INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 21 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi, metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przyjętą strategią biznesową, Spółka podejmuje działania zmierzające do umocnienia swojej pozycji na rynku międzynarodowym. Powyższą strategię Spółka realizuje poprzez inwestowanie i rozwijanie prowadzonej działalności (w tym wydobywczej) zarówno na rynku krajowym, jak i rynkach zagranicznych.

W ramach powyższej polityki, Spółka nabywa / obejmuje udziały / akcje (dalej: Aktywa) w innych podmiotach (krajowych i zagranicznych). Przy czym objęcie ich posiadania przez Wnioskodawcę, dokonywane jest w następujący sposób:

• w sposób bezpośredni - Spółka dokonuje nabycia Aktywa lub
• w sposób pośredni - Spółka nabywa Aktywa za pośrednictwem innych podmiotów gospodarczych, tj. Wnioskodawca nabywa / obejmuje udziały w podmiocie X, który bezpośrednio lub za pośrednictwem innych podmiotów, posiada udziały w podmiocie Y (w konsekwencji, Wnioskodawca staje się pośrednio również właścicielem Aktywów podmiotu Y).
  
  

Zgodnie z zapisem art. 11 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, posiadanie Aktywów objętych w sposób pośredni (jw.), na gruncie prawa podatkowego jest równoznaczne z uznaniem, że Spółka posiada udział w kapitale tego podmiotu pośrednio zależnego. Posiadanie w/w Aktywów, daje Spółce możliwość uczestniczenia w zarządzaniu tymi podmiotami poprzez posiadanie uprawnień właścicielskich. W szczególności, realizacja tych uprawnień dokonywana jest poprzez kształtowanie kierunków ich działalności czy opracowywanie strategii działania, co w konsekwencji ma m.in. prowadzić do zwiększenia wartości posiadanych przez Spółkę Aktywów oraz zapobiegać ewentualnej utracie ich wartości.

W związku z tym, jak również w związku ze sprawowaniem funkcji właścicielskich wobec podmiotów zależnych (zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio) Spółka ponosi wydatki, które mają na celu racjonalne zarządzanie w/w Aktywami, w tym również ochronę ich wartości. Wydatki te dotyczą nabycia usług doradczych, które dostarczają Spółce informacji dotyczących otoczenia rynkowego i branżowego związanego z obszarem działalności realizowanej przez podmioty zależne, służących do podejmowania różnorakich decyzji związanych z zarządzaniem podmiotami zależnymi przez Spółkę oraz oceny ryzyk i zagrożeń działalności tych podmiotów, co decyduje o wartości Aktywów.

W skład realizowanych na rzecz Spółki usług doradczych wchodzą w szczególności czynności w zakresie:

• analizy rynku zbieżnego z obszarem działalności danego podmiotu, w tym:
  • badanie wielkości rynku w tym obszarze,
  • analiza w zakresie możliwości pozyskania źródeł surowców niezbędnych do realizacji danego obszaru działalności i wielkości ich podaży,
  • analiza w zakresie oczekiwanej wielkości popytu na produkty prowadzonej działalności oraz oczekiwanych w przyszłości cen na te produkty,
  • analiza wpływu możliwych substytutów na rynek produktów prowadzonej działalności,
  • analiza prawdopodobnej konkurencji w danym obszarze działalności,
  • przegląd norm środowiskowych obowiązujących w miejscu prowadzenia działalności w odniesieniu do realizowanego jej obszaru,
  • przegląd przepisów i praktyk prawnych obowiązujących w miejscu prowadzenia działalności w odniesieniu do realizowanego jej obszaru,
• przeglądu możliwych strategii produkcji w danym obszarze działalności podmiotu oraz analizy potencjału rozwoju poszczególnych rodzajów działalności tego podmiotu,
• ocena realnych możliwości prowadzenia procesów inwestycyjnych,
• audytu modelu biznesowego podmiotów zależnych, w tym:
  • analiza aktualnego modelu operacyjnego,
  • inwentaryzacja ryzyk i szans dla celów strategicznych grupy kapitałowej,
  • zidentyfikowanie obszarów możliwych usprawnień i rekomendacja rozwiązań poprawiających efektywność działalności.
  
  

Realizacja powyższych usług dokumentowana jest w formie raportów / sprawozdań zawierających informacje w ww. zakresie, które stanowią podstawę wystawienia faktury.

Uzyskane informacje wykorzystywane są wyłącznie przez Spółkę i nie są udostępniane podmiotom zależnym. Na podstawie informacji zawartych w raportach / sprawozdaniach sporządzonych przez firmę doradczą, Wnioskodawca podejmuje decyzje, które nie ograniczają się do jednego wymiaru działalności Spółki oraz podmiotu zależnego - decyzje te mogą dotyczyć w szczególności: zmian strukturalnych (np. utworzenie / likwidacja podmiotu zależnego, nabycie / zbycie istotnej części udziałów w innym podmiocie), a także finansowych (o kontynuacji lub przerwaniu aktualnych projektów lub o rozpoczęciu nowych inwestycji). Nabywane przez Wnioskodawcę informacje dają Spółce pogląd na kształtowanie się rynku zarówno w branży górniczej danego podmiotu zależnego, jak również w innych obszarach właściwych dla działalności realizowanej przez podmioty zależne. W konsekwencji, dzięki nabywanym przez Spółkę usługom, Spółka ma możliwość sprawowania kontroli nad wartością posiadanych Aktywów, przy czym wartość Aktywów posiadanych pośrednio determinuje wartość Aktywów posiadanych bezpośrednio, które w przypadku ich sprzedaży będą generować przychód podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone na nabycie usług doradczych w zakresie wskazanym w opisie stanu faktycznego, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki potrącalne w dacie ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie usług doradczych w zakresie wskazanym w niniejszym wniosku, stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że podatnik ma możliwość zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskanymi przychodami, za wyjątkiem tych, które zostały wprost przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki ponoszone przez Spółkę muszą być celowe, to znaczy ponoszone dla uzyskania (zwiększenia) przychodów podatkowych bądź dla zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W rezultacie zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie powinno być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu.

Prezentowana w orzecznictwie interpretacja „celowości poniesienia kosztu” wskazuje, że istotne w tym zakresie jest samo dążenie podatnika do osiągnięcia przychodu niezależnie od faktycznego osiągnięcia efektu jego działań oraz że „nie zawsze warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jest bezpośrednia relacja pomiędzy wydatkiem a przychodem. Kosztami uzyskania przychodów będą bowiem także koszty pozostające w pośrednim związku z przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty” (wyrok WSA w Gdańsku z 12.10.2009 r. sygn. akt I SA/Gd 563/09).

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionego opisu stanu faktycznego, zdaniem Spółki wydatki, jakie poniesie Ona na nabycie usług doradczych, spełniać będą definicję kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wprawdzie wydatki te nie muszą skutkować uzyskaniem konkretnego identyfikowalnego przychodu Spółki, jednak celowość ich poniesienia przejawiać się będzie w dążeniu Spółki do zabezpieczenia źródła przychodów. Głównym celem nabycia ww. usług doradczych jest bowiem działalność zarządcza związana z prowadzoną działalnością gospodarczą i z tego też względu koszty nabycia winny stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki zmierzające do zabezpieczenia / zachowania źródła przychodów.

Nabywane przez Wnioskodawcę usługi doradcze, których efektem jest informacja pozwalająca na ocenę korzyści oraz ryzyk związanych z posiadanymi Aktywami, dają Jej możliwość podejmowania racjonalnych decyzji właścicielskich, co do ewentualnych działań związanych z działalnością podmiotów zależnych (w tym procesami inwestycyjnymi podmiotów zależnych). Korzyści związane z efektywnością funkcjonowania podmiotów zależnych rzutować będą w przyszłości na wartość Aktywów Spółki i tym samym na wielkość generowanych przez Nią przychodów z tytułu sprzedaży tych Aktywów.

Informacje pozyskane w ramach realizacji przedmiotowych usług doradczych służyć będą wyłącznie Wnioskodawcy, który w ramach sprawowania funkcji właścicielskich wobec podmiotów zależnych, ma prawo jak i obowiązek podejmowania decyzji w zakresie kształtowania kierunków ich działalności, co w konsekwencji ma m.in. prowadzić do zwiększenia wartości posiadanych przez Spółkę Aktywów oraz zapobiegać utracie ich wartości.

W związku z powyższym, Spółka uważa, że całość wydatków poniesionych na nabycie w/w usług doradczych stanowić będzie koszty uzyskania przychodów Spółki, które z uwagi na ich ogólny zakres prowadzonej działalności, należy rozpoznać w rachunku podatkowym jako koszty pośrednie, do których zastosowanie mają zapisy art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia, za który uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika #61485; brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Stosownie natomiast do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych (…); wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów (akcji) oraz innych papierów wartościowych (…).

Użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji – zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są np. cena zakupu udziałów (akcji), opłaty notarialne, prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych, związane z ich zakupem. Zatem, zasada ta nie odnosi się do innych wydatków, które nie były wydatkami na objęcie akcji.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka podejmuje działania związane z nabywaniem / obejmowaniem udziałów / akcji (nazwanych przez Wnioskodawcę „Aktywami”), jak również w związku ze sprawowaniem funkcji właścicielskich wobec podmiotów zależnych. W związku z tym Spółka ponosi wydatki, które mają na celu racjonalne zarządzanie Aktywami, w tym również ochronę ich wartości. Wydatki te dotyczą nabycia usług doradczych, które dostarczają Spółce informacji dotyczących otoczenia rynkowego i branżowego związanego z obszarem działalności realizowanej przez podmioty zależne, służących do podejmowania różnorakich decyzji związanych z zarządzaniem podmiotami zależnymi przez Spółkę oraz oceny ryzyk i zagrożeń działalności tych podmiotów.

Wydatki, które Spółka ponosi na nabycie usług doradczych w związku z nabywaniem / obejmowaniem udziałów / akcji nie są kosztami warunkującymi nabycie / objęcie udziałów czy akcji, a zatem wobec nich nie znajdą zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ich poniesienie nie jest warunkiem koniecznym do nabycia / objęcia udziałów / akcji przez Spółkę.

Wydatki te – mające charakter pośredni, jako niezwiązane z uzyskaniem konkretnych przychodów w sposób bezpośredni – mogą być zatem uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów), zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Również wydatki związane z nabyciem usług doradczych w związku ze sprawowaniem funkcji właścicielskich wobec podmiotów zależnych – jako koszty ogólne działalności Spółki mają charakter kosztów pośrednich, poniesionych w celu osiągnięcia przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów).

Określając natomiast moment zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy wskazać na zapis art. 15 ust. 4d ww. ustawy, zgodnie z którym, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, koszty nabycia usług doradczych dotyczące nabywania / obejmowania udziałów / akcji jak również dotyczące sprawowania funkcji właścicielskich wobec podmiotów zależnych, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanego w treści wniosku orzeczenia sądu administracyjnego nie może on wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia wydatku z tytułu nabywania usług doradczych do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.