do sprzedaży w odpowiedniej temperaturze. Spółka otrzymuje od producentów przekąsek informacje, co do terminu przydatności do spożycia wyrobów po rozmrożeniu (termin ten wynosi w analizowanym przypadku od 12 do 72 godzin i nigdy nie przekracza 45 dni). Dokumentacja dostarczana przez producenta może również zawierać wyniki badań przechowalniczych, na podstawie których Spółka może samodzielnie określić ten termin. Konieczność określenia terminu przydatności do spożycia przekąsek rozmrożonych, jako produktów niekonserwowanych, a więc nietrwałych mikrobiologicznie, wynika z odrębnych przepisów, tj. przepisów krajowych i wspólnotowych, dotyczących bezpieczeństwa żywności i jakości handlowej środków spożywczych wprowadzanych do obrotu (w tym przepisów Dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (Dz.U. UE L z 2000 r. Nr 109, poz. 29 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225 z późn. zm.)).
      W trakcie sprzedaży termin przydatności do spożycia jest kontrolowany a produkty, które nie zostały sprzedane przed upływem tego terminu, są wycofane ze sprzedaży i odpowiednio zutylizowane. Klienci kupujący przekąski na wynos otrzymują je w oryginalnym opakowaniu (pudełko lub karton) lub w papierowej torebce. Ponadto pracownicy restauracji pakują zakupione przekąski do papierowych toreb z uchwytami, umożliwiających ich wygodne przenoszenie.
   4. Sposób sprzedaży przekąsek w ramach usługi gastronomicznej (na miejscu)
      Przekąski nabywane są przez Spółkę u poddostawców, jako produkty gotowe, zamrożone i pokrojone na porcje. Przed sprzedażą każdy produkt jest rozpakowany, rozmrażany i wyeksponowany do sprzedaży w odpowiedniej temperaturze. Klienci decydujący się na spożycie danego produktu na miejscu otrzymują uprzednio rozmrożoną przekąskę na porcelanowym talerzu wraz ze sztućcami. Na życzenie klienta przekąska może zostać również podgrzana. Ponadto, obsługa restauracji dekoruje niektóre dania, dodając do nich bitą śmietanę lub sos.
2. Sprzedaż naparów w ramach usługi gastronomicznej (na miejscu)
   1. Napary sprzedawane przez Spółkę
      W zakresie świadczonej usługi gastronomicznej Spółka prowadzi sprzedaż m.in. następujących naparów owocowych oraz ziołowych:
      • napar z rumianku,
      • napar z liści mięty,
      • napar z liści rooibos,
      • napar z suszonego hibiskusa.
      Wymienione napary nie zawierają w swoim składzie liści herbaty. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości prowadzić będzie również sprzedaż innych naparów o charakterze zbliżonym do wyżej wymienionych produktów.
      Klient, który zamawia do spożycia na miejscu jedną z wymienionych pozycji, otrzymuje sporządzony napar przygotowany przez pracownika kawiarni poprzez zalanie torebki z suszonymi ziołami/ owocami wodą o określonej temperaturze i usunięcie torebki po uzyskaniu pożądanej mocy naparu. Klient, otrzymuje gotowy do wypicia gorący napój, który podawany jest w porcelanowym kubku. Cukier oraz inne dodatki umieszczone są na specjalnym stoliku do dyspozycji gości.
   2. Klasyfikacja naparów sprzedawanych przez Spółkę
      Spółka dokonuje klasyfikacji sprzedawanych naparów, w zależności od rodzaju rośliny, z której napar jest przygotowywany, do grupowania PKWiU 10.83.15 „Napary ziołowe” lub do grupowania PKWiU 11.07.19.0 „Pozostałe napoje bezalkoholowe”.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przekąsek wskazanych w punkcie 1a) opisu stanu faktycznego, podlegających klasyfikacji do PKWiU 10.71.12.0 „Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże”, o terminie przydatności do spożycia nieprzekraczającym po rozmrożeniu 45 dni, w ramach świadczonych usług gastronomicznych, podlega opodatkowaniu stawką VAT 8% na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika nr 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie wykonawcze)...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przekąsek wskazanych w punkcie la) opisu stanu faktycznego, podlegających klasyfikacji do PKWiU 10.71.12.0 „Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże” o terminie przydatności do spożycia nieprzekraczającym po rozmrożeniu 45 dni, w ramach świadczonych usług gastronomicznych będzie również podlegała opodatkowaniu stawką VAT 8% na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika do Rozporządzenia wykonawczego.

Uzasadnienie

Zgodnie z brzmieniem poz. 7 załącznika nr 1 w związku z § 7 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia wykonawczego, obniżonej stawce podatku w wysokości 8% podlegają usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56) z wyłączeniem sprzedaży m.in. towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka świadczy usługi gastronomiczne związane z wyżywieniem, obejmujące m.in. dostawę na miejscu przedmiotowych przekąsek, a więc usługi podlegające opodatkowaniu stawką VAT 8%.

W opinii Spółki, przedmiotowe przekąski podlegają klasyfikacji do grupowania PKWiU 10.71.12.0 „Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże”, a termin ich przydatności do spożycia nie przekracza 45 dni - przekąski te, jako wymienione w poz. 32 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu stawką VAT 8%.

Biorąc pod uwagę powyższe, również świadczenie usługi gastronomicznej obejmującej podawanie klientom przekąsek wymienionych w punkcie 1a) opisu stanu faktycznego, podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%, gdyż w tym przypadku nie znajdą zastosowania wyłączenia określone w poz. 7 załącznika nr 1 Rozporządzenia wykonawczego. W szczególności nie znajdzie zastosowania wyłączenie dotyczące sprzedaży towarów nieprzetworzonych, podlegających opodatkowaniu stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (obecnie 23%).

Spółka pragnie jednak zauważyć, iż nawet w przypadku uznania stanowiska Spółki, wyrażonego w uzasadnieniu do pytania nr 1 (Czy sprzedaż na wynos przekąsek wskazanych w punkcie 1a) opisu stanu faktycznego, podlegających klasyfikacji do grupowania PKWiU 10.71.12.0 „Wyroby ciastkarskie i ciastka, świeże” o terminie przydatności do spożycia nieprzekraczającym po rozmrożeniu 45 dni, podlega opodatkowaniu stawką VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 32 załącznika nr 3 do ustawy o VAT...) za nieprawidłowe, a w konsekwencji gdyby przekąski te sprzedawane w systemie „na wynos” podlegały opodatkowaniu stawką VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (w wysokości 23%), nadal wyłączenie to nie znajdzie zastosowania, bowiem Spółka nie dokonuje sprzedaży takich towarów w stanie nieprzetworzonym. Czynności wykonywane przez pracowników Spółki wskazane w opisie stanu faktycznego (rozpakowanie, rozmrożenie, podanie, udekorowanie oraz opcjonalnie podgrzanie) mają niewątpliwie charakter przetworzenia.

Ze względu na brak definicji przetworzenia w przepisach podatkowych, Spółka odniosła się do definicji „Słownika Języka Polskiego” PWN (www.sjp.pwn.pl), według której przetwarzać oznacza „przekształcić coś twórczo; zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd, opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową”. Pracownicy Spółki dokonują przede wszystkim rozmrożenia produktu, co jest konieczne do umożliwienia spożycia przekąski. Należy podkreślić, że klient nie byłby zainteresowany nabyciem przekąski w stanie nieprzetworzonym, bowiem nie nadawałaby się ona do spożycia w ramach usługi gastronomicznej. Rozmrożenie zmienia właściwości produktu, w szczególności termin jego przydatności do spożycia. Ponadto pracownicy wykonują dodatkowe czynności, obejmujące dekorację przekąsek sosem lub bitą śmietaną, nadając jej inny wygląd. Na życzenie klientów niektóre przekąski są również podgrzewane.

Stanowisko Spółki zgodnie z którym rozmrożenie/podgrzanie produktu oferowanego w ramach usługi gastronomicznej jest czynnością istotną, podzielił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2011 r. o sygn. IPPP1-443-600/11 -4/PR wskazując w szczególności, iż: „(...) za istotne należy uznać czynności usługowe wykonywane przez pracownika stacji polegające na podgrzaniu produktów, dodania sosu, bowiem dopiero w ten sposób przygotowany produkt zaspokaja potrzeby konsumenta, nie interesuje go otrzymanie zamrożonych produktów. Z powyższego można wnioskować, iż w omawianej sprawie, ww. czynności odgrywają istotną rolę (...)”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż przekąski opisane w punkcie la) stanu faktycznego sprzedawane w ramach usługi gastronomicznej, podlegają opodatkowaniu stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż przekąsek z przeznaczeniem do spożycia „na miejscu”. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został rozpatrzony w interpretacjach indywidualnych z dnia 5 czerwca 2012 r. znak: ILPP2/443-253/12-2/AKr, ILPP2/443-253/12-3/AKr, ILPP2/443-253/12-5/AKr, ILPP2/443 -253/12-6/AKr i ILPP2/443-253/12-7/AKr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.